۱ اینک پس از اینکه آلما این سخنان را گفت، آنها فرستاده ای به نزد او فرستادند خواستار شده بدانند که آیا آنها می بایستی به یک خدا ایمان داشته باشند، که آنها این میوه ای که او از آن سخن گفته بود را بدست آورند، یا چگونه آنها می بایستی دانه را بکارند، یا سخنی که او گفته بود، که او گفت باید در دل هایشان کاشته شود؛ یا به چه روشی آنها باید شروع به بکار بردن ایمان خود کنند.

۲ و آلما به آنها گفت: بنگرید، شما گفته اید که نمی توانید خدایتان را پرستش کنید برای اینکه از کنیسه هایتان بیرون انداخته شده اید. ولی بنگرید، من به شما می گویم، اگر گمان کنید که خدا را نمی توانید پرستش کنید، شما اشتباه بزرگی می کنید و می بایستی نوشته های مقدّس را بررسی کنید؛ اگر گمان می کنید که آنها این را به شما آموزش داده اند، آنها را نمی فهمید.

۳ آیا به یاد می آورید آنچه که زنوس، پیامبر پیشینیان دربارۀ نیایش یا پرستش گفته است را خوانده باشید؟

۴ زیرا او گفت: تو مهربان هستی، ای خدا، زیرا تو نیایش مرا شنیده ای، حتّی هنگامی که من در بیابان بودم؛ آری، هنگامی که من دربارۀ کسانی که دشمنان من بودند نیایش می کردم تو مهربان بودی، و تو آنها را به سوی من برگرداندی.

۵ آری، ای خدا، و تو هنگامی که من در کشتزارم بسوی تو زاری کردم بر من مهربان بودی؛ هنگامی که من در نیایشم بسوی تو زاری کردم، و تو مرا شنیدی.

۶ و دوباره، ای خدا، هنگامی که من به خانه ام بازگشتم تو نیایش مرا شنیدی.

۷ و هنگامی که من به پستوی خودم بازگشتم، سَروَرا، و به تو نیایش کردم، تو مرا شنیدی.

۸ آری، تو بر فرزندانت مهربانی، هنگامی که آنها به تو زاری می کنند، تا از سوی تو شنیده شوند و نه از سوی آدمیان، و تو آنها را خواهی شنید.

۹ آری، ای خدا، و تو بر من مهربان بوده ای، و زاری های مرا در میان جماعت خود شنیده ای.

۱۰ آری، و تو هنگامی که من بیرون انداخته شدم و از سوی دشمنانم خوار شمرده شدم نیز مرا شنیده ای؛ آری، تو زاری های مرا شنیدی، و بر دشمنان من خشم گرفتی، و تو در خشم خودت با نابودی سریع با آنها برخورد کردی.

۱۱ و تو به سبب رنج هایم و صداقتم مرا شنیدی؛ و این به خاطر پسر تو است که تو بر من بدین گونه مهربان بوده ای، بنابراین من در همۀ رنج هایم به تو زاری خواهم کرد، زیرا شادی من در تو است؛ زیرا تو، به سبب پسر خود، داوری هایت را از من برگردانده ای.

۱۲ و اینک آلما به آنها گفت: آیا آن نوشته های مقدّسی که بدست پیشینیان نوشته شده اند را باور دارید؟

۱۳ بنگرید، اگر شما چنین کنید، شما باید چیزی که زنوس گفت را باور کنید؛ زیرا، بنگرید او گفت: تو داوری هایت را به خاطر پسر خود برگردانده ای.

۱۴ اینک بنگرید، برادرانم، من می خواهم بپرسم آیا شما نوشته های مقدّس را خوانده اید؟ اگر خوانده اید، چگونه می توانید نسبت به پسر خدا بی ایمان باشید؟

۱۵ زیرا نوشته نشده است که تنها زنوس از این چیزها سخن گفته است، بلکه زنوک نیز از این چیزها سخن گفته است —

۱۶ زیرا بنگرید، او گفت: تو خشمگین هستی، بر این مردم، سَروَرا، برای اینکه آنها رحمت های تو را که بر آنها به خاطر پسرت عطا کرده ای را نمی فهمند.

۱۷ و اینک، برادرانم، شما می بینید که دوّمین پیامبر پیشینیان از پسر خدا گواهی داده است، و برای اینکه مردم سخنان او را نمی خواستند بفهمند او را تا مرگ سنگسار کردند.

۱۸ ولی بنگرید، این همۀ آن نیست؛ اینها تنها کسانی نیستند که دربارۀ پسر خدا سخن گفته اند.

۱۹ بنگرید، موسی از او سخن گفته است؛ آری و بنگرید نشانه ای در بیابان برافراشته شده بود، که هر کسی به آن نگاه می کرد زنده می ماند. و بسیاری نگاه کردند و زنده ماندند.

۲۰ ولی به سبب سخت دلی های آنها تعداد کمی معنای این چیزها را فهمیدند. ولی بسیاری بودند که آنچنان سخت دل بودند که نمی خواستند نگاه کنند، بنابراین هلاک شدند. اینک دلیلی که آنها نمی خواستند نگاه کنند برای این بود که آنها باور نداشتند که آن آنها را شفا دهد.

۲۱ ای برادران من، اگر شما برای اینکه بتوانید شفا یابید، تنها با نظر انداختن می توانستید شفا یابید، آیا بسرعت نگاه نمی کردید، یا اینکه ترجیح می دادید دل هایتان را در ناباوری سخت کرده و تنبل شده نخواهید نظر اندازید که هلاک شوید؟

۲۲ اگر چنین باشد، وای بر سر شما خواهد آمد؛ ولی اگر چنین نباشد، پس نظر اندازید و شروع به ایمان آوردن به پسر خدا نمایید، اینکه او خواهد آمد تا مردمش را رهایی دهد، و اینکه او زجر خواهد کشید و خواهد مُرد تا برای گناهان آنها کفاره دهد؛ و اینکه او دوباره از مرگ برخواهد خاست که رستاخیز را پیش آورَد، که همۀ آدمیان در برابر او بایستند، تا در روز آخر و داوری، برپایۀ کارهایشان داوری شوند.

۲۳ و اینک، برادرانم، من خواستارم که شما این سخن را در دل هایتان بکارید، و همین که شروع به روییدن نمود آن را با ایمانتان پرورش دهید. و بنگرید، آن در شما به سوی زندگی ابدی جوانه زده، درختی خواهد شد. و آنگاه باشد که خدا به شما عطا کند که، از راه شادی پسرش، بارهایتان را سبک کند. و حتّی همۀ این را اگر بخواهید می توانید انجام دهید. آمین.