1. I teraz, mój synu, mam ci nieco więcej do powiedzenia niż to, co powiedziałem twemu bratu; bowiem oto, czy nie widziałeś stałości twego brata, jego wierności i jego pilności w przestrzeganiu przykazań Boga? Oto czy nie był ci on dobrym przykładem?

2. Bowiem nie baczyłeś na moje słowa, jak to czynił twój brat pośród ludu Zoramitów. Teraz mam ci za złe to, że przechwalałeś się swoją siłą i mądrością.

3. Lecz to nie wszystko, mój synu. Uczyniłeś coś, co sprawiło mi ból; bowiem poniechałeś posługi, i poszedłeś do ziemi syrońskiej w okolice granic z Lamanitami za nierządnicą Izabelą.

4. Zaiste, skradła ona serca wielu; lecz to nie jest usprawiedliwieniem dla ciebie, mój synu. Powinieneś był pozostać w posłudze, jak ci to powierzono.

5. Czyż nie wiesz, mój synu, że jest to występkiem w oczach Pana; zaiste, wstrętniejszym niż wszystkie inne grzechy z wyjątkiem tylko przelania niewinnej krwi lub zaprzeczenia Duchowi Świętemu?

6. Albowiem oto, jeśli zaprzeczysz Duchowi Świętemu po tym, jak już miał w tobie miejsce, i wiesz, że mu zaprzeczasz, oto popełniasz niewybaczalny grzech; zaiste, i ktokolwiek morduje wbrew światłości i wiedzy danej mu przez Boga, niełatwo mu będzie otrzymać przebaczenie; zaiste, mówię ci, mój synu, że nie będzie mu łatwo otrzymać przebaczenie.

7. I teraz, mój synu, proszę Boga, abyś nie był winien tak wielkiego przestępstwa. Nie rozwodziłbym się nad twymi przestępstwami, dręcząc twą duszę, gdyby nie było to dla twego dobra.

8. Lecz oto, nie możesz ukryć swych przestępstw przed Bogiem; i jeśli nie odpokutujesz, będą one stanowiły świadectwo przeciwko tobie w ostateczny dzień.

9. Teraz, mój synu, pragnę, abyś odpokutował i wyrzekł się swych grzechów; i nie podążaj już więcej za tym, co pożądliwe w twoich oczach; lecz abyś powstrzymał się od tego wszystkiego; albowiem jeśli tego nie uczynisz, w żaden sposób nie będziesz mógł odziedziczyć królestwa Bożego. Och, zapamiętaj i weź to na siebie, i powstrzymaj się od tych rzeczy.

10. I przykazuję ci, abyś zwracał się o radę do swych starszych braci w swych przedsięwzięciach; gdyż oto jesteś młody i potrzebujesz opieki twoich braci. I bacz na to, co ci radzą.

11. Nie daj się złudzić jakąś próżną czy nierozsądną rzeczą; nie dozwól, aby diabeł znowu złudził twe serce tymi niegodziwymi nierządnicami. Oto, mój synu, jakże wielką niegodziwość sprowadziłeś na Zoramitów; albowiem gdy zobaczyli twe postępowanie, nie chcieli dać wiary moim słowom.

12. I teraz Duch Pana mówi do mnie: Przykaż twym dzieciom, aby czyniły dobro, gdyż inaczej złudzą serca wielu ludzi i poprowadzą je do zguby; przeto nakazuję ci, mój synu, abyś w bojaźni przed Bogiem powstrzymał się od twoich niegodziwości;

13. Abyś zwrócił się do Pana całym swym umysłem, mocą i siłą; abyś już nie złudził niczyjego serca i nie sprowadził na drogę niegodziwości; lecz zamiast tego powróć do nich i przyznaj się do swych błędów oraz zła, które popełniłeś.

14. Nie ubiegaj się o bogactwa ani o próżne rzeczy tego świata; bo oto nie możesz ich zabrać ze sobą.

15. I teraz, mój synu, pragnę powiedzieć ci o przyjściu Chrystusa. Oto powiadam ci, że jest On tym, który na pewno przyjdzie, aby zgładzić grzechy świata; zaiste, On przyjdzie, by ogłosić dobrą nowinę zbawienia swemu ludowi.

16. Zaiste, mój synu, co do tej posługi, do której zostałeś powołany, aby głosić tę dobrą nowinę tym ludziom, aby przygotować ich umysły; innymi słowy, aby zbawienie mogło przyjść do nich, aby mogli przygotować umysły swych dzieci, aby usłyszały słowo, gdy On przyjdzie.

17. I teraz, pragnę uspokoić twój umysł na ten temat. Oto dziwisz się, dlaczego te sprawy zostały ujawnione na tak długo przed czasem. Oto powiadam ci, czyż dusza nie jest tak samo droga Bogu w czasie obecnym, jak droga będzie dusza w czasie Jego przyjścia?

18. Czyż nie jest potrzebne, aby plan odkupienia został ujawniony temu ludowi, a także ich dzieciom?

19. I czyż nie jest Panu równie łatwo posłać Swego anioła w tej chwili, by głosił nam i naszym dzieciom tę dobrą nowinę, jak po Jego przyjściu?