1 İşte şimdi öyle oldu ki Moroni mektubunu Başvali’ye gönderdikten kısa bir süre sonra Başvali Pahoran’dan bir mektup aldı. Ve kendisine gönderilen sözler şunlardır:

2 Ben bu ülkenin başvalisi Pahoran, bu sözleri ordunun başkomutanı Moroni’ye gönderiyorum. İşte, Moroni, sana derim ki büyük acılarınızdan dolayı sevinç duymuyorum, evet, çektiğiniz acılar ruhumu kedere boğuyor.

3 Fakat işte, bazıları var ki çektiğiniz sıkıntılara seviniyorlar; evet, o kadar ki bana ve ayrıca halkımın özgürlükçü kısmına karşı ayaklandılar; evet ve ayaklananların sayısı çok fazladır.

4 Ve bu büyük kötülüğe neden olanlar beni yargı kürsüsünden indirmeye çalışanlardır; çünkü gönül alıcı sözler kullanarak pek çok insanın yüreğini kandırdılar; bunlar aramızda çıkacak korkunç sıkıntıların nedenidir; onlar yiyeceklerimize el koyup özgürlük taraftarı adamlarımızın gözünü korkuttular; bu yüzden onlar sizin yanınıza gelemediler.

5 Ve işte, beni huzurlarından kovdular ve ben kimi bulabildiysem onlarla birlikte Gideyon ülkesine kaçtım.

6 Ve işte, ülkenin bu bölgesinin her yanına bir duyuru gönderdim; ve işte, halk silaha sarılıp vatanlarını ve özgürlüklerini savunmak, bize yapılan haksızlıkların öcünü almak için her gün akın akın bize katılıyorlar.

7 Ve bize katılanların sayısı o kadar çok oldu ki bize karşı ayaklananlara meydan okuduk; evet, öyle ki bizden korkuyorlar ve bizimle savaşmaya cesaret edemiyorlar.

8 Ülkeyi, yani Zarahemla şehrini ele geçirip başlarına bir kral seçtiler; ve bu kişi Lamanlılar’ın kralına yazıp onunla ittifak kurdu; yapılan bu ittifakla Zarahemla şehrinin savunmasını kendisi üstlendi; çünkü bu şehrin korumasını üstlenerek, Lamanlılar’ın ülkenin geri kalan bölümünü ele geçirebileceklerini düşünüyor ve bütün halk Lamanlılar’a bağlandıktan sonra bu halkın başına kral olarak atanmayı umuyordu.

9 Ve şimdi, mektubunda beni eleştiriyorsun, ama bu hiç önemli değil; kızmadım, aksine yüreğinin yüceliği beni mutlu etti. Ben, Pahoran, yalnızca halkımın hak ve özgürlüğünü korumak için yargı kürsümde oturmaktan başka bir güç peşinde değilim. Ruhum Tanrı’nın bizi özgür kıldığı bu özgürlüğe sıkı bir şekilde bağlıdır.

10 Ve şimdi işte, kan dökme pahasına da olsa kötülüğe karşı direneceğiz. Eğer Lamanlılar kendi topraklarında kalsalardı, onların kanını dökmezdik.

11 Bize karşı ayaklanıp kılıca sarılmasalardı, kardeşlerimizin de kanını dökmezdik.

12 Tanrı’nın adaleti zorunlu kılsaydı ya da Tanrı böyle yapmamızı emretmiş olsaydı, tutsaklık boyunduruğuna vurulmaya razı olurduk.

13 Fakat işte O, düşmanlarımıza boyun eğmemizi emretmez, ama O’na güvenmemizi emreder; ve bizi O kurtaracaktır.

14 Bu yüzden, sevgili kardeşim Moroni, gel kötülüğe karşı duralım ve sözümüzle karşı koyamadığımız kötülüğe, evet, isyan ve bölücülük gibi kötülüklere kılıcımızla karşı çıkalım ki özgürlüğümüzü koruyup Kilisemizin büyük ayrıcalığında ve Fidye ile Kurtarıcımızın ve Tanrımızın davasında sevinelim.

15 O nedenle adamlarından bir kısmını yanına alıp çabucak yanıma gel ve geri kalan adamlarını da Lehi ve Teyankum’un emrine bırak; kendilerinde bulunan özgürlük ruhuna, yani Tanrı’nın Ruhu’na göre ülkenin o kısmında savaşı yönetmeleri için onlara yetki ver.

16 İşte, sen bana ulaşıncaya kadar sağ kalmaları için onlara bir miktar erzak gönderdim.

17 Buraya gelirken elinden geldiği kadar kuvvet topla; ve bizde bulunan imana göre Tanrımızın kuvvetiyle derhal bu bölücülerin üzerine gidelim.

18 Ve Lehi ve Teyankum’a göndermek üzere daha fazla yiyeceğimizin olması için Zarahemla şehrini ele geçireceğiz; evet, Rab’bin kuvvetiyle üzerlerine yürüyüp bu büyük alçaklığa son vereceğiz.

19 Ve şimdi Moroni, mektubunu almak beni sevindirdi; çünkü ne yapmamız gerektiği konusunda, kardeşlerimize karşı yürümenin doğru olup olmayacağı konusunda biraz endişeliydim.

20 Ama tövbe etmezlerse, Rab’bin sana onlara karşı yürümeni emrettiğini söylüyorsun.

21 Lehi ve Teyankum’u Rab’de kuvvetlendirmeye gayret et. Onlara korkmamalarını söyle, çünkü Tanrı onları ve aynı zamanda kendilerini özgür kıldığı bu özgürlüğe sıkıca bağlı kalan herkesi kurtaracaktır. Ve şimdi sevgili kardeşim Moroni’ye yazdığım mektubumu burada bitiriyorum.