Енос кітабы

1 Міне, дәл солай болды, мен, Енос, әкемнің әділ адам екенін білдім, өйткені ол мені өз тілінде, сондай‑ақ Жаратқан Иенің тәрбиесі мен өсиетімен үйретті, және бұл үшін Құдайымның есімі мадақталсын –

2 Міне мен сендерге күнәларымның кешірілуін алмас бұрын Құдайдың алдында болған күресімді айтып беремін.

3 Міне, мен аң аулау үшін орманға бардым; және әкемнің мәңгілік өмір және әулиелердің қуанышы туралы айтқан сөздерін жиі естігенім жүрегіме терең батып кетті.

4 Ал менің жаным ашыды; мен Жаратушымның алдында тізе бүгіп, мен оған өз жаным үшін күш‑қуатпен дұға етіп, жалбарындым; және мен оған күні бойы жалбарындым; иә, түн батқанда мен әлі де дауысымды жоғары көтергенім, көкке де жетті.

5 Міне маған дауыс келіп былай деді: Енос, сенің күнәларың кешірілді, және сен батаға ие боласың.

6 Міне мен, Енос, Құдайдың өтірік айта алмайтынын білдім; сондықтан менің кінәм жуылды.

7 Міне мен былай дедім: Жаратқан Ие, бұл қалай болды?

8 Міне ол маған былай деді: Мәсіхке деген сенімің үшін, сен оны бұрын‑соңды естімеген не көрмегенсің. Міне ол өзін тәнінде көрсеткенше көптеген жылдар өтеді; сондықтан, бар, сенімің сені сауықтырды.

9 Енді, дәл солай болды, осы сөздерді естігеннен кейін мен өз бауырларым, нефиліктердің әл‑ауқатын қалайтынымды сезе бастадым; сондықтан, мен олар үшін бар жанымды Құдайға төктім.

10 Міне осылай рухпен күресіп жүргенімде, міне Жаратқан Иенің дауысы ойыма қайта оралып былай деді: Мен сенің бауырларыңа олардың менің өсиеттерімді орындауына сәйкес барамын. Мен оларға осы жерді бердім, және ол киелі жер; және егер ол зұлымдықтан болмаса, мен оны қарғамаймын; сондықтан, мен айтқаным бойынша бауырларыңа барамын; және олардың күнәларын өз бастарына қайғымен түсіремін.

11 Міне, мен, Енос, осы сөздерді естігеннен кейін, менің Жаратқан Иемізге деген сенімім мызғымас бола бастады; және мен бауырларым, ламандықтар үшін ұзақ күресіп, оған дұға еттім.

12 Міне дәл солай болды, мен бүкіл ынтамен еңбектеніп дұға еткеннен кейін, Жаратқан Ие маған былай деді: Сенімің үшін мен сенің қалауларыңа сәйкес беремін.

13 Ал енді міне, мен одан қалаған тілегім осы еді – егер солай болса, менің халқым, нефиліктер, бұзушылыққа түсіп, қандай да бір жолмен жойылып кетсе, ал ламандықтар жойылмаса, Құдай Жаратқан Ие менің халқым, нефиліктер туралы жазбаларды сақтасын; тіпті оның киелі қолының күшімен, болашақ күні ол ламандықтарға жеткізіліп, бәлкім, олар құтқарылуға әкелінсін.

14 Өйткені қазіргі уақытта оларды шынайы сенімге қайтару үшін жасаған әрекеттеріміз бекер болды. Міне олар, егер мүмкін болса, біздің жазбаларымызды және бізді, сондай‑ақ ата‑бабаларымыздың барлық дәстүрлерін жоямыз деп ашуланып ант етті.

15 Сондықтан мен Жаратқан Иенің біздің жазбаларымызды сақтай алатынын біле тұра, мен оған үнемі жалбарындым, өйткені ол маған былай деді: Мәсіхтің атымен алатыныңа сеніп, сеніммен не сұрасаңдар да, оны аласың.

16 Міне мен сенімге ие болдым, және Құдайға оның жазбаларды сақтауын жалындым; және ол менімен өз уақытында оларды ламандықтардың алдына алып шығуға келісім берді.

17 Міне мен, Енос, бұл оның жасаған келісімі бойынша болатынын білдім, сондықтан менің жаным тынышталды.

18 Міне Жаратқан Ие маған былай деді: Сенің ата‑бабаларың да осыны менен талап еткен; міне бұл оларға сенімдері бойынша орындалады; өйткені олардың сенімі сенікіндей болды.

19 Міне енді дәл солай болды, мен, Енос, Нефи халқының арасында жүріп, болатын нәрселер туралы пайғамбарлық етіп, естіген және көрген нәрселерім туралы куәлік еттім.

20 Міне мен Нефи халқының ламандықтарды Құдайға деген шынайы сенімін қалпына келтіру үшін бар ынтасымен әрекет еткеніне куәлік етемін. Бірақ біздің еңбегіміз бекер болды; олардың өшпенділігі берік болды және олардың зұлым табиғатының жетелегені, олар жабайы, жауыз және пұтқа табынушылық пен арамдыққа толы қанды халық болды; жыртқыш аңдармен қоректеніп; шатырларда тұрып, белдеріне қысқа тері белбеу киіп, бастарын қырып алып, шөл далада кезіп жүрген; олардың шеберлігі садақ, қылыш және балтада болды. Міне олардың көбісі шикі еттен басқа ештеңе жеген жоқ; және олар бізді үнемі қыруға тырысты.

21 Міне дәл солай болды, Нефи халқы жерді өңдеп, астық пен жемістің әр түрін, ірі қараны, әр түрлі отарларды, ешкілерді, жабайы ешкілерді, сонымен қатар көптеген жылқыларды өсірді.

22 Міне біздің арамызда пайғамбарлар өте көп болды. Ал халық болса, тоңмойын қыңыр, түсінуге қиын халық еді.

23 Міне шектен тыс қаталдық, соғыстар және даулар, және қираулар туралы уағыздар мен пайғамбарлықтардан басқа ештеңе болмады, және оларға өлім мен мәңгіліктің ұзақтығын, және Құдайдың үкімдері мен құдіретін үнемі еске түсіру болды, және мұның бәрі олардың Жаратқан Иеден қорқу үшін қызмет етті. Менің айтарым, осыдан басқа ешнәрсе жоқ және сөздің өте айқындығы оларды тез жойылып кетуден сақтайды. Міне мен олар туралы осылай жазамын.

24 Міне мен өз күндерімде нефиліктер мен ламандықтар арасындағы соғыстарды көрдім.

25 Міне дәл солай болды, мен қартая бастадым, әкеміз Лехидің Иерусалимнен кеткеніне жүз жетпіс тоғыз жыл өтті.

26 Міне көп ұзамай мен өз қабіріме түсетінімді көрдім, Құдайдың құдіреті мені осы халыққа уағыздап, пайғамбарлық етіп, Мәсіхтегі шындыққа сай сөзді жариялауым керек деп жігерлендірді. Міне мен оны өмір бойы жарияладым, және оған дүниелік нәрселерден көбірек қуандым.

27 Көп ұзамай мен демалыс орныма барамын, яғни менің Құтқарушымның қасына; өйткені мен оның арқасында демалатынымды білемін. Міне менің өмірім өлмейтіндік кейпін киетін болады, оның алдында тұратын күнге қуанамын; сонда мен оның жүзін қуана көремін, сонда ол маған: Маған кел, батаға ие болған, менің Әкемнің сарайларында сен үшін дайындалған орын бар. Әумин.