۱ و چنین گذشت که یارِد و برادرش، و خانواده هایشان، و نیز دوستان یارِد و برادرش و خانواده هایشان، پایین به وادی که در شمال بود رفتند، (و نام آن وادی نِمرود بود، خوانده شده از پس آن شکارچی توانا) با گلّه هایشان، نر و ماده، از هر گونه، که آنها گرد هم آورده بودند.

۲ و آنها همچنین دام گستراندند و پرندگان هوا را گرفتند؛ و آنها همچنین ظرفی آماده کردند، که آنها ماهیان آبها را در آن با خود بردند.

۳ و آنها دِزِرِت که ترجمۀ آن زنبور عسل است با خود بردند؛ و بدین گونه آنها انبوهی از زنبور، و همه گونه از آنچه که بر روی آن سرزمین بود، دانه از هر گونه با خود بردند.

۴ و چنین گذشت که هنگامی که آنها به پایین درّۀ نِمرود آمدند سَروَر پایین آمد و با برادر یارِد سخن گفت؛ و او در یک ابر بود و برادرِ یارِد او را نمی دید.

۵ و چنین گذشت که سَروَر به آنها فرمان داد که آنها به سوی بیابان پیش روند، آری، به سوی آن گوشه ای که هرگز آدمی نبوده است. و چنین گذشت که سَروَر پیشاپیش آنها رفت، و همچنان که در یک ابر ایستاده بود با آنها سخن گفت و راهنمایی هایی کرد که آنها به کجا می بایستی مسافرت کنند.

۶ و چنین گذشت که آنها در بیابان مسافرت کردند، و قایق هایی ساختند، که آنان در آنها، پیوسته بدست سَروَر هدایت شده، از آبهای عمیق گذشتند.

۷ و سَروَر روا نمی داشت که آنها فراتر از دریا در بیابان باز ایستند، بلکه او می خواست که آنها پیش آیند حتّی به سرزمین موعود، که برگزیده ای برتر از همۀ سرزمین های دیگر بود، که سَروَر خدا برای مردمی پرهیزکار نگه داشته بود.

۸ و او در غضبش به برادرِ یارِد سوگند یاد کرده بود، که هر کسی که این سرزمین موعود را تصرّف کند، از آن زمان به بعد و برای همیشه می بایستی او را، آن خدای راستین و یگانه را، خدمت کند، وگرنه هنگامی که کمال غضبش بر آنها بیاید آنها از میان خواهند رفت.

۹ و اینک، ما می توانیم حکم های خدا را دربارۀ این سرزمین بنگریم، که این یک سرزمین موعود است؛ و هر ملّتی که آن را تصرّف کند می بایستی خدا را خدمت کند، وگرنه هنگامی که کمال غضبش بر آنها خواهد آمد آنها از میان خواهند رفت. و هنگامی که آنها در نابکاری رسیده می شوند کمال غضبش بر آنها می آید.

۱۰ زیرا بنگرید، این سرزمینی است که برگزیده ای برتر از همۀ سرزمین های دیگر است؛ از این رو او که آن را تصرّف کند می بایستی خدا را خدمت کند وگرنه از میان خواهد رفت؛ زیرا این حکم ابدی خداست. و این انجام نمی شود تا اینکه نابکاری در میان فرزندان این سرزمین کمال یابد، که آنها از میان بروند.

۱۱ و این بر شما می آید، آه شما غیریهودیان، که شما حکم های خدا را بدانید — که شما توبه کنید، و به نابکاری هایتان ادامه ندهید تا کمال آن فرا رسد، که شما کمال غضب خدا را همان گونه که ساکنان این سرزمین تاکنون انجام داده اند بر سر خود نیاورید.

۱۲ بنگرید، این یک سرزمین برگزیده است، و هر ملّتی که آن را تصرّف کند از بندگی، و از اسارت، و از همۀ ملّت های زیر آسمان، آزاد خواهد بود، اگر آنها تنها خدای این سرزمین را، که عیسی مسیح است، که با چیزهایی که ما نوشته ایم آشکار شده است، خدمت کنند.

۱۳ و اینک من به نگاشته ام می پردازم؛ زیرا بنگرید، چنین گذشت که سَروَر یارِد و برادرانش را حتّی به آن دریای بزرگی که سرزمین ها را تقسیم می کند پیش آورد. و همین که آنها به دریا رسیدند آنها چادرهایشان را زدند؛ و آنها نام آن مکان را موریانکومر خواندند؛ و آنها در چادرها در کنار دریا برای مدّت چهار سال ساکن شدند.

۱۴ و چنین گذشت در پایان چهار سال که سَروَر دوباره بر برادر یارِد آمد، و در یک ابر ایستاد و با او سخن گفت. و برای مدّت سه ساعت سَروَر با برادر یارِد سخن گفت، و او را نکوهش کرد برای اینکه به یاد نیاورده بود تا نام سَروَر را بخواند.

۱۵ و برادر یارِد از کار پلیدی که او انجام داده بود توبه کرد، و نام سَروَر را برای برادرانش که با او بودند فرا خواند. و سَروَر به او گفت: من گناهان تو و برادران تو را خواهم بخشید؛ ولی تو دیگر گناه نکن، زیرا تو می بایستی به یاد داشته باشی که روح من همواره با آدمی کوشش نخواهد کرد؛ از این رو، اگر تو گناه کنی تا اینکه در گناه رسیده شوی از پیشگاه سَروَر بریده خواهی شد. و اینها اندیشه های من بر سرزمینی هستند که من به شما برای میراثتان خواهم داد؛ زیرا این سرزمین برگزیده ای برتر از همۀ سرزمین های دیگر خواهد بود.

۱۶ و سَروَر گفت: برو کار کن و، به شیوۀ قایق هایی که تا اینجا تو ساخته ای، بساز. و چنین گذشت که برادر یارِد، و نیز برادرانش، رفتند تا کار کنند، و قایق هایی به شیوه ای که آنها ساخته بودند، برپایۀ رهنمودهای سَروَر، بسازند. و آنها کوچک بودند، و آنها روی آب، حتّی به مانند سَبُکی یک پرنده روی آب، سَبُک بودند.

۱۷ و آنها به شیوه ای ساخته شدند که بی اندازه محکم بودند، حتّی اینکه آنها آب را همانند ظرفی نگه می داشتند؛ و کف آنها همانند ظرفی محکم بود؛ و دیواره های آنها همانند ظرفی محکم بودند؛ و گوشه های آنها تیز شده بودند؛ و بخش بالای آنها همانند ظرفی محکم بود؛ و درازای آنها به درازای یک درخت بود؛ و درِ آنها، هنگامی که بسته بود، همانند ظرفی محکم بود.

۱۸ و چنین گذشت که برادر یارِد نزد سَروَر گریست، گفتا: سَروَرا، من کاری که تو به من فرمان داده ای را انجام داده ام، و من قایق هایی برپایۀ آنچه تو مرا هدایت کرده ای ساخته ام.

۱۹ و بنگر، سَروَرا، در آنها هیچ نوری نیست؛ به کجا آنها را برانیم؟ و نیز اینکه ما هلاک خواهیم شد، زیرا در آنها ما نمی توانیم جز از هوایی که در آنهاست نَفَس بکِشیم؛ بنابراین ما هلاک خواهیم شد.

۲۰ و سَروَر به برادر یارِد گفت: بنگر، تو سوراخی در بالا درست کن، و نیز در پایین؛ و هنگامی که تو به هوا نیاز داری سوراخ را باز کن و هوا دریافت کن. و اگر چنین شد که آب به درون بر تو آمد، بنگر، تو سوراخ را ببند، که تو در سیلاب هلاک نشوی.

۲۱ و چنین گذشت که برادر یارِد چنین کرد، برپایۀ آنچه سَروَر فرمان داده بود.

۲۲ و او دوباره بسوی سَروَر فریاد برآورد گفتا: سَروَرا، بنگر من همان گونه که تو به من فرمان داده ای انجام داده ام، و این کشتی ها را برای مردمم آماده کرده ام، و بنگر هیچ نوری در آنها نیست. بنگر، سَروَرا، آیا تو روا می داری که ما در تاریکی از این آب بزرگ بگذریم؟

۲۳ و سَروَر به برادر یارِد گفت: تو چه می خواهی که من انجام دهم که شما در کشتی هایتان نور داشته باشید؟ زیرا بنگر، تو نه می توانی پنجره هایی داشته باشی، زیرا آنها خُرد خواهند شد؛ نه تو می توانی با خود آتش ببری، زیرا تو با نور آتش نخواهی رفت.

۲۴ زیرا بنگر، شما همچون نهنگی در میان دریا خواهید بود، زیرا موج های عظیمی بر شما خواهند خورد. با این وجود، من دوباره شما را از اعماق دریا بیرون خواهم آورد؛ زیرا بادها از دهان من بیرون رفته اند، و نیز باران ها و سیلاب هایی من پیش فرستاده ام.

۲۵ و بنگر، من شما را در برابر این چیزها آماده می کنم؛ زیرا شما نمی توانید از این عمق عظیم بگذرید جز اینکه من شما را در برابر موج های دریا، و بادهایی که به پیش رفته اند، و سیلاب هایی که خواهند آمد، آماده کنم. بنابراین شما چه می خواهید که من برای شما آماده کنم که شما هنگامی که در اعماق دریا فرو برده می شوید نور داشته باشید؟