نوشته‌های مقدّس
یعقوب ۳


فصل ۳

پاکدلان سخن دلپذیر خدا را دریافت می کنند — پرهیزکاریِ لامانیان از نیفایان فراتر می رود — یعقوب علیه فحشا، هرزگی و هر گناهی هشدار می دهد. نزدیک به ۵۴۴–۴۲۱ پیش از میلاد.

۱ ولی بنگرید، من، یعقوب، می خواهم با شما که پاکدل هستید سخن بگویم. با ذهنی پایدار به سوی خدا روی آورید و با ایمانی افزونتر به درگاه او نیایش کنید، و او شما را در رنج هایتان دلداری خواهد داد و برای شما درخواست خواهد داد، و بر آنهایی که به دنبال نابودی شما هستند مجازات فرو خواهد فرستاد.

۲ ای همۀ شمایی که پاکدل هستید، سرهایتان را بالا بگیرید و سخن دلپذیر خدا را دریافت کنید و از مِهر او سیراب شوید؛ زیرا شما می توانید، اگر ذهن هایتان همواره استوار باشد.

۳ ولی، وای، وای، بر شمایی که پاکدل نیستید که در این روز در برابر خدا آلوده هستید؛ زیرا سرزمین به خاطر شما نفرین شده است جز اینکه توبه کنید؛ و لامانیان، که مانند شما آلوده نیستند، با این وجود با نفرینی شدید نفرین شده اند، شما را حتّی تا نابودی تازیانه خواهند زد.

۴ و آن زمان بزودی می آید، که جز اینکه شما توبه کنید آنها سرزمین میراثیتان را تصرّف خواهند کرد و سَروَر خدا پرهیزکاران را از میان شما به بیرون راهنمایی خواهد کرد.

۵ بنگرید، لامانیان برادران شما، که از آنها برای آلودگی شان و نفرینی که بر پوست آنها آمده است بیزارید از شما پرهیزکارترند؛ زیرا آنها فرمان های سَروَر، که به پدرمان داده شده بودند، را فراموش نکرده اند — اینکه آنها می بایستی تنها یک همسر داشته باشند و هیچ کنیزی نمی بایستی داشته باشند، و روسپی گری نمی بایستی در میان آنها انجام گیرد.

۶ و اینک، این فرمان را آنها می کوشند تا نگه دارند؛ از این رو، به سبب این پای بندی، در نگاه داری این فرمان، سَروَر خدا آنها را نابود نخواهد کرد، بلکه بر آنها مهربان خواهد بود؛ و روزی آنها مردمی برکت یافته خواهند شد.

۷ بنگرید، شوهرانشان به همسرانشان مهر می ورزند، و همسرانشان به شوهرانشان مهر می ورزند؛ و شوهرانشان و همسرانشان به فرزندانشان مهر می ورزند؛ و بی ایمانیشان و بیزاری شان از شما به سبب نابکاری پدرانشان است؛ از این رو، در دید آفریدگار بزرگتان، شما چقدر بهتر از آنها هستید؟

۸ ای برادرانم، من می ترسم هنگامی که با آنها در برابر تخت خدا آورده می شوید پوست آنها از پوست شما سپیدتر باشد، مگر اینکه شما از گناهانتان توبه کنید.

۹ از این رو، فرمانی را که سخن خدا است من به شما می دهم، که شما نه به سبب تاریکیِ پوستشان بیش از این علیه آنها ناسزا گویید، نه به سبب آلودگی شان علیه آنها ناسزا گویید؛ بلکه آلودگی خودتان را به یاد آورید، و به یاد آورید که آلودگی آنها به سبب پدرانشان بوده است.

۱۰ از این رو، شما می بایستی فرزندانتان را به یاد آورید، که چگونه به سبب سرمشقی که برای آنها شده اید دل هایشان را غمگین کرده اید؛ و نیز به یاد آورید که شما شاید به سبب آلودگی خود فرزندانتان را به نابودی بکشانید و گناهانشان در روز آخر بر سرتان انباشته شود.

۱۱ ای برادرانم، سخنانم را بگوش دل بپذیرید؛ توانایی های روانتان را برانگیزید؛ خودتان را تکان دهید تا از خواب مرگ بیدار شوید؛ و خودتان را از دردهای دوزخ آزاد کنید که فرشته های اهریمن نشوید، تا به آن دریاچۀ آتش و گوگرد که مرگ دوّم است افکنده شوید.

۱۲ و اینک من، یعقوب، چیزهای بسیار بیشتری بر مردم نیفای گفتم، آنان را علیه فحشا و هرزگی و هر گونه گناهی هشدار داده، پیامدهای وحشتناک شان آنها را برای آنان گفتم.

۱۳ و حتّی یک صدمِ کارهای این مردم، که اینک شروع به زیاد شدن نمودند نمی تواند بر روی این ورقه ها نوشته شود؛ ولی بسیاری از کارها و جنگ ها و درگیری هایشان، و فرمانروایی های پادشاهانشان بر روی ورقه های بزرگتر نوشته شده اند.

۱۴ این ورقه ها ورقه های یعقوب خوانده می شوند و آنها با دستان نیفای درست شدند. و من به گفتن این سخنان پایان می دهم.