۱ اینک بنگرید، چنین گذشت که من، یعقوب، مردمم را با سخن تعلیم داده، (و به سبب دشواری کنده کاری سخنانمان بر روی ورقه ها، من نمی توانم جز اندکی از سخنانم را بنویسم) و ما می دانیم که چیزهایی که بر روی ورقه ها می نویسیم باید باقی بمانند؛

۲ ولی هر آنچه ما بر روی هر چیزی جز ورقه ها بنویسیم از میان رفته و ناپدید خواهد شد؛ ولی ما می توانیم چند سخنی بر روی ورقه ها بنویسیم که تا یک اندازه ای به فرزندانمان و همچنین به برادران محبوبمان، دربارۀ ما یا دربارۀ پدرانشان، آگاهی دهد —

۳ اینک در این چیز ما شادمانی می کنیم؛ و با کوشایی زحمت می کشیم تا این سخنان را بر روی ورقه ها کنده کاری کنیم، با امید به اینکه برادران محبوبمان و فرزندانمان آنها را با دلی سپاسگزار دریافت کرده و آنها را مطالعه خواهند کرد که بتوانند با شادی و نه با اندوه، نه با تحقیر دربارۀ پدر و مادر نخست خود بدانند.

۴ زیرا، با این نیّت ما این چیزها را نوشته ایم که آنها بتوانند بدانند که ما از مسیح آگاه بودیم، و به شکوه او صدها سال پیش از آمدنش امید داشتیم؛ و نه تنها خود ما به شکوه او امید داشتیم بلکه همۀ پیامبران مقدّسی که پیش از ما بودند نیز داشتند.

۵ بنگرید، آنها به مسیح ایمان آوردند و پدر را بنام او پرستش کردند و ما نیز پدر را بنام او پرستش می کنیم. و با این نیّت ما قانون موسی را نگه می داریم، چرا که روان های ما را متوّجۀ او می کند؛ و به این سبب آن برای ما همچون پرهیزکاری تقدیس شده است، همچنان که برای ابراهیم به حساب آمد، در بیابان مُطیع بودن به فرمان های خدا، در پیشکش کردن پسرش اسحاق که تشبیهی است به خدا و پسر یگانه زاده اش.

۶ از این رو، ما نوشته های پیامبران را بررسی می کنیم و مکاشفه های بسیار و روح نبوّت داریم؛ و با داشتن همۀ این گواهان امید می یابیم و ایمان ما استوار می شود، به اندازه ای که ما براستی می توانیم بنام مسیح فرمان دهیم و حتّی درختان، یا کوه ها، یا موج های دریا از ما فرمان می برند.

۷ با این وجود، سَروَر خدا بر ما ناتوانی هایمان را نشان می دهد که ما بدانیم که این از فیض او، و مُدارای بزرگ او با ما فرزندان آدمی است، که ما قدرت انجام این کارها را داریم.

۸ بنگرید، بزرگ و شگفت انگیز هستند کارهای سَروَر. چه جستجو ناپذیر هستند اعماق رازهای او؛ و این امکان ناپذیر است که آدمی همۀ راه های او را دریابد. و هیچ آدمی راه او را نمی شناسد مگر بر او آشکار شده باشد؛ از این رو، برادران، خوار نشمُرید مکاشفه های خدا را.

۹ زیرا بنگرید، با قدرت سخن او آدمی بر روی زمین آمد، زمینی که با قدرت سخن او آفریده شد. از این رو، اگر خدا توانا بوده سخن گوید و جهان شود، و سخن گوید و آدمی آفریده شود، آه آنگاه، چرا به فرمان دادن به زمین، یا ساخت دست هایش بر روی آن، برپایه خواست و خوشنودی خودش قادر نباشد؟

۱۰ از این رو، برادران، برآن نباشید تا سَروَر را اندرز دهید، بلکه اندرز را از دست او بگیرید. زیرا بنگرید، شما خودتان می دانید که او با خرد و با دادگری، و با رحمت عظیم بر همۀ آفرینشش اندرز می دهد.

۱۱ از این رو، برادران محبوب، با او از راه کفّارۀ مسیح، پسر یگانه زاده اش آشتی کنید، و شما می توانید رستاخیزی را برپایۀ قدرت رستاخیز که در مسیح است بدست آورید، و با داشتن ایمان، و پیش از اینکه او خودش را در جسم پدیدار کند امید محکمی در شُکوه به او بدست آورده، همچون میوه های نخستِ مسیح به خدا معرفی شوید.

۱۲ و اینک، محبوبان، شگفت زده نشوید که من این چیزها را برای شما می گویم؛ زیرا چرا از کفاّرۀ مسیح سخن نگوییم و به آگاهی کامل دربارۀ او نرسیم، همچون رسیدن به دانش یک رستاخیز و جهانی که می آید؟

۱۳ بنگرید، برادرانم، او که نبوّت می کند، بگذارید او نبوّت کند تا آدمیان بفهمند؛ زیرا روح مقدّس حقیقت را می گوید و دروغ نمی گوید. از این رو، او از چیزها چنان که آنها واقعاً هستند و از چیزها چنان که آنها واقعاً خواهند بود سخن می گوید؛ از این رو، این چیزها برای رستگاری روان هایمان بر ما به سادگی پدیدار شده اند. ولی بنگرید، ما تنها شاهدان در این چیزها نیستیم؛ زیرا خدا آنها را بر پیامبران پیشین نیز گفته است.

۱۴ ولی بنگرید، یهودیان مردمی خیره سر بودند؛ و آنها سخنان ساده را خوار می شمردند و پیامبران را می کشتند، و به دنبال چیزهایی بودند که نمی توانستند بفهمند. از این رو، به سبب کوری شان، کور بودنشان که با نگاه کردن فراتر از نشانه می آمد، آنها ناگزیر باید فرو می افتادند؛ زیرا خدا سادگی را از آنها برداشته است، و به آنها چیزهای بسیاری را که آنها نمی توانند بفهمند تحویل داده است، برای اینکه آنها خواستار آن بودند. و چون آنها خواستار این بودند خدا این را انجام داده است که آنها بلغزند.

۱۵ و اینک من، یعقوب، با روح مقدّس به نبوّت کردن هدایت شده ام؛ زیرا من با تأثیرهای روح مقدّس که در من است درک می کنم، که با لغزش یهودیان، آنها سنگی را که بر آن می توانند بنیادی مطمئن بسازند و داشته باشند رد خواهند کرد.

۱۶ ولی بنگرید، برپایۀ نوشته های مقدّس، این سنگ، آخرین و تنها بنیاد مطمئن و بزرگی خواهد شد که بر روی آن یهودیان می توانند بسازند.

۱۷ و اینک، محبوبان من، چگونه امکان پذیر است که اینها، پس از رد کردن آن بنیاد مطمئن، هرگز بتوانند بر روی آن بسازند، که بتواند زیربنای آنها شود؟

۱۸ بنگرید، برادران محبوبم، من این راز را بر شما فاش خواهم کرد؛ مگر به هر دلیلی از پایداریم در روح مقدّس بلرزم و به سبب دلواپسی بیش از اندازه ام برای شما بلغزم.