فصل ۳
مورمون توبه را بر نیفایان فریاد می زند — آنها پیروزی بزرگی بدست می آورند و نیروی خودشان را می ستایند — مورمون از رهبری آنها سر باز می زند، و نیایش هایش برای آنها بدون ایمان است — کتاب مورمون دوازده طایفۀ اسرائیل را به ایمان آوردن به آن مژده دعوت می کند. نزدیک به ۳۶۰–۳۶۲ میلادی.
۱ و چنین گذشت که لامانیان دوباره به نبرد نیامدند تا اینکه ده سال دیگر گذشت. و بنگرید، من مردمم، نیفایان را، در آماده کردن سرزمین هایشان و سلاح هایشان در زمان نبرد، بکار گرفتم.
۲ و چنین گذشت که سَروَر به من گفت: بر این مردم فریاد برآور — توبه کنید، و به سوی من آیید، و تعمید یابید، و دوباره کلیسای مرا برپا کنید، و شما امان داده خواهید شد.
۳ و من بر این مردم فریاد برآوردم، ولی بیهوده بود؛ و آنها نفهمیدند که این سَروَر بود که آنها را امان داده بود، و به آنها فرصتی برای توبه داده بود. و بنگرید آنها دل هایشان را علیه سَروَر خدایشان سخت کردند.
۴ و چنین گذشت که پس از اینکه دهمین سال گذشت، در مجموع، پس از سیصد و شصت سال از آمدن مسیح، پادشاه لامانیان نامه ای به من فرستاد، که مرا آگاه کرده بود که آنها در حال آماده شدن هستند تا دوباره علیه ما به نبرد آیند.
۵ و چنین گذشت که من مردمم را واداشتم که آنها خودشان در سرزمین ویرانه گرد هم آیند، به شهری که در مرزها بود، نزدیک گذرگاهی که به سرزمین جنوبی راه می بُرد.
۶ و در آنجا ما لشکریانمان را قرار دادیم، که ما لشکریان لامانیان را باز داریم، که آنها نتوانند هیچ کدام از سرزمین هایمان را تصرّف کنند؛ بنابراین با همۀ نیرویمان علیه آنها خودمان را مستحکم کردیم.
۷ و چنین گذشت که در سیصد و شصت و یکمین سال لامانیان پایین به شهر ویرانه آمدند تا علیه ما نبرد کنند؛ و چنین گذشت که در آن سال ما آنها را شکست دادیم، به اندازه ای که آنها دوباره به سرزمین های خودشان بازگشتند.
۸ و در سیصد و شصت و دوّمین سال آنها دوباره پایین آمدند تا نبرد کنند. و ما دوباره آنها را شکست دادیم، و تعداد زیادی از آنها را کشتیم، و مردگان آنها به دریا انداخته شدند.
۹ و اینک، به سبب این چیز بزرگی که مردمم، نیفایان، انجام داده بودند، آنها شروع به بالیدن به نیروی خودشان نمودند، و شروع به سوگند یاد کردن به آسمان ها نمودند که آنها انتقام خون برادرانشان که بدست دشمنانشان کشته شده بودند را خواهند گرفت.
۱۰ و آنها به آسمان ها، و نیز به تخت خدا، سوگند یاد می کردند که آنها بالا خواهند رفت تا علیه دشمنانشان نبرد کنند، و آنها را از روی آن سرزمین محو خواهند کرد.
۱۱ و چنین گذشت که من، مورمون، از این زمان به بعد، به سبب نابکاری و کارهای پلیدشان، از فرمانده و رهبر بودن این مردم کاملاً سر باز زدم.
۱۲ بنگرید، من آنها را رهبری کرده بودم، با وجود نابکاریشان من آنها را چندین بار در نبرد رهبری کرده بودم، و برپایۀ مِهر خدا که در من بود، با همۀ قلبم به آنها مهر ورزیده بودم؛ و در نیایش به درگاه خدایم تمام روز برای آنها روانم را بیرون ریخته بودم؛ با این وجود، به سبب سخت دلی هایشان، این بدون ایمان بود.
۱۳ و سه بار من آنها را از دست دشمنانشان رهایی داده ام، و آنها از گناهانشان توبه نکرده اند.
۱۴ و هنگامی که آنها به همۀ آنچه که از سوی سَروَر و مُنجی ما عیسی مسیح منع شده بودند سوگند یاد کردند، که آنها بالا به سوی دشمنانشان خواهند رفت تا نبرد کنند، و انتقام خون برادرانشان را بگیرند، بنگرید ندای سَروَر بر من آمد، گفتا:
۱۵ انتقام از آنِ من است، و من تلافی خواهم کرد؛ و برای اینکه این مردم پس از اینکه من آنها را رهایی داده ام توبه نمی کنند، بنگر، آنها از روی زمین بریده خواهند شد.
۱۶ و چنین گذشت که من کاملاًاز بالا رفتن علیه دشمنان خودم سر باز زدم؛ و من همان گونه که سَروَر به من فرمان داده بود عمل کردم؛ و من همچون شاهدی بیطرف ایستادم تا بر جهان چیزهایی که من دیدم و شنیدم را، برپایۀ پدیدار شدن های روح مقدّس که از آمدن این چیزها گواهی داده بود، پدیدار کنم.
۱۷ بنابراین من به شما، غیریهودیان، و نیز به شما خاندان اسرائیل می نویسم هنگامی که آن کار آغاز شود که شما در آستانۀ آماده شدن برای بازگشتن به سرزمین میراثیتان باشید؛
۱۸ آری، بنگرید، من به همۀ کرانه های زمین می نویسم؛ آری، به شما، دوازده طایفۀ اسرائیل، که برپایۀ کارهایتان از سوی آن دوازده تایی که عیسی برگزید تا در سرزمین اورشلیم پیروانش باشند داوری خواهید شد.
۱۹ و من به بازماندۀ این مردم، نیز می نویسم، کسانی که از سوی آن دوازده تایی که عیسی در این سرزمین برگزید نیز داوری خواهند شد؛ و آنها از سوی آن دوازده تای دیگری که عیسی در سرزمین اورشلیم برگزید داوری خواهند شد.
۲۰ و این چیزها را روح مقدّس بر من پدیدار می کند؛ بنابراین من به همۀ شما می نویسم. و به این دلیل من به شما می نویسم، که شما بدانید که باید همه در برابر کرسی داوری مسیح بایستید، آری، هر روانی که به تمام خانوادۀ آدم تعلّق دارد؛ و شما باید بایستید تا از کارهایتان داوری شوید، خواه آنها نیک باشند یا پلید؛
۲۱ و نیز اینکه شما به مژدۀ عیسی مسیح، که در میانتان دارید، ایمان آورید؛ و نیز اینکه یهودیان، مردم پیمان بستۀ سَروَر، شاهد دیگری افزون بر او داشته باشند که آنها ببینند و بشنوند، که مسیحی که آنها کشتند، آن مسیح راستین و خدای راستین بود.
۲۲ و من می خواهم که بتوانم همۀ کرانه های زمین را ترغیب کنم تا توبه کنند و برای ایستادن در برابر کرسی داوری مسیح آماده شوند.