Kutsal Yazılar
Mormon 6


6. Bölüm

Nefililer son çatışmalar için Kumora ülkesinde toplanırlar—Mormon kutsal kayıtları Kumora tepesine saklar—Lamanlılar zafer kazanır ve Nefi ulusu yok edilir—Yüz binlerce insan kılıçtan geçirilir. M.S. tahminen 385 yılı.

1 Ve şimdi, halkım Nefililer’in yıkılışını anlatan kayıtlarımı bitiriyorum. Ve öyle oldu ki Lamanlılar’ın önünde yürüyüşe geçtik.

2 Ve ben Mormon, Lamanlılar’ın kralına bir mektup yazarak kendisinden halkımızı Kumora denilen bir tepenin yakınındaki Kumora ülkesine toplamamıza müsaade etmesini istedim; ve onlarla orada savaşabilirdik.

3 Ve öyle oldu ki Lamanlılar’ın kralı bu isteğimi kabul etti.

4 Ve öyle oldu ki Kumora ülkesine giderek çadırlarımızı Kumora tepesinin etrafına kurduk; ve burası çok sulak, ırmaklar ve pınarlar olan bir ülkeydi ve burada Lamanlılar’a karşı üstünlük sağlamayı umuyorduk.

5 Ve üç yüz seksen dört yıl geçtiğinde, halkımızdan geriye kalan herkesi Kumora ülkesine toplamıştık.

6 Ve öyle oldu ki bütün halkımızı tek bir vücut olarak Kumora ülkesine topladıktan sonra, işte ben Mormon, artık yaşlanmaya başlamıştım; ve bunun halkımın son savaşı olacağını biliyordum ve Rab’den atalarımızın bize bıraktığı kutsal kayıtların Lamanlılar’ın eline düşmemesi için emir almıştım (çünkü Lamanlılar onları yok ederlerdi); onun için bu kayıtları Nefi Levhaları’nı esas alarak yazdım ve Rab’bin eliyle bana emanet edilmiş olan ve oğlum Moroni’ye verdiğim bu birkaç levhanın dışındaki bütün kayıtları Kumora tepesine sakladım.

7 Ve öyle oldu ki halkım, eşleri ve çocuklarıyla birlikte Lamanlı ordularının şimdi kendilerine doğru yürüdüğünü gördü; ve bütün kötülerin yüreklerini dolduran o korkunç ölüm korkusu ile onların gelmelerini beklediler.

8 Ve öyle oldu ki bizimle savaşmaya geldiler ve sayılarının çokluğundan dolayı herkes korkuyla doldu.

9 Ve öyle oldu ki onlar halkımın üzerine kılıçla ve yayla ve okla ve baltayla ve her türlü savaş silahlarıyla saldırdılar.

10 Ve öyle oldu ki adamlarım, evet, yani yanımda olan on bin kişi yere serildi ve ben de aralarında yaralı düştüm; ve onlar yanımdan geçip giderek hayatıma son vermediler.

11 Ve Lamanlılar aramızdan geçip biz yirmi dört kişi dışında bütün halkımı öldürdükten sonra (sağ kalanların arasında oğlum Moroni de vardı) halkımın ölüleri arasında biz sağ kalanlar ertesi gün, Lamanlılar kamplarına döndüklerinde, Kumora tepesinden, benimle ilk saflarda vuruşan ve benim yönettiğim halkımdan on bin kişinin yere serilmiş olduğunu gördük.

12 Ve halkımdan oğlum Moroni’nin komutasındaki on bin kişinin de yere serilmiş olduğunu gördük.

13 Ve işte, Gidgidona’nın on bini de ölmüştü ve kendisi de ölülerin arasındaydı.

14 Ve Lama kendi on bini ile ölmüştü; ve Gilgal da kendi on bini ile ölmüştü; ve Limha da kendi on bini ile ölmüştü; ve Yeneyum da kendi on bini ile ölmüştü; ve Kumeniha ve Moroniha ve Antiyonum ve Şiblom ve Şem ve Yeş’in her biri kendi on binleri ile düşüp ölmüşlerdi.

15 Ve öyle oldu ki her biri kendi on binleri ile kılıçtan geçirilen on kişi daha vardı; evet, benimle birlikte olan yirmi dört kişinin, güney ülkelerine kaçmış olan birkaç kişinin ve kaçıp Lamanlılar’a sığınmış olan birkaç kişinin dışında bütün halkım ölmüştü; ve onların etleri ve kemikleri ve kanları yerde yatıyordu ve onları öldüren eller tarafından çürüyüp parçalanmak ve toprak anaya dönmek üzere oraya bırakılmışlardı.

16 Ve öldürülmüş olan halkımdan dolayı yüreğim parçalanarak şöyle haykırdım:

17 Ey güzel insanlar Rab’bin yollarını nasıl bıraktınız! Ey güzel insanlar, kollarını açarak sizi bekleyen İsa’yı nasıl reddedebildiniz!

18 İşte bunu yapmasaydınız, düşmeyecektiniz. Ama işte düştünüz ve ben sizin ölümünüze ağlıyorum.

19 Ey siz güzel oğullar ve kızlar, siz babalar ve analar, siz kocalar ve kadınlar, ey siz güzeller, nasıl oldu da düştünüz!

20 Fakat işte, geçip gittiniz ve benim kederim sizi geri getiremez.

21 Ve yakında sizin ölümlülüğünüzün ölümsüzlüğü giyineceği ve şimdi bozulup çürümekte olan bu bedenlerin çok geçmeden çürümez bedenler olacağı gün gelecektir; ve o zaman sizler işlerinize göre yargılanmak üzere Mesih’in yargı kürsüsünün önünde duracaksınız; ve eğer öyle olur da doğru bulunursanız, o zaman sizden önce gitmiş olan atalarınızla birlikte kutsanacaksınız.

22 Ah keşke üzerinize bu büyük yıkım gelmeden önce tövbe etseydiniz. Fakat işte, siz gittiniz ve Baba, evet, Cennetin Sonsuz Babası sizin durumunuzu biliyor ve size adaletine ve merhametine göre davranacak.