1 İşte, ben Moroni, babam Mormon’un kayıtlarını bitiriyorum. İşte, babamın yazmamı emrettiği bir iki şey daha var.

2 Ve şimdi öyle oldu ki Kumora’daki o büyük müthiş savaştan sonra, işte güneydeki ülkeye kaçan Nefililer’in hepsi Lamanlılar tarafından yakalanarak öldürüldü.

3 Ve onlar babamı da öldürdüler ve halkımın yıkıma uğratılışının üzgün öyküsünü yazmak için yalnız ben kaldım. Fakat işte, onlar yitip gittiler ve ben babamın emrini yerine getiriyorum. Ve beni de öldürürler mi bilmiyorum.

4 Bu yüzden bu kayıtları yazıp toprağa saklayacağım ve benim nereye gideceğim önemli değildir.

5 İşte, babam bu kayıtları tutmuş ve onlara amacını yazmıştır. Ve işte, levhaların üzerinde yer olsaydı, onu da yazardım, ama yer yok; ve madenim de yok, çünkü tek başımayım. Babam ve bütün akrabalarımın hepsi savaşta öldü. Ne arkadaşım ne de gidecek bir yerim var; ve Rab’bin bana daha ne kadar yaşamam için izin vereceğini de bilmiyorum.

6 İşte, Rabbimiz ve Kurtarıcımızın gelişinden bu yana dört yüz yıl geçti.

7 Ve işte, Lamanlılar halkım Nefililer’i yok edinceye kadar, onları şehirden şehre ve oradan oraya kovaladılar; ve onların yıkılışı büyük oldu; evet, halkım Nefililer büyük ve olağanüstü bir yıkıma uğradılar.

8 Ve işte, bunu yapan Rab’bin elidir. Ve işte, Lamanlılar birbirleriyle de savaşıyorlar ve bu ülkenin her tarafında sürekli olarak cinayet işlenip kan dökülüyor; ve hiç kimse savaşın ne zaman sona ereceğini bilmiyor.

9 Ve şimdi işte, onlardan bir daha söz etmeyeceğim, çünkü ülkede artık Lamanlılar’dan ve eşkıyalardan başka kimse kalmadı.

10 Ve İsa’nın öğrencileri dışında gerçek Tanrı’yı bilen hiç kimse kalmadı; halkın işlediği kötülükler o kadar büyüktü ki Rab o zamana dek ülkede kalmış olan öğrencilerin halkın arasında bulunmalarına izin vermedi; ve onların ülkede olup olmadıklarını hiç kimse bilmez.

11 Fakat işte, babamla ben onları gördük ve onlar bize yardım etti.

12 Ve bu kayıtları alan ve onları içindeki eksikliklerden dolayı kınamayan kimse, bunlardan daha büyük şeyleri bilecektir. İşte, ben Moroni’yim; ve eğer mümkün olsaydı, size her şeyi bildirirdim.

13 İşte, ben bu halktan söz etmeyi bitiriyorum. Ben Mormon’un oğluyum ve babam Nefi’nin soyundandır.

14 Ve bu kayıtları Rab’be saklayan benim; levhaların Rab’bin emrinden dolayı hiçbir değeri yoktur. Çünkü O gerçekten hiç kimsenin onları kazanç elde etmek için alamayacağını söylemiştir; ancak onların içindeki kayıtların çok büyük değeri vardır; ve onları kim gün ışığına çıkarırsa, Rab onu kutsayacaktır.

15 Çünkü hiç kimsenin Tanrı tarafından kendisine verilmedikçe bu kayıtları gün ışığına çıkarmaya gücü yetmez; çünkü Tanrı bunun sadece O’nun yüceliğini düşünerek yapılmasını ya da uzun zamandır dağılmış bulunan Rab’bin antlaşma yaptığı eski halkının iyiliği için yapılmasını ister.

16 Ve bunları ışığa çıkaracak olana ne mutlu! Çünkü onlar Tanrı’nın sözüne göre karanlıktan aydınlığa çıkarılacaklardır; evet, onlar topraktan çıkarılacak ve karanlığın içinden parlayarak halkın bilgisine ulaşacaktır; ve bu, Tanrı’nın gücüyle yapılacaktır.

17 Ve eğer bu yazılarda hatalar varsa, bunlar insan hatalarıdır. Fakat işte, bizim bildiğimiz bir hata yok; ancak Tanrı her şeyi bilir; bu yüzden bu yazıları kınayan dikkat etsin ki cehennem ateşinin tehlikesi ile karşı karşıyadır.

18 “Bana bu kayıtları gösterin, yoksa cezalandırılacaksınız!” diyen kimse Rab’bin yasakladığını emretmekten sakınsın.

19 Çünkü işte, aceleyle yargılayan aynı şekilde aceleyle yargılanacaktır; çünkü yaptığı işlerin karşılığını alacaktır; bu yüzden kim vurursa, ona da Rab tarafından vurulacaktır.

20 İşte kutsal yazı: “İnsan ne vuracak, ne de yargılayacaktır” der. Çünkü yargı bana aittir, diyor Rab; ve intikam da benimdir ve karşılığını Ben vereceğim.

21 Ve öfke soluyan, Rab’bin işine karşı çekişen ve Rab’bin İsrail Evi’nden olan antlaşmalı halkına karşı savaşarak: “Biz Rab’bin işini yok edeceğiz ve Rab de İsrail Evi ile yapmış olduğu antlaşmayı hatırlamayacak” diyen kişi, kesilip ateşe atılmak tehlikesi ile karşı karşıyadır.

22 Çünkü Rab’bin sonsuz amaçları, O’nun verdiği bütün sözler yerine gelinceye kadar devam edecektir.

23 İşaya’nın peygamberliklerini araştırın. İşte, ben onları yazamam. Evet, işte size derim ki benden önce gitmiş olan ve bu ülkenin sahibi olan azizler haykıracaklar, evet, hatta tozun içinden Rab’be haykıracaklar; ve Rab nasıl yaşıyorsa, onlarla yapmış olduğu antlaşmayı hatırlayacaktır.

24 Ve Rab onların kardeşleri için olan dualarını bilir. Ve onların inançlarını da bilir; çünkü O’nun adıyla dağları yerinden kaldırabilmişlerdi; ve O’nun adıyla dünyayı sarsabilmişlerdi; ve O’nun sözünün gücüyle hapishanelerin yıkılmasına neden olmuşlardı; evet, hatta kızgın fırınlar bile onlara zarar verememişti; ne vahşi hayvanlar ne de zehirli yılanlar O’nun sözünün gücüyle onlara dokunabilmişlerdi.

25 Ve işte Rab’bin yardımıyla bunları gün ışığına çıkaracak olan kişi için de dualar ettiler.

26 Ve hiç kimsenin bunların olmayacağını söylemesine gerek yoktur; çünkü bunlar mutlaka olacaktır; çünkü bu sözleri Rab söyledi; çünkü bunlar Rab’bin eliyle topraktan çıkacak ve hiç kimse bunun önüne geçemeyecektir; ve bunlar, mucizelerin bittiği söylendiği bir günde olacak ve sanki ölülerden konuşan biri gibi gelecektir.

27 Ve bu, azizlerin kanının gizli çetelerden ve karanlık işlerden dolayı Rab’be haykıracağı günde olacaktır.

28 Evet, bu Tanrı’nın gücünün inkâr edildiği, kiliselerin kirlendiği ve yüreklerinin gururuyla böbürlendikleri bir günde, evet, hatta kilise liderlerinin ve öğretmenlerin yüreklerinin gururuyla böbürlenip kendi kiliselerine bağlı olanları kıskanacakları bir günde olacaktır.

29 Evet, bu, yabancı ülkelerde yangınlardan, kasırgalardan ve buhar dumanlarından söz edildiği günde olacaktır.

30 Ve ayrıca savaşlar, savaş söylentileri ve çeşitli yerlerde depremlerin olduğu duyulacaktır.

31 Evet, bunlar yeryüzünde büyük bir kirliliğin olacağı bir günde olacaktır; o gün cinayetler ve soygunlar ve yalanlar ve aldatmacalar ve cinsel ahlaksızlıklar ve her türlü iğrençlikler olacaktır. O zaman birçokları: “Bunu yapın ya da şunu yapın önemi yok; çünkü Rab böyle yapanlara son günde arka çıkacak” diyeceklerdir. Fakat böylelerinin vay haline! Çünkü onlar öd acılığı içindedirler ve kötülüğün bağlarına sarılmışlardır.

32 Evet, bu: “Bize gelin ve paranızla günahlarınızdan bağışlanın” diyen kiliselerin kurulacağı bir günde olacaktır.

33 Ey kötü, sapık ve dik kafalı halk! Neden kendinize kazanç sağlamak için kiliseler kurdunuz? Neden Tanrı’nın kutsal sözlerini değiştirerek canlarınızın üzerine lanet çektiniz? İşte, Tanrı’nın vahiylerine bakın; çünkü işte, bütün bunların yerine geleceği o günün vakti geliyor.

34 İşte Rab bana yakında bunların aranızda gerçekleşeceği günde olacaklarla ilgili büyük ve harikulade şeyler gösterdi.

35 İşte, ben size sanki benim yanımdaymışsınız gibi söylüyorum, ama siz yanımda değilsiniz. Fakat işte, İsa Mesih sizi bana gösterdi ve ben sizin yaptıklarınızı biliyorum.

36 Ve yüreklerinizin gururuyla yürümekte olduğunuzu biliyorum ve aranızdaki birkaç kişinin dışında yüreklerinin gururuyla kendilerini göklere çıkarmayan hiç kimse yoktur; herkes gösterişli elbiseler giyiyor ve kendisini kıskançlığa ve kavgaya ve nefrete ve baskıya ve her türlü kötülüğe teslim etmiş; ve kiliseleriniz, evet, hatta kiliselerinizin her biri yüreklerinizin gururundan dolayı kirlenmiş.

37 Çünkü işte, siz parayı ve varlığınızı ve güzel elbiselerinizi ve kiliselerinizi süslemeyi, fakirlerden ve muhtaçlardan, hastalardan ve sıkıntıda olanlardan daha çok seviyorsunuz.

38 Ey siz kirlenmişler, siz iki yüzlüler, siz öğretmenler, çürüyecek olana kendilerini satanlar, Tanrı’nın kutsal kilisesini niçin kirlettiniz? Üzerinize Mesih’in adını almaya niçin utanıyorsunuz? Neden sonsuz mutluluğun o sonsuz perişanlıktan daha büyük değerde olacağını düşünemiyorsunuz—dünyanın övgüsü yüzünden mi?

39 Neden hayatı olmayan şeylerle kendinizi süsleyerek, açların ve muhtaçların ve çıplakların ve hastaların ve düşkünlerin yanınızdan geçmesine izin veriyor ve onları fark etmiyorsunuz?

40 Evet, neden kazanç sağlamak için gizli iğrençliklerinizi arttırıyorsunuz ve dulları Rab’bin önünde ağlattırıyorsunuz ve yetimleri de Rab’bin önünde ağlattırıyorsunuz ve onların babalarının ve kocalarının kanlarını topraktan başlarınıza intikam gelmesi için haykırttırıyorsunuz?

41 İşte intikam kılıcı üzerinizde asılıdır ve O’nun, azizlerin kanının intikamını sizden alacağı gün yakında geliyor; çünkü Rab onların ağlamasına artık izin vermeyecektir.