1 Ve öyle oldu ki Limhi ve halkı, Nefi şehrine döndüler ve ülkede yeniden barış içinde yaşamaya başladılar.

2 Ve öyle oldu ki uzun bir süre sonra Lamanlılar Nefililer’e karşı kışkırtılıp öfkelendirilmeye başlandı ve oradan buradan ülke sınırları içine sızmaya başladılar.

3 Şimdi krallarının Limhi’ye vermiş olduğu yeminden dolayı onları öldürmeye cesaret edemiyorlardı; ama onların yanağına tokadı vuruyor ve onların üzerindeki yetkilerini kullanıyorlardı; ve sırtlarına ağır yükler vurup onları dilsiz bir eşek gibi istedikleri yere sürüklüyorlardı—

4 Evet, bütün bunlar Rab’bin sözü yerine gelsin diye oldu.

5 Ve şimdi Nefililer’in çektiği sıkıntılar büyüktü ve Lamanlılar’ın elinden kendilerini kurtarabilmeleri imkansızdı; çünkü Lamanlılar onları her yandan kuşatmışlardı.

6 Ve öyle oldu ki halk çektikleri sıkıntılardan dolayı krala söylenmeye başladı; ve gidip onlara karşı savaşmak istiyorlardı. Ve yakınmaları ile kralı son derecede üzdüler; bu yüzden diledikleri gibi davranmalarına izin verdi.

7 Ve halk yeniden toplanıp silahlarını kuşandı ve Lamanlılar’ı ülkelerinden kovmak için harekete geçtiler.

8 Ve öyle oldu ki Lamanlılar onları yenip geri sürdüler, çoğunu da öldürdüler.

9 Ve Limhi halkı arasında büyük yas oldu, ağıtlar yakıldı; dul kadın kocası için, oğul ve kız babaları için ve kardeşler kardeşleri için ağladı.

10 Şimdi ülkede pek çok dul vardı ve yüreklerine düşen bu büyük Lamanlılar korkusu yüzünden her gün durmadan ağlıyorlardı.

11 Ve öyle oldu ki onların sürekli ağlayıp sızlamaları, geri kalan Limhi halkını Lamanlılar’a karşı kışkırtıp öfkelendirdi; ve bir kez daha savaşmaya gittilerse de büyük kayıplar vererek tekrar gerisingeri sürüldüler.

12 Evet, hatta üçüncü kez savaşa gittiler ve aynı şekilde bozguna uğratıldılar; ve sağ kalanlar yeniden Nefi şehrine döndüler.

13 Ve kendilerini yerlere varıncaya kadar alçaltarak tutsaklığın boyunduruğuna girdiler; dövülmeye, oradan oraya sürüklenmeye ve düşmanlarının keyfince sırtlarına ağır yük vurulmasına boyun eğdiler.

14 Ve onlar alçakgönüllüğün derinliklerine kadar kendilerini alçalttılar; ve var güçleriyle Tanrı’ya yakardılar; evet, içine düştükleri sıkıntılardan kendilerini kurtarması için bütün gün Tanrı’larına yakardılar.

15 Ve şimdi Rab işledikleri kötülükler yüzünden seslerini duymakta ağır davranıyordu; yine de seslerini işitip Lamanlılar’ın yüreklerini yumuşatmaya başladı; öyle ki Lamanlılar, onların yükünü azaltmaya başladılar; ne var ki, Rab onları tutsaklıktan kurtarmayı uygun bulmadı.

16 Ve öyle oldu ki ülkede yavaş yavaş zenginleşmeye, daha bol miktarda tahıl üretmeye ve sürüler ve büyükbaş hayvanlar beslemeye başladılar; öyle ki açlık çekmediler.

17 Şimdi çok fazla sayıda kadın vardı, erkeklerden daha çoktular; bu yüzden, Kral Limhi dul kadınlarla çocuklarının geçimini sağlayıp açlıktan ölmemeleri için, herkesin bir şeyler vermesini emretti; ve öldürülenlerin sayısı çok olduğu için bunu yaptılar.

18 Şimdi Limhi halkı ellerinden geldiği kadar birlik olup tahıllarını ve sürülerini korudular.

19 Ve şehir surları dışına çıktığında, kral bile kendi adamına muhafızları olmadan güvenmiyordu; herhangi bir şekilde Lamanlılar’ın eline düşmekten korkuyordu.

20 Ve Lamanlılar’ın kızlarını kaçırmakla başlarına bu büyük felâketi sarıp çöle kaçan rahipleri yakalamak umuduyla, kral halkına ülkenin her yanını gözetlemelerini buyurdu.

21 Çünkü onları yakalayıp cezalandırmak istiyorlardı; çünkü geceleyin Nefi ülkesine gelip tahıllarını ve değerli eşyalarından çoğunu götürmüşlerdi; bu yüzden Limhi halkı pusuya yattı.

22 Ve öyle oldu ki Ammon ve kardeşleri ülkeye gelinceye dek Lamanlılar ile Limhi halkı arasında yeni bir tatsızlık olmadı.

23 Ve kral muhafızlarıyla birlikte şehir dışına çıktığında Ammon ve kardeşlerini keşfetti ve onları Nuh’un rahipleri sanarak yakalattı; ellerini kollarını bağlatıp hapse attırdı. Ve Nuh’un rahipleri olsaydılar onları öldürtecekti.

24 Fakat onların Nuh’un rahipleri değil de Zarahemla ülkesinden gelen kendi kardeşleri olduklarını görünce içi büyük sevinçle doldu.

25 Şimdi Ammon gelmeden önce Kral Limhi birkaç adamını Zarahemla ülkesini bulmaları için göndermişti; ne var ki adamları ülkeyi bulamamışlar ve çölde kaybolmuşlardı.

26 Bununla birlikte eskiden insanların yaşadığı bir ülke, evet, kurumuş kemiklerle kaplı bir ülke bulmuşlardı; evet, burası eskiden insanların yaşadığı bir ülkeydi ve yerle bir edilmişti; ve adamlar orayı Zarahemla ülkesi sanarak Nefi ülkesine döndüler ve Ammon’un gelişinden birkaç gün önce ülke sınırlarına ulaştılar.

27 Ve yanlarında bazı kayıtlar, hatta kemiklerini buldukları halkın kayıtlarını da getirdiler; ve bu kayıtlar madeni levhalara işlenmişti.

28 Ve şimdi Kral Mosiya’nın bu tür kayıtları çevirebilmek için Tanrı’dan bir armağana sahip olduğunu Ammon’un ağzından öğrenince, Limhi’nin içi yine sevinçle doldu; evet ve Ammon da sevindi.

29 Ancak Ammon’la kardeşleri, kardeşlerinin çoğu öldürülmüş olduğu için çok üzüldüler.

30 Ve ayrıca, Kral Nuh’la rahiplerinin, halkı Tanrı’ya karşı bunca günaha ve kötülüğe sürüklemesine de üzüldüler; ve Abinadi’nin ölümüne de üzüldüler; ve ayrıca Abinadi tarafından söylenmiş sözlere inanıp Tanrı’nın gücü ve yetkisi sayesinde Tanrı’nın bir kilisesini kuran Alma ile ona katılan halkın gitmesine de üzüldüler.

31 Evet, gitmeleri onları çok üzdü; çünkü nereye kaçıp gittiklerini bilmiyorlardı. Şimdi bilseler seve seve onlara katılırlardı, çünkü kendileri de Tanrı’ya hizmet edip, O’nun emirlerini yerine getirmek için Tanrı ile bir antlaşma yapmışlardı.

32 Ve şimdi Ammon geldikten sonra, Kral Limhi ve halkından birçokları da Tanrı’ya hizmet etmek ve emirlerini yerine getirmek için O’nunla bir antlaşma yapmışlardı.

33 Ve öyle oldu ki Kral Limhi ve halkından birçoğu vaftiz olmak istiyordu; ancak ülkede Tanrı’dan yetkisi olan bir kimse yoktu. Ve Ammon kendisini layık bir hizmetkâr olarak görmediği için bunu yapmayı reddetti.

34 Bu yüzden şimdilik kendilerine bir kilise kurmayıp Rab’bin Ruhu’nu beklediler. Şimdi çöle kaçmış olan Alma ile kardeşleri gibi olmak istiyorlardı.

35 Bütün yürekleriyle Tanrı’ya hizmet etmeye istekli olduklarının tanığı ve kanıtı olarak vaftiz olmak istiyorlardı; ancak bunu ileri bir tarihe bıraktılar; ve vaftiz olmalarının öyküsü ileride anlatılacaktır.

36 Ve şimdi Ammon’un ve halkının, Kral Limhi’nin ve halkının tek düşüncesi Lamanlılar’ın elinden ve onların kölesi olmaktan kurtulmaktı.