1 Ω Θεέ, πού είσαι; Και πού είναι η σκέπη που καλύπτει την κρυψώνα σου;

2 Πόσο καιρό θα συγκρατείται το χέρι σου, και το μάτι σου, μάλιστα, το καθαρό σου μάτι, που βλέπει από τους αιώνιους ουρανούς να αδικείται ο λαός σου και οι υπηρέτες σου, και το αυτί σου θα διαπερνάται από τις κραυγές τους;

3 Μάλιστα ω Κύριε, πόσο καιρό αυτοί θα πρέπει να υπομείνουν τούτες τις αδικίες και τις παράνομες καταπιέσεις, προτού μαλακώσει η καρδιά σου απέναντί τους, και τα σπλάχνα σου γεμίσουν με συμπόνια προς αυτούς;

4 Ω Κύριε Παντοδύναμε Θεέ, δημιουργέ του ουρανού, της γης και των θαλασσών, και των πάντων που υπάρχουν μέσα σε αυτά, εσύ που ελέγχεις και υποτάσσεις τον διάβολο, και τη σκοτεινή και τυφλή κυριαρχία του Άδη – άπλωσε το χέρι σου. Ας διαπεράσει το μάτι σου. Ας ανεβεί η σκεπή σου. Ας μην καλύπτεται πια η κρυψώνα σου. Ας γείρει το αυτί σου. Ας μαλακώσει η καρδιά σου και ας γεμίσουν τα σπλάχνα σου με συμπόνια προς εμάς.

5 Ας εξαφθεί ο θυμός σου εναντίον των εχθρών μας. Και, στην οργή της καρδιάς σου, με το σπαθί σου πάρε εκδίκηση για το άδικό μας.

6 Θυμήσου τους αγίους σου που υποφέρουν, ω Θεέ μας. Και οι υπηρέτες σου θα αγαλλιάζουν για πάντα στο όνομά σου.

7 Γιε μου, ας έχει ειρήνη η ψυχή σου. Η αντιξοότητα και η ταλαιπωρία σου δεν θα είναι παρά μόνο μία μικρή στιγμή.

8 Και κατόπιν, αν τις υπομείνεις σωστά, ο Θεός θα σε υπερυψώσει στα ύψη. Θα θριαμβεύσεις επί όλων των εχθρών σου.

9 Οι φίλοι σου πράγματι στέκονται δίπλα σου, και θα σε χαιρετήσουν ξανά με ζεστή καρδιά και φιλικά χέρια.

10 Δεν είσαι ακόμα όπως ο Ιώβ. Οι φίλοι σου δεν σε αμφισβητούν, ούτε σε κατηγορούν για παραβάσεις, όπως έκαναν στον Ιώβ.

11 Και αυτοί οι οποίοι σου καταλογίζουν παράβαση, η ελπίδα τους θα εξαφανιστεί, και οι προσδοκίες τους θα διαλυθούν, όπως διαλύεται η λευκή πάχνη μπροστά στις πυρωμένες ακτίνες του ανατέλλοντος ηλίου.

12 Και επίσης ο Θεός έθεσε το χέρι και τη σφραγίδα του για να αλλάξει τους καιρούς και τις εποχές, και να τυφλώσει τον νου τους, ώστε να μην καταλάβουν τα θαυμαστά έργα Του, και για να τους δοκιμάσει και να τους πιάσει στην ίδια τους την πανουργία.

13 Και επειδή οι καρδιές τους είναι διεφθαρμένες, αυτά που είναι διατεθειμένοι να επιφέρουν σε άλλους, και με τα οποία χαίρονται να κάνουν τους άλλους να υποφέρουν, θα πέσουν επάνω τους καθ’ ολοκληρίαν.

14 Ώστε να απογοητευτούν επίσης, και οι ελπίδες τους να ματαιωθούν.

15 Και συνεπώς σε λίγα χρόνια, αυτοί και οι απόγονοί τους θα σαρωθούν κάτω από τους ουρανούς, λέει ο Θεός, ώστε κανείς από αυτούς δεν θα μείνει όρθιος.

16 Καταραμένοι είναι όλοι εκείνοι που θα σηκώσουν τη φτέρνα ενάντια στον χρισμένο μου, λέει ο Κύριος, και θα αναφωνήσουν ότι αμάρτησαν ενώ δεν έχουν αμαρτήσει ενώπιόν μου, λέει ο Κύριος, αλλά ότι έκαναν αυτό που ήταν πρέπον στα δικά μου μάτια και που εγώ τους πρόσταξα.

17 Όσοι όμως αναφωνούν παράβαση το κάνουν επειδή είναι υπηρέτες της αμαρτίας, και είναι τέκνα της ανυπακοής αυτοί οι ίδιοι.

18 Και εκείνοι που ορκίζονται ψευδώς ενάντια στους υπηρέτες μου, για να τους φέρουν σε δουλεία και θάνατο –

19 Αλίμονο σε αυτούς. Επειδή έχουν προσβάλει τα μικρά μου, θα αποκοπούν από τις διατάξεις του οίκου μου.

20 Το καλάθι τους δεν θα είναι γεμάτο, τα σπίτια τους και οι αποθήκες τους θα αφανιστούν, και αυτοί οι ίδιοι θα περιφρονηθούν από εκείνους που τους κολακεύουν.

21 Δεν θα έχουν δικαίωμα στην ιεροσύνη, ούτε οι απόγονοί τους μετά από αυτούς, από γενιά σε γενιά.

22 Θα ήταν καλύτερο για αυτούς να κρεμούσαν μια μυλόπετρα γύρω από τον λαιμό τους, και να πνίγονταν στα βάθη της θάλασσας.

23 Αλίμονο σε όλους εκείνους που ενοχλούν τον λαό μου, και οδηγούν, και δολοφονούν, και δίνουν μαρτυρίες εναντίον του, λέει ο Κύριος των Δυνάμεων. Γενιά εχιδνών που δεν θα ξεφύγει από την καταδίκη της κόλασης.

24 Ιδού, τα μάτια μου βλέπουν και γνωρίζουν όλα τα έργα τους, και επιφυλάσσομαι για γρήγορη κρίση στον καιρό της, για όλους τους.

25 Διότι υπάρχει καθορισμένος χρόνος για κάθε άνθρωπο, αναλόγως πώς θα είναι τα έργα του.

26 Ο Θεός θα σας δώσει γνώση μέσω του Αγίου Πνεύματός του, μάλιστα, μέσω της ανείπωτης δωρεάς του Αγίου Πνεύματος, η οποία δεν έχει αποκαλυφθεί από τότε που δημιουργήθηκε ο κόσμος μέχρι τώρα.

27 Την οποία περίμεναν οι πρόγονοί μας με εναγώνια προσμονή να αποκαλυφθεί κατά τους τελευταίους καιρούς, στην οποία ο νους τους στράφηκε από τους αγγέλους, όπως αυτή διατηρήθηκε για την πληρότητα της δόξας τους.

28 Θα έρθει ο καιρός κατά τον οποίο τίποτα δεν θα παρακρατηθεί, κατά πόσο υπάρχει ένας Θεός ή πολλοί θεοί, αυτά θα φανερωθούν.

29 Όλοι οι θρόνοι και οι κυριαρχίες, οι ηγεμονίες και οι εξουσίες, θα αποκαλυφθούν και θα απονεμηθούν σε όλους όσους έχουν αντέξει γενναία για το Ευαγγέλιο του Ιησού Χριστού.

30 Και επίσης, εάν υπάρχουν όρια στον ουρανό ή στις θάλασσες ή στην ξηρά ή στον ήλιο, το φεγγάρι ή τα αστέρια –

31 Όλοι οι χρόνοι των περιφορών τους, όλες οι καθορισμένες ημέρες, οι μήνες και τα έτη, και όλες οι ημέρες των ημερών, των μηνών και των ετών τους, καθώς και όλες οι δόξες, οι νόμοι και οι προθεσμίες τους, θα αποκαλυφθούν κατά τις ημέρες της θεϊκής νομής της πληρότητας των καιρών –

32 Σύμφωνα με αυτό που ορίστηκε εν μέσω του Συμβουλίου του Αιώνιου Θεού όλων των άλλων θεών, πριν από τη δημιουργία αυτού του κόσμου, το οποίο θα πρέπει να παρακρατηθεί μέχρι το τέρμα και το τέλος αυτού του κόσμου, όταν κάθε άνθρωπος θα εισέλθει στην αιώνια παρουσία του και στη δική του αθάνατη ανάπαυση.

33 Πόσο καιρό μπορούν τα τρεχούμενα νερά να παραμείνουν ακάθαρτα; Ποια δύναμη θα εμποδίσει τους ουρανούς; Όσο θα μπορούσε ένας άνθρωπος να απλώσει τον αδύναμο βραχίονά του για να σταματήσει τον ποταμό Μιζούρι από την προκαθορισμένη πορεία του ή να αντιστρέψει τη ροή του, τόσο θα μπορούσε να εμποδίσει τον Παντοδύναμο να εκχύσει γνώση από τους ουρανούς στα κεφάλια των Αγίων των Τελευταίων Ημερών.

34 Ιδού, πολλοί είναι οι καλεσμένοι, λίγοι όμως οι εκλεκτοί. Και γιατί δεν είναι εκλεκτοί;

35 Επειδή οι καρδιές τους είναι τόσο προσηλωμένες στα εγκόσμια, και επιζητούν τις τιμές των ανθρώπων, ώστε δεν μαθαίνουν αυτό το ένα μάθημα–

36 Ότι τα προνόμια της ιεροσύνης συνδέονται άρρηκτα με τις δυνάμεις των ουρανών και ότι οι δυνάμεις των ουρανών δεν μπορούν ούτε να ελεγχθούν ούτε να χειραγωγηθούν, παρά μόνον στη βάση των αρχών της χρηστότητας.

37 Μπορούν να απονεμηθούν σε εμάς, είναι αλήθεια. Αλλά όταν αναλαμβάνουμε να συγκαλύψουμε τις αμαρτίες μας ή να ικανοποιήσουμε την υπερηφάνεια μας, τη μάταιη φιλοδοξία μας ή να ασκήσουμε έλεγχο ή κυριαρχία ή εξαναγκασμό στις ψυχές των τέκνων των ανθρώπων, σε οποιοδήποτε βαθμό αδικίας, ιδού, οι ίδιοι οι ουρανοί αποσύρονται. Το Πνεύμα του Κυρίου θλίβεται. Και όταν αποσύρεται, Αμήν στην ιεροσύνη ή την εξουσία εκείνου του ανθρώπου.

38 Ιδού, πριν να το καταλάβει, απομένει ολομόναχος, να κλωτσά σε καρφιά, να καταδιώκει τους αγίους και να πολεμά ενάντια στον Θεό.

39 Έχουμε μάθει από θλιβερή εμπειρία ότι αυτή είναι η φύση και η κλίση σχεδόν όλων των ανθρώπων, μόλις αναλάβουν λίγη εξουσία, όπως υποθέτουν, θα αρχίσουν αμέσως να ασκούν άδικη κυριαρχία.

40 Ως εκ τούτου, πολλοί είναι οι καλεσμένοι, λίγοι όμως οι εκλεκτοί.

41 Καμία δύναμη ή επιρροή δεν μπορεί ή δεν πρέπει να ασκείται μέσω της ιεροσύνης, παρά μόνο με πειθώ, με μακροθυμία, με ευγένεια και πραότητα, και από αγάπη ανυπόκριτη.

42 Με καλοσύνη, και καθαρή γνώση, η οποία μεγαλύνει την ψυχή χωρίς υποκρισία, και χωρίς δόλο –

43 Επιπλήττοντας την κατάλληλη στιγμή με αυστηρότητα, όταν παρακινείται από το Άγιο Πνεύμα. Και έπειτα δείχνοντας από εκεί και στο εξής περισσότερη αγάπη προς αυτόν τον οποίον έχεις επιπλήξει, ώστε να μην θεωρήσει ότι είσαι εχθρός του.

44 Ώστε να ξέρει ότι η πίστη σου είναι ισχυρότερη από τα σχοινιά του θανάτου.

45 Ας γεμίσουν τα σπλάχνα σου επίσης με αγνή αγάπη προς όλους τους ανθρώπους και προς όλους τους πιστούς, και η αρετή ας στολίζει αδιάκοπα τις σκέψεις σου. Τότε η πεποίθησή σου θα ισχυροποιηθεί στην παρουσία του Θεού. Και η διδαχή της ιεροσύνης θα σταλάξει επάνω στην ψυχή σου, σαν δροσοσταλίδα από τους ουρανούς.

46 Το Άγιο Πνεύμα θα είναι ο μόνιμος σύντροφός σου και το σκήπτρο σου ένα αμετάβλητο σκήπτρο χρηστότητας και αλήθειας. Και η κυριαρχία σου θα είναι μία αιώνια κυριαρχία, και χωρίς εξαναγκασμό θα ρέει προς εσένα, στους αιώνες των αιώνων.