1 Στις τρεις Οκτωβρίου, το έτος χίλια εννιακόσια δεκαοκτώ, καθόμουν στο δωμάτιό μου και συλλογιζόμουν τις γραφές.

2 Και αναλογιζόμουν την σπουδαία εξιλεωτική θυσία που έκανε ο Υιός του Θεού, για τη λύτρωση του κόσμου.

3 Και την ειλικρινή και υπέροχη αγάπη που εκδηλώθηκε από τον Πατέρα και τον Υιό με την έλευση του Λυτρωτή στον κόσμο.

4 Ώστε χάριν της εξιλέωσής Του, και μέσω υπακοής στις αρχές του Ευαγγελίου, η ανθρωπότητα να μπορέσει να σωθεί.

5 Καθώς ήμουν έτσι βυθισμένος στις σκέψεις, ο νους μου στράφηκε στα γραπτά του αποστόλου Πέτρου, στους πρώτους αγίους που ήταν διάσπαρτοι μακριά σε ολόκληρο τον Πόντο, τη Γαλατία, την Καππαδοκία και άλλα μέρη της Ασίας, όπου το Ευαγγέλιο είχε κηρυχθεί μετά τη σταύρωση του Κυρίου.

6 Άνοιξα τη Βίβλο και διάβασα το τρίτο και το τέταρτο κεφάλαιο της πρώτης επιστολής του Πέτρου, και όσο διάβαζα μου έκαναν εντύπωση, μεγαλύτερη από ποτέ άλλοτε, τα ακόλουθα εδάφια:

7 «Επειδή, και ο Χριστός έπαθε μια φορά για πάντα για τις αμαρτίες, ο δίκαιος για χάρη των αδίκων, για να μας φέρει στον Θεό, ο οποίος, ενώ μεν θανατώθηκε κατά τη σάρκα, ζωοποιήθηκε όμως διαμέσου τού Πνεύματος

8 »με το οποίο, αφού πορεύτηκε, κήρυξε και προς τα πνεύματα που ήσαν στη φυλακή,

9 »τα οποία κάποτε απείθησαν, όταν η μακροθυμία τού Θεού, στις ημέρες τού Νώε, τους πρόσμενε, καθώς κατασκευαζόταν η κιβωτός, στην οποία διασώθηκαν από το νερό λίγες (δηλαδή, οκτώ) ψυχές.» (Α΄ Πέτρου 3:18–20.)

10 «Επειδή, γι’ αυτό κηρύχθηκε το ευαγγέλιο και προς τους νεκρούς, για να κριθούν μεν σύμφωνα με τους ανθρώπους κατά τη σάρκα, να ζουν όμως σύμφωνα με τον Θεό κατά το πνεύμα.» (Α΄ Πέτρου 4:6.)

11 Καθώς σκεφτόμουν αυτά που είναι γραμμένα, τα μάτια της κατανόησής μου άνοιξαν, και το Πνεύμα του Κυρίου στάθηκε επάνω μου, και είδα πλήθη νεκρών, μικρούς και μεγάλους.

12 Και ήταν συναθροισμένοι όλοι μαζί σε ένα μέρος, ένα αμέτρητο πλήθος των πνευμάτων των δικαίων, οι οποίοι είχαν μείνει πιστοί στην μαρτυρία του Ιησού όσο βρίσκονταν στη ζωή.

13 Και οι οποίοι είχαν προσφέρει θυσία παρόμοια με τη μεγάλη θυσία του Υιού του Θεού, και είχαν υποφέρει δοκιμασίες στο όνομα του Λυτρωτή.

14 Όλοι αυτοί είχαν αναχωρήσει από τη θνητή ζωή, με την ελπίδα μίας ένδοξης ανάστασης, μέσω της χάρης του Θεού Πατέρα και του Μονογενούς Του Υιού, Ιησού Χριστού.

15 Παρατήρησα ότι ήταν γεμάτοι χαρά και αγαλλίαση, και χαίρονταν πολύ όλοι μαζί γιατί πλησίαζε η ημέρα της απελευθέρωσής τους.

16 Ήταν συγκεντρωμένοι περιμένοντας την έλευση του Υιού του Θεού στον κόσμο των πνευμάτων, για να αναγγείλει τη λύτρωσή τους από τα δεσμά του θανάτου.

17 Το χώμα της κοίμησής τους επρόκειτο να αντικατασταθεί στο τέλειό του πλαίσιο, κόκκαλο μαζί με κόκκαλο, και τα νεύρα και οι σάρκες επάνω τους, το πνεύμα και το σώμα να ενωθούν και ποτέ ξανά να μην διαιρεθούν, ώστε να λάβουν πληρότητα αγαλλίασης.

18 Ενώ αυτό το τεράστιο πλήθος περίμενε και συζητούσε, αγαλλιάζοντας για την ώρα της απελευθέρωσής του από τα δεσμά του θανάτου, εμφανίστηκε ο Υιός του Θεού, αναγγέλοντας ελευθερία στους αιχμαλώτους οι οποίοι είχαν μείνει πιστοί.

19 Και εκεί κήρυξε σε αυτούς το αιώνιο Ευαγγέλιο, τη διδαχή της ανάστασης και της λύτρωσης της ανθρωπότητας από την Πτώση, και από τις ατομικές αμαρτίες, υπό την προϋπόθεση της μετάνοιας.

20 Όμως στους ανόμους δεν πήγε, και μεταξύ των ασεβών και των αμετανόητων οι οποίοι είχαν μολυνθεί κατά τη σάρκα, η φωνή του δεν υψώθηκε.

21 Ούτε οι αντιδραστικοί, που απέρριψαν τις μαρτυρίες και τις προειδοποιήσεις των αρχαίων προφητών, είδαν την παρουσία του μήτε αντίκρυσαν το πρόσωπό του.

22 Όπου ήσαν αυτοί, σκοτάδι βασίλευε, αλλά μεταξύ των δικαίων υπήρχε ειρήνη.

23 Και οι άγιοι αγαλλίασαν για την λύτρωσή τους, και έκλιναν το γόνυ και αναγνώρισαν τον Υιό του Θεού ως τον Λυτρωτή και Απελευθερωτή τους από τον θάνατο και τις αλυσίδες της κόλασης.

24 Οι όψεις τους έλαμψαν, και η ακτινοβολία από την παρουσία του Κυρίου έπεσε επάνω τους, και έψαλλαν δοξολογίες στο άγιο όνομά του.

25 Θαύμασα, γιατί κατάλαβα ότι ο Σωτήρας πέρασε περίπου τρία χρόνια τελώντας διακονία μεταξύ των Εβραίων και εκείνων του οίκου του Ισραήλ, προσπαθώντας να τους διδάξει το αιώνιο Ευαγγέλιο και να τους καλέσει προς μετάνοια.

26 Και παρ’ όλα αυτά, παρά τα μεγάλα έργα του, και τα θαύματα, και τη διακήρυξη της αλήθειας, με μεγάλη δύναμη και εξουσία, υπήρξαν μόνο λίγοι που άκουσαν τη φωνή του, και αγαλλίασαν στην παρουσία του, και έλαβαν σωτηρία από τα χέρια του.

27 Όμως η διακονία του ανάμεσα σε εκείνους που ήταν νεκροί περιορίστηκε στο σύντομο χρονικό διάστημα μεταξύ της σταύρωσης και της ανάστασής του.

28 Και αναρωτιόμουν με αφορμή τα λόγια του Πέτρου –που είπε ότι ο Υιός του Θεού κήρυξε στα πνεύματα στη φυλακή, τα οποία κάποτε ήταν ανυπάκουα, όταν κάποτε πρόσμενε ο μακρόθυμος Θεός τον καιρό του Νώε– και πώς ήταν δυνατόν Αυτός να κηρύξει σε εκείνα τα πνεύματα και να τελέσει το απαραίτητο έργο ανάμεσά τους σε τόσο σύντομο χρονικό διάστημα.

29 Και καθώς αναρωτιόμουν, τα μάτια μου άνοιξαν και η κατανόησή μου διεγέρθηκε, και αντιλήφθηκα ότι ο Κύριος δεν πήγε αυτοπροσώπως μεταξύ των ανόμων και των ανυπάκουων που είχαν απορρίψει την αλήθεια, για να τους διδάξει.

30 Όμως ιδού, μεταξύ των δικαίων οργάνωσε τις δυνάμεις του και όρισε αγγελιοφόρους, ενδεδυμένους με δύναμη και εξουσία, και τους ανέθεσε να πάνε και να μεταφέρουν το φως του Ευαγγελίου σε αυτούς που ήταν στο σκοτάδι, δηλαδή σε όλα τα πνεύματα των ανθρώπων. Και έτσι το Ευαγγέλιο κηρύχθηκε στους νεκρούς.

31 Και οι επιλεγέντες αγγελιοφόροι βγήκαν για να αναγγείλουν την ευπρόσδεκτη ημέρα του Κυρίου και να διακηρύξουν ελευθερία στους αιχμαλώτους που ήταν δέσμιοι, δηλαδή σε όλους όσους θα μετανοούσαν για τις αμαρτίες τους και θα δέχονταν το Ευαγγέλιο.

32 Έτσι, το Ευαγγέλιο κηρύχθηκε σε εκείνους που είχαν πεθάνει μέσα στις αμαρτίες τους, χωρίς γνώση της αλήθειας, ή σε παράβαση, έχοντας απορρίψει τους προφήτες.

33 Αυτοί διδάχθηκαν πίστη στον Θεό, μετάνοια από την αμαρτία, ανάδοχο βάπτισμα προς άφεση αμαρτιών, τη δωρεά του Αγίου Πνεύματος με χειροθεσία,

34 Και όλες τις άλλες αρχές του Ευαγγελίου που ήταν απαραίτητες ούτως ώστε να γίνουν άξιοι για να κριθούν σύμφωνα με τους ανθρώπους κατά τη σάρκα, να ζουν όμως σύμφωνα με τον Θεό κατά το πνεύμα.

35 Και έτσι έγινε γνωστό μεταξύ των νεκρών, τόσο των μικρών όσο και των μεγάλων, των αδίκων καθώς και των πιστών, ότι η λύτρωση πραγματοποιήθηκε μέσω της θυσίας του Υιού του Θεού επάνω στον σταυρό.

36 Έγινε γνωστό ότι με αυτό τον τρόπο ο Λυτρωτής μας διέθεσε τον χρόνο του κατά τη διάρκεια της παραμονής του στον κόσμο των πνευμάτων, διδάσκοντας και προετοιμάζοντας τα πιστά πνεύματα των προφητών οι οποίοι είχαν καταθέσει μαρτυρία για αυτόν κατά τη σάρκα.

37 Ώστε να μεταφέρουν το μήνυμα της λύτρωσης σε όλους τους νεκρούς, στους οποίους δεν μπορούσε να πάει προσωπικά, λόγω της εξέγερσης και της παράβασής τους, ώστε κι αυτοί επίσης, μέσω της διακονίας των υπηρετών του, να ακούσουν τον λόγο του.

38 Μεταξύ των επιφανών και δυνατών που συνάχθηκαν σε αυτό το τεράστιο εκκλησίασμα των δικαίων ήταν ο Πατέρας Αδάμ, ο Παλαιός των Ημερών και πατέρας όλων,

39 Και η ένδοξη μητέρα Εύα, με πολλές από τις πιστές κόρες της, οι οποίες είχαν ζήσει κατά τη διάρκεια των αιώνων και λατρέψει τον αληθινό και ζώντα Θεό.

40 Ο Άβελ, ο πρώτος μάρτυρας, ήταν εκεί, και ο αδελφός του Σεθ, ένας από τους επιφανείς, ο οποίος ήταν σαφώς όμοιος με τον πατέρα του Αδάμ.

41 Ο Nώε, ο οποίος έλαβε προειδοποίηση για τον κατακλυσμό, ο Σεμ, ο σπουδαίος αρχιερέας, ο Aβραάμ, ο πατέρας των πιστών, ο Iσαάκ, ο Ιακώβ, και ο Mωυσής, ο μεγάλος νομοθέτης του Ισραήλ.

42 Kαι ο Ησαΐας, ο οποίος δήλωσε με προφητεία ότι ο Λυτρωτής χρίστηκε για να θεραπεύσει τους συντετριμμένους, να διακηρύξει την ελευθερία στους αιχμαλώτους, και να ανοίξει την φυλακή για αυτούς που ήταν δέσμιοι, ήταν επίσης εκεί.

43 Επιπλέον, ο Ιεζεκιήλ, στον οποίο δόθηκε το όραμα της μεγάλης πεδιάδας με τα ξερά κόκκαλα, που επρόκειτο να ντυθούν με σάρκα, για να εμφανιστούν ξανά κατά την ανάσταση των νεκρών, ζωντανές ψυχές.

44 Ο Δανιήλ, ο οποίος προέβλεψε και προείπε την ίδρυση του βασιλείου του Θεού κατά τις τελευταίες ημέρες, για να μην καταστραφεί ποτέ ούτε να δοθεί σε άλλο λαό.

45 Ο Ηλίας, ο οποίος ήταν με τον Μωυσή στο Όρος της Μεταμόρφωσης.

46 Και ο Μαλαχίας, ο προφήτης που έδωσε μαρτυρία για τον ερχομό του Ηλιού του Θεσβίτου –για τον οποίο μίλησε επίσης ο Μορόνι στον Προφήτη Τζόζεφ Σμιθ, δηλώνοντας ότι θα έρθει πριν από την έναρξη της μεγάλης και φοβερής ημέρας του Κυρίου– ήταν επίσης εκεί.

47 Ο Προφήτης Ηλίας ο Θεσβίτης επρόκειτο να φυτέψει στις καρδιές των τέκνων τις υποσχέσεις που δόθηκαν στους πατέρες τους,

48 Προβλέποντας το μεγάλο έργο που πρέπει να γίνει στους ναούς του Κυρίου κατά την θεϊκή νομή της πληρότητας των καιρών, για τη λύτρωση των νεκρών και την επισφράγιση των τέκνων στους γονείς τους, αλλιώς ολόκληρη η γη θα παταχθεί με ανάθεμα και θα καταστραφεί ολότελα κατά τον ερχομό του.

49 Όλοι αυτοί και πολλοί ακόμη, δηλαδή οι προφήτες οι οποίοι έζησαν ανάμεσα στους Νεφίτες και έδωσαν μαρτυρία για τον ερχομό του Υιού του Θεού, αναμίχθηκαν στην τεράστια σύναξη και περίμεναν την απελευθέρωσή τους,

50 Γιατί οι νεκροί είχαν θεωρήσει την μακρά απουσία του πνεύματος από το σώμα τους ως δουλεία.

51 Αυτούς δίδαξε ο Κύριος, και τους έδωσε τη δύναμη να εμφανιστούν, μετά την ανάστασή του από τους νεκρούς, για να εισέλθουν στο βασίλειο του Πατέρα του, για να στεφθούν εκεί με αθανασία και αιώνια ζωή,

52 Και να συνεχίσουν από τότε και στο εξής το έργο τους, όπως είχε υποσχεθεί από τον Κύριο, και να συμμετάσχουν σε όλες τις ευλογίες οι οποίες είχαν διαφυλαχθεί για εκείνους που τον αγαπούν.

53 Ο Προφήτης Τζόζεφ Σμιθ, και ο πατέρας μου, ο Χάιραμ Σμιθ, ο Μπρίγκαμ Γιανγκ, ο Τζων Τέιλορ, ο Γουίλφορντ Γούντροφ, και άλλα εκλεκτά πνεύματα τα οποία προορίστηκαν για να εμφανιστούν στην πληρότητα των καιρών, ώστε να συμμετάσχουν στην θεμελίωση του μεγάλου έργου των τελευταίων ημερών,

54 Συμπεριλαμβανομένης της ανέγερσης των ναών και της τέλεσης των διατάξεων για την λύτρωση των νεκρών, ήταν επίσης στον κόσμο των πνευμάτων.

55 Παρατήρησα ότι ήταν επίσης μεταξύ των ευγενών και των επιφανών, όσοι επελέγησαν από την αρχή για να άρχουν στην Εκκλησία του Θεού.

56 Ακόμη και πριν γεννηθούν, έλαβαν, μαζί με πολλούς άλλους, τα πρώτα τους μαθήματα στον κόσμο των πνευμάτων και ήταν έτοιμοι να εμφανιστούν στον εύθετο χρόνο του Κυρίου για να εργαστούν στον αμπελώνα του για τη σωτηρία των ψυχών των ανθρώπων.

57 Διαπίστωσα ότι οι πιστοί πρεσβύτεροι αυτής της θεϊκής νομής, όταν αναχωρούν από τη θνητή ζωή, συνεχίζουν να μοχθούν για το κήρυγμα του Ευαγγελίου της μετάνοιας και της λύτρωσης, μέσω της θυσίας του Μονογενούς Υιού τού Θεού, ανάμεσα σε εκείνους που βρίσκονται στο σκοτάδι και κάτω από τα δεσμά της αμαρτίας στον μεγάλο κόσμο των πνευμάτων των νεκρών.

58 Οι νεκροί οι οποίοι μετανοούν θα λυτρωθούν, μέσω υπακοής στις διατάξεις του οίκου του Θεού,

59 Και αφού πληρώσουν την ποινή των παραβάσεών τους, και καθαρθούν, θα λάβουν αμοιβή ανάλογη με τα έργα τους, επειδή είναι κληρονόμοι σωτηρίας.

60 Έτσι αποκαλύφθηκε σε εμένα το όραμα της λύτρωσης των νεκρών, και καταθέτω μαρτυρία, και γνωρίζω ότι αυτή η μαρτυρία είναι αληθινή, μέσω της ευλογίας του Κυρίου και Σωτήρα μας, Ιησού Χριστού, έτσι είναι. Αμήν.