1 Όπως σας ανέφερα στην επιστολή μου πριν φύγω από τη θέση μου, ότι θα σας έστελνα γραπτά από καιρό σε καιρό και θα σας έδινα πληροφορίες σχετικά με πολλά θέματα, τώρα συνεχίζω στο θέμα του βαπτίσματος υπέρ των νεκρών, καθώς αυτό το θέμα φαίνεται να απασχολεί τον νου μου και να βαραίνει επάνω μου πιο δυνατά συναισθηματικά, αφότου με κυνηγούν οι εχθροί μου.

2 Έγραψα μερικά λόγια αποκάλυψης σε εσάς σχετικά με τον χρονικογράφο. Είχα μερικές πρόσθετες απόψεις σχετικά με αυτό το θέμα, τις οποίες τώρα πιστοποιώ. Δηλαδή, στην προηγούμενη επιστολή μου δηλώθηκε ότι θα πρέπει να υπάρχει ένας χρονικογράφος, που θα είναι αυτόπτης και αυτήκοος μάρτυρας, ώστε να μπορεί να καταγράφει την αλήθεια ενώπιον του Κυρίου.

3 Λοιπόν, σε σχέση με αυτό το ζήτημα, θα ήταν πολύ δύσκολο να υπάρχει ένας χρονικογράφος παρών ανά πάσα στιγμή και να κάνει όλη τη δουλειά. Για να ξεπεραστεί αυτή η δυσκολία, μπορεί να υπάρχει ένας χρονικογράφος σε κάθε τομέα της πόλης, ο οποίος να έχει τα προσόντα για να κρατά ακριβή πρακτικά. Και ας είναι πολύ συγκεκριμένος και ακριβής κατά τη διεξαγωγή της όλης διαδικασίας, πιστοποιώντας στο χρονικό του ότι είδε με τα μάτια του και άκουσε με τα αυτιά του, αναφέροντας την ημερομηνία, τα ονόματα, και ούτω καθεξής, και το ιστορικό ολόκληρης της πράξης. Επίσης, ας κατονομάσει τρία πρόσωπα που είναι παρόντα, εάν υπάρχουν, τα οποία μπορούν ανά πάσα στιγμή όταν κληθούν να πιστοποιήσουν τα ίδια, ώστε από το στόμα δύο ή τριών μαρτύρων να επαληθεύεται κάθε λόγος.

4 Στη συνέχεια, ας υπάρχει ένας γενικός χρονικογράφος, στον οποίο να μπορούν να παραδίδονται εκείνα τα άλλα χρονικά, συνυπογεγραμμένα με πιστοποιήσεις επάνω στις δικές τους υπογραφές, που να πιστοποιούν ότι το χρονικό που έχουν συντάξει είναι αληθινό. Στη συνέχεια, ο γενικός χρονικογράφος της εκκλησίας μπορεί να εισαγάγει το χρονικό στο γενικό βιβλίο της Εκκλησίας, μαζί με τα πιστοποιητικά και όλους τους παρευρισκόμενους μάρτυρες, μαζί με δική του δήλωση ότι ειλικρινά πιστεύει πως η παραπάνω δήλωση και τα χρονικά είναι αληθινά, από τη γνώση του για τον γενικό χαρακτήρα και τον διορισμό αυτών των ανδρών στην εκκλησία. Και όταν αυτό καταχωρηθεί στο γενικό βιβλίο της Εκκλησίας, το χρονικό θα είναι εξίσου ιερό, και θα ανταποκρίνεται στην τέλεση της διάταξης ακριβώς σαν να την είχε δει με τα μάτια του και ακούσει με τα αυτιά του, και σαν να ετοίμασε ένα χρονικό για αυτήν στο γενικό βιβλίο της Εκκλησίας.

5 Ίσως πιστεύετε ότι αυτή η σειρά πραγμάτων είναι πολύ λεπτομερής. Όμως επιτρέψτε μου να σας πω ότι απλώς ανταποκρίνεστε στο θέλημα του Θεού, εάν συμμορφωθείτε με τη διάταξη και την προετοιμασία που ο Κύριος όρισε και ετοίμασε από καταβολής κόσμου για τη σωτηρία των νεκρών, οι οποίοι θα πέθαιναν χωρίς τη γνώση του Ευαγγελίου.

6 Και επιπλέον, θέλω να θυμάστε ότι ο Ιωάννης ο Αποκαλυπτής συλλογιζόταν αυτό ακριβώς το θέμα όσον αφορά τους νεκρούς, όταν δήλωσε, όπως θα βρείτε καταγεγραμμένο στην Αποκάλυψη 20:12—Και είδα τους νεκρούς, μικρούς και μεγάλους, να στέκονται μπροστά στον Θεό, και ανοίχθηκαν τα βιβλία· και ανοίχθηκε ένα άλλο βιβλίο, που είναι της ζωής· και κρίθηκαν οι νεκροί από τα γραμμένα μέσα στα βιβλία, σύμφωνα με τα έργα τους.

7 Σε αυτήν την αναφορά θα ανακαλύψετε ότι τα βιβλία άνοιξαν. Και άνοιξε ένα άλλο βιβλίο, το οποίο ήταν το βιβλίο της ζωής. Όμως οι νεκροί κρίθηκαν από εκείνα που ήταν γραμμένα στα βιβλία, σύμφωνα με τα έργα τους. Κατά συνέπεια, τα προαναφερθέντα βιβλία πρέπει να είναι τα βιβλία που περιείχαν το χρονικό των έργων τους, και αναφέρονται στα χρονικά που φυλάσσονται στη γη. Και το βιβλίο, που ήταν το βιβλίο της ζωής, είναι το χρονικό που φυλάσσεται στους ουρανούς. Η αρχή είναι απολύτως σύμφωνη με τη διδαχή με την οποία εντέλεστε στην αποκάλυψη που περιέχεται στην επιστολή την οποία σας έγραψα πριν φύγω από τον τόπο μου – ώστε όλα τα χρονικά σας να καταγράφονται στους ουρανούς.

8 Λοιπόν, η φύση αυτής της διάταξης συνίσταται στη δύναμη της ιεροσύνης, μέσω της αποκάλυψης του Ιησού Χριστού, με την οποία παραχωρείται ότι οτιδήποτε δένετε στη γη θα είναι δεμένο στους ουρανούς, και οτιδήποτε λύνετε στη γη θα είναι λυμένο στους ουρανούς. Ή, με άλλα λόγια, από μια διαφορετική άποψη της μετάφρασης, οτιδήποτε καταγράφετε στη γη θα είναι καταγεγραμμένο στους ουρανούς και οτιδήποτε δεν καταγράφετε στη γη δεν θα είναι καταγεγραμμένο στους ουρανούς. Γιατί από τα βιβλία θα κριθούν οι νεκροί σας, σύμφωνα με τα δικά τους έργα, είτε αυτοί οι ίδιοι έχουν παρευρεθεί στις διατάξεις είτε propria persona, είτε μέσω των αντιπροσώπων τους, σύμφωνα με τη διάταξη που ο Θεός προετοίμασε για τη σωτηρία τους από καταβολής κόσμου, σύμφωνα με τα χρονικά που έχουν τηρήσει σχετικά με τους νεκρούς τους.

9 Μπορεί να φαίνεται σε μερικούς ότι είναι πολύ τολμηρή διδαχή αυτή για την οποία μιλάμε – μια εξουσία που καταγράφει, δηλαδή δένει, στη γη και δένει στους ουρανούς. Παρ’ όλα αυτά, σε όλες τις εποχές του κόσμου, όποτε ο Κύριος έδωσε μία θεϊκή νομή της ιεροσύνης μέσω αποκάλυψης σε οποιονδήποτε άνθρωπο ή σε οποιοδήποτε σύνολο ανθρώπων, αυτή η εξουσία διδόταν πάντοτε. Επομένως, ό,τι έκαναν εκείνοι οι άνθρωποι με εξουσία, στο όνομα του Κυρίου, και το έκαναν σωστά και πιστά, και τήρησαν ένα σωστό και πιστό χρονικό για αυτό, έγινε νόμος στη γη και στους ουρανούς, και δεν μπορεί να ακυρωθεί, σύμφωνα με τα θεσπίσματα του μεγάλου Ιεχωβά. Αυτός είναι ένας πιστός λόγος. Ποιος μπορεί να τον ακούσει;

10 Και πάλι, για το προηγούμενο, κατά Ματθαίον 16:18, 19: Kαι εγώ, μάλιστα, σου λέω ότι: Eσύ είσαι ο Πέτρος, και επάνω σ’ αυτή την πέτρα θα κτίσω την εκκλησία μου· και οι πύλες του άδη δεν θα υπερισχύσουν εναντίον της. Και θα σου δώσω τα κλειδιά τής βασιλείας των ουρανών· και ό,τι αν δέσεις επάνω στη γη, θα είναι δεμμένο στους ουρανούς· και ό,τι αν λύσεις επάνω στη γη, θα είναι λυμένο στους ουρανούς.

11 Λοιπόν, το μεγάλο και σπουδαίο μυστικό του όλου ζητήματος, και το summum bonum του όλου θέματος που βρίσκεται μπροστά μας, συνίσταται στην απόκτηση των εξουσιών της Άγιας Ιεροσύνης. Για εκείνον στον οποίο δίνονται αυτά τα κλειδιά δεν υπάρχει δυσκολία στην απόκτηση γνώσης των γεγονότων που αφορούν στη σωτηρία των τέκνων των ανθρώπων, τόσο για τους νεκρούς όσο και για τους ζώντες.

12 Εδώ είναι η δόξα και η τιμή, και η αθανασία και η αιώνια ζωή - Η διάταξη του βαπτίσματος με νερό, ο εμβαπτισμός σε αυτό προκειμένου να γίνει η παρομοίωση με νεκρό, ώστε η μία αρχή να συμφωνεί με την άλλη. Ο εμβαπτισμός στο νερό και η ανάδυση από το νερό είναι σαν την ανάσταση των νεκρών όταν βγαίνουν από τους τάφους τους. Ως εκ τούτου, αυτή η διάταξη θεσπίστηκε για να δημιουργήσει μια συσχέτιση με τη διάταξη του βαπτίσματος υπέρ των νεκρών, επειδή είναι σαν τους νεκρούς.

13 Κατά συνέπεια, η βαπτιστική κολυμπήθρα θεσπίστηκε ως ομοίωση του τάφου, και δόθηκε εντολή να βρίσκεται σε ένα μέρος κάτω από το οποίο οι ζώντες συνηθίζουν να συγκεντρώνονται, ώστε να διακρίνονται οι ζώντες και οι νεκροί, και ώστε τα πάντα να έχουν την παρομοίωσή τους, και να αντιστοιχίζονται το ένα με το άλλο - αυτό που είναι επίγειο με αυτό που είναι επουράνιο, όπως δήλωσε ο Παύλος στην επιστολή Προς Κορινθίους Α΄ 15:46, 47 και 48:

14 Όμως, όχι πρώτα το πνευματικό, αλλά το φυσικό, έπειτα το πνευματικό. Ο πρώτος άνθρωπος είναι από τη γη, γήινος· ο δεύτερος άνθρωπος, ο Κύριος από τον ουρανό. Όπως ήταν ο χωματένιος, τέτοιοι είναι και οι επίγειοι· και όπως είναι ο ουράνιος τέτοιοι θα είναι και οι επουράνιοι. Και όπως είναι τα χρονικά στη γη σε σχέση με τους νεκρούς σας, τα οποία πραγματικά δημιουργήθηκαν, έτσι είναι και τα χρονικά στον ουρανό. Αυτή, επομένως, είναι η επισφραγιστική και δεσμευτική δύναμη, και, κατά μία έννοια της λέξης, τα κλειδιά του βασιλείου, τα οποία συνιστούν το κλειδί της γνώσης.

15 Και πλέον, αγαπητοί μου αδελφοί και αδελφές, επιτρέψτε μου να σας διαβεβαιώσω ότι αυτές είναι αρχές που αφορούν στους νεκρούς και τους ζώντες οι οποίες δεν μπορούν να ξεπεραστούν με ελαφρότητα, καθόσον αφορούν τη σωτηρία μας. Γιατί η σωτηρία τους είναι απαραίτητη και αναγκαία για τη σωτηρία μας, όπως λέει ο Παύλος για τους πατέρες –ότι αυτοί χωρίς εμάς δεν μπορούν να τελειοποιηθούν– ούτε κι εμείς χωρίς τους νεκρούς μας μπορούμε να τελειοποιηθούμε.

16 Και λοιπόν, σε σχέση με το βάπτισμα υπέρ των νεκρών, θα σας δώσω άλλο ένα παράθεμα του Παύλου, από την Προς Κορινθίους Α΄ 15:29: Eπειδή, τι θα κάνουν αυτοί που βαπτίζονται υπέρ των νεκρών, αν πραγματικά οι νεκροί δεν ανασταίνονται; Γιατί τότε βαπτίζονται υπέρ των νεκρών;

17 Και πάλι, σε σχέση με αυτό το παράθεμα θα σας δώσω μια ρήση ενός από τους προφήτες, ο οποίος είχε το βλέμμα του στραμμένο στην αποκατάσταση της ιεροσύνης, στις δόξες που θα αποκαλυφθούν κατά τις τελευταίες ημέρες, και με έναν ιδιαίτερο τρόπο σε αυτό το πιο ένδοξο όλων των θεμάτων από το αιώνιο Ευαγγέλιο, δηλαδή, το βάπτισμα υπέρ των νεκρών. Γιατί ο Μαλαχίας λέει, στο τελευταίο κεφάλαιο, στα εδάφια 5 και 6: Προσέξτε, εγώ θα σας στείλω τον Hλία τον προφήτη, πριν έρθει η ημέρα του Kυρίου, η μεγάλη και επιφανής· αυτός θα επαναφέρει την καρδιά των πατέρων προς τα παιδιά, και την καρδιά των παιδιών προς τους πατέρες τους, μήποτε έρθω και πατάξω τη γη με ανάθεμα.

18 Θα μπορούσα να κάνω μια απλούστερη μετάφραση αυτού, αλλά είναι αρκετά απλό για να εξυπηρετήσει τον σκοπό μου ως έχει. Αρκεί να γνωρίζουμε, σε αυτήν την περίπτωση, ότι η γη θα παταχθεί με ανάθεμα, εκτός εάν υπάρχει κάποιος συνδετικός κρίκος με τον ένα ή τον άλλο τρόπο μεταξύ των πατέρων και των παιδιών, επ΄ αυτού ή άλλου θέματος– και ιδού ποιο είναι αυτό το θέμα; Είναι το βάπτισμα υπέρ των νεκρών. Διότι εμείς χωρίς αυτούς δεν μπορούμε να τελειοποιηθούμε. Ούτε αυτοί μπορούν να τελειοποιηθούν χωρίς εμάς. Ούτε αυτοί μα ούτε κι εμείς μπορούμε να τελειοποιηθούμε χωρίς αυτούς που έχουν πεθάνει επίσης με το Ευαγγέλιο. Γιατί είναι απαραίτητο κατά την έναρξη της θεϊκής νομής της πληρότητας των καιρών, η οποία θεϊκή νομή αρχίζει τώρα να εισάγεται, ώστε μια ολοκληρωτική και πλήρης και τέλεια ένωση, και σύνδεση των θεϊκών νομών μεταξύ τους, και των κλειδιών, και των εξουσιών και της δόξας να λάβει χώρα, και να αποκαλυφθεί από τις μέρες του Αδάμ μέχρι και σήμερα. Και όχι μόνο αυτό, αλλά εκείνα που ποτέ δεν αποκαλύφθηκαν από καταβολής κόσμου, αλλά φυλάχτηκαν κρυμμένα από τους σοφούς και τους συνετούς, θα αποκαλυφθούν σε βρέφη και νήπια σε αυτήν, τη θεϊκή νομή της πληρότητας των καιρών.

19 Λοιπόν, τι ακούμε στο Ευαγγέλιο που έχουμε λάβει; Φωνή χαράς! Φωνή ελέους από τους ουρανούς. Και φωνή αλήθειας από τη γη. Χαρμόσυνα νέα για τους νεκρούς. Φωνή χαράς για τους ζώντες και τους νεκρούς. Χαρμόσυνα νέα μεγάλης αγαλλίασης. Πόσo ωραία είναι επάνω στα βoυνά τα πόδια εκείνoυ πoυ ευαγγελίζεται, και που λέει στη Σιών: Ιδού, βασιλεύει ο Θεός σου! Όπως η δροσιά της Καρμέλ, έτσι θα πέσει επάνω τους η γνώση του Θεού!

20 Και πάλι, τι ακούμε; Χαρμόσυνα νέα από την Κουμώρα! Τον Μορόνι, άγγελο από τους ουρανούς, που διακηρύσσει την εκπλήρωση των προφητών – το βιβλίο που θα αποκαλυφθεί. Φωνή Κυρίου στην έρημο της Φαγιέτ, της κομητείας Σενέκα, που δηλώνει τους τρεις μάρτυρες που θα καταθέσουν μαρτυρία για το βιβλίο! Tη φωνή του Μιχαήλ στις όχθες του Σασκουεχάννα, που αναγνώρισε τον διάβολο όταν εμφανίστηκε ως άγγελος φωτός! Τη φωνή του Πέτρου, του Ιακώβου και του Ιωάννη στην έρημο μεταξύ Χάρμονυ, της κομητείας Σασκουεχάννα, και Κόλσβιλ, της κομητείας Μπρουμ στον ποταμό Σασκουεχάννα, που δηλώνουν ότι αυτοί κατέχουν τα κλειδιά του βασιλείου και της θεϊκής νομής της πληρότητας των καιρών!

21 Και πάλι, τη φωνή του Θεού στο δώμα του ηλικιωμένου πατέρα Γουίτμερ, στη Φαγιέτ, της κομητείας Σενέκα, και σε διάφορες χρονικές στιγμές, και σε διαφορετικούς τόπους μέσα από όλα τα ταξίδια και τις δοκιμασίες αυτής της Εκκλησίας του Ιησού Χριστού των Αγίων των Τελευταίων Ημερών! Και τη φωνή του Μιχαήλ, του αρχαγγέλου. Τη φωνή του Γαβριήλ, και του Ραφαήλ, και διαφόρων αγγέλων, από τον Μιχαήλ, δηλαδή τον Αδάμ, μέχρι σήμερα, όλοι δηλώνουν τη θεϊκή νομή τους, τα δικαιώματά τους, τα κλειδιά τους, τις τιμές τους, το μεγαλείο και τη δόξα τους, και τη δύναμη της ιεροσύνης τους. Δίνοντας γραμμή επάνω στη γραμμή, δίδαγμα επάνω στο δίδαγμα, λίγο εδώ και λίγο εκεί. Δίνοντάς μας παρηγοριά, διακηρύσσοντας αυτό που πρόκειται να έρθει, επιβεβαιώνοντας την ελπίδα μας!

22 Αδελφοί, δεν θα επιμείνουμε σε έναν τόσο σπουδαίο σκοπό; Προχωρήστε προς τα εμπρός και όχι προς τα πίσω. Θάρρος, αδελφοί, και μετά, εμπρός για τη νίκη! Ας αγαλλιασθεί η καρδιά σας και ας έχετε υπέρμετρη χαρά. Ας αναβοήσει η γη υμνώντας. Ας αναβοήσουν οι νεκροί με ύμνους αιώνιου αίνου προς τον Βασιλιά Εμμανουήλ, ο οποίος έχει oρίσει, από καταβολής κόσμου, αυτό που θα μας έδινε τη δυνατότητα να τους λυτρώσουμε από τη φυλακή τους. Γιατί οι φυλακισμένοι θα ελευθερωθούν.

23 Ας αλαλάξουν τα βουνά από χαρά, και όλες οι κοιλάδες ας αναφωνήσουν. Και όλες οι θάλασσες και οι στεριές ας μιλήσουν για τα θαύματα του Αιώνιου Βασιλιά σας! Και τα ποτάμια, και τα ρυάκια, και τα ρέματα, ας κυλήσουν με χαρά. Το δάσος και όλα τα δέντρα του αγρού ας υμνήσουν τον Κύριο. Κι εσείς συμπαγείς βράχοι δακρύστε από χαρά! Και ο ήλιος, το φεγγάρι και τα αστέρια της αυγής ας ψάλλουν μαζί, και όλοι οι γιοι του Θεού ας αλαλάξουν από χαρά! Και τα αιώνια δημιουργήματα ας ομολογήσουν το όνομά του στους αιώνες των αιώνων! Και πάλι λέω, πόσο ένδοξη είναι η φωνή που ακούμε από τον ουρανό, να διακηρύσσει στα αυτιά μας δόξα και σωτηρία, και τιμή, και αθανασία, και αιώνια ζωή. Βασίλεια, αρχές και εξουσίες!

24 Ιδού, η μεγάλη ημέρα του Κυρίου φτάνει πολύ σύντομα. Και ποιος μπορεί να υπομείνει την ημέρα της έλευσής Του, και ποιος μπορεί να σταθεί στην παρουσία Του; Επειδή αυτός είναι σαν φωτιά του χωνευτή, και σαν σαπούνι του πλύστη. Kαι θα καθήσει σαν εκείνον που λιώνει και καθαρίζει το ασήμι· και θα καθαρίσει τούς γιους του Λευί, και θα τους στραγγίσει σαν το χρυσάφι και το ασήμι, και θα προσφέρουν προσφορά στον Kύριο με δικαιοσύνη. Ως εκ τούτου, ως εκκλησία και λαός, και ως Άγιοι των Τελευταίων Ημερών, ας προσφέρουμε στον Κύριο μια προσφορά με χρηστότητα. Και ας παρουσιάσουμε στον άγιό Του ναό, όταν περατωθεί, ένα βιβλίο που θα περιέχει τα χρονικά των νεκρών μας, το οποίο θα αξίζει κάθε αποδοχή.

25 Αδελφοί, έχω να σας πω πολλά για αυτό το θέμα. Όμως θα κλείσω προς το παρόν και θα συνεχίσω το θέμα κάποια άλλη φορά. Παραμένω, όπως πάντα, ταπεινός υπηρέτης και απαρέγκλιτος φίλος σας,