๑ บัดนี้เกี่ยวกับสิ่งทั้งหลายซึ่งท่านเขียนถึงข้าพเจ้า, โดยกล่าวว่า, เป็นการดีสำหรับชายที่จะไม่แตะต้องหญิง.

๒ กระนั้นก็ตาม, ข้าพเจ้ากล่าวว่า, เพื่อหลีกเลี่ยงการผิดประเวณี, ให้ชายทุกคนมีภรรยาของตนเอง, และให้หญิงทุกคนมีสามีของตนเอง.

๕ อย่าละจากกันไป, เว้นแต่ตกลงกันว่าเป็นชั่วระยะเวลาหนึ่ง, เพื่อท่านจะอุทิศตนต่อการอดอาหารและการสวดอ้อนวอน; และมาอยู่ด้วยกันอีก, เพื่อซาตานจะไม่ล่อลวงท่านเนื่องจากท่านไม่สามารถควบคุมตนเองได้.

๒๖ ดังนั้นข้าพเจ้าจึงคิดว่านี่เป็นสิ่งที่ดีสำหรับความทุกข์ร้อนในเวลาปัจจุบัน, ที่ชายคนหนึ่งจะดำรงสถานะของเขาไว้เพื่อเขาอาจทำความดีได้มากขึ้น.

๒๙ แต่ข้าพเจ้ากล่าวแก่ท่านผู้ได้รับเรียกมาสู่การปฏิบัติศาสนกิจ. เพราะข้าพเจ้ากล่าวดังนี้ว่า, พี่น้องทั้งหลาย, เวลาที่เหลืออยู่มีน้อย, ซึ่งพระองค์จะทรงส่งท่านออกไปสู่การปฏิบัติศาสนกิจ. แม้แต่คนเหล่านั้นที่มีภรรยา, จะเป็นเสมือนว่าพวกเขาไม่มี; เพราะท่านได้รับเรียกและได้รับเลือกให้ทำงานของพระเจ้า.

๓๐ และจะบังเกิดแก่คนเหล่านั้นผู้ที่ร่ำไห้, เสมือนพวกเขาหาได้ร่ำไห้ไม่; และคนเหล่านั้นผู้ที่ชื่นชมยินดี, เสมือนพวกเขาหาได้ชื่นชมยินดีไม่, และคนเหล่านั้นผู้ที่ซื้อ, เสมือนพวกเขาหาได้มีไว้ครอบครองไม่;

๓๑ และคนเหล่านั้นผู้ที่เกี่ยวพันกับโลกนี้, เหมือนไม่ได้เกี่ยวพันด้วย; เพราะรูปทรงของโลกนี้สูญสิ้นไป.

๓๒ แต่ข้าพเจ้าปรารถนา, พี่น้องทั้งหลาย, ว่าท่านจะขยายการเรียกของท่าน. ข้าพเจ้าปรารถนาให้ท่านไร้ความกังวล. เพราะคนที่ไม่แต่งงาน, ห่วงใยสิ่งทั้งหลายซึ่งเป็นของพระเจ้า, ว่าเขาจะทำให้พระเจ้าพอพระทัยได้อย่างไร; ด้วยเหตุนี้เขาจึงได้รับชัยชนะ.

๓๓ แต่คนที่แต่งงานแล้ว, ห่วงใยในสิ่งทั้งหลายซึ่งเป็นของโลก, ว่าเขาจะทำให้ภรรยาพอใจได้อย่างไร; ด้วยเหตุนี้จึงมีความแตกต่าง, เพราะเขาถูกขัดขวาง.