๕ และบัดนี้, เกี่ยวกับบุตรสองคนของเจ้า, เอฟราอิมกับมนัสเสห์, ซึ่งเกิดแก่เจ้าในแผ่นดินแห่งอียิปต์, ก่อนพ่อมาหาเจ้าในอียิปต์; ดูเถิด, พวกเขาเป็นของพ่อ, และพระผู้เป็นเจ้าของบรรพบุรุษพ่อจะทรงอวยพรพวกเขา; แม้ดังรูเบนและสิเมโอน พวกเขาจะได้รับพร, เพราะพวกเขาเป็นของพ่อ; ด้วยเหตุนี้พวกเขาจึงมีนามตามชื่อของพ่อ. (ดังนั้นพวกเขาจึงมีนามว่าอิสราเอล.)

๖ และผู้สืบทอดของเจ้าซึ่งเจ้าให้กำเนิดหลังจากพวกเขา, จะเป็นของเจ้า, และจะมีนามตามชื่อพี่น้องของพวกเขาในมรดกของพวกเขา, ในบรรดาเผ่า; ดังนั้น พวกเขาได้รับเรียกว่าบรรดาเผ่าของมนัสเสห์และของเอฟราอิม.

๗ และยาโคบกล่าวแก่โยเซฟ, เมื่อพระผู้เป็นเจ้าของบรรพบุรุษพ่อทรงปรากฏต่อพ่อในลูส, ในแผ่นดินแห่งคานาอัน; พระองค์ประทานคำมั่นสัญญาแก่พ่อ, ว่าพระองค์จะประทานแก่พ่อ, และแก่พงศ์พันธุ์ของพ่อ, แผ่นดินนั้นเพื่อให้ครอบครองไว้เป็นนิจ.

๘ ดังนั้น, โอ้ บุตรของพ่อ, พระองค์ทรงอวยพรพ่อในการเลี้ยงดูเจ้ามาเป็นผู้รับใช้แก่พ่อ, ในการช่วยครอบครัวของพ่อให้รอดจากความตาย;

๙ ในการปลดปล่อยผู้คนของพ่อ, พี่น้องของเจ้า, จากความอดอยากซึ่งร้ายแรงในแผ่นดิน; ด้วยเหตุนี้ พระผู้เป็นเจ้าของบรรพบุรุษเจ้าจะอวยพรเจ้า, และเลือดเนื้อเชื้อไขของเจ้า, จนพวกเขาจะได้รับพรเหนือพี่น้องเจ้า, และเหนือครอบครัวของบิดาเจ้า;

๑๐ เพราะเจ้าได้รับชัยชนะ, และครอบครัวของบิดาเจ้าน้อมกายคำนับเจ้า, แม้ดังที่แสดงไว้แก่เจ้า, ก่อนที่เจ้าถูกขายในอียิปต์ด้วยน้ำมือพี่ ๆ ของเจ้า; ด้วยเหตุนี้พี่ ๆ ของเจ้าจะน้อมกายคำนับเจ้า, จากรุ่นสู่รุ่น, ต่อเลือดเนื้อเชื้อไขของเจ้าตลอดกาล;

๑๑ เพราะเจ้าจะเป็นแสงสว่างแก่ผู้คนของพ่อ, เพื่อปลดปล่อยพวกเขาในวันเวลาแห่งการเป็นเชลยของพวกเขา, จากพันธนาการ; และนำความรอดมาสู่พวกเขา, เมื่อพวกเขาพากันค้อมกายอยู่ภายใต้บาป.