1. Głupiec rzekł w sercu swoim: Nie ma człowieka, który widział Boga. Ponieważ On nie ukazuje się nam, a więc nie ma Boga. Oto są oni zdeprawowani; postępowali oni w występny sposób i żaden z nich nie czyni dobrze.

2. Oto Pan spojrzał z nieba na dzieci ludzkie i Swym głosem powiedział do Swego sługi: Szukaj pośród dzieci ludzkich i zobacz, czy kto rozumie Boga. A on otworzył swe usta do Pana i powiedział: Spójrz, oto wszyscy ci, którzy mówią, że są Twoi.

3. Pan odpowiedział i rzekł: Wszyscy odstąpili, wespół stali się skalani, nie widzisz nikogo z nich, kto by dobrze czynił, nie, ani jednego.

4. Wszyscy mają za swych nauczycieli tych, którzy czynią niegodziwie, i nie ma w nich wiedzy. Są to ci, którzy lud mój pożerają. Jedzą chleb i nie wzywają Pana.

5. Ogarnie ich wielka bojaźń, gdyż Bóg przebywa pośród pokolenia prawych. On jest radą biednego, ponieważ wstydzą się niegodziwych i uciekają do Pana po schronienie.

6. Wstydzą się oni rady biednego, ponieważ Pan jest jego schronieniem.

7. Och, gdyby Syjon był ustanowiony z nieba, zbawienie Izraela. O Panie, kiedy ustanowisz Syjon? Kiedy Pan odwróci niewolę ludu Swego, uraduje się Jakub, Izrael będzie zadowolony.