Kuisheid in een onkuise wereld
De redactie van de Liahona had onlangs een gesprek met een groep jongvolwassenen uit verschillende landen over de uitdagingen en zegeningen van kuisheid in een wereld die daar niets mee op heeft en er zelfs de spot mee drijft. Hun eerlijke en openhartige discussie was dermate inspirerend en verheffend dat we hopen dat jij in hun antwoorden ook iets ontdekt wat jou helpt om de heiligheid van het huwelijk en de lichamelijke intimiteit te waarderen.
Welke evangelieleringen stimuleren jou om seksueel rein te blijven nu zoveel mensen onzedelijk gedrag normaal vinden?
Martin Isaksen (Noorwegen): In de Schriften staat heel duidelijk dat God wil dat we kuis zijn. Dat is voor mij genoeg.
Lizzie Jenkins (Californië, VS: Kuisheid is iets waarvoor je kiest. Je houdt je eraan. Het is een manier van leven.
Liz West (Engeland): Weten wie je bent, beseffen dat het leven meer is dan het hier en nu, en langer duurt dan die ene nacht helpt mij enorm. Het heilsplan — hoewel ik het als tiener niet helemaal in detail had kunnen uitleggen — is heel nuttig. Het denkbeeld van een eeuwig huwelijk is geweldig! Als mensen dat begrijpen, beseffen ze hoe ongelooflijk het is dat God ons hier in gezinnen geplaatst heeft en ons geboden heeft gegeven, zodat we niet alleen veilig maar ook gelukkig zijn. Ik leef die beginselen na en praat er met mijn vrienden over. Ik zeg dan: ‘Ik drink niet’ of ‘Ik ga niet naar dat feestje’ of ‘Dat doe ik niet’, en dat respecteren ze. En uiteindelijk nemen ze het zelfs voor me op. Waar ik veel kracht uit put is dat ik een kind van God ben en dat mijn hemelse Vader weet wie ik ben en heel veel om mij geeft.
Anna (Anya) Vlasova (Rusland): Wat mij helpt is de gedachte dat ik deel uitmaak van een eeuwige familie. Ik heb God lief en eerbiedig Hem en ik wil niet dat Hij Zich schaamt voor de keuzes die ik maak.
Kaylie Whittemore (Florida, VS): Het is absoluut zo dat mijn begrip van de heiligheid van het gezin mij gesterkt heeft in mijn voornemen om de wet van kuisheid na te leven. Ook moet je je realiseren dat er negatieve gevolgen kleven aan het overtreden van geboden die ik liever niet wil meemaken.
Falande (Fae) Thomas (Haiti): Ik heb echt goed nagedacht over wat men zegt: ‘Waarom zou je wachten als je het nu al kunt hebben?’ Maar ik vraag mij af hoelang dat soort geluk standhoudt. Ik houd mij liever aan de wet van kuisheid, zodat ik mijn gemoedsrust behoud.
Hippolyte (Hip) Kouadio (Ivoorkust): Eén ding dat mij helpt is de gezinsproclamatie: ‘Wij […]verklaren ook dat God geboden heeft dat het heilige voortplantingsvermogen alleen gebruikt mag worden tussen een man en een vrouw die wettig met elkaar gehuwd zijn.’1
Een ander ding dat helpt is hoe de algemene autoriteiten kuisheid aan ons uitleggen. Zij waarschuwen ons hoe onzedelijkheid begint en leren ons dat als we ons lichaam onteren, we onze ziel onteren. Ouderling Jeffrey R. Holland heeft gezegd dat de Heiland de losprijs heeft voldaan zodat wij eens een volmaakt lichaam hebben. Wij kunnen Hem laten zien dat we daar dankbaar voor zijn door ons lichaam rein te houden.2
Liz: Ik had op mijn vijftiende eens een heel openhartig gesprek met iemand. We spraken over mijn keuze om geen seks vóór het huwelijk te hebben, en ik weet nog dat ze zei: ‘Ja, maar als het nou toch gewoon gebeurt? Wat als je op een avond nou gewoon … ?’ Maar ik wist dat de keuze aan mij was. Niets gebeurt ‘gewoon’.
Ik vind het verbluffend dat onze hemelse Vader ons keuzevrijheid en geboden heeft gegeven om ons vrij te maken en dat Satan er alles aan doet om ons te binden en te beperken. Toen mijn vriendin het had over dat er iets zou kunnen ‘gebeuren’, doelde ze op feestjes waar gedronken wordt en waar men daarna apart gaat. Ik zorg ervoor dat ik niet in dergelijke situaties terechtkom. De keuze moet niet op het laatste moment gemaakt worden, wanneer je voor het blok wordt gezet. Die keuze moet je veel eerder maken, als je jezelf afvraagt of je wel naar het feestje moet gaan.
Heel veel mensen die niet eerst nadenken over de gevolgen doen later wat hen het beste uitkomt. Maar als je zegt: ‘Ik wil dit en dit bereiken, daaruit volgt dat ik deze keuzes maak’, bespaar je jezelf heel wat moeilijkheden.
Je had het net over keuzevrijheid en geboden. Zijn verbonden — doopverbonden of tempelverbonden — ook een goede steun om de normen na te leven?
Fae: Ik denk wel eens aan hoe het was voordat ik mij liet dopen en hoe mijn leven, nu ik verbonden heb gesloten, zoveel meer zin heeft gekregen. Het is verbazingwekkend dat we dankzij de verzoening vergiffenis kunnen ontvangen. Als ik aan mijn verbonden denk, denk ik na over hoe ik mij kan bekeren, een beter mens kan worden, en vooruitgang kan blijven maken.
Anya: Vooral in de tempel zie je een eeuwig perspectief. Door de tempel ga je nadenken over je eigen eeuwigheid, denk je verder dan het nu. Daardoor maak je verstandiger keuzes.
Lizzie: Vaak denken we dat intimiteit slecht is, maar dat is niet zo. Zij moet alleen bekrachtigd worden door het juiste gezag, op de juiste tijd, en met de juiste persoon. Daar draaien onze verbonden om. Je verbindt je tot bepaalde zaken. Dan zeg je: ‘Ben ik wel klaar voor deze stap in mijn leven.’ Verbonden helpen mij, omdat ik weet dat ik de dingen in de juiste volgorde doe. En ik weet dat ik, als ik doe wat onze hemelse Vader wil, gelukkiger ben.
Jonathan Tomasini (Frankrijk): Ik zou niet trouw aan mijzelf zijn en niet trouw aan God zijn als ik mijn verbonden verbreek. Het huwelijksverbond betekent voor mij dat ik mijn toekomstige vrouw laat zien dat ik zelfbeheersing heb, mijzelf heb voorbereid om een goede echtgenoot zijn, en mijzelf rein heb gehouden.
Veel mensen zijn van mening, en zij komen met, naar het lijkt, overtuigende en doorslaggevende argumenten, dat de wet van kuisheid uit de tijd is. Welke argumenten ben jij tegengekomen en hoe heb je de mensen die jouw normen aanvechten van repliek gediend?
Lizzie: In mijn laatste schooljaar in het voortgezet onderwijs kregen we zogenaamd ‘advies’ van een docent. Ze was jong getrouwd en haar huwelijk was op de klippen gelopen. Waar dat advies op neerkwam was dat er ‘veel vissen in de zee zwommen.’ Wat ze bedoelde was dat we alles een keertje moesten proberen en dat daar heel veel kandidaten voor zijn. Ik was geschokt dat een docent zoiets kon zeggen. Sinds die tijd zeg ik tegen mijzelf: ja, er zijn veel mensen, maar ik heb niet veel mensen nodig!
Jonathan: Iemand die ik ken zei dat ze in een relatie eerst wil kijken of ze op seksueel gebied wel bij haar partner past. Ze gaf als voorbeeld een knul die ze graag mocht, maar nadat ze intiem waren geweest, had ze niet het gevoel dat ze bij elkaar pasten. Ze verbrak de relatie. Ze gebruikte die ervaring als argument en ze bracht het met heel veel overtuiging. Ik heb haar uitgelegd dat ik geloof dat je elkaar op andere vlakken heel goed kunt leren kennen. En als je je daarbij aan de wet van kuisheid houdt, zal het vertrouwen in elkaar groeien en zul je beter bij elkaar passen.
Anya: Het meest gebruikte argument dat mij bekend is, is dat seks geoorloofd is als twee mensen van elkaar houden; dat het dan een uiting van liefde is.
Martin: Als iemand met ‘We houden van elkaar’ komt aanzetten, moet ik altijd denken aan iets wat president Spencer W. Kimball heeft gezegd. Hij zei dat het vaak zo is dat er lust in het spel is terwijl men denkt van elkaar te houden.3 Dat geldt voor veel mensen die seks vóór het huwelijk hebben: het is lust hoewel ze denken dat ze van elkaar houden. Als ze werkelijk van elkaar hielden, zouden ze meer respect voor elkaar hebben, elkaar meer steunen, en begrijpen dat seks vóór het huwelijk niet kan. En voor mij is seks vóór het huwelijk een teken dat je elkaar eigenlijk niet in die mate steunt als je denkt dat je doet. Want als je nu niet in staat bent om elkaar te steunen in het naleven van de normen, hoeveel zul je elkaar dan later steunen?
Kaylie: Sommige mensen die niet in God geloven, zijn van mening dat de Bijbel en de wet van kuisheid uit de tijd zijn. Ik had een paar vriendinnen op school die eigenlijk atheïstisch of agnostisch waren. En ik had een vriendin die niet echt geloofde in wat haar kerk verkondigde. Ze deed gewoon waar ze zin in had en wat zij dacht dat goed voor haar was. Lichamelijke intimiteit gaf haar, vanuit haar standpunt bezien, veel genot, en alles wat dat genot in de weg stond was wat haar betreft ongewenst.
Ik denk dat ze verrast was dat ik in de Bijbel en Gods geboden geloofde. Ik probeerde haar duidelijk te maken dat ik de geboden niet als beperkingen zie. Ik leef ze na omdat ik er gelukkiger van word. Hoewel ze het niet met mij eens was, respecteerde ze mijn standpunt en we zijn goede vrienden gebleven.
Liz: Al deze argumenten kunnen met eenvoudige evangeliebeginselen worden ontzenuwd. Als je gelooft dat God bestaat, als je gelooft dat er een plan aan dit leven ten grondslag ligt, als je gelooft dat je verantwoordelijk voor jezelf bent, als je gelooft dat er iemand is die van je houdt en om je geeft, en als je gelooft dat je waardevol bent omdat je een kind van God bent — dan zul je jezelf veel eerder de moeite waard vinden en je lichaam respecteren. Als mensen deze beginselen niet kennen of er niet in geloven, laten ze hun eigenwaarde afhangen van andere mensen en zaken.
Welke invloeden of voorbeelden hebben je ertoe gebracht de wet van kuisheid na te leven?
Hip: Ik had een kamergenoot die verloofd was. Op zekere dag spraken we over zijn aanstaande huwelijk en iemand vroeg: ‘Welke afspraken hebben jullie gemaakt die jullie relatie hecht zullen houden?’ Zijn antwoord was: ‘Het niet naleven van de wet van kuisheid zou onze relatie kunnen verwoesten. Daarom hebben we besloten dat we niets doen wat we ook niet zouden doen in het bijzijn van de bisschop of onze ouders.’ Dat heeft grote indruk op mij gemaakt.
Jonathan: Nu dat ik jongvolwassen ben, is het voor mij makkelijker om naar de profeten te luisteren en na te denken over wat onze kerkleiders zeggen. Vóór die tijd rust er, denk ik, veel verantwoordelijkheid op de schouders van ouders en familie. De kerk kan veel informatie en heel veel goede dingen verstrekken, maar het voorbeeld van mijn familie deed mij beseffen dat het evangelie goed is en dat het ons gelukkig maakt.
Liz: Toen ik opgroeide woonde het dichtstbijzijnde kerklid van mijn leeftijd anderhalf uur bij mij vandaan, dus was ik het enige lid op school. Maar iets wat ik echt waardeerde was dat hoewel ik de enige was, mijn leidsters altijd naar de activiteitenavond kwamen; ze kwamen altijd naar het seminarie; ze kwamen mij altijd lesgeven — elke keer weer. Ik heb ze nooit horen zeggen: ‘Tja, er is maar één leerling, dus we hebben maar geen les vandaag.’ Ik zal zeker veel geleerd hebben, maar wat ik mij het meest herinner is dat ze er altijd waren. En omdat ze er waren kreeg ik de kans om de Geest te voelen.
Ik denk dat we nooit dankbaar genoeg voor de gave van de Heilige Geest kunnen zijn. Kijk, hoewel ik mijn ouders had, en mijn familie en mijn leidsters, stond ik er op school toch mooi alleen voor. Maar ik had wel de Geest bij mij. En de Geest bij je te hebben, is voor iemand een geweldige stimulans om de wet van kuisheid na te leven.
Lizzie: Wat mij enorm geholpen heeft, was voor mijzelf een getuigenis krijgen. Als je niet goed in het evangelie geworteld bent, is het heel eenvoudig om een ander pad te kiezen. Maar als je eraan werkt om een solide evangelisch fundament te krijgen, valt alles op zijn juiste plek.
Hip: Als je lichamelijk sterk wil worden, doe je lichamelijke oefeningen, en dan word je sterk. Als we dat toepassen op het geestelijke, moeten we geestelijke oefeningen doen. En er zijn heel wat geestelijke oefeningen die we kunnen doen, zoals in de Schriften lezen en al het nodige doen om de Geest bij ons te hebben. We moeten ook rechtschapen doelen stellen en aan die doelen werken. Maar die doelen kunnen we niet alleen bereiken. Daar hebben we de hulp van de Heer voor nodig. Van Hem krijgen we de kracht en de Geest om onze gebreken te overwinnen. Dan kunnen we gehoor geven aan het verzoek van president Thomas S. Monson:
‘Laat je hartstochten niet je dromen vernietigen. Weersta verleiding.
Denk aan deze woorden uit het Boek van Mormon: “Goddeloosheid heeft nooit geluk betekend.”’4
Foto’s Craig Dimond