วิธีที่การศึกษา ประวัติศาสนจักรเสริมสร้างศรัทธาของผม
ภาพถ่ายจาก Getty Images
เมื่อเป็นนักเรียนมัธยมปลายในแอฟริกาใต้ ผมชอบศึกษาประวัติศาสตร์ สมัยเรียนมหาวิทยาลัย ผมรับปริญญาสาขาวิชาประวัติศาสตร์ เมื่อเป็นนักเรียนเซมินารีและต่อมาเป็นนักศึกษาสถาบัน ผมชอบทุกหลักสูตร แต่ชอบหลักคำสอนและพันธสัญญาเป็นพิเศษเพราะทำให้ผมรู้จักกับประวัติศาสนจักร ตลอดหลายปีที่ผ่านมาผมเพลิดเพลินกับการอ่านหนังสือเกี่ยวกับประวัติศาสนจักรแม้กระทั่งหนังสือที่พูดถึงหัวข้อยากๆ ในประวัติศาสตร์ของเรา เมื่อเรียนรู้ประวัติศาสนจักรจากแหล่งต่างๆ ศรัทธาของผมเข้มแข็งขึ้น นี่คือสามวิธีที่เกิดขึ้น
ประวัติศาสนจักรให้ มุมมอง สำหรับผม โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อเป็นเรื่องของการปฏิบัติในอดีตรวมถึงข้อจำกัดของพรฐานะปุโรหิตและพรพระวิหาร เมื่อผมเรียนรู้ครั้งแรกเป็นสมัยที่คนผิวดำถูกจำกัดไม่ให้ดำรงฐานะปุโรหิต ศรัทธาของผมจึงสั่นคลอน ศาสนจักรที่ผมรักไม่ให้ฐานะปุโรหิตแก่คนผิวดำได้อย่างไร? บางคนพยายามอธิบายให้ผมเห็นว่าพวกเขาคิดว่าเป็นเรื่องของหลักคำสอนหรือเกี่ยวกับพระคัมภีร์ สิ่งเหล่านี้ทำให้สับสนและกังวลใจมาก
เมื่อเวลาผ่านไปคำอธิบายทางประวัติศาสตร์ทำให้เกิดความเข้าใจและสร้างความสบายใจ ตัวอย่างเช่น คำนำทางประวัติศาสตร์ของ ข้อประกาศอย่างเป็นทางการ 2 อธิบายว่า โจเซฟ สมิธแต่งตั้งคนผิวดำสองสามคน แต่ผู้นำศาสนจักรหยุดการประสาทฐานะปุโรหิตกับคนผิวดำในช่วงแรกๆ ของประวัติศาสนจักร จากนั้นจึงกล่าวถ้อยแถลงที่สำคัญนี้: “บันทึกของศาสนจักรไม่ได้ให้ความคิดเห็นที่ชัดเจนเกี่ยวกับที่มาของการปฏิบัตินี้”1 ความเรียงหัวข้อพระกิตติคุณ2 และคู่มือศาสนจักรอื่นๆ ให้รายละเอียดและบริบททางประวัติศาสตร์เพิ่มเติม3 คำอธิบายทางประวัติศาสตร์เหล่านี้ทำให้ผมเข้าใจและเสริมสร้างศรัทธาของผม
ประวัติศาสนจักรช่วยให้ผม ชื่นชม ผู้ที่ ล่วงหน้าไปก่อน ซึ่งเป็นเรื่องจริงโดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อเราพิจารณาถึงการทำคุณประโยชน์ที่ดูเหมือนสมาชิก “ทั่วไป” ทำมาตลอด ตัวอย่างเช่นโบสถ์ในช่วงแรกที่สร้างขึ้นทั่วแอฟริกาใต้ ซิมบับเวและแซมเบียในทศวรรษ 1950 และ 1960 เกิดขึ้นได้เพราะความช่วยเหลือของสมาชิก การรับศาสนพิธีพระวิหารยิ่งเรียกร้องการเสียสละมากขึ้น โดยที่รู้ว่าจะต้องใช้เวลาหลายทศวรรษก่อนที่พวกเขาจะมีพระวิหารในแอฟริกา มีสมาชิกจำนวนมากที่ขายทรัพย์สินของตนรวมถึงบ้านเพื่อให้มีเงินเดินทางไปพระวิหารและมีส่วนร่วมในศาสนพิธีศักดิ์สิทธิ์เหล่านั้น ศาสนจักรในทวีปแอฟริกาสร้างขึ้นบนศรัทธาของสมาชิกในยุคแรกๆ ที่มีน้อยแต่เสียสละมาก เมื่อผมอ่านบันทึกของพวกเขา ศรัทธาของผมแข็งแกร่งขึ้นและความเต็มใจเสียสละของผมก็เพิ่มขึ้นด้วย
ประวัติศาสนจักรกระตุ้นให้ผมเป็น นักบันทึกที่ดีขึ้น ผู้นำศาสนจักรสนับสนุนการเขียนบันทึกประจำวัน เพราะเหตุใด เนื่องจากประวัติศาสนจักรเป็นบันทึก “วิถีชีวิต, … ศรัทธาและงาน” ของสมาชิก (ดู หลักคำสอนและพันธสัญญา 85:2) เมื่อใดก็ตามที่ผมอ่านประวัติศาสนจักร เช่นหนังสือประวัติศาสตร์เล่มใหม่ วิสุทธิชน ผมประทับใจว่าหนังสือเหล่านี้เกิดขึ้นได้เพียงเพราะบันทึกส่วนตัว จดหมายและบันทึกอื่นๆ ของสมาชิกธรรมดาของศาสนจักร เรื่องราวที่เกิดขึ้นโดยตรงกับพวกเขาเองกระตุ้นให้ผมเป็นคนที่จดบันทึกประจำวันที่ดีขึ้น ซึ่งช่วยให้นักประวัติศาสตร์ในอนาคตทำบันทึกประวัติศาสนจักรในแอฟริกาได้ถูกต้อง
นอกจากนี้ผมยังได้รับพรส่วนตัวมากขึ้นจากการอ่านประวัติศาสนจักร และความพากเพียรในการจดบันทึกของผมเอง ดังที่ประธานเฮนรีย์ บี. อายริงก์ที่ปรึกษาที่สองในฝ่ายประธานสูงสุดสอนว่าข้าพเจ้าได้รับพรให้ได้เห็นและจดจำพระหัตถ์ของพระเจ้าในชีวิตข้าพเจ้าและชีวิตของสมาชิกในครอบครัวของข้าพเจ้า4 ความทรงจำนี้เสริมสร้างประจักษ์พยานของผมและเพิ่มความสามารถในการเผชิญหน้ากับความท้าทายในชีวิต เมื่อผมจดบันทึกของผมและนึกถึงบันทึกที่รอบคอบของสมาชิกศาสนจักรคนอื่นๆ ผมเริ่มเห็นแบบแผนที่ยิ่งใหญ่ของพระเจ้าขณะที่พระองค์ทรงฟื้นฟูศาสนจักรและอาณาจักรของพระองค์ในยุคสุดท้าย
บทเรียนเหล่านี้และบทเรียนอื่นๆ อีกมากมายที่ได้จากการศึกษาประวัติศาสนจักรมีส่วนในการพัฒนาทางวิญญาณของผมอย่างมาก บทเรียนเหล่านี้ยังทำให้ผมมีความกล้าที่จะปกป้องศรัทธาของผม เพราะผมเข้าใจว่าเพราะเหตุใดเราจึงทำสิ่งที่เราทำ การตระหนักถึงบริบททางประวัติศาสตร์ของวิธีปฏิบัติและความเชื่อของเราทำให้ผมเป็นครูที่ดีขึ้นและเป็นสานุศิษย์ที่ดีขึ้น