คนหนุ่มสาว

ภาวะมีบุตรยากสอนอะไรฉันเกี่ยวกับการทวีมากขึ้นจนเต็มแผ่นดิน

โดย จีน เยลโลฮอร์ส

ขณะรอให้มีลูก ฉันเรียนรู้ว่าฉันสามารถทวีมากขึ้นจนเต็มแผ่นดินในวิธีอื่นๆ

ในกาลเริ่มต้นพระผู้เป็นเจ้าทรงสร้างชายและหญิงและประทานพระบัญญัติว่า “จงมีลูกดกและทวีมากขึ้นจนเต็มแผ่นดิน” (ปฐมกาล 1:28; โมเสส 2:28) ฉันกับสามีแต่งงานกันมาสี่ปีครึ่งแล้วแต่เราก็ยังไม่มีลูก อาจมีผู้อ่านที่จะตอบ (และฉันเคยได้ยินมาก่อน) ว่า:

“โอ้ แต่คุณยังเด็กอยู่เลยนะ!”

“มีความสุขในตอนที่ยังไม่มีลูกนี้เถอะ!”

“ใช้ประโยชน์จากอิสระในตอนที่ยังมีอยู่ดีกว่า!”

ฉันเรียนรู้ที่จะไม่รู้สึกขุ่นเคืองและแค่ปล่อยให้ความคิดเห็นนั้นผ่านไปเพราะฉันรู้ว่าคนที่พูดไม่ได้ตั้งใจทำให้ฉันเจ็บปวด ฉันรู้ว่ามีคนที่แต่งงานมานานกว่าฉันที่ยังไม่มีลูก แต่ฉันรู้ว่าแม้จะผ่านไปเพียงสี่ปี แต่ก็ยังไม่ได้หมายความว่าจะเป็นเรื่องง่าย

มี ช่วงเวลา ที่ง่าย สองปีที่ผ่านมาฉันกับสามีเคยอาศัยอยู่ในยุโรป ไปเที่ยวสถานที่ต่างๆ ที่เราไม่คิดไม่ฝันว่าจะได้ไป เรากินอาหารแสนอร่อย เรายังพบเพื่อนมากมายจากทั่วโลกที่ได้ขยายแนวคิด ความคิดเห็น และโลกทัศน์ของเรา คงจะเป็นเรื่องโง่ที่จะไม่รู้สึกขอบคุณช่วงเวลานั้นในหลายๆ ด้าน ความสัมพันธ์ของฉันกับสามีแน่นแฟ้นขึ้น ฉันเรียนรู้อะไรมากมาย และเรามีการผจญภัยที่น่าทึ่ง

แต่เราก็ยังใช้เวลาหลายคืนนั่งดูหนังบนโซฟาเช่นกัน เราสร้างความทรงจำซึ่งลูกในอนาคตของเราจะไม่มีส่วนร่วมด้วย วอร์ดของเรามีคู่หนุ่มสาวเพียงคู่เดียวที่ไม่มีลูกและ—จะบอกให้รู้ว่า—นั่นคือเราเอง ดูเหมือนว่าไม่ว่าเราจะมีการผจญภัยอะไรอยู่ก็ตาม ความคิดเรื่องมีลูกยังคงไม่หายไป

ในยามสุขและทุกข์ของฉัน ฉันพบว่าตัวเองมักจะไตร่ตรองถึงพระบัญญัติที่ให้ไว้กับอาดัมและเอวา เราเชื่อว่าพระบัญญัตินี้ยังมีผลบังคับในวันนี้¹ และเราคาดหวังที่จะปฏิบัติตาม แต่ฉันกับสามียังไม่สามารถทำได้ แต่อาดัมและเอวาก็ไม่สามารถทำได้ในตอนแรก ถ้าเช่นนั้นพวกเขาทำอย่างไร? สิ่งเดียวที่พวกเขารู้ว่าต้องทำคือการดูแลสวน แม้ว่าฉันจะไม่ได้อาศัยอยู่ในสวนเอเดน แต่ฉันอาศัยอยู่ในสวนของโลก สวนของเนเธอร์แลนด์ สวนของครอบครัว และสวนของผู้คนในวอร์ด นี่คือสวนของฉันที่พระผู้เป็นเจ้าทรงขอให้ฉัน ทวี และ เติมเต็ม นี่คือคำพูดที่เป็นจุดสำคัญในการไตร่ตรองของฉัน คำพูดเหล่านี้ช่วยให้ฉันมีสมาธิในการรับใช้ผู้อื่นและพระเจ้า ฉันมักจะคิดว่า:

ฉันจะ ทวี ของขวัญที่พระเจ้าทรงมอบให้ฉันและผู้อื่นได้อย่างไร?
ฉันจะ ทวี ความรักต่อบุตรธิดาของพระผู้เป็นเจ้าได้อย่างไร?
ฉันจะ ทวี เวลาและความพยายามของฉันในการช่วยเหลือผู้อื่นได้อย่างไร?
ฉันจะ เติมเต็ม บ่อน้ำทางวิญญาณของฉันเองได้อย่างไร?
ฉันจะ เติมเต็ม สิ่งที่ผู้อื่นสูญเสียไม่ว่าจะเป็นทางโลกหรือทางวิญญาณได้อย่างไร?
ฉันจะ เติมเต็ม ความหวังและศรัทธาที่ดูเหมือนว่าจะหายไปจากคนจำนวนมากในโลกนี้ได้อย่างไร?

ขณะที่ฉันมุ่งเน้นไปที่คำถามเหล่านี้มากขึ้น ฉันได้รับพรพร้อมโอกาสในการตอบคำถามเหล่านี้ด้วยวิธีที่ทรงพลัง ฉันมีโอกาสทำงานในองค์การเยาวชนหญิง ฉันมีความยืดหยุ่นในการหยุดสิ่งที่ทำอยู่เพื่อช่วยคนอื่นจัดกระเป๋าเดินทางหรือดูแลลูกๆ ให้เพื่อนได้ ฉันสามารถสอนการแสดงให้เด็กๆ ทั่วโลกได้ ฉันใช้เวลาศึกษาพระกิตติคุณมากขึ้น ฉันสามารถแบกภาระผู้อื่นได้ดีขึ้นและปลอบโยนคนที่ต้องการการปลอบโยน และที่สำคัญที่สุดคือฉันได้เพิ่มพูนความรู้ ประจักษ์พยาน และความเข้าใจทางวิญญาณมากขึ้นเกี่ยวกับพระกิตติคุณและแผนของพระผู้เป็นเจ้าสำหรับฉัน

ฉันไม่ได้พูดว่าพระบัญชาที่ว่า “ทวีมากขึ้นจนเต็ม” นั้นไม่ได้หมายความถึงการมีลูก เราอยู่ที่นี่เพื่อเลี้ยงดูครอบครัวในความชอบธรรมและนั่นรวมถึงการมีลูกด้วยหากเป็นไปได้ แต่ขณะที่รอพรให้มีลูก เรายังคงปฏิบัติตามพระบัญชานั้นได้ โดยการดูแลสวนรอบตัวเรา ดังนั้นเมื่อฉันรู้สึกเศร้า เสียใจ ขมขื่น อิจฉา โกรธ หรือกลัว อันเป็นผลมาจากภาวะการมีบุตรยาก ฉันจะพยายามถามตัวเองอยู่เสมอว่าฉันกำลังทำอะไรเพื่อดูแลสวนของฉัน? และนั่นเปลี่ยนทุกอย่างไปโดยสิ้นเชิง