Mijn vriendin had vragen over het evangelie: stel nu dat ik de antwoorden niet wist?
Ik wist niet of ik antwoorden kon geven die mijn kamergenoot zouden helpen, maar de Geest hielp me om de antwoorden te vinden die ik nodig had.
‘Volgens mij heb ik nooit de Geest of Gods liefde voor mij gevoeld.’
Die woorden van mijn kamergenoot troffen mij zwaar. We hadden een diepgaand gesprek over het evangelie en ze leek meer vragen te hebben dan ik kon beantwoorden.
Hoe kon ik uitleggen hoe ik Gods liefde voelde aan iemand die dacht dat zij die nooit had gevoeld? Hoe kon ik haar helpen om antwoorden op evangelievragen te vinden als ik zelf ook niet alle antwoorden wist? Stel dat ik iets zei wat verkeerd begrepen kon worden?
Ik wilde haar zo graag helpen en bad stilletjes om hulp. Naarmate ons gesprek vorderde, kwamen er meerdere Schriftteksten over een onderwerp in mijn gedachten (ik was op dat moment superdankbaar voor mijn Schriftstudie en instituutsklas). Mijn hart en verstand werden met zoveel waarheden vervuld dat ik ze allemaal aan haar wilde vertellen, omdat ik haar graag bewijs wilde voorleggen en haar van de waarheid van het evangelie wilde overtuigen. Maar ik voelde dat de Geest me influisterde om slechts een paar dingen te kiezen die het meest op haar vragen van toepassing waren.
Ik vertelde haar over enkele van mijn eigen ervaringen om context aan mijn antwoorden te geven, en kon zo in zekere zin ook mijn getuigenis geven. Er waren vragen die ik niet kon beantwoorden, en ik gaf toe dat ik niet alles wist, maar dat ik wel geloof had.
Niet goed genoeg
Het leek een geslaagd gesprek, maar de rest van de avond twijfelde ik aan mijn inspanningen. Ik voelde me niet goed genoeg; ik wist niet alle antwoorden en ik vond dat ik niet genoeg had gedaan om haar te helpen.
Maar voordat ik naar bed ging, las ik Leer en Verbonden 100. De verzen 6 en 7 trokken mijn aandacht. Daar stond:
‘Want het zal u in het uur zelf, ja, op het moment zelf, worden ingegeven wat u zult zeggen.
‘Maar […] wat u ook in mijn naam verkondigt, zult u verkondigen met een ernstig hart, met een zachtmoedige geest, in alle dingen.’
Ik dacht na over ons gesprek en stond er eigenlijk versteld van hoe snel de Schriftteksten en citaten in mijn gedachten waren gekomen. De Geest sprak tot mijn hart en ik wist dat ik door Hem was geleid om te weten wat ik moest zeggen. Ik had er vertrouwen in dat ik ‘met een ernstig hart, met een zachtmoedige geest’ had geantwoord. Ik wist dat het goed was dat ik haar niet met feiten en bewijzen had geprobeerd te overtuigen en dat ik alleen de waarheden had verteld die ze op dat moment moest horen.
Daardoor besefte ik hoeveel God om mijn kamergenoot en ons allemaal geeft.
We kunnen op de Geest vertrouwen om waarheid te verkondigen
Dit gesprek heeft haar leven misschien niet drastisch veranderd, maar het heeft wel iets voor mij betekend. Ik verwachtte niet dat mijn woorden mijn kamergenoot naar een onmiddellijk, onwankelbaar getuigenis zouden leiden. En dat gebeurde ook niet. Maar ik weet dat ze sommige aspecten van het evangelie nu beter begrijpt en meer gemoedsrust heeft.
Ik wist dat mijn antwoorden niet perfect waren. Maar ik wist ook dat onze hemelse Vader al zijn kinderen kent en liefheeft, en Hij leidde mij zodat ik kon zeggen wat haar het meeste zou helpen. President Henry B. Eyring, tweede raadgever in het Eerste Presidium, heeft gezegd: ‘Eenvoudigweg de leer horen kan het geloofszaad in het hart zaaien.’1
Dus hoewel mijn kamergenoot nog steeds vragen heeft, zal haar getuigenis misschien groeien en sterker worden door de beginselen die ik haar uitlegde, meer dan ik ooit zal weten. En het verkondigen van die waarheden heeft mijn getuigenis versterkt van de liefde die God voor zijn kinderen heeft. Ik weet dat als we de moed hebben om te vertellen wat er in ons hart leeft, en we op de Geest vertrouwen, Hij ons zal leiden om te weten wat we moeten zeggen, zodat we de liefde en het licht van Jezus Christus met iedereen kunnen delen, vooral met hen die naar waarheid op zoek zijn.