Hoe praat jij over de tempel?
Hoe we over de tempel praten is belangrijk.
Ik weet nog hoe enthousiast ik was dat ik mijn begiftiging zou ontvangen voordat ik op zending ging. Ik weet ook nog dat ik me zorgen begon te maken en in de war was toen enkele familieleden me vage waarschuwingen over mijn eerste tempelbezoek gaven.
Ik weet dat ze mij oprecht een mooie ervaring wilden bezorgen. Maar in plaats van me te waarschuwen dat de tempel onbekend terrein was, hadden ze me beter op een goede, opbouwende manier op de tempel voorbereid.
Houd daarom deze vier punten in gedachten als je met iemand spreekt die zich voorbereidt om voor het eerst naar de tempel te gaan:
1. Concentreer je op beginselen, niet op meningen
Als een dierbare voor het eerst naar de tempel gaat, willen we hem of haar uiteraard over onze eigen ervaringen vertellen. Maar wat we vertellen moet op evangeliewaarheden zijn gericht, niet op onze eigen mening.
Met de juiste informatie kunnen onze dierbaren zich op de Heiland concentreren en hoeven ze niet te denken dat ze een bepaald gevoel over hun tempelbelevenis moeten hebben. President Russell M. Nelson heeft gezegd: ‘Goede inspiratie [is] op goede informatie gebaseerd.’1
Je kunt de juiste informatie (en zelfs afbeeldingen!) uit de cursus Voorbereiding op de tempel, de Schriften en op temples.ChurchofJesusChrist.org geven. Soms worden we misschien zenuwachtig en weten we niet wat we precies mogen zeggen, maar als we ons op hulpbronnen in plaats van onze mening baseren, hoeven we niet te vrezen dat we te veel vertellen.
Door de juiste informatie over de tempel te geven, bieden we iemand meer inzicht in de tempel. Onze mening is vaak gebaseerd op onze gevoelens en beleving, terwijl jouw dierbare door evangelie-informatie zijn of haar eigen ervaring in de tempel kan hebben.
2. Bedenk goed wat je zegt
Welke beschrijvingen van de tempel zijn jou bijgebleven? President Nelson heeft bijvoorbeeld gezegd: ‘Elke tempel is een baken van licht en hoop.’2
We kunnen woorden gebruiken die hoop en verlichting bieden aan onze dierbaren die zich op hun eigen tempelervaring voorbereiden. We kunnen negatieve beschrijvingen van de tempel vermijden (zoals ‘raar’ of ‘vreemd’), en we kunnen gebruikmaken van positieve beschrijvingen die op Christus zijn gericht (zoals ‘vrede’ en ‘hoop’).
Ik denk graag aan de vele prachtige foto’s die ik van de binnenkant van de tempel heb gezien, en die foto’s deel ik vaak met vrienden of familieleden die zich voorbereiden om naar de tempel te gaan.3 Welke gevoelens, emoties en woorden komen in je op als je die afbeeldingen ziet? Probeer op een opbouwende manier over de tempel te praten.
3. Zoek antwoorden in evangeliebronnen
Uit liefde en groot respect voor de tempel kunnen we al snel bang zijn om erover te praten. We kunnen zenuwachtig worden en ons afvragen wat we wel en niet kunnen zeggen. Ik weet dat ik verstrikt raakte in de gewoonte om nieuwsgierige vrienden en familieleden te vertellen dat we niet mogen praten over wat er in de tempel gebeurt.
Maar door meer in de tempel te dienen en er meer over te studeren, kwam ik erachter dat we meer kunnen vertellen dan ik dacht!4
We kunnen bijvoorbeeld zeggen dat ‘een begiftiging letterlijk een “gave” is’.5 De tempelbegiftiging is een gave van heilige zegeningen van God aan ieder van ons. Enkele zegeningen zijn:
-
‘Meer kennis van de doeleinden en leringen van de Heer.
-
De kracht om alles te doen wat God van ons verlangt.
-
Goddelijke leiding en bescherming als we de Heer, ons gezin en anderen dienen.
-
Meer hoop, troost en gemoedsrust.
-
Beloofde zegeningen voor nu en de eeuwigheid.’6
We kunnen ook praten over de verbonden die we in de tempel sluiten. Het mooie aan de tempel is dat we daardoor dichter tot God kunnen komen en onze band met Hem kunnen versterken door Hem nog meer beloften te doen. Deze verbonden zijn:
-
‘De wet van gehoorzaamheid, die inhoudt dat we ernaar streven om Gods geboden te onderhouden.
-
De wet van offerande, die inhoudt dat we er alles aan doen om het werk van de Heer te steunen en ons met een gebroken hart en een verslagen geest bekeren.
-
De wet van het evangelie, ofwel de hogere wet waarin Hij onderwees toen Hij op aarde was.
-
De wet van kuisheid, die inhoudt dat we alleen seksuele omgang hebben met de persoon met wie we wettig en volgens Gods wet zijn gehuwd.
-
De wet van toewijding, die inhoudt dat we onze tijd, talenten en alles waarmee de Heer ons heeft gezegend toewijden aan de opbouw van Jezus Christus’ kerk op aarde.’7
Als we positieve dingen over de tempel zeggen, zullen onze dierbaren zich meer welkom voelen en beter voorbereid zijn om naar de tempel te gaan. Wij kunnen ze zo benaderen dat ze ernaar uitkijken hun band met Jezus Christus door middel van tempelverbonden te versterken.
4. Over positieve ervaringen vertellen
Het belangrijkste dat ik heb geleerd, is dat de tempel helemaal niet vreemd is als we de juiste informatie hebben. De meeste – zo niet alle – informatie en zegeningen die we in de tempel ontvangen, zijn eigenlijk vergelijkbaar met wat we dagelijks in het evangelie leren.
Mijn ervaringen hebben mij geleerd dat angst niet van God komt. Als we gesprekken over de tempel vermijden of erover praten met vage waarschuwingen of zorgen, heeft de tegenstander meer macht om de pracht van de tempel te verdraaien. In plaats van onze gesprekken af te kappen met woorden als: ‘Blijf gewoon gaan, uiteindelijk wordt het beter’, kunnen we vertellen over de positieve ervaringen die wij in de tempel hebben.
Als we bang zijn om vragen over de tempel te beantwoorden, is dat mogelijk een uitnodiging van de Heer om de tempel meer te bestuderen. Dat is niet alleen ons tot zegen, maar ook de mensen om ons heen. De Heer heeft ons de tempel gegeven om ons te zegenen, niet om ons bang te maken.
Denk aan de woorden van president Nelson: ‘Als u in de tempel verbonden sluit en essentiële verordeningen ontvangt, en daar probeert dichter tot Hem te komen, zult u zegeningen ontvangen die alleen daardoor beschikbaar zijn.’8 En hoe meer we positief over het huis van de Heer praten, hoe meer we elkaar terug naar de tempel leiden en die zegeningen in ons leven uitnodigen.