ฉันจะพบการปลอบโยนได้อย่างไรเมื่อคนที่ฉันผูกพันสิ้นชีวิต

ความตายเป็นส่วนที่ขาดไม่ได้ในแผนแห่งความรอดเพื่อจะเป็นเหมือนพระบิดาบนสวรรค์เราต้องประสบความตายและได้รับร่างกายครบถ้วนสมบูรณ์ที่ฟื้นคืนชีวิตแล้วเมื่อเราเข้าใจว่าความตายเป็นส่วนหนึ่งในแผนของพระบิดาบนสวรรค์ และว่าพระเยซูคริสต์ทรงเอาชนะความตายผ่านการชดใช้ของพระองค์ เราย่อมได้รับความหวังและสันติสุขเมื่อคนที่เรารักสิ้นชีวิต

เตรียมตัวท่านทางวิญญาณ

ท่านหรือคนอื่นๆ ที่ท่านรู้จักพบความหวังอย่างไรเมื่อคนที่ท่านรักสิ้นชีวิต พระคัมภีร์หรือหลักธรรมใดช่วยเรื่องนี้

เยาวชนชายบางคนเคยรับมือกับความตายของคนที่พวกเขารักมาแล้ว ทุกคนจะพบเจอสิ่งนี้ไม่วันใดก็วันหนี่ง อะไรที่ท่านต้องการให้พวกเขารู้ว่าจะช่วยพวกเขา

จงศึกษาข้อพระคัมภีร์และแหล่งข้อมูลเหล่านี้ร่วมกับการสวดอ้อนวอน ท่านได้รับความประทับใจอะไรบ้างขณะที่ท่านศึกษา

โมไซยาห์ 16:7–8 (การฟื้นคืนพระชนม์ของพระเยซูคริสต์เอาความเจ็บแปลบของความตายออกไป)

โมไซยาห์ 18:8–10; คพ. 81:5 (เราต้องปลอบโยนคนที่ต้องการการปลอบโยน)

แอลมา 11:42–45 (เราจะมีร่างกายอีกครั้งเนื่องด้วยการฟื้นคืนพระชนม์ของพระผู้ช่วยให้รอด)

แอลมา 28:12; คพ. 42:45–46 (เราโศกเศร้าเพราะคนที่เสียชีวิต แต่ความตายจะหวานสำหรับคนที่ตายในพระเจ้า)

แอลมา 40:11–14 (วิญญาณเราจะอยู่ต่อไปหลังจากเราตาย)

คพ. 137:5–10 (โจเซฟ สมิธเห็นอัลวินพี่ชายของท่าน เด็กเล็ก ๆ และคนอื่นๆ ในอาณาจักรซีเลสเชียล)

คพ. 138 (นิมิตของประธานโจเซฟ เอฟ. สมิธเกี่ยวกับโลกวิญญาณ)

โธมัส เอส. มอนสัน, “คุณนายแพททัน—เรื่องราวดำเนินต่อไป,” เลียโฮนา, พ.ย. 2007, หน้า 25–29; ดูวีดิทัศน์เรื่อง “จนกว่าเราจะพบกันอีก” ด้วย

เชย์น เอ็ม. โบเว็น, “‘เพราะเรามีชีวิตอยู่ พวกท่านก็จะมีชีวิตอยู่ด้วย,’” เลียโฮนา, พ.ย. 2012, หน้า 15–17

วีดิทัศน์: “เรายังเป็นครอบครัว” “พระองค์จะประทานความช่วยเหลือแก่ท่าน”

การสอนในวิธีของพระผู้ช่วยให้รอด

พระผู้ช่วยให้รอดตรัสถามคำถามอันเป็นเหตุให้คนที่พระองค์ทรงสอนคิดและรู้สึกอย่างลึกซึ้ง ท่านจะเชื้อเชิญให้เยาวชนชายไตร่ตรองและแสวงหาการดลใจได้อย่างไร ท่านจะช่วยให้พวกเขารู้สึกปลอดภัยในการแบ่งปันความรู้สึกส่วนตัวได้อย่างไร

ให้เยาวชนชายนำ

สมาชิกคนหนึ่งในฝ่ายประธานโควรัมดำเนินการประชุมโควรัม เขานำเยาวชนชายในการหารือกันเกี่ยวกับกิจธุระของโควรัม สอนหน้าที่ฐานะปุโรหิตให้เยาวชนเหล่านั้น (จากพระคัมภีร์และหนังสือ หน้าที่ต่อพระผู้เป็นเจ้า และเชิญผู้ให้คำปรึกษาหรือสมาชิกโควรัมสอนบทเรียนพระกิตติคุณ เขาจะเตรียมโดยกรอกข้อมูล วาระการประชุมโควรัมในระหว่างการประชุมฝ่ายประธาน

เริ่มประสบการณ์การเรียนรู้

เลือกจากแนวคิดเหล่านี้หรือคิดขึ้นเองเพื่อทบทวนบทเรียนของสัปดาห์ที่แล้วและแนะนำบทเรียนของสัปดาห์นี้:

เยาวชนชายได้รับการเชื้อเชิญให้ทำอะไรจากสิ่งที่พวกเขาเรียนรู้มา เชื้อเชิญให้พวกเขาแบ่งปันว่าการลงมือทำตามสิ่งที่เรียนรู้ส่งผลอย่างไรต่อชีวิตพวกเขา ชีวิตของครอบครัวและเพื่อนๆ
แบ่งปันประสบการณ์ของท่านเอง หรือประสบการณ์จากบางคน เกี่ยวกับการพบสันติสุขหลังจากการคนที่ท่านรักสิ้นชีวิต เชื้อเชิญให้เยาวชนชายแบ่งปันประสบการณ์ของพวกเขา

เรียนรู้ด้วยกัน

กิจกรรมแต่ละอย่างด้านล่างนี้จะช่วยสมาชิกโควรัมเรียนรู้เกี่ยวกับชีวิตหลังความตาย เลือกกิจกรรมหนึ่งอย่างหรือมากกว่านั้นซึ่งจะได้ผลดีที่สุดกับโควรัมของท่านตามการดลใจของพระวิญญาณ:

เชื้อเชิญให้เยาวชนชายจดคำถาม ความคิด หรือความกลัวของพวกเขาเกี่ยวกับความตาย จากนั้นให้พวกเขาค้นหาคำตอบในข้อพระคัมภีร์ที่แนะนำไว้ในโครงร่างนี้หรือในคำพูดของเอ็ลเดอร์รัสเซลล์ เอ็ม. เนลสันเรื่อง “Doors of Death” กระตุ้นพวกเขาให้สังเกตข้อพระคัมภีร์หรือข้อความที่เน้นบทบาทของพระผู้ช่วยให้รอดเป็นพิเศษในการช่วยให้เราเอาชนะความตาย ขอให้พวกเขาแบ่งปันสิ่งที่พบ เชื้อเชิญให้พวกเขาแบ่งปันความรู้สึกเกี่ยวกับสิ่งที่พระผู้ช่วยให้รอดทรงทำเพื่อเรา
ฉายวีดิทัศน์เรื่อง“พระองค์จะประทานความช่วยเหลือแก่ท่าน” และเชื้อเชิญให้เยาวชนชายแบ่งปันสิ่งที่พวกเขาประทับใจ หลังจากดูวีดิทัศน์แล้วให้สนทนาว่าโลกจะต่างไปอย่างไรถ้าทุกคนรู้จักสิ่งที่เยาวชนชายในวีดิทัศน์ค้นพบ
เล่าเรื่องเกี่ยวกับคุณนายแพททันจากคำพูดของประธานโธมัส เอส. มอนสันเรื่อง “คุณนายแพททัน—เรื่องราวดำเนินต่อไป” หรือฉายวีดิทัศน์เรื่อง “จนกว่าเราจะพบกันอีก” ถามเยาวชนชายว่าพวกเขาจะตอบคำถามที่คุณนายแพททันถามเด็กหนุ่มโธมัส มอนสันว่าอย่างไร อ่าน โมไซยาห์ 18:8–10 และ หลักคำสอนและพันธสัญญา 81:5ด้วยกันในโควรัม สนทนาความรับผิดชอบที่ผู้ดำรงฐานะปุโรหิตต้องให้การปลอบโยน ความช่วยเหลือ และการรับใช้อื่นๆ แก่ครอบครัวที่สูญเสียบุคคลที่พวกเขารัก ท่านอาจจะเชิญสมาชิกคนหนึ่งในฝ่ายอธิการมาร่วมในการสนทนาครั้งนี้
เชิญโควรัมครึ่งห้องอ่านเรื่องเกี่ยวกับซิสเตอร์รามิเรซในคำพูดของเอ็ลเดอร์เชย์น เอ็ม. โบเว็นเรื่อง “‘เพราะเรามีชีวิตอยู่ พวกท่านก็จะมีชีวิตอยู่ด้วย’” และเชิญอีกครึ่งห้องอ่านเรื่องเกี่ยวกับไทสันบุตรชายของเอ็ลเดอร์โบเว็น ขอให้พวกเขาแบ่งปันสิ่งที่เรียนรู้เกี่ยวกับวิธีพบการปลอบโยนเมื่อคนที่พวกเขารักเสียชีวิตและวิธีปลอบโยนผู้อื่น เชื้อเชิญให้เยาวชนชายแบ่งปันประสบการณ์ที่เคยมีเมื่อพวกเขาสูญเสียคนที่พวกเขารัก ความรู้เรื่องการชดใช้และแผนแห่งความรอดช่วยให้พวกเขาพบการปลอบโยนอย่างไร หากเห็นสมควรให้แบ่งปันประสบการณ์ของท่านเอง
แบ่งชั้นเรียนออกเป็นสองกลุ่ม ให้กลุ่มหนึ่งอ่าน หลักคำสอนและพันธสัญญา 137:5–10 และอีกกลุ่มหนึ่งอ่าน หลักคำสอนและพันธสัญญา 138:57–58 เชื้อเชิญให้เยาวชนชายสนทนาในกลุ่มของตนว่าพระคัมภีร์ข้อเหล่านี้สอนอะไรเกี่ยวกับสิ่งที่เกิดขึ้นหลังจากเราตาย จากนั้นให้โควรัมสนทนาว่าความรู้นี้สามารถช่วยผู้สูญเสียบุคคลที่พวกเขารักได้อย่างไร ความรู้นี้เกี่ยวข้องอย่างไรกับความรับผิดชอบของเราในการทำงานพระวิหารและประวัติครอบครัว

ขอให้เยาวชนชายแบ่งปันสิ่งที่พวกเขาเรียนรู้วันนี้ พวกเขาเข้าใจหรือไม่ว่าจะพบการปลอบโยนได้อย่างไรเมื่อคนที่พวกเขาผูกพันสิ้นชีวิต พวกเขามีความรู้สึกหรือความประทับใจอะไรบ้าง พวกเขามีคำถามเพิ่มเติมหรือไม่ การใช้เวลามากขึ้นกับหลักคำสอนนี้จะคุ้มค่าหรือไม่

เกร็ดน่ารู้เกี่ยวกับการสอน

“คำถามที่เขียนบนกระดานก่อนเริ่มชั้นเรียนจะช่วยให้ผู้เรียนเริ่มนึกถึงหัวข้อต่างๆ ก่อนบทเรียนจะเริ่ม” (ไม่มีการเรียกใดยิ่งใหญ่กว่าการสอน [1999], หน้า 93)

เชื้อเชิญให้ลงมือทำ

สมาชิกฝ่ายประธานโควรัมที่ดำเนินการประชุมจะสรุปการประชุม เขาจะนำการสนทนาว่าสมาชิกโควรัมจะทำอะไรได้บ้างเพื่อให้การรับใช้สำหรับคนที่เพิ่งสูญเสียคนที่เขารัก มีหญิงม่ายหรือคนอื่นๆ ในชุมชนหรือวอร์ดที่จะให้ความช่วยเหลือบ้างหรือไม่