ฉันจะพบการปลอบโยนได้อย่างไรเมื่อคนที่ฉันผูกพันเสียชีวิต
ความตายเป็นส่วนจำเป็นของแผนแห่งความรอด เพื่อจะเป็นเหมือนพระบิดาบนสวรรค์ เราต้องประสบความตายและได้รับร่างกายที่ฟื้นคืนชีวิตซึ่งดีพร้อม เมื่อเราเข้าใจว่าความตายเป็นส่วนหนึ่งของแผนของพระบิดาบนสวรรค์และว่าพระเยซูคริสต์ทรงเอาชนะความตายผ่านการชดใช้ของพระองค์ เราย่อมได้รับความหวังและสันติสุขเมื่อคนที่เรารักเสียชีวิต
เตรียมตัวท่านทางวิญญาณ
ศึกษาพระคัมภีร์และแหล่งข้อมูลเหล่านี้ร่วมกับการสวดอ้อนวอน ท่านรู้สึกว่าสิ่งใดจะเป็นประโยชน์ต่อเยาวชนหญิงที่ท่านสอน
1 โครินธ์ 15:22 (การฟื้นคืนชีวิตคือของประทานจากพระคริสต์แก่มนุษย์ทั้งปวง)
โมไซยาห์ 16:7–8 (การฟื้นคืนพระชนม์ของพระเยซูคริสต์นำความเจ็บแปลบของความตายออกไป)
โมไซยาห์ 18:8–10 (เราต้องปลอบโยนคนที่ต้องการการปลอบโยน)
แอลมา 11:42–45 (เราจะมีร่างกายอีกครั้งเนื่องด้วยการฟื้นคืนพระชนม์ของพระผู้ช่วยให้รอด)
แอลมา 28:12; คพ. 42:45–46 (เราโศกเศร้าเพราะคนที่เสียชีวิต แต่ความตายจะหวานสำหรับคนที่ตายในพระเจ้า)
แอลมา 40:11–14 (วิญญาณเราจะอยู่ต่อไปหลังจากเราตาย)
คพ. 137:5–10 (โจเซฟ สมิธเห็นอัลวินพี่ชายของท่าน เด็กเล็ก ๆ และคนอื่นๆ ในอาณาจักรซีเลสเชียล)
คพ. 138 (นิมิตของประธานโจเซฟ เอฟ. สมิธเกี่ยวกับโลกวิญญาณ)
โธมัส เอส. มอนสัน, “คุณนายแพททัน—เรื่องราวดำเนินต่อไป,” เลียโฮนา, พ.ย. 2007, หน้า 25–29; ดูวีดิทัศน์เรื่อง “จนกว่าเราจะพบกันอีก”ด้วย
เชย์น เอ็ม. โบเว็น, “‘เพราะเรามีชีวิตอยู่ พวกท่านก็จะมีชีวิตอยู่ด้วย,’” เลียโฮนา, พ.ย. 2012, หน้า 15–17
วีดิทัศน์: “เรายังเป็นครอบครัว” “พระองค์จะประทานความช่วยเหลือแก่ท่าน”
แบ่งปันประสบการณ์
ตอนเริ่มชั้นเรียนแต่ละชั้นเรียน เชื้อเชิญเยาวชนหญิงให้แบ่งปัน สอน และเป็นพยานเกี่ยวกับประสบการณ์ที่พวกเธอได้เมื่อนำสิ่งที่เรียนรู้จากบทเรียนของสัปดาห์ก่อนไปประยุกต์ใช้นี่จะกระตุ้นการเปลี่ยนใจเลื่อมใสส่วนตัวและช่วยให้เยาวชนหญิงเห็นความเกี่ยวเนื่องของพระกิตติคุณในชีวิตประจำวันของพวกเธอ
แนะนำหลักคำสอน
เลือกจากแนวคิดเหล่านี้หรือคิดขึ้นเองเพื่อแนะนำบทเรียนของสัปดาห์นี้:
-
แบ่งปันประสบการณ์ของตัวท่านเองหรือของคนอื่นเกี่ยวกับการพบสันติสุขหลังคนที่เรารักเสียชีวิต เชื้อเชิญให้เยาวชนหญิงแบ่งปันประสบการณ์ของพวกเธอ
-
เชื้อเชิญเยาวชนหญิงให้แบ่งปันประสบการณ์ที่พวกเธอมีเกี่ยวกับการสูญเสียคนที่รัก ความรู้ของพวกเธอเกี่ยวกับการชดใช้และแผนแห่งความรอดช่วยให้พวกเธอพบการปลอบโยนอย่างไร
เรียนรู้ด้วยกัน
กิจกรรมแต่ละอย่างด้านล่างจะช่วยให้เยาวชนหญิงเรียนรู้เกี่ยวกับชีวิตหลังความตาย เลือกกิจกรรมหนึ่งอย่างหรือมากกว่านั้นซึ่งจะได้ผลดีที่สุดกับชั้นเรียนของท่านตามการดลใจของพระวิญญาณ:
-
เปิดวีดิทัศน์เรื่อง “ พระองค์จะประทานความช่วยเหลือแก่ท่าน” และเชื้อเชิญให้เยาวชนหญิงแบ่งปันสิ่งที่พวกเธอประทับใจ ขอให้เยาวชนหญิงจินตนาการว่าโลกจะแตกต่างอย่างไรหากทุกคนรู้สิ่งที่ชายหนุ่มในวีดิทัศน์รู้ ความรู้นี้มีผลต่อชีวิตประจำวันของเราอย่างไร เชื้อเชิญให้เยาวชนหญิงแบ่งปันประจักษ์พยานเกี่ยวกับชีวิตหลังความตายและสิ่งที่ให้ความหวังแก่เธอ
4:47 -
เล่าเรื่องเกี่ยวกับของคุณนายแพททันจากคำพูดของประธานมอนสันเรื่อง “คุณนายแพททัน—เรื่องราวดำเนินต่อไป” หรือดูวีดิทัศน์เรื่อง “จนกว่าเราจะพบกันอีก” ถามเยาวชนหญิงว่าพวกเธอจะตอบคำถามที่คุณนายแพททันถามเด็กหนุ่มโธมัส มอนสัน ว่าอย่างไร อ่าน โมโซยาห์18:8–10 ด้วยกันทั้งชั้นเรียน สนทนาถึงความรับผิดชอบที่เราทุกคนต้องให้การปลอบโยน ความช่วยเหลือและการรับใช้อื่นๆ แก่ครอบครัวที่สูญเสียบุคคลที่พวกเขารัก พิจารณาการเชื้อเชิญสมาชิกท่านหนึ่งจากฝ่ายประธานสมาคมสงเคราะห์ให้มีส่วนร่วมในการสนทนาครั้งนี้
3:39 -
เชิญนักเรียนครึ่งห้องอ่านเรื่องเกี่ยวกับซิสเตอร์รามิเรซในคำพูดของเอ็ลเดอร์เชย์น เอ็ม. โบเว็นเรื่อง “‘เพราะเรามีชีวิตอยู่ พวกท่านก็จะมีชีวิตอยู่ด้วย’” เชิญอีกครึ่งห้องอ่านเรื่องเกี่ยวกับไทสันบุตรชายของเอ็ลเดอร์โบเว็น ขอให้พวกเขาแบ่งปันสิ่งที่เรียนรู้เกี่ยวกับวิธีพบการปลอบโยนเมื่อคนที่พวกเขารักเสียชีวิตและวิธีปลอบโยนผู้อื่น เชื้อเชิญให้เยาวชนหญิงแบ่งปันประสบการณ์ที่เคยมีเมื่อพวกเธอสูญเสียคนที่พวกเธอรัก ความรู้เรื่องการชดใช้และแผนแห่งความรอดช่วยให้พวกเธอพบการปลอบโยนอย่างไร หากเห็นสมควรให้แบ่งปันประสบการณ์ของท่านเอง
-
แบ่งชั้นเรียนออกเป็นสองกลุ่ม ให้กลุ่มหนึ่งอ่าน หลักคำสอนและพันธสัญญา 137:5–10 และอีกกลุ่มหนึ่งอ่าน หลักคำสอนและพันธสัญญา 138:57–58 เชื้อเชิญให้เยาวชนหญิงสนทนาในกลุ่มของตนว่าพระคัมภีร์ข้อเหล่านี้สอนอะไรเกี่ยวกับสิ่งที่เกิดขึ้นหลังจากเราตาย จากนั้นให้ชั้นเรียนสนทนาว่าความรู้นี้สามารถช่วยผู้สูญเสียบุคคลที่พวกเขารักได้อย่างไร ความรู้นี้เกี่ยวข้องอย่างไรกับความรับผิดชอบของเราในการทำงานพระวิหารและประวัติครอบครัว
ขอให้เยาวชนหญิงแบ่งปันสิ่งที่พวกเธอเรียนรู้วันนี้ พวกเธอเข้าใจหรือไม่ว่าจะพบการปลอบโยนได้อย่างไรเมื่อคนที่พวกเธอผูกพันสิ้นชีวิต พวกเธอมีความรู้สึกหรือความประทับใจอะไรบ้าง พวกเธอมีคำถามเพิ่มเติมหรือไม่ การใช้เวลามากขึ้นในการศึกษาหลักคำสอนนี้เป็นประโยชน์หรือไม่
ดำเนินชีวิตตามสิ่งที่เราเรียนรู้
ถามเยาวชนหญิงว่าพวกเธอสามารถแสดงความเห็นอกเห็นใจคนที่สูญเสียคนที่เธอรักด้วยวิธีใดได้บ้าง มีหญิงหม้ายหรือใครในวอร์ดหรือชุมชนที่อาจต้องการกำลังใจหรือไม่