Πνευματικές Συγκεντρώσεις Χριστουγέννων
Το τέλειο δώρο


Το τέλειο δώρο

Την εποχή των Χριστουγέννων εορτάζουμε το τέλειο δώρο τού Επουράνιου Πατέρα μας, τον αγαπητό Υιό Του, Ιησού Χριστό, τον Σωτήρα τού κόσμου. Για τους περισσότερους από εμάς, τα Χριστούγεννα είναι μια εποχή όπου βρίσκουμε χαρά στο να δίνουμε στους άλλους, πράγμα που μας θυμίζει αυτό το μεγαλύτερο από όλα τα δώρα. Εσείς κι εγώ έχουμε μάθει από την εμπειρία πόσο απαιτητικό μπορεί να είναι αυτό.

Το 1970 ήμουν πατέρας τριών μικρών αγοριών. Όπως πολλοί νέοι γονείς, εργαζόμουν σκληρά για να παρέχω τα αναγκαία σε μια οικογένεια που μεγάλωνε. Δύο ημέρες μετά τα Χριστούγεννα ήξερα ότι έπρεπε να κάνω ένα μεγάλο επαγγελματικό ταξίδι και να αφήσω τη σύζυγό μου, Καθλίν, να ψυχαγωγήσει τα αγόρια στη διάρκεια των διακοπών τους από το σχολείο. Ξέροντας ότι η ευτυχία τους θα μπορούσε κάλλιστα να εξαρτάται από ωραία χριστουγεννιάτικα δώρα για να παίζουν, διαλέξαμε προσεκτικά τα δώρα τους. Στον μεγαλύτερο γιο μας, επτά ετών τότε, δώσαμε ένα βαρόμετρο, μια συσκευή για την πρόγνωση τού καιρού.

Ανακαλύψαμε ότι έπρεπε να συναρμολογηθεί. Καθίσαμε κάτω με τον γιο μου για να συναρμολογήσουμε το όμορφο, καινούργιο βαρόμετρό του. Βγάλαμε έξω δεκάδες κομμάτια και μελετήσαμε προσεκτικά τις πολύπλοκες οδηγίες συναρμολόγησης.

Έπειτα από μερικές ώρες, κατάλαβα ότι ακόμα κι αν συναρμολογούσαμε σωστά όλα τα κομμάτια, κάτι δεν πήγαινε καλά με τον μηχανισμό ώστε να ανεβοκατεβαίνει το υγρό τού βαρομέτρου. Προσπάθησα να κρύψω τις αμφιβολίες μου από τον γιο μου, όμως αργότερα εκείνο το βράδυ, όταν είχε πάει να πλαγιάσει, ήμουν τόσο αποθαρρυμένος, ώστε έγραψα πρόχειρα στο ημερολόγιό μου μια επιστολή προς την εταιρεία που κατασκεύασε το βαρόμετρο. Εδώ είναι ένα μέρος τής επιστολής εκείνης, που χαίρομαι που δεν έστειλα ποτέ:

«Ο γιος μας είναι ενθουσιασμένος με το βαρόμετρό του. Είναι επτά ετών και πιστεύει ότι κάτι τόσο ωραίο θα πρέπει σίγουρα να λειτουργεί. Ελπίζω να μην έχει αλλάξει ο καιρός μέχρι να λάβω την απάντησή σας, δεδομένου ότι δεν θέλω να ανέβω στα κρυφά επάνω και να τον εξαπατήσω, διορθώνοντας τον καιρό με το χέρι και δεν θέλω να χάσει την πίστη του στο βαρόμετρό σας. …Σας παρακαλώ, πείτε μου πώς να το κάνω να λειτουργήσει. Δεν θα τρωθεί η δική σας αξιοπιστία αλλά η δική μου, αν δεν βοηθήσετε».

H ανθρώπινη βοήθεια δεν έφθασε εγκαίρως ώστε να λειτουργήσει το δώρο εκείνα τα Χριστούγεννα. Όμως ο γιος μας, πατέρας τώρα ο ίδιος, θυμάται την αγάπη που μοιραστήκαμε καθώς βοηθούσαμε ο ένας τον άλλο. Και ακόμα νιώθει την πίστη που είχαμε στην αλάνθαστη τάξη τής δημιουργίας τής γης από τον Θεό και στην ατμόσφαιρα που κάνει δυνατή την τέχνη τής πρόγνωσης τού καιρού. Εκείνη η πίστη παρέμεινε αμείωτη από τις ένθερμες προσπάθειές μας να κάνουμε ένα βαρόμετρο να λειτουργήσει.

Μάθαμε από εκείνο, αυτό που ξέρετε από τις εμπειρίες σας: Η επιτυχία στο να δώσουμε χαρά τα Χριστούγεννα, περιλαμβάνει συνήθως βοήθεια από άλλους. Σπάνια βρίσκεται σε μονομερή προσπάθεια. Το να ενώνουμε τις προσπάθειές μας με τους άλλους, διαχέει τη χαρά και την κάνει να διαρκεί περισσότερο. Και, ίσως το σημαντικότερο, με την πίστη μας στον Σωτήρα, τον Δημιουργό και πηγή κάθε διαρκούς ευτυχίας, προσκαλούμε την καθαρή αγάπη τού Θεού, η οποία είναι το μεγαλύτερο όλων των δώρων και η βέβαιη πηγή τής διαρκούς χαράς.

Η πραγματικότητα εκείνη έφθασε βαθύτερα στην καρδιά μας κάποια Χριστούγεννα, χρόνια μετά την περιπέτειά μας με το βαρόμετρο.

Αποφάσισα να σχεδιάσω και να κατασκευάσω ένα ξύλινο μπαούλο-θησαυρό για τη σύζυγό μου. Χρειάστηκα τη γενναιόδωρη βοήθεια πολλών άλλων που είχαν τα εργαλεία και τις δεξιότητες οι οποίες μου έλειπαν. Εργάστηκα μαζί τους επί εβδομάδες. Επίσης, χρειάστηκα τη βοήθεια τού Αγίου Πνεύματος για να ανακαλύψω τρόπους ώστε να επικοινωνήσω αγάπη και πίστη στο Ευαγγέλιο σε εκείνο το δώρο.

Στο καπάκι σκάλισα το μονόγραμμα τής οικογένειάς μας. Στην μπροστινή πλευρά τοποθέτησα δύο φύλλα ξύλου. Στο ένα σκάλισα το δικό μου αρχικό και στο άλλο τής συζύγου μου. Το ξύλινο μπαούλο μπορεί να ξεκλειδώσει μόνο αν χρησιμοποιήσει κάποιος δύο διαφορετικά κλειδιά, ένα για να ανοίξει την κλειδαριά με το δικό μου αρχικό και με το άλλο την κλειδαριά με το αρχικό τής συζύγου μου.

Τώρα χρησιμοποιούμε εκείνο το δώρο σαν οικογενειακό θησαυροφυλάκιο. Έτσι, εκείνα τα Χριστούγεννα όταν βρισκόταν κάτω από το δέντρο και όλες τις ημέρες μετά, βλέποντας το μπαούλο, ο νους και η καρδιά μας γέμιζε από αγάπη τού ενός για τον άλλο και για τη θυσία τού Σωτήρος, η οποία κάνει δυνατά τον παντοτινό γάμο και την παντοτινή οικογένεια. Το μπαούλο, το οποίο είναι τώρα γεμάτο με οικογενειακές φωτογραφίες και φύλλα με χριστουγεννιάτικη μουσική, στέκει κοντά στο παλιό πιάνο στο καθιστικό μας. Η κατασκευή εκείνου τού δώρου έφερε ένα αίσθημα αγάπης για την οικογένεια και τον Διδάσκαλο.

Από καιρό σε καιρό βλέπω ακόμα και ευχαριστώ τους ανθρώπους που με βοήθησαν να φτιάξω εκείνο το μπαούλο. Όταν τους βλέπω ξανά, μπορώ να αισθανθώ τη χαρά που μοιραστήκαμε δημιουργώντας ένα δώρο αγάπης για την οικογένεια και ένα σύμβολο τής αγάπης που μοιραζόμαστε για τον Σωτήρα. Βλέπω χαρά στα χαμόγελα των φίλων μου, όπως όταν δουλεύαμε μαζί για το μπαούλο.

Ξέρετε από την εμπειρία σας τις εποχές των Χριστουγέννων ότι αυτή η χαρά που μοιραζόμαστε μπορεί να προέλθει όταν δημιουργούμε και προσφέρουμε ακόμα και απλά δώρα αγάπης. Για παράδειγμα, πολλοί από εσάς έχετε βοηθήσει ένα παιδί να πάει πιάτα με κουλουράκια σε ανθρώπους που νιώθουν ιδιαίτερα μόνοι τα Χριστούγεννα. Στο άτομο που λαμβάνει αυτό το ταπεινό δώρο από ένα παιδί, μπορεί να φανεί πολύτιμο σαν λιβάνι. Και ένα παιδί που φέρνει ένα τέτοιο δώρο μπορεί να τους θυμίζει τους Μάγους που έφεραν δώρα από την Ανατολή στον Σωτήρα. Τόσο αυτός που δίνει, όσο και ο αποδέκτης μπορούν να θυμούνται τον Χριστό και να νιώθουν αγάπη και ευγνωμοσύνη.

Οι νέοι άνδρες και οι νέες γυναίκες στην Εκκλησία, μαζί με τους ηγέτες τους, μπορούν να προσφέρουν δώρα αγάπης και μαρτυρίας στα βαπτιστήρια των ναών μας. Με το να έχουμε περισσότερους ναούς πλησιέστερα στους νέους, η εμπειρία να δίνουμε γίνεται δυνατή για όλο και περισσότερους από αυτούς και όλο και πιο συχνά. Συνετοί επίσκοποι και ηγέτες των νέων βοηθούν, ενθαρρύνοντάς τους. Κάποιοι, μάλιστα, συμμετέχουν με τους νέους σε υπηρέτηση στον ναό. Όλοι συμμετέχουν στην προσφορά τής ευλογίας καθαρμού και εξαγνισμού που είναι διαθέσιμα από τον Σωτήρα σε εκείνους οι οποίοι δεν ήταν σε θέση να λάβουν εκείνο το δώρο όσο ζούσαν.

Ένας αυξανόμενος αριθμός ιεραποστόλων συμμετέχουν με τον Σωτήρα και τους συναδέλφους τους για να προσφέρουν το δώρο τής αιώνιας ζωής. Με την αλλαγή στην ηλικία καταλληλότητας για ιεραποστολική υπηρέτηση, πολλοί περισσότεροι θα αισθανθούν τη χαρά να προσφέρουν αυτό το ανεκτίμητο δώρο. Οι ιεραπόστολοι επίσης προσφέρουν το Βιβλίο τού Μόρμον σε όλους όσους συναντούν. Είναι ένα δώρο αγάπης και ένα δώρο μαρτυρίας, δημιουργημένο μέσω τής έμπνευσης τού Θεού σε πιστούς προφήτες ανά τους αιώνες. Ο Σωτήρας χρειάσθηκε τη βοήθεια αυτών των προφητών για να δημιουργήσει δώρα μαρτυρίας στο Βιβλίο τού Μόρμον και χρειάζεται τη βοήθεια των ιεραποστόλων για να την διαδώσει.

Επίσης, οι οικογένειες προσφέρουν ανεκτίμητα δώρα αγάπης και μαρτυρίας την εποχή των Χριστουγέννων μέσα από τη μουσική αλλά και τα λόγια. Ως μικρό αγόρι, συγκεντρωνόμασταν με την οικογένειά μου γύρω από το πιάνο μας Ουίνκλερ, που τώρα είναι περισσότερο από εκατό ετών. Εκείνο το πιάνο στέκει στο καθιστικό μας, κοντά στο μπαούλο-θησαυροφυλάκιο. Το πιάνο παραμένει πολύτιμο οικογενειακό κειμήλιο, διότι ήταν πολύ αγαπητό στη μητέρα μου ως δώρο από τον σύζυγό της όταν ήταν φτωχοί. Οι γονείς μου είχαν γνωρίσει τη φτώχια, γι’ αυτό και ήταν οικονόμοι. Τα χριστουγεννιάτικα δώρα που λαβαίναμε ήταν ταπεινά. Όμως η μητέρα μου είχε μια πλούσια φωνή σοπράνο. Έπαιζε στο πιάνο της τα Χριστούγεννα καθώς μας καθοδηγούσε να τραγουδάμε γνωστά χριστουγεννιάτικα τραγούδια και ιερούς ύμνους.

Δεν ξέρω αν θεωρούσε ότι μας προσκαλούσε να μοιραστούμε ένα διαρκές δώρο. Όμως ακόμα και ως μικρό αγόρι, ένιωθα ανείπωτη χαρά τραγουδώντας εκείνα τα τραγούδια. Η μουσική γέμιζε το μικρό σπίτι μας με ένα πνεύμα ειρήνης. Αισθανόμουν όχι μόνο την αγάπη τής μητέρας και τού πατέρα μου και των δύο αδελφών μου, αλλά τού Επουράνιου Πατέρα μου και τού Σωτήρα Ιησού Χριστού.

Καταλάβαινα ότι η αγάπη που ένιωθα τότε ήταν κάτι που είχα βιώσει πριν από αυτήν τη ζωή, στον κόσμο των πνευμάτων. Ήθελα περισσότερο από καθετί άλλο να την αισθανθώ κάποια ημέρα στο δικό μου σπιτικό. Και ήθελα να ζήσω ώστε να μπορούσα να επιστρέψω με μία δική μου οικογένεια στο ουράνιο σπίτι μας, όπου ήξερα ότι θα περίμεναν ο Επουράνιος Πατέρας και ο Σωτήρας. Τώρα όταν βλέπω το μπαούλο-θησαυροφυλάκιο και εκείνο το πιάνο, με πλημμυρίζουν αναμνήσεις αγάπης με την οικογένειά μου και αγάπης από τον Σωτήρα.

Καθώς τραγουδάμε σε χορωδίες, οικογένειες και τάξεις και όπως ακούσαμε απόψε μαζί, τα χριστουγεννιάτικα τραγούδια μάς θυμίζουν τις κραυγές χαράς όταν μάθαμε ότι μπορούσαμε να έρθουμε σε τούτο τον κόσμο και να μας δοθεί ένας Σωτήρας για να μας λυτρώσει. Κάποια ημέρα θα τραγουδήσουμε εκείνα τα τραγούδια με τα πλήθη των ουρανών.

Προσεύχομαι ώστε το Πνεύμα να μας ευλογήσει ετούτα τα Χριστούγεννα και στα χρόνια που θα έρθουν, με τη δύναμη να προσφέρουμε άλλα δώρα αγάπης και με τη μαρτυρία τού Ιησού Χριστού και τού αποκατεστημένου Ευαγγελίου Του. Γνωρίζω ότι το Πνεύμα μπορεί να καθοδηγήσει τον καθέναν μας με πολλούς και απλούς τρόπους ώστε να δώσουμε αγάπη, πίστη και χαρά σε άλλους ετούτη την εποχή τής αγαλλίασης.

Καταθέτω μαρτυρία ότι ο Ιησούς Χριστός ήταν κυριολεκτικά ο αληθινός Υιός τού Θεού και ο Σωτήρας τού κόσμου. Ήταν το τέλειο δώρο από τον στοργικό Πατέρα μας. Ετούτη και κάθε εποχή, ο Σωτήρας μας, μάς προσκαλεί να συμμετάσχουμε με Εκείνον και άλλους για να προσφέρουμε το ανεκτίμητο δώρο τής χαράς. Προσεύχομαι ώστε να το κάνουμε, στο όνομα του Ιησού Χριστού, αμήν.

Εκτύπωση