Τι συνέβη μετά;

Από τη Ρόζμαρυ Γουίξομ

Γενική Πρόεδρο της Προκαταρκτικής

Καλά Χριστούγεννα!

Είναι η εποχή των Χριστουγέννων και τα παιδιά βοηθούν να έλθει η μαγεία των Χριστουγέννων στις καρδιές μας. Χάνουμε κάτι, αν δεν βλέπουμε τα Χριστούγεννα μέσα από τα μάτια ενός παιδιού, διότι τα παιδιά βλέπουν τα φώτα, ακούν τη μουσική και οσμίζονται την ευωδιά των χριστουγεννιάτικων δέντρων και των ζαχαρωτών με αληθινή προσδοκία. Βλέπουμε τα ροδοκόκκινα μάγουλά τους και τις μυτούλες τους κολλημένες στις προθήκες των καταστημάτων καθώς ονειρεύονται το πρωινό των Χριστουγέννων και τα δαχτυλάκια τους μετρούν τις ημέρες μέχρι τις 25 Δεκεμβρίου. Και οι γονείς, επίσης, μετρούν τις ημέρες μέχρι τις 25 Δεκεμβρίου. Ονειρεύονται να είναι έτοιμοι το πρωί των Χριστουγέννων καθώς σχεδιάζουν και δημιουργούν εκπλήξεις για τα παιδιά τους.

Όταν ήμουν παιδί, η μητέρα μου συχνά έραβε κάτι σαν χριστουγεννιάτικη έκπληξη για εμένα και τη δίδυμη αδελφή μου. Έβαζε τη ραπτομηχανή της στην κρεβατοκάμαρά της και άρχιζε τη δουλειά έναν μήνα νωρίτερα, προσέχοντας να έχει κλειστή την πόρτα όσο δούλευε. Καθώς πλησίαζε η ημέρα των Χριστουγέννων, έραβε αργά το βράδυ. Όταν τα πράγματα ήταν σχεδόν τελειωμένα --εκτός από το να τα κάνει πρόβα επάνω μας και να βάλει σημάδι για τα στριφώματα-- σκαρφιζόταν ένα σχέδιο για να προστατεύσει την έκπληξή της. Εδώ ήταν που ερχόταν το δέσιμο των ματιών. Η μητέρα μας μάς έδενε τα μάτια μία-μία με τη σειρά, μας έφερνε στην κρεβατοκάμαρά της και περνούσε το ρούχο απ’ το κεφάλι μας, πάντα με τα μάτια δεμένα. Λοιπόν αυτό είχε καλά αποτελέσματα… με εξαίρεση τις φορές που χτυπούσε το τηλέφωνο στο άλλο δωμάτιο.

Τα λόγια της, όταν έφευγε, ήταν: «Έρχομαι αμέσως και μην τολμήσετε να κρυφοκοιτάξετε». Μπορεί να ρωτήσετε: «Τι συνέβη μετά;»

Θα σας πω: ήταν ένα κόκκινο βελούδινο φόρεμα που φοριέται πάνω από μπλούζα.

Επιτρέψτε μου να σας πω πώς εκείνη η ερώτηση, «τι συνέβη μετά;» έχει πραγματικό νόημα Χριστουγέννων.

Συνέβη μια ημέρα στα μέσα του Δεκέμβρη καθώς η Έιμυ Τζόνστον, ηγέτις Λυκόπουλων Προσκόπων στο Γκίλμπερτ της Αριζόνας, βρήκε την ευκαιρία να διδάξει σε μια ομάδα δραστήριων οκτάχρονων αγοριών σχετικά με τη γέννηση του Ιησού. Αισθάνθηκε την παρότρυνση να αφήσει κατά μέρος τη δραστηριότητα των προσκόπων που είχε προγραμματίσει και να μιλήσει στα Λυκόπουλά της για τα πρώτα Χριστούγεννα. Συγκέντρωσε τα αγόρια γύρω της στο πάτωμα, στο οικογενειακό δωμάτιο και διάβασε μερικά εδάφια απευθείας από τις γραφές, χρησιμοποιώντας συγχρόνως απεικονίσεις για να βοηθήσουν στην αφήγηση της ιερής ιστορίας της Μαρίας και του Ιωσήφ, των ποιμένων, του άστρου και της γέννησης του βρέφους Ιησού στον στάβλο στη Βηθλεέμ.

Διάβασε:

«Ανέβηκε δε από τη Γαλιλαία και ο Ιωσήφ, από την πόλη Ναζαρέτ, στην Ιουδαία, στην πόλη τού Δαβίδ, που αποκαλείται Βηθλεέμ,

»για να απογραφεί μαζί με τη Μαριάμ, που ήταν αρραβωνιασμένη μ’ αυτόν για γυναίκα, η οποία ήταν έγκυος…

»Και γέννησε τον γιο της τον πρωτότοκο, και τον σπαργάνωσε, και τον έβαλε να πλαγιάσει μέσα στη φάτνη· επειδή, δεν υπήρχε γι’ αυτούς τόπος μέσα στο κατάλυμα.

»Και κοντά στην ίδια περιοχή υπήρχαν ποιμένες, που διανυχτέρευαν στα χωράφια, και φύλαγαν βάρδιες τής νύχτας στο κοπάδι τους.

»Και να, ένας άγγελος του Κυρίου φάνηκε σ’ αυτούς ξαφνικά, και δόξα τού Κυρίου έλαμψε ολόγυρά τους, και φοβήθηκαν με μεγάλον φόβο.

»Και ο άγγελος είπε σ’ αυτούς: Μη φοβάστε· επειδή, να, σας φέρνω ένα χαρμόσυνο μήνυμα μεγάλης χαράς, που θα είναι σε ολόκληρο τον λαό·

»επειδή, σήμερα, στην πόλη τού Δαβίδ, γεννήθηκε σε σας σωτήρας, που είναι ο Χριστός, ο Κύριος»¹.

Καθώς μιλούσε για τη γέννηση του Ιησού, παρατήρησε ότι όλα τα αγόρια παρακολουθούσαν εν μέρει, όμως ένα αγόρι, ο Τζων, κρεμόταν από τα χείλη της. Ο Τζων ήταν ένα ζωηρό αγόρι που δεν καθόταν ήσυχο σχεδόν ποτέ, όμως καθώς εκείνη διηγείτο την ιστορία, παρακολουθούσε προσηλωμένος και μετά ρώτησε: «Και τι συνέβη μετά;»

Κι έτσι συνέχισε να διηγείται στα αγόρια για τα παιδικά χρόνια του Ιησού. Είπε: «Ο Ιησούς ήταν ένα αγόρι όπως κι εσείς. Του άρεσε να τρέχει και να παίζει. Όμως, επίσης, ‘δυναμωνόταν στο πνεύμα’»². Τους είπε πως όταν ο Ιησούς ήταν μόλις 12 ετών, ταξίδεψε με την οικογένειά του στην Ιερουσαλήμ. Η Μαρία και ο Ιωσήφ επέστρεφαν σπίτι, όταν κατάλαβαν ότι ο γιος τους δεν ήταν μαζί τους. Επέστρεψαν γρήγορα στην Ιερουσαλήμ και βρήκαν τον Ιησού στον ναό να μιλά με σοφούς και δασκάλους, οι οποίοι Του έκαναν ερωτήσεις και οι γραφές λένε ότι όλοι όσοι Τον άκουγαν έμεναν «εκστατικοί για τη σύνεση και τις απαντήσεις του»³.

«Λοιπόν, τι συνέβη μετά;» ρώτησε ο Τζων. Η Έιμυ είπε στα αγόρια για τη διακονία του Ιησού Χριστού, πώς ήταν πλήρης με το Πνεύμα του Κυρίου. Διαβάζουμε στη Βίβλο ότι Εκείνος δίδαξε το Ευαγγέλιο στους φτωχούς, Εκείνος έκανε θαύματα, Εκείνος θεράπευσε τον τυφλό και τον άρρωστο και Εκείνος πραγματικά ανέστησε ανθρώπους από τους νεκρούς. Δίδαξε: «Αγαπάτε τους εχθρούς σας· [και] αγαθοποιείτε εκείνους που σας μισούν»⁴.

Ο Τζων είχε πραγματικά συνεπαρθεί από όσα είχαν ειπωθεί και ήθελε να μάθει περισσότερα. Ξανά, ρώτησε: «Λοιπόν, τι συνέβη μετά;» Είπε στα αγόρια ότι κάποιοι άνθρωποι απέρριψαν τον Ιησού και δεν Τον συμπαθούσαν. Στην πραγματικότητα, σχεδίαζαν να αφαιρέσουν τη ζωή Του. Είπε σε εκείνα τα μικρά Λυκόπουλα για τον Μυστικό Δείπνο, τον Κήπο της Γεθσημανή και πώς ο Ιησούς σταυρώθηκε και μετά αναστήθηκε. Ήξερε ότι όλες εκείνες οι ιστορίες ήταν καινούργιες για τον Τζων, ο οποίος ανυπομονούσε να μάθει περισσότερα.

Μετά αισθάνθηκε έντονη την παρότρυνση να σταματήσει, να καλέσει κάθε αγόρι με το όνομά του και να πει: «Ο Ιησούς Χριστός πέθανε για σένα». Ο Τζων άκουγε προσηλωμένος καθώς εκείνη μιλούσε σε κάθε αγόρι ξεχωριστά. Μετά, τον κοίταξε και είπε: «Τζων, ο Ιησούς Χριστός πέθανε για σένα». Την κοίταξε και μετά ρώτησε απορημένος: «Το έκανε αυτό για μένα;»

Η Έιμυ είπε: «Το Πνεύμα ήταν ισχυρό στο οικογενειακό δωμάτιό μας εκείνη την ημέρα καθώς ένα μικρό αγόρι αισθάνθηκε την παρότρυνση του Αγίου Πνεύματος ίσως για πρώτη φορά». Είπε: «Δεν ξέρω τι επιφυλάσσει το μέλλον για τον Τζων, η οικογένεια του οποίου μετακόμισε από τότε. Όμως προσεύχομαι, ώστε οι σπόροι που φυτεύτηκαν σε μια συγκέντρωση Λυκόπουλων προσκόπων δύο εβδομάδες πριν από τα Χριστούγεννα να φυτρώσουν και να φέρουν σε αυτόν κάποτε το πλήρες φως του Ευαγγελίου».

Όταν τελειώσει η εποχή των Χριστουγέννων, τα χριστουγεννιάτικα φώτα σβήνουν, η μυρωδιά του έλατου σκορπίζει στον αέρα και η χριστουγεννιάτικη μουσική δεν παίζει πια στο ραδιόφωνο, εμείς, όπως ο Τζων, μπορεί να ρωτήσουμε: «Τι συνέβη μετά;»

Ο θαυμασμός και το δέος των Χριστουγέννων είναι μόνον μια αρχή. Τα Χριστούγεννα μας θυμίζουν ότι το βρέφος που γεννήθηκε στη Βηθλεέμ μάς έδωσε σκοπό για να ζούμε και αυτό που συμβαίνει πλάι μας εξαρτάται κατά πολύ από το πώς αποδεχόμαστε τον Σωτήρα μας, Ιησού Χριστό, και Τον ακολουθούμε. Κάθε ημέρα προσκαλούμε το Πνεύμα Του στη ζωή μας. Βλέπουμε φως στους άλλους. Ακούμε τις χαρούμενες φωνές των παιδιών που φέρνουν ελπίδα και προσδοκία για το μέλλον. Αναζητούμε λόγους να συγκεντρωνόμαστε, να συμπεριλαμβάνουμε άλλους στον εορτασμό μας, να υπηρετούμε και να εξυψώνουμε, ενώ μαθαίνουμε τι σημαίνει πραγματικά να γνωρίζουμε τον Σωτήρα μας, Ιησού Χριστό. Βλέπουμε τον εαυτό μας να μετρά τις ημέρες μέχρι εκείνα τα γεγονότα στη ζωή μας, όταν αισθανόμαστε ακόμα εντονότερα την επιρροή Του -- για παράδειγμα, τη γέννηση ενός μωρού, το βάπτισμα ενός παιδιού, την αναχώρηση ενός ιεραποστόλου, τον γάμο που τελείται επίσημα στον ναό και τη μετάληψη κάθε εβδομάδα. Μέσω της σαν του Χριστού πίστης και της παιδικής πίστης επιζητούμε Εκείνον και αισθανόμαστε την επιρροή Του.

«Αν δεν… γίνετε σαν τα παιδάκια, δεν θα μπείτε στη βασιλεία των ουρανών»⁵.

Είναι ένα όμορφο σχέδιο, αυτό το σχέδιο που έχει δημιουργήσει ο Πατέρας μας, διά του οποίου, μέσω του Υιού Του, του Σωτήρος μας Ιησού Χριστού, μπορούμε να επιστρέψουμε και να ζήσουμε με Εκείνον και να απολαύσουμε όλα όσα έχει ο Πατέρας, διότι αυτό είναι η τελική απάντηση στο ερώτημα: «Τι συμβαίνει μετά;» Ο Σωτήρας είπε: «Και αυτός που δέχεται εμένα δέχεται τον Πατέρα μου. Και αυτός που δέχεται τον Πατέρα μου δέχεται τη βασιλεία τού Πατέρα μου. Σ’ αυτόν λοιπόν θα δοθούν όλα όσα έχει ο Πατέρας μου»⁶.

Το να είμαστε έτοιμοι να Τον δεχθούμε, δίνει ένα νέο νόημα στο να είμαστε έτοιμοι για τις 25 Δεκεμβρίου.

Τζων, όπου και αν είσαι, οι ζώντες Απόστολοι έχουν πει: «Δίνουμε επίσημα τη μαρτυρία μας ότι η ζωή [του Σωτήρος μας], που είναι κεντρική σε ολόκληρη την ανθρώπινη ιστορία, ούτε άρχισε στη Βηθλεέμ ούτε τελείωσε στον Γολγοθά. Ήταν ο Πρωτότοκος του Πατέρα, ο Μονογενής Υιός κατά τη σάρκα, ο Λυτρωτής του κόσμου»⁷.

Τζων, το δώρο Του για εμάς είναι αυτό που συμβαίνει μετά.

Είναι αλήθεια και το έκανε για εσένα. Για αυτήν τη μεγαλειώδη αλήθεια καταθέτω μαρτυρία στο όνομα του Ιησού Χριστού, αμήν.