អង្គដ៏ប្រកបដោយសេចក្ដីសប្បុរស

ដោយប្រធាន ឌៀថើរ អេស្វ អុជដូហ្វ

ទីប្រឹក្សាទីពីរក្នុងគណៈប្រធានទីមួយ

តើវាមិនជាឯកសិទ្ធិអស្ចារ្យមួយដើម្បីរីករាយនឹងរាត្រីដ៏ស្រស់ស្អាតនេះដើម្បីនៅក្នុងវត្តមានរបស់ព្យាការីជាទីស្រឡាញ់របស់យើង ប្រធាន ថូម៉ាស អេស ម៉នសុន ទេឬអី ?

គ្រីស្ទម៉ាស់ គឺជារដូវដ៏កម្របំផុត--ជាពេលយើងមើលអ្នកដទៃដោយកែវភ្នែកថ្មី ជាពេលដែលយើងបើកដួងចិត្តបន្ថែមទៀតទៅកាន់ភាពស្រស់ស្អាតដែលនៅជុំវិញយើង ហើយឈោងទៅជួយអ្នកដទៃដោយសណ្ដានចិត្តល្អ និងក្ដីមេត្តាករុណាកាន់តែច្រើន ។

បើយើងជាមជ្ឈិមវ័យមានសំណាង នោះយើងអាចនឹកឃើញម្ដងម្កាល ឬគិតមួយសន្ទុះ អំពីអារម្មណ៍ជាកុមារភាព ។

ជាគំនិតដែលមាននរណាម្នាក់ដែលយើងស្រឡាញ់កំពុងធ្វើអ្វីមួយពិសេសសម្រាប់យើង--និងការរំភើបចិត្តរបស់យើងអំពីរឿងពិសេសដែលយើងរៀបចំធ្វើសម្រាប់ពួកគេ--ធ្វើឲ្យដួងចិត្តយើងកក់ក្ដៅ ហើយបំពេញដោយក្ដីស្រឡាញ់ និងក្ដីរំភើបនោះ ។ បន្ថែមពីលើពន្លឺដ៏ចិញ្ចាចនេះ ការតុបតែងដ៏ស្រស់ត្រកាល ទិដ្ឋភាពសួគ៌ានៃការប្រសូតរបស់ព្រះគ្រីស្ទ ធ្វើឲ្យយើងពុំគួរងឿងឆ្ងល់ទេថាហេតុអ្វីគ្រីស្ទម៉ាស់គឺជាពេលដ៏គួរឲ្យស្រឡាញ់ក្នុងឆ្នាំនោះ ។

ប្រាកដណាស់ មាននូវតន្ត្រី ។ គ្មានអ្វីគូសបញ្ជាក់អំពីអត្ថន័យដ៏ជ្រាលជ្រៅ និងអារម្មណ៍ទន់ភ្លន់នៃរដូវកាល ដូចជាចម្រៀងបុណ្យគ្រីស្ទម៉ាស់ទេ ។ ទោះជាទំនុកមានភាពរីករាយ អន្លង់អន្លោច ឬអាឡោះអាល័យក្ដី តែមានអ្វីមួយអំពីបុណ្យគ្រីស្ទម៉ាស់ដែលបំផុសឲ្យមានតន្ត្រីដ៏រុងរឿង ។ ទំនុកបុណ្យគ្រីស្ទម៉ាស់ដ៏អស្ចារ្យទាំងនេះ បានធ្វើឲ្យយើងរីករាយ ហើយរំឭកយើងអំពីមូលហេតុសម្រាប់ការរីករាយរបស់យើង ។

ថ្ងៃនេះ យើងមានសំណាងដើម្បីមានឱកាសស្ដាប់តន្ត្រីសួគ៌ាដែលបានប្រគុំឡើងដោយ ក្រុមតន្ត្រីវិសាលដ្ឋាននៃព្រះវិហារបរិសុទ្ធ និង ក្រុមចម្រៀងរោងឧបោសថមរមន ។

តន្ត្រីដែលបានប្រគុំឡើងដោយក្រុមនេះ គឺទេវភាពណាស់ ដែលខ្ញុំចូលចិត្តស្រមៃថា ជួនកាលពួកទេវតាសួគ៌ា យាងមកជួបដើម្បីស្ដាប់ និងច្រៀងជាមួយក្រុមចម្រៀងនេះ ។

Carol of the Bells ( ចម្រៀងជួង )

ក្រុមចម្រៀងទើបបានច្រៀងបទគ្រីស្ទម៉ាសដ៏ពិរោះបំផុតមួយដែលបាននិពន្ធឡើង ជាទីមនោរម្យ គឺបទ « Carol of the Bells » ( ចម្រៀងជួង ) ដែលបានសម្ដែងតំបូងគេនៅក្នុងសហរដ្ឋអាមេរិកក្នុងឆ្នាំ ១៩២១ ។

ពីដើមឡើយ វាពុំមែនជាបទបុណ្យគ្រីស្ទម៉ាស់នោះទេ ។ វាផ្អែកទៅលើទំនៀមទម្លាប់បុរាណនៃបទចម្រៀងពួកអ៊ុយក្រេន ដែលត្រូវបានគេស្គាល់ថាជា « Shchedryk,» ដែលជាញឹកញាប់បានបកប្រែថា « អង្គដ៏ប្រកបដោយសេចក្ដីសប្បុរស » ។

ក្រុមគ្រួសារអ៊ុយក្រេន ធ្លាប់ច្រៀងចម្រៀងនេះនៅពេលចាប់ផ្ដើមឆ្នាំថ្មី ។ បទកាព្យដើមប្រាប់អំពីសត្វត្រចៀកកាំដែលហើរចូលក្នុងផ្ទះគ្រួសារមួយ ហើយប្រផ្នូលនូវសំណាងល្អដ៏អស្ចារ្យដែលនៅរង់ចាំពួកគេនៅក្នុងឆ្នាំខាងមុខ ។ ¹

ខ្ញុំចូលចិត្តមនោសញ្ចេតនានៃរឿងនោះ ។

ខ្ញុំស្រឡាញ់សារលិខិតនៃក្ដីសង្ឃឹម និងសុទិដ្ឋិនិយមរបស់វា ។

តើនោះពុំមែនជាសារលិខិតនៃបុណ្យគ្រីស្ទម៉ាស់ទេឬអី ? ទោះជាពេលដែលពិភពលោកអាចនឹងមានភាពងងឹតខ្លាំង—ជាពេលដែលអ្វីៗមិនដំណើរការបានល្អ ជាពេលដែលដួងចិត្តរបស់យើងមានពេញដោយការខកចិត្ត និងក្ដីបារម្ភ នៅកណ្ដាលភាពសោកសៅ និងក្រៀមក្រំក្ដី --យើងច្រៀងអំពី « អំណរដល់លោក » និង « នៅកណ្តាលមនុស្ស ដែលជាទីគាប់ព្រះហឫទ័យដល់ទ្រង់ »² ដោយសារព្រះគ្រីស្ទ ដែលបានយាងមក « បានបំភ្លឺដល់ពួកអ្នកដែលអង្គុយក្នុងសេចក្តីងងឹត » ។³

ជាពេលនៃសេចក្ដីសប្បុរស

វាត្រឹមត្រូវខ្លាំងណាស់ ដែលបទចម្រៀងបុណ្យគ្រីស្ទម៉ាសជាទីស្រឡាញ់ដែលយើងទើបស្ដាប់ គឺមានចំណងជើងដើមថា « អង្គដ៏ប្រកបដោយសេចក្ដីសប្បុរស » ។ គ្រីស្ទម៉ាសគឺជាពេលនៃសេចក្ដីសប្បុរស ។

យើងពេលខ្លះបានចំណាយពេលរាប់ម៉ោងស្វែងរកអំណោយដ៏ឥតខ្ចោះដើម្បីផ្ដល់ទៅឲ្យមិត្តភក្ដិ និងក្រុមគ្រួសាររបស់យើង ពេលដែលបានបំផុសគំនិតដោយអារម្មណ៍នោះ ។ យើងព្យាយាមស្វែងរករបៀបធ្វើឲ្យកាន់តែមានប្រយោជន៍ និងប្រកបដោយក្ដីរីករាយ ។ យើងត្រូវបានបំផុសគំនិតឲ្យចំណាយពេលច្រើនបន្ថែមទៀតនៅជាមួយនឹងអ្នកទាំងឡាយដែលយើងស្រឡាញ់ ។ យើងបានដឹងពីអ្នកដែលកំពុងខ្វះខាតច្រើនជាងមុន ហើយជាញឹកញាប់យើងកាន់តែខិតខំដើម្បីជួយពួកគេដោយចិត្តសប្បុរស ។ អ្វីៗទាំងអស់នេះ គឺជាភាពមិនល្អឥតខ្ចោះរបស់យើង ប៉ុន្តែជាសំឡេងរំពងដោយស្មោះអំពីសេចក្ដីសប្បុរសរបស់ព្រះអង្គសង្គ្រោះយើង ដែលយើងព្យាយាមថ្វាយព្រះកិត្តិយសដល់ការប្រសូតរបស់ទ្រង់ ។

ប៉ុន្ដែយើងទាំងអស់គ្នាដឹងថា អារម្មណ៍ដែលទាក់ទងនឹងបុណ្យគ្រីស្ទម៉ាស់ អាចត្រូវបានបិទបាំង ហើយបាត់បង់ ដោយសារតែការខ្វាយខ្វល់ក្នុងការដើរទិញឥវ៉ាន់ ការចំណាយប្រាក់ កាលវិភាគដ៏រវល់ជាច្រើនទៀត ។

ខ្ញុំមិនចង់ឲ្យមនុស្សបដិសេធកម្មវិធីដែលជាប់ទាក់ទងនឹងបុណ្យគ្រីស្ទម៉ាស់ទេ ដោយសារតែមានសកម្មភាពមួយចំនួនគឺជាអានុស្សារីយ៍ដ៏មានតម្លៃរបស់ខ្ញុំអំពីបុណ្យគ្រីស្ទម៉ាស់ ដូចជាការប្ដូរកាដូរគ្នា ការដើរវង្វេងនៅក្នុងហ្វូងមនុស្សដ៏ច្រើន និងការចូលរួមព្រឹត្តការណ៍រីករាយទាំងតូច និងធំ ដែលនាំមនុស្សឲ្យមកជួបជុំគ្នានៅក្នុងពេលនេះ ។

បាទ មានមូលហេតុជាច្រើនដើម្បីរីករាយនឹងរឿងទាំងនេះ ។ ប៉ុន្តែប្រាកដណាស់ នៅមានយ៉ាងច្រើនថែមទៀត ។

ហេតុដូច្នោះហើយ ខ្ញុំសូមអញ្ជើញយើងម្នាក់ៗឲ្យរកគ្រាស្ងប់ស្ងាត់ក្នុងព្រលឹងរបស់យើងមួយ ដើម្បីទទួលស្គាល់ និងថ្វាយនូវការដឹងគុណដោយអស់ពីចិត្តទៅដល់ « អង្គដ៏ប្រកបដោយសេចក្ដីសប្បុរស » នៅអំឡុងរដូវបុណ្យគ្រីស្ទម៉ាស់នេះ ។

ចូរយើងពិចារណាអំពីក្ដីមេត្តា និងព្រះគុណជាទីស្រឡាញ់ និងគ្មានកំណត់របស់ព្រះវរបិតាសួគ៌យើង ។

នៅពេលយើងដើរទិញអំណោយ--នៅពេលយើងផ្ដល់ ហើយទទួលអំណោយ--សូមឲ្យយើងចំណាយពេលសញ្ជឹងគិតដោយស្ងាត់ស្ងៀមអំពីអំណោយដ៏សន្ធឹកដែលព្រះបានចាក់ស្រោចមកលើយើង ដែលជាកូនចៅរបស់ទ្រង់ ។

អំណោយនៃការដឹងគុណ

ខ្ញុំគិតថាវាជាធម្មជាតិមនុស្សដែលមិនសូវឲ្យតម្លៃ--ទោះជារឿងដែលមានតម្លៃខ្លាំងក្ដី ។ នេះគឺជាមេរៀនមួយ ដែលយើងរៀនមកពីរឿងមនុស្សឃ្លង់ដប់នាក់នៅជំនាន់របស់ព្រះយេស៊ូវ ។ ដែលត្រូវបានរងទុក្ខដោយជំងឺដ៏ភ័យរន្ធត់ ដែលបំបែកពួកគេចេញពីមិត្តភក្ដិ គ្រួសារ និងជីវិតផ្ទាល់ ដែលមនុស្សឃ្លង់រងទុក្ខទាំងនេះបានទូលអង្វរសុំការព្យាបាលមកពីព្រះរាជបុត្រានៃព្រះ ។

ដូចអ្នកបានដឹងហើយ បន្ទាប់ពីអព្ភូតហេតុដ៏រុងរឿងនេះ មនុស្សឃ្លង់ប្រាំបួននាក់បានចេញទៅដោយរីករាយនឹងសំណាងល្អរបស់ពួកគេ ។

មានតែមួយគត់ប៉ុណ្ណោះត្រឡប់មកវិញ ។

ម្នាក់ក្នុងចំណោមដប់នាក់ បានចំណាយពេលមកបង្ហាញនូវការដឹងគុណ ។ មានតែម្នាក់ក្នុងចំណោមដប់នាក់ « កាលឃើញថា ខ្លួនបានជាហើយ ក៏វិលមកវិញ ទាំងសរសើរដំកើងព្រះ ដោយសំឡេងជាខ្លាំង គាត់ទំលាក់ខ្លួនផ្កាប់មុខ នៅទៀបព្រះបាទព្រះយេស៊ូវ ទាំងអរព្រះគុណដល់ទ្រង់ផង » ។^៤

ការបង្ហាញនូវការដឹងគុណដ៏បរិសុទ្ធដោយរាបសារដូច្នេះ ហាក់ដូចជាមានដោយកម្រនៅសព្វថ្ងៃនេះ ដូចនៅក្នុងរឿងនេះដែរ ។ ប៉ុន្តែនៅពេលពួកគេបានធ្វើដូច្នោះ ពួកគេបានប៉ះដល់ដួងចិត្តយើង ហើយបំផុសគំនិតយើងឲ្យរាប់នូវពរជ័យរបស់យើង ។

គំរូមួយដែលខ្ញុំបានរៀនទាក់ទងនឹងបុរសម្នាក់ដែលរស់នៅក្នុងប្រទេសអាហ្វ្រិក ។ ដោយសារតែពិការភាព បុរសនេះពុំអាចដើរបានឡើយ ។ គាត់ត្រូវបង្ខំឲ្យចំណាយពេលរបស់គាត់ភាគច្រើននៅក្នុងផ្ទះរបស់ឪពុកម្ដាយគាត់ ។ គាត់ពុំអាចធ្វើការបាន គាត់ពុំអាចចេញទៅក្រៅជាមួយមិត្តភក្ដិបាន គាត់មិនអាចធ្វើអ្វី សូម្បីតែរឿងសាមញ្ញៗដែលយើងមិនឲ្យតម្លៃប៉ុន្មានទេនោះ។

បន្ទាប់មកគាត់បានស្ដាប់ឮអ្វីមួយដ៏អស្ចារ្យ ! សាសនាចក្រនៃព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទនៃពួកបរិសុទ្ធថ្ងៃចុងក្រោយកំពុងនាំរទេះរុញមកក្នុងព្រឹត្តការណ៍មួយដែលនៅមិនឆ្ងាយពីផ្ទះគាត់ ។

គាត់បានសុំឲ្យមិត្តម្នាក់នាំគាត់ទៅក្នុងព្រឹត្តការណ៍នោះ នៅទីនោះគាត់បានមើលឃើញបុរស ស្ត្រី និងកុមារពិការជាច្រើននាក់ ត្រូវបានលើកឡើងជិះរទេះរុញថ្មីស្រឡាង ។

អូ៎ គាត់ចង់អង្គុយនៅលើរទេះរុញមួយណាស់ ! វានឹងផ្លាស់ប្ដូរជីវិតរបស់គាត់មួយរយៈ បើគាត់អាចជិះរទេះរុញនោះ ដោយប្រើកម្លាំងគាត់ផ្ទាល់នោះ !

គាត់បានរង់ចាំនៅក្នុងជួរ ដែលទីបំផុត ដល់វេនរបស់គាត់ ។

បុរសពីរនាក់បានលើកគាត់ឡើងដាក់លើរទេះរុញ នោះជាពេលដំបូងក្នុងជីវិតរបស់គាត់ ដែលគាត់អាចធ្វើចលនា !

ដំបូងឡើយ គាត់បានធ្វើចលនាដោយស្ទាក់ស្ទើរបន្ដិច ។ ប៉ុន្តែនៅពេលគាត់ស៊ាំនឹងរទេះរុញនោះ គាត់ទៅកាន់តែលឿន ។

គាត់បានបត់ បង្វិលជុំវិញ ហើយបង្កើតល្បឿន ។ គាត់បានលើកដៃទាំងពីរឡើងបក់ដៃទៅមិត្តរបស់គាត់ ពេលគាត់បានទៅលឿនហួសមិត្តនោះ ។

គាត់បានទៅលឿនដូចហោះ!

ទឹកមុខរបស់គាត់បង្ហាញនូវអំណរ ។

ទោះជាយ៉ាងណាក៏ដោយ បន្ទាប់ពីមួយសន្ទុះមក គាត់បានជិះរទេះនោះទៅកន្លែងដែលគាត់បានទទួលវា ដោយមានទឹកមុខសោកសៅនៅស្ងៀមដូចគាត់មានពេលត្រៀមខ្លួនមកទទួលរទេះនេះ ។

មិត្តរបស់គាត់បានសួរថា « តើមានរឿងអីហ្នឹង ? »

បុរសនោះញញឹម ហើយញាក់ស្មា ។ គាត់និយាយថា « ឥឡូវដល់វេនអ្នកថ្មីហើយ » ។

អ្នកផ្សព្វផ្សាយសាសនាខាងផ្នែកសប្បុរសធម៌របស់សាសនាចក្រ បានលុតជង្គង់ចុះនៅជិតគាត់ ហើយនិយាយថា « រទេះរុញនេះជារបស់អ្នកហើយ » ។

បុរសនោះពុំជឿទេ ។ គាត់បានគិតស្មានថា ព្រឹត្តការណ៍នេះគឺគ្រាន់តែសម្រាប់បង្ហាញការជិះរទេះរុញមានអារម្មណ៍យ៉ាងណាប៉ុណ្ណោះ ។

គាត់បានសួរថា « វាពិតជារបស់ខ្ញុំមែនឬ ? »

« បាទ » ។

« ប៉ុន្តែខ្ញុំគ្មានប្រាក់ទេ » ។

« វាជារបស់អ្នក ។ វាជាអំណោយមួយមកពីមនុស្សដែលស្រឡាញ់អ្នក » ។

នៅពេលគាត់បានដឹងពិតប្រាកដអំពីអ្វីដែលបានកើតឡើង បុរសរាបសាររូបនេះ បានមើលទៅមិត្តរបស់គាត់ ។

គាត់បានក្រឡេកមើលទៅអ្នកផ្សព្វផ្សាយសាសនា ។

គាត់បានព្យាយាមទប់ទឹកភ្នែក ប៉ុន្តែទប់មិនបានសោះ ។ ហើយពេលគាត់យំ គាត់បានសើចដោយអំណរចេញពីចិត្តគាត់ទាំងស្រុង ។

មិត្តរបស់គាត់ និងអ្នកផ្សព្វផ្សាយសាសនាបានយំជាមួយគាត់ ។

គាត់បាននិយាយខ្សឹបៗថា « អរគុណ » ។

គាត់បានឱបពួកគេទាំងពីរនាក់ បានអង្គុយនៅលើរទេះគាត់ រួចហើយគាត់បានស្រែក « ហូ៎ៗ! » ហើយក៏បររទេះចេញទៅដោយស្នាមញញឹមដ៏ធំ ។

គាត់បានស្រែកថា « ខ្ញុំអាចហោះហើរបានហើយ! » នៅពេលគាត់ជិះរទេះរុញទៅមកនៅលើផ្លូវ ។

បុរសនេះយល់អំពីការដឹងគុណ ។

ព្រះគុណរបស់ព្រះ

តើយើងធ្លាប់មានអារម្មណ៍អំណរគុណដោយបរិសុទ្ធ និងឥតព្រំដែនដូច្នេះទេ ? អំឡុងរដូវបុណ្យគ្រីស្ទម៉ាស់នេះ និងនៅពេញមួយឆ្នាំ ខ្ញុំអធិស្ឋានសុំឲ្យយើងនឹងចងចាំអំពី អង្គដ៏ប្រកបដោយសេចក្ដីសប្បុរសនោះ--ដែលជាព្រះរបស់យើង ព្រះបិតាយើង អ្នកគង្វាល និងអ្នកប្រឹក្សាជាទីស្រឡាញ់របស់យើង ។

ត្បិតទ្រង់គឺជាអ្នកប្រទានអំណោយ !

ទ្រង់គឺជាអង្គដ៏ប្រកបដោយសេចក្ដីសប្បុរស

បើកូនសូមនំបុ័ង តើមានអ្នកណានឹងឲ្យថ្មដល់វា ។^៥ តែទ្រង់បានប្រទានដល់យើងនូវអំណោយដ៏មានតម្លៃ និងវិសេសបំផុត ដែលហួសពីលទ្ធភាពរបស់យើងយល់ដឹង ហើយនឹកដល់ឲ្យបានពេញលេញណាស់ ។ ទ្រង់ប្រទានដល់យើង ៖

ភាពសុខសាន្ដ ។
អំណរ ។
ភាពបរិបូរ ។
ការការពារ ។
ការទំនុកបម្រុង ។
ចិត្តមេត្តា ។
សេចក្តីសង្ឃឹម ។
ទំនុកចិត្ត ។
សេចក្ដីស្រឡាញ់ ។
សេចក្ដីសង្គ្រោះ ។
ជីវិតដ៏នៅអស់កល្បជានិច្ច ។

រដូវបុណ្យគ្រីស្ទម៉ាស់នេះ យើងប្រារព្ធដល់អំណោយដ៏វិសេសបំផុតលើអស់ទាំងអំណោយ ជាអង្គដែលធ្វើឲ្យកើតមានអំណោយផ្សេងៗទៀត --ជាកំណើតនៃព្រះឱរសនៅភូមិបេថ្លេហិម ។ ដោយសារទ្រង់« ផ្នូរគ្មានជ័យជំនះលើឡើយ ហើយទ្រនិចនៃសេចក្តីស្លាប់ ត្រូវបានលេបបាត់នៅក្នុងព្រះគ្រីស្ទ ។ ទ្រង់ជាពន្លឺ ហើយជាជីវិតនៃពិភពលោក មែនហើយ ជាពន្លឺមួយដែលមិនចេះចប់មិនចេះហើយ ដែលពុំអាចធ្វើឲ្យងងឹតបានឡើយ » ។^៦

ខ្ញុំថ្វាយអំណរគុណដល់ព្រះដោយអំណរចំពោះសេចក្ដីសប្បុរសរបស់ទ្រង់ ។

ទ្រង់សង្គ្រោះយើងពីភាពឯកោ ភាពទទេស្អាត និងភាពមិនសក្ដិសម ។

ទ្រង់បើកភ្នែក និងបើកត្រចៀកយើង ។ ទ្រង់បានផ្លាស់ភាពងងឹតទៅជាពន្លឺ ភាពសោកសៅទៅជាក្ដីសង្ឃឹម ហើយភាពឯកោទៅជាក្ដីស្រឡាញ់ ។

ទ្រង់រំដោះយើងពីសេវកភាព និងភាពអត្មានិយមពីអតីតកាល ហើយបើកផ្លូវទៅកាន់បច្ចុប្បន្នភាពដែលមានគោលបំណង និងអនាគតពេញលេញ ។

នេះគឺជាទ្រង់ដែលយើងថ្វាយបង្គំ ។

នេះគឺជាព្រះរបស់យើង ។

ទ្រង់គឺជាអង្គដ៏ប្រកបដោយសេចក្ដីសប្បុរស ។

នេះគឺជាទ្រង់ដែលស្រឡាញ់កូនចៅរបស់ទ្រង់ទាំងស្រុង ហើយបានប្រគល់បុត្រាសំណព្វតែមួយគត់ ដើម្បីអ្នកទាំងឡាយណាដែលដើរតាមទ្រង់នឹងពុំត្រូវវិនាសឡើយ តែមានជីវិតដ៏នៅអស់កល្បជានិច្ចវិញ ។^៧

ដោយសារតែព្រះយេស៊ូវជាព្រះគ្រីស្ទ នោះយើងមិនចាំបាច់មានអារម្មណ៍ដូចជាមនុស្សចម្លែកទៀតឡើយ ។ យើងនឹងរស់ឡើងវិញជាមួយនឹងមនុស្សសុចរិត នៅពេលទ្រង់យាងត្រឡប់មកវិញ ! ហើយដោយសារតែជីវិតដ៏ឥតខ្ចោះ និងពលិកម្មដ៏អស់កល្បជានិច្ចរបស់ទ្រង់ នោះថ្ងៃមួយយើងអាចឈរជាមួយនឹងពួកទេវតាសួគ៌ា ហើយទទួលជាមួយពួកគេនូវអំណោយដ៏អស់កល្បជានិច្ច ។^៨

នៅរដូវបុណ្យគ្រីស្ទម៉ាស់នេះ សូមឲ្យយើងចងចាំអំពីព្រះវរបិតាសួគ៌ដ៏សប្បុរស ហើយផ្ដល់នូវការអរគុណដោយស្មោះ និងអស់ពីចិត្តដល់ព្រះដ៏មានមហិទ្ធិឫទ្ធិរបស់យើង ដែលបានប្រទានស្លាបដល់កូនចៅរបស់ទ្រង់ទាំងអស់ដើម្បីហោះហើរបាននោះ។ នេះគឺជាការអធិស្ឋានដោយរាបសារ និងដោយស្មោះ និងពរជ័យដោយស្មោះរបស់ខ្ញុំចំពោះមនុស្សទាំងអស់ នៅក្នុងពេលបុណ្យគ្រីស្ទម៉ាស់នេះ និងជារៀងរហូតតទៅ នៅក្នុងព្រះនាមនៃព្រះអង្គសង្គ្រោះជាទីស្រឡាញ់របស់យើង ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ អាម៉ែន ។