Biblioteka
Świadkami moimi jesteście


Świadkami moimi jesteście

Przekaz satelitarny dla seminariów i instytutów religii•4sierpnia 2015

Duch tu panujący jest święty i podobnie jak wy jestem wdzięczna za to, czego jesteśmy nauczani.

W jednym ze swych ostatnich listów Mormon nauczał:

„Oto Wszechwiedzący i Wieczny Bóg posłał aniołów, aby nauczali ludzi i objawiali im, że przyjdzie Chrystus, a przez Niego nastąpi wszelkie dobro […].

A więc przez objawienia aniołów i każde słowo pochodzące od Boga ludzie zaczęli mieć wiarę w Chrystusa, a przez swą wiarę mogli trzymać się tego, co dobre. Tak było do przyjścia Chrystusa”1.

Moim zdaniem, wy, nauczyciele seminariów i instytutów — tych porannych, tych odbywających się w szkole, w domu, w kościele, w liceach, koledżach i na uniwersytetach — jesteście pośród aniołów, które Bóg posłał, aby służyły Jego dzieciom, aby mogły one rozwijać wiarę w Chrystusa i trzymać się tego, co dobre. Pragnę wyrazić wdzięczność za to, że nauczacie Jego czystej doktryny i czynicie to mocą Ducha Świętego. Dziękuję wam, że codziennie pracujecie, o świcie i o zmierzchu, głosicie słowo Boże, które jest „mocą boską do zbawienia”2. Jestem wdzięczna za waszych wspaniałych współmałżonków, za wasze żony i mężów, którzy również są aniołami w swej miłości, dobroci i wsparciu.

Głoszenie słowa Bożego — stanie jako jeden z Jego świadków i nauczanie wiecznych prawd — to wielki i święty przywilej. Prorok Izajasz głosił słowo Pana ludowi przymierza z Panem:

„To wy jesteście moimi świadkami — mówi Pan — […]

Ja, jedynie Ja, jestem Panem, a oprócz mnie nie ma wybawiciela […].

[…] Wy jesteście moimi świadkami — mówi Pan — a ja jestem Bogiem”3.

To święty przywilej, że możemy pomagać dorastającemu pokoleniu poznać słowo Boże, aby oni także mogli rozwijać wiarę i stać się świadkami Chrystusa.

Młodzi mężczyźni i kobiety, którzy przychodzą na lekcje seminarium i instytutu na całym świecie, zawarli przymierza, że będą kochać Boga, służyć Mu i stać jako Jego świadkowie. Dzięki wierze w Chrystusa przyjęli oni chrzest i dar Ducha Świętego, aby móc poznać prawdę i mówić językiem aniołów4. „[Są] z domu Izraela, [wywodzą] się od tych proroków i [należą] do przymierza, które Ojciec zawarł […] [mówiąc] do Abrahama: Przez twoje potomstwo wszyscy ludzie na ziemi będą błogosławieni”5.

Dzięki wierze każdy młody mężczyzna i każda młoda kobieta może przemawiać w imię Chrystusa, z mocą Ducha i „zawsze dawać świadectwo o Bogu we wszystkim, co [czyni] i gdziekolwiek się [znajduje]”6.

Rozważmy dzisiaj, co możemy zrobić na zajęciach seminarium i instytutu, aby pomóc dorastającemu pokoleniu, by prawdziwie stali się świadkami Boga. Z całą pewnością jest to ich pragnieniem.

W maju tego roku podczas przygotowań do spotkania Face2Face na portalu Facebook ze Starszym Davidem A. Bednarem i jego żoną młodzi ludzie z całego świata przysłali ponad 11 000 pytań. Wiele z nich dotyczyło tego, jak odpowiadać na pytania znajomych i krewnych, jak dzielić się naukami ewangelii Chrystusa, jak w nich trwać i jak ich bronić. Młodzi chcieli wiedzieć, co mówić i jak się zachować w takich sytuacjach. Starszy Bednar wyjaśnił, że on i jego żona nie będą w stanie odpowiedzieć na wszystkie pytania, ponieważ nie mają wystarczającej wiedzy i doświadczenia. Powiedział jednak młodym ludziom, że kiedy będą razem i będą poszukiwać Ducha Świętego, otrzymają myśli, przeczucia, natchnienie i podszepty mocą Ducha Świętego7.

Duch Święty jest nauczycielem. Z boskiego nadania Jego zadaniem jest nauczać, składać świadectwo i być świadkiem Ojca i Syna8 oraz objawiać „[prawdę] wszystkiego”9. Jakże wielkim darem jest dla młodych ludzi otrzymanie przez Ducha Świętego pewności, że Bóg jest ich Ojcem, że ich zna, kocha ich i ma dla nich wspaniały plan! Jakże wielkim darem jest dla młodych ludzi otrzymanie mocą Ducha pewnej wiedzy, że Jezus Chrystus jest Synem Boga i że poprzez wiarę w Niego i Jego Zadośćuczynienie mogą odpokutować i zostać oczyszczeni z grzechu, uzdrowieni z wszelkiego bólu i cierpienia oraz mogą wzrastać, rozwijać się i wypełniać swe boskie przeznaczenie! Duch jest językiem, w jaki Bóg wyraża Swoją miłość. Głosimy ewangelię przez Ducha, aby nasi młodzi mężczyźni i kobiety mogli przyjmować przez Ducha10, aby mogli patrzeć, czuć, poznawać i składać świadectwo o Zbawicielu oraz stać jako Jego świadkowie zgodnie z tym, co zapowiadali prorocy11.

Bracia i siostry, muszę się jeszcze wiele nauczyć na temat nauczania i uczenia się, ale to już wiem: Nasi współcześni prorocy, widzący i objawiciele pokazują nam, że możemy nauczać i uczyć się razem z większa mocą nawracania i bardziej określonym celem. Niedawno widziałam w Centrum Szkolenia Misjonarzy w Provo w stanie Utah, jak Apostołowie Pana stosowali zasady nauczania i uczenia, które pozwoliły Duchowi Świętemu przemawiać do serc i umysłów prezydentów misji i ich żon, indywidualnie i w sposób osobisty, odpowiadać na ich pytania i zesłać na nich natchnienie zgodne z ich potrzebami. Przywódcy Kościoła nie stali jedynie za mównicą, wygłaszając przemówienia, co z pewnością jest właściwe w pewnych sytuacjach. Wskazywali oni ustanowione przez Pana wzorce uczenia się przez naukę i przez wiarę12. Pan powiedział: „Wyznaczcie między sobą nauczyciela, i niechaj wszyscy na raz nie mówią; ale niechaj każdy mówi z osobna, a wszyscy niech słuchają słów jego, aby kiedy wszyscy przemówili, wszyscy byli podbudowani przez wszystkich, i aby każdy miał równy przywilej”13.

Wedle słów Pana celem nauczania jest zaproszenie Ducha, aby przekazywał naszej młodzieży natchnione odpowiedzi na jej pytania i aby Duch Święty „[objawił jej] wszystko, co [mają] czynić”14.

1. Przygotowanie się do nauczania

Po pierwsze przygotowujcie się do nauczania. Większość rzeczy w tym życiu wymaga wcześniejszych przygotowań. Aby zdobyć wieczne wykształcenie musimy robić więcej niż tylko pojawiać się na lekcjach. Zbawiciel nauczał Nefitów, że muszą rozważać Jego słowa i modlić się o zrozumienie15. Jako młody chłopiec Józef Smith ujrzał w wizji Boga Ojca i Jezusa Chrystusa, ponieważ badał pisma święte i wielokrotnie o nich rozmyślał16. Prezydent Joseph F. Smith otrzymał wizję odkupienia umarłych, ponieważ rozważał wersety pisma świętego, które przeczytał i przestudiował17.

Zachęcamy uczniów, aby, jeszcze zanim przekroczą próg sali lekcyjnej, modlili się o zrozumienie i rozważali słowa Chrystusa, aby ich umysły i serca były przygotowane na otrzymanie wiedzy mocą Ducha Świętego. Pan powiedział: „Wpierw staraj się uzyskać słowo moje, a wówczas rozwiąże się język twój; wtedy, jeśli zapragniesz, będziesz miał Ducha mojego i słowo moje, moc Boga do przekonywania ludzi”18.

2. Wzajemna komunikacja podbudowuje

Po drugie dbajcie o wzajemną komunikację, ponieważ ona podbudowuje. Umożliwiając klasowe dyskusje, dajemy młodzieży głos. Kiedy młodzi ludzie wspólnie zgłębiają słowa proroków i natchnione pytania, omawiają swe przemyślenia i wrażenia oraz odpowiadają na pytania i wątpliwości rówieśników, Duch Pana oświeca ich umysły i powiększa ich zrozumienie19. Uczą się mówić w imię Pana „z uwagą i w ograniczeniu przez Ducha”20. Dzielenie się tym, czego naucza ich Duch Pana, pomaga im pokonać strach i dodawać sobie nawzajem siły w obronie wysokich standardów moralnych i prawości. Przygotowują się, by umieć odpowiadać tym, którzy poddają w wątpliwość ich wiarę, wyśmiewają ich czy zarzucają im, że są staroświeccy i zacofani.

Niezwykle interesujący jest fakt, jak wiele razy w pismach świętych nowo powołany prorok czuje się nie dość dobry, by przemawiać. Enoch wykrzyknął: „[Jestem] tylko chłopcem i wszyscy ludzie nienawidzą mnie”21. Pan zdaje się jednak niezbyt przejmować słabościami czy przeciwnościami. Odpowiedział: „Idź i czyń, jak ci nakazałem […]. Otwórz usta, a zostaną napełnione, i dam ci mowę”22.

Pan oczekuje, że wszyscy, którzy dotrzymują swoich przymierzy, będą stali jako Jego świadkowie. Mówi On: „Otwórzcie usta, a zostaną napełnione, i staniecie się niczym Nefi w dawnych czasach”23.

Zaś o Nefim z dawnych czasów ojciec Lehi powiedział: „I to nie on, ale Duch Pana, który w nim był, otworzył mu usta, że nie mógł się powstrzymać od wypowiedzenia tych słów”24.

Poza domem nie ma chyba lepszego miejsca, w którym młodzi mieliby moc, aby przemawiać w imię Pana „w powadze serca, w duchu łagodności”25 niż pośród rówieśników na zajęciach seminarium lub instytutu. Zachęcamy ich, aby przez komunikację podbudowywali się wzajemnie i byli „zawsze gotowi do obrony przed każdym, domagającym się od was wytłumaczenia się z nadziei waszej […] z łagodnością i szacunkiem”26.

3. Zachęcanie do działania

Po trzecie zachęcajcie do działania. To życie zgodnie z ewangelią sprawia, że słowa wypowiadane przez młodego mężczyznę czy kobietę stają się prawdziwe. Zaproszenie do działania to zaproszenie do dochowywania przymierzy, do podążania za Zbawicielem i do działania bez niczego, co byłoby „obłudą czy oszustwem przed Bogiem”27. To zaproszenie dla naszych młodych ludzi, aby postępowali zgodnie z podszeptami Ducha i stosowali zasady ewangelii w praktyce. Zbawiciel nauczał: „Jeśli kto chce pełnić wolę [Boga], ten pozna, czy ta nauka jest z Boga”28. Aby nasi młodzi mogli być świadkami Boga, muszą żyć w zgodzie z tym, co wiedzą.

Podobnie jak wy, ja również widziałam dowody wiary naszej młodzieży, która rozumie, co to znaczy gorliwie się w coś angażować i „wiele czynić […] i czynić wiele prawości”29. Ostatnio miałam okazję to zobaczyć podczas rajdu pionierów, w którym brałam udział.

Młodzi ludzie ciągnęli wózki ręczne przez część szlaku, jaki kiedyś pokonali pionierzy na terenie stanu Wyoming. Dotarli do Gravel Hill — „najdłuższego i najbardziej stromego zbocza […] od czasu [opuszczenia] Kwatery Zimowej”30. Wiele lat wcześniej, 9 lipca 1847 roku, kompania pierwszych pionierów pod wodzą Brighama Younga założyła na koła swych wozów blokady z łańcuchów, aby je unieruchomić i móc zjechać w dół zbocza. Jednak w przypadku naszych młodych pionierów ciągnących wózki, pokonanie zbocza oznaczało, że w każdej grupie jedna osoba sterowała wózkiem z przodu, pozostałe zaś zwieszone z tyłu starały się powstrzymać go od wymknięcia się spod kontroli i stoczenia w dzikim pędzie w dół stromizny.

To było dość przerażające. Ciężko było znaleźć pewne i stabilne oparcie dla stóp, a trzymanie się wózków wymagało wytężenia całej siły. Ja nie mogłam się na nic przydać, więc stałam na dole wzniesienia i obserwowałam, żarliwie modląc się w sercu, by wszystko zakończyło się szczęśliwie.

Podskakując na kamieniach, pierwszy wózek dotarł bezpiecznie do celu. Kiedy się odwróciłam, by zobaczyć, jak zjeżdża kolejny wóz, obok mnie przebiegło czterech młodych mężczyzn, którzy biegli z powrotem na szczyt. Oczy same wypełniły mi się łzami, a serce zalała fala wdzięczności, kiedy zrozumiałam, że gdy tylko ich własny wózek stanął bezpiecznie na równym terenie, bez słowa namowy ci wierni młodzi ludzie pospieszyli pomagać przy następnych. Raz po raz pomagali przy pracy, aby bezpiecznie sprowadzić na dół wszystkie wózki. Ich działanie było inspiracją dla innych, którzy zaczęli robić to samo i wkrótce wszystkie wózki jechały drogą do miejsca wieczornego obozowiska.

Nasi młodzi ludzie nie zdawali sobie wówczas sprawy, że ich prawy przykład na Gravel Hill oraz wiele innych przejawów wiary okazanych na szlaku, tak w słowie, jak i w uczynkach, były świadectwem dla chłopca, który nie należał do naszego wyznania. Jack powiedział później, że podczas tej wyprawy przekonał się, że mormoni to nie hipokryci, jak wcześniej uważał. Zobaczył i odczuł, że są szczerzy, że żyją w zgodzie z tym, w co wierzą. Jack poczuł Ducha i planuje spotkać się z misjonarzami.

Młodzi ludzie nie muszą zjeżdżać drewnianymi wózkami po kamienistych zboczach, aby byli świadkami Boga, ale często napotykają wielkie przeciwności, kiedy z odwagą stają w obronie prawdy i sprawiedliwości. Nauczyciele mogą podczas lekcji pomagać młodym mężczyznom i kobietom rozwijać wiarę w Chrystusa i przyjmować Ducha Świętego. Pomagajcie im przygotować się na naukę poprzez napawanie się słowami Chrystusa. Komunikujcie się z nimi, wypowiadając słowa Chrystusa. Zachęcajcie ich do działania przez posłuszeństwo słowom Chrystusa, aby mogli być napełnieni Duchem Pana. I mocą Ducha Świętego będą mogli stać się świadkami Chrystusa, którzy mówią to, co On by powiedział, czynią to, co On by uczynił i którzy stają się tacy jak On.

Świadczę, że Bóg jest naszym Ojcem i że darzy każdego z nas miłością doskonałą. Świadczę, że Jezus Chrystus jest świętym Synem Boga, naszym Zbawicielem i Odkupicielem, oraz że Jego miłość do nas jest doskonała. Świadczę, że w doskonałej miłości Ojciec i Syn ukazali się Prorokowi Józefowi Smithowi i przywrócili na ziemię prawa i obrzędy ewangelii Jezusa Chrystusa. Prezydent Thomas S. Monson jest prawdziwym prorokiem, który w dzisiejszych czasach przewodzi Kościołowi Jezusa Chrystusa Świętych w Dniach Ostatnich. Świadczę, że jeśli będziemy rozwijać wiarę w Chrystusa i przyjmiemy Ducha Świętego, będziemy wszyscy mogli stać razem jako Jego świadkowie. W imię Jezusa Chrystusa, amen.

Drukuj