Transmetimet e Trajnimeve
Fuqia e Zbulesës Vetjake
2:3

Fuqia e Zbulesës Vetjake

Plaku Kim B. Klark,

i Të Shtatëdhjetëve

Transmetim i Trajnimit të Sistemit Arsimor të Kishës • 12 qershor 2019 • Salla Kryesore e Ndërtesës së Zyrave të Kishës

Përpara se të filloj fjalët e mia sot, dëshiroj të shpreh mirënjohjen dhe dashurinë time. Është gëzim të përfshihem me ju në punën e madhe për ta ndihmuar brezin e ri që të mësojë thellësisht ungjillin e Jezu Krishtit. Ju dua dhe lutem për bekimet e Zotit mbi ju dhe familjet tuaja.

Sot dua të flas për tri modele të zbulesës vetjake në Librin e Mormonit:

I pari janë analet e shenjta që dëshmojnë për Jezu Krishtin dhe planin e Atit. I dyti është dëshmia e Frymës së Shenjtë, që e forcon besimin te Jezu Krishti dhe e thellon kthimin në besimin tek Ai. I treti janë profetët e gjallë të cilët dëshmojnë për Jezu Krishtin dhe bëjnë qëndresë kundër ligësisë.

Këto modele paraqiten gjallërisht e fuqishëm në Librin e Mormonit pasi janë thelbësore – madje jetike – për më shumë besim te Jezu Krishti dhe kthim më të thellë në besimin tek Ai në kohën tonë.1

Ne jetojmë në një kohë kur burra e gra të liga dhe të çorientuara bëjnë gjithçka munden për ta bindur brezin e ri se e mira është e keqe dhe e keqja është e mirë. Ata përdorin metoda të ngjashme si Sheremi, Nehori dhe Korihori në Librin e Mormonit – argumente tinëzare, ide lajkatare, emërtime dhe imazhe të sajuara me kujdes – për të krijuar doktrina të rreme rreth marrëdhënies sonë me Perëndinë, dashurisë, tolerancës, martesës, identitetit të përjetshëm, familjes dhe shumë të tjerave. Shumë prej këtyre ideologjive dhe doktrinave të njerëzve kanë “një formë shenjtërie, por [të gjitha] e mohojnë fuqinë e saj”2.

Studentët tanë bombardohen çdo minutë të çdo dite me mesazhe si ky dhe ata kanë nevojë për zbulesë vetjake që ta forcojnë besimin e tyre te Jezu Krishti dhe ta thellojnë kthimin e tyre në besimin tek Ai. Shpresoj e lutem që ju do të bëni gjithçka mundeni për t’i ndihmuar studentët tanë që t’i mësojnë thellësisht këto modele të zbulesës vetjake.

Analet e Shenjta të Cilat Dëshmojnë për Jezu Krishtin

Po e filloj me analet e shenjta të cilat dëshmojnë për Jezu Krishtin. Kjo është një temë që shfaqet nëpër të gjithë Librin e Mormonit. Ajo fillon me fletët prej tunxhi.3

Përvoja e Nefit me Labanin ishte një ngjarje domethënëse në jetën e tij. Nefi mësoi se sa të rëndësishme ishin ato anale për të dhe familjen e tij: “Është urtësia e Perëndisë, që ne duhet t’i marrim këto anale, që ne mund t’u ruajmë fëmijëve tanë gjuhën e etërve tanë dhe … fjalët që janë thënë nga goja e të gjithë profetëve të shenjtë”4.

Fletët prej tunxhi patën ndikim të thellë në zhvillimin shpirtëror, fetar e shoqëror të popullit nefit. Ato u bënë një burim i zbulesës vetjake dhe i profecive të lavdishme për ardhjen e Birit të Perëndisë, të Shenjtit të Izraelit. Ato gjithashtu dhanë dëshmi të fuqishme për planin e mrekullueshëm të Atit për shpëtimin. Profetët e shenjtë që u cituan në fletët prej tunxhi, dëshmuan se Mesia do të shlyente për mëkatet e botës, do të vuante e vdiste dhe do të ngrihej sërish ngadhënjimtar mbi mëkatin e vdekjen.5

Fletët prej tunxhi gjithashtu përmbanin besëlidhjet e Atit me Abrahamin dhe tërë shtëpinë e Izraelit. Lehi zbuloi se ishte pasardhës i Jozefit dhe se pasardhësit e tij do të ishin fëmijë të besëlidhjes, trashëgimtarë të të gjitha premtimeve që Perëndia ia bëri Abrahamit, përfshirë mbledhjen e Izraelit në ditët e fundit.

Lehi i përdori fletët prej tunxhi për t’u mësuar fëmijëve të tij për Shpëtimtarin dhe besëlidhjet që Ati i bëri me shtëpinë e Izraelit. Nefi dhe vëllai i tij, Jakobi, e vazhduan atë praktikë dhe më vonë shtuan edhe analet e tyre sipas urdhërimit nga Zoti.6 Nefi me të vërtetë arriti të besonte në rëndësinë e mbajtjes së analeve të përhershme, veçanërisht për atë që është e shenjtë.7

Që nga fillimi i atyre ditëve të hershme në tokën e premtuar, nefitët zhvilluan një kulturë që i kultivonte mbajtjen, leximin dhe mësimdhënien nga analet e shenjta si përgjegjësi të larta e të shenjta. Me besim te Jezu Krishti dhe zotim që të gëzoheshin me fjalën e Tij dhe ta ruanin atë fjalë, nefitët u bënë një shoqëri e mbajtësve, lexuesve dhe mësuesve të analeve të shenjta.8 Analet zyrtare u mbajtën në fletët, por me kalimin e kohës, nefitët zhvilluan një sistem botimi të tillë që analet e shenjta mund të kopjoheshin e shkruheshin në materiale më të lehta dhe të shpërndaheshin më gjerësisht.9

Shpërndarja e gjerë e analeve të shenjta bëri të mundur që prindërit t’u mësonin fëmijëve të tyre urdhërimet e Zotit dhe që fëmijët e tyre t’ua mësonin fëmijëve të tyre e kështu duke vazhduar përgjatë shekujve.10 Misionarët, si bijtë e Mosias, mund t’i merrnin analet me vete dhe t’i përdornin për t’u dhënë lamanitëve mësime që patën pasoja të mrekullueshme.11 Sikurse i mësoi Alma Helamanit, analet e shenjta krijuan një përvojë zbulese që e “zgjer[oi] kujtesën e këtij populli, po, dhe … i soll[i mijëra lamanitë] në njohurinë e Zotit, Perëndisë së tyre dhe të gëzohe[shi]n në Jezu Krishtin, Shëlbuesin e tyre”12.

Ky gëzim arriti një pikë kulmore kur Shpëtimtari i ringjallur iu shfaq njerëzve tek tempulli në Begati.13 Ne sot kemi këtë dëshmi të mrekullueshme, të jashtëzakonshme të flijimit shlyes dhe ringjalljes së lavdishme të Krishtit të gjallë në Librin e Mormonit nëpërmjet mëshirës, dhuratës dhe fuqisë së Perëndisë.14 Si nefitët dhe për shkak të tyre, ne kemi anale të shenjta që dëshmojnë për Jezu Krishtin dhe planin e Atit për shpëtimin. Sikurse Alma i profetizoi birit të tij, Helamanit, shumë kohë më parë, Zoti i ka “rua[jtur] këto gjëra për një qëllim të urtë në të, që ai të mund t’u tregojë brezave të ardhshëm fuqinë e tij”15.

Ajo e ardhme është tani. Zoti po ia tregon fuqinë e Tij brezit të ri në mënyrë të mrekullueshme. Kur japim mësim plotësinë e ungjillit të Jezu Krishtit që gjendet në Librin e Mormonit, studentët tanë mund ta ndiejnë atë fuqi. Ndërkohë që studentët tanë kërkojnë zbulesë vetjake nëpërmjet ushqimit me bollëk me Librin e Mormonit, ai do të bëhet për ta ashtu siç ishin fletët prej tunxhi për popullin e Nefit – një dëshmi për Jezu Krishtin dhe fuqinë e Tij shëlbuese dhe një burim i zbulesës vetjake dhe i gëzimit.

Dëshmia e Frymës së Shenjtë që e Forcon Besimin te Jezu Krishti dhe e Thellon Kthimin në Besimin tek Ai

Tani i kthehemi Frymës së Shenjtë. Udhëtimi i Lehit drejt tokës së premtuar ishte një udhëtim i fuqisë shpirtërore. Ishte një kohë në të cilën Zoti u dha mësim, i udhërrëfeu dhe i ngushëlloi Lehin, Sarian dhe gjithë fëmijët e tyre nëpërmjet fuqisë së Frymës së Shenjtë me anë të frymëzimit, ëndrrave dhe vegimeve; vetë zërit të Tij; dhe shfaqjes së lajmëtarëve qiellorë. Nefi shpalli se këto bekime të fuqisë shpirtërore erdhën “nëpërmjet fuqisë së Frymës së Shenjtë, që është dhurata e Perëndisë te të gjithë ata që e kërkojnë atë me zell”16.

Nefi me të vërtetë e kërkoi Zotin dhe mori zbulesa të mëdha nëpërmjet Frymës së Shenjtë. Kërkesa e tij për të ditur për veten e vet krijoi një model që e shohim nëpër të gjithë Librin e Mormonit. Nefi pati “dëshira të mëdha për të ditur misteret e Perëndisë”17. Ajo dëshirë veproi brenda tij dhe ai “i thirr[i] Zotit”18 në lutje, me qëllim të vërtetë. Për kërkimin e tij, Zoti i tha: “I bekuar je ti, Nefi, për shkak të besimit tënd, sepse më ke kërkuar me zell dhe me përulësinë e zemrës”19.

Pra, ky është modeli: dëshirë për të ditur, lutje të zjarrtë nga zemra, kërkim të zellshëm me përulësi e besim te Jezu Krishti dhe dhurata e Frymës së Shenjtë.20 Ne e shohim këtë model në jetën e Enosit, Almës, bijve të Mosias, mbretit Lamoni dhe babait të tij, popullit të Amonit, Helamanit dhe luftëtarëve të tij djalosharë, si dhe shumë të tjerëve.21 Me të vërtetë, në kohë drejtësie mes nefitëve dhe lamanitëve, zbulesa vetjake nëpërmjet Frymës së Shenjtë ishte e përhapur gjerësisht mes tyre.22

Ndërkohë që nefitët e lamanitët besnikë vepronin sipas asaj që Fryma e Shenjtë u zbulonte – dhe e shkruanin atë – Zoti i bekoi edhe me më shumë zbulesë. Ngaqë e mblodhën si thesar23 atë që Ai u dha, Zoti i bekoi me besim më të madh tek Ai, kthim më të thellë në besim dhe me shpirtin e zbulesës. Ata u rritën në aftësinë e tyre për të marrë zbulesë nëpërmjet fuqisë së Frymës së Shenjtë.

Përvoja e Almës është një shembull i bukur i këtij modeli. Ju kujtohet, ai kishte parë engjëj, mori vegime mbresëlënëse dhe prapëseprapë vazhdoi të kërkonte nga Zoti dëshminë e Shpirtit: “Vini re, unë ju dëshmoj se e di që këto gjëra, për të cilat unë kam folur, janë të vërteta. Dhe si mendoni që unë di për sigurinë e tyre?

Vini re, unë po ju them se ato m’u bënë të njohura nga Shpirti i Shenjtë i Perëndisë. Vini re, unë kam agjëruar dhe jam lutur për shumë ditë, që t’i di këto gjëra vetë. Dhe tani, unë vetë e di se ato janë të vërteta; pasi Zoti Perëndi m’i ka njoftuar nëpërmjet Shpirtit të tij të Shenjtë; dhe ky është shpirti i zbulesës që është tek unë.”24

Dëshmia e Frymës së Shenjtë pati një ndikim të rëndësishëm mbi popullin nefit dhe shoqërinë në të cilën jetuan.25 Nuk ka shembull më të mirë sesa misioni i bijve të Mosias te lamanitët, 91 vjet përpara lindjes së Shpëtimtarit. Nëpërmjet kërkimit të zellshëm të shkrimeve të shenjta, agjërimit e lutjes, këta misionarë të mëdhenj “kishin shpirtin e profecisë dhe shpirtin e zbulesës”26.

Puna e tyre mes lamanitëve pati ndikim të thellë në drejtimin e lëvizjes së historisë nefite dhe lamanite. Për herë të parë në 500 vjet, “me mijëra [lamanitë] u sollën në njohurinë e Zotit … dhe atyre iu mësuan analet dhe profecitë”27. Përshkrimi i Mormonit për këtë përvojë është një premtim profetik i asaj që mund t’i ndodhë cilitdo prej fëmijëve të Perëndisë, që e ndjek modelin e zbulesës vetjake nëpërmjet Frymës së Shenjtë: “Të gjithë që u sollën në njohurinë e së vërtetës, nëpërmjet predikimit të Amonit dhe vëllezërve të tij, sipas shpirtit të zbulesës dhe të profecisë dhe të fuqisë së Perëndisë, që bën mrekulli në ta, … u kthyen në besim te Zoti [dhe] nuk hoqën dorë kurrë nga besimi i tyre”28.

Vëllezër e motra, kjo është dëshmia dhe fuqia e Frymës së Shenjtë, që e forcon besimin te Jezu Krishti dhe e thellon kthimin në besimin tek Ai.

Profetët të Cilët Dëshmojnë për Jezu Krishtin dhe Bëjnë Qëndresë Kundër Ligësisë

Modeli i tretë i zbulesës vetjake janë profetët e gjallë, të cilëve u dhurohet fuqi dhe autoritet për t’u thënë të gjithë njerëzve në kohë reale “kështu thotë Zoti”. Ky është modeli i madh profetik që e shohim gjatë gjithë Librit të Mormonit: profetët japin dëshmi për Jezu Krishtin, japin mësim ungjillin e Tij, u bëjnë thirrje njerëzve për pendim, paralajmërojnë dhe bëjnë qëndresë kundër ligësisë së kohës së tyre.29 Nëpërmjet zbulesës, veçanërisht prej engjëjve, profetët e Librit të Mormonit na kanë dhënë thellësi të jashtëzakonshme dhe ide të mrekullueshme rreth Jezu Krishtit, doktrinës së Tij dhe Shlyerjes së Tij.30

Profetët ishin të guximshëm dhe të drejtpërdrejtë në thirrjen drejtuar popullit për pendim. Kështu, ne kemi në Librin e Mormonit mësimet e mrekullueshme mbi pendimin, të dhëna nga Nefi, Jakobi, mbreti Beniamin, Alma, Amuleku, bijtë e Mosias, kapiten Moroni, Mormoni dhe Moroni.31 Këta profetë të mëdhenj dhanë mësim me qartësi, çiltërsi, dashuri dhe shpresë. Mësimet e tyre ende tingëllojnë në veshët tanë nëpërmjet fuqisë së Frymës së Shenjtë:

  • “A keni lindur shpirtërisht nëpërmjet Perëndisë?”32

  • “Në qoftë se ju keni ndier të këndoni këngën e dashurisë shëlbuese, … a ndiheni kështu tani?”33

  • “Vini re, a keni hequr dorë nga kryelartësia?”34

  • “Pendohuni, pendohuni, pasi Zoti Perëndi e ka thënë atë! … Ai u dërgon gjithë njerëzve një ftesë, pasi krahët e mëshirës janë shtrirë drejt tyre dhe ai thotë: Pendohuni dhe unë do t’ju pranoj.”35

Profetët e Librit të Mormonit u ndeshën me burra të ligj që u përpoqën t’i largonin njerëzit nga Jezu Krishti dhe ta shkatërronin Kishën e Tij. Burra si Sheremi, Nehori, Amlici, Korihori, Amalikia dhe shumë të tjerë u udhëhoqën nga kundërshtari që të pështjellonin dhe mashtronin me zotësi të madhe.36 Ata kishin njohuri të jashtëzakonshme të gjuhës dhe përdorën mjete ose argumente tinëzare për ta bërë të mirën të dukej e keqe dhe të keqen të dukej e mirë.

Ata u bënë lajka njerëzve, duke iu drejtuar kotësisë, krenarisë, epshit të tyre për pushtet dhe dëshirës për të kënaqur orekset e tyre. Shkrimet e shenjta thonë se ata patën “shumë fuqi të fjalës, sipas fuqisë së djallit”37 dhe “u fry[në] me fjalë të mëdha”38. Edhe pse këto mësime, argumente dhe premtime ishin të gjitha të rreme, ato ishin shumë tërheqëse për njeriun e natyrshëm dhe shumë njerëz u larguan nga Kisha dhe e humbën udhën derisa profetët u ngritën që ta qortonin e kundërshtonin ligësinë.39

Tani, kur fjalët nuk mjaftuan, njerëzit e ligj iu kthyen terrorit, vrasjes e plaçkitjes dhe krijuan lidhje të fshehta për t’i fshehur veprimet e tyre të liga.40

Profetët u bënë qëndresë këtyre formave të ligësisë me fjalën e qartë dhe të thjeshtë të Perëndisë, me dëshmitë e tyre të lindura nga fuqia e Frymës së Shenjtë, si dhe nëpërmjet mrekullive të bëra nga dora e Zotit. Siç tha Jakobi për takimin e tij me Sheremin: “Zoti Perëndi derdhi Shpirtin e tij në shpirtin tim, kaq sa unë e hutova atë në të gjitha fjalët e tij”41.

Profetët e gjallë flasin për Zotin në kohën tonë. Kur i dëgjojmë fjalët e tyre nëpërmjet Shpirtit, ne marrim zbulesë të drejtpërdrejtë vetjake, përfshirë zbulesën pohuese se ajo që profeti ka thënë, është e vërtetë.42 Kur u mësojmë fëmijëve tanë që të kërkojnë në fjalët e profetëve të gjallë për t’u dhënë përgjigje pyetjeve të tyre, ne i udhëzojmë drejt një burimi të fuqishëm të së vërtetës së zbuluar. Studentët tanë mësojnë se zbulesa vetjake rrjedh në jetën e tyre kur i ndjekin profetët e gjallë, të cilët dëshmojnë për Jezu Krishtin dhe bëjnë qëndresë kundër ligësisë.43

Të Mësuarit me Thellësi të Parimit të Zbulesës Vetjake

Kemi marrë në shqyrtim së bashku, vëllezër e motra, zbulesën vetjake nëpërmjet analeve të shenjta, dëshmisë së Frymës së Shenjtë dhe profetëve të gjallë, që paraqitet kaq fuqishëm në Librin e Mormonit.44 I kemi marrë në shqyrtim veç e veç, por ato janë të lidhura thellësisht. Në fakt, ato janë pjesë e mbledhjes së madhe së bashku “në një krye të vetëm, në Krishtin, të gjitha gjëra[ve]”45 në këtë periudhë ungjillore.

Së bashku këto modele të zbulesës vetjake dëshmojnë për Jezu Krishtin, e forcojnë besimin tek Ai dhe e thellojnë kthimin tonë në besimin te Jezu Krishti. Studentët tanë kanë nevojë të mësojnë thellësisht parimin e zbulesës vetjake që ta dinë e ta kuptojnë në mendjet dhe zemrat e tyre. Atyre iu nevojitet të dinë se si të ndërmarrin një veprim të drejtë, të efektshëm për ta fituar atë dhe atyre iu nevojitet të rriten lidhur me parimin e zbulesës dhe të bëhen gjithnjë e më shumë si Shpëtimtari i tyre, Jezu Krishti.

Tani, a mund të sugjeroj disa gjëra që shpresoj do t’ua mësoni studentëve tuaj, teksa përpiqen të mësojnë thellësisht parimin e përjetshëm të zbulesës vetjake?

Së pari, zbulesa vetjake është vetjake.

Nëse studentët tanë do t’i përqendrojnë zemrat dhe mendjet e tyre te Jezu Krishti dhe ungjilli i Tij i rivendosur, ata do të ndiejnë dashurinë e Tij, do të gëzohen në Ungjillin e Tij dhe do të afrohen më pranë Tij. Një dëshirë për ta dëgjuar zërin e Tij dhe për ta marrë dritën e Tij, do të rritet brenda tyre. Zbulesa vetjake është vetjake. Zoti i njeh studentët tanë në mënyrë intime dhe vetjake. Ai do t’iu flasë atyre në mënyrë vetjake, me dashuri, dashamirësi e dituri të përsosur për atë që u nevojitet. Zbulesa vjen nëpërmjet Frymës së Shenjtë, por ajo është fjala e Zotit. Ai i do. Ai u flet. Ai i udhëzon. Ai i mbron. Është vetjake.

Së dyti, të gjithë studentët tanë kanë aftësinë të marrin zbulesë vetjake.

Zbulesa vetjake ndodh nga Shpirti te shpirti; ajo është komunikimi hyjnor nga Fryma e Shenjtë te shpirtrat e përjetshëm të studentëve tanë.46 Secili prej studentëve tanë ka një aftësi të brendshme për të marrë zbulesë vetjake nga Perëndia. Ajo funksionon sipas ligjit hyjnor. Kërkon punë – kërkim me zell të zbulesës me anë të lutjes, agjërimit, studimit, dëgjimit, të shkruarit dhe veprimit me besim te Jezu Krishti. Është kjo punë – dhe drejtësia vetjake – që i hapin udhën zbulesës vetjake që ata të gjithë e kanë.

Së treti, aftësia e studentëve tanë për të marrë zbulesë mund dhe duhet të rritet.

Aftësia e studentëve tanë për të marrë zbulesë vetjake mund të rritet. Me të vërtetë, ajo duhet të rritet nëse ata duhet të mbijetojnë shpirtërisht dhe të marrin jetë të përjetshme. Kjo është e vërtetë edhe për ne. Kjo është arsyeja përse Presidenti Nelson i ka nxitur dhe u është lutur atyre (dhe neve) që “ta rrit[in] aftësinë [e tyre] shpirtërore për të marrë zbulesë”47. Profeti Jozef dha mësim: “Duke mësuar Shpirtin e Perëndisë dhe duke e kuptuar atë, [studentët tanë] mund të rriten drejt parimit të zbulesës, derisa të bëhen të përsosur tek Krishti Jezus”48.

Më së fundi, kurrë, asnjëherë mos e nënvlerësoni fuqinë zbuluese të ndjekjes së profetit.

Studentët tanë jetojnë në një kohë të mrekullueshme dhe prapëseprapë sfiduese. Ata do të mbrohen e bekohen dhe zbulesa do të rrjedhë në jetën e tyre nëse do t’i ndjekin këshillën dhe ftesat e profetit të Zotit. Profeti flet për Zotin. Ja një shembull i kohëve të fundit. Duke iu drejtuar studentëve tanë, Presidenti Rasëll M. Nelson shkroi sa vijon: “Aftësia juaj që të keni më shumë ndikim te bota sesa ndonjë brez i mëparshëm është tërësisht e varur nga niveli i përkushtimit tuaj ndaj Jezu Krishtit. Secili prej jush është përgjegjës që të ndihmojë për t’ua dhënë mësim ungjillin në shtëpinë tuaj atyre me të cilët jetoni. Seminari dhe instituti do t’ju ndihmojnë ta rimodeloni shtëpinë tuaj që të bëhet një shenjtërore besimi – një vend ku ungjilli i Jezu Krishtit jepet mësim, mësohet, jetohet dhe e duan.”49

Vëllezër e motra, ju lutemi, ndihmojini studentët tanë që ta ndjekin profetin. Jepuni mësim që t’i përkrahin prindërit e tyre në bërjen e shtëpive të tyre qendra të mësimit të ungjillit. Mësojuni që t’ua tregojnë dashurinë e tyre për Zotin dhe ungjillin e Tij familjes dhe miqve të tyre. Kur e bëjnë këtë gjë, ata do të marrin “zbules[a] pas zbules[ash] … që sjellin gëzim, ato që sjellin jetë të përjetshme”50. Ata do të jenë si ushtria e Helamanit, një frymëzim për të gjithë njerëzit që i njohin, veçanërisht për ata që janë në vetë shtëpitë e tyre.

Dëshmia

Vëllezërit dhe motrat e mia të dashura, jap dëshmi për Atin tonë të dashur Qiellor. Ai jeton. Jezusi është Krishti, Shpëtimtari dhe Shëlbuesi ynë. E di se Ai jeton. Fryma e Shenjtë vepron në jetën tonë. Qiejt janë hapur. Kjo është një kohë mrekullish, një kohë zbulese nëpërmjet fuqisë së “Shpirtit … të dërguar me anë të vullnetit të Atit nëpërmjet Jezu Krishtit, Birit të tij”51. E di se është e vërtetë. Kërkoftë secili prej nesh zbulesë nga Zoti për ta ndihmuar çdo student, gjithsecilin, që ta mësojë thellësisht këtë parim të lavdishëm dhe të marrë zbulesë vetjake në jetën e vet tani e përgjithmonë.

Në emrin e shenjtë të Jezu Krishtit, amen.

© 2019 nga Intellectual Reserve, Inc. All rights reserved. Varianti: 5/19. Përkthim i “The Power of Personal Revelation”. Albanian PD60009021 101

Shënime

  1. Këto tri modele u krijuan në familjen e Lehit gjatë udhëtimit të tyre për në tokën e premtuar. Lehi ishte profet dhe i profetizoi familjes së tij; ai dëshmoi për Jezu Krishtin, u bëri thirrje për pendim dhe e luftoi ligësinë mes tyre; Nefi kërkoi zbulesë vetjake sikurse bëri ati i tij dhe e mori atë në ëndrra e në vegime, në pëshpëritjen e Shpirtit, në zërin e Zotit dhe në shërbesën e engjëjve. Dhe ata patën anale të shenjta në fletët prej tunxhi, të cilat dëshmuan për Jezu Krishtin.

  2. Shih Joseph Smith—Historia 1:19.

  3. Nefi e bën të qartë se babai i vet, Lehi, ishte një burrë i diturisë dhe njohës i gjuhëve. Pikërisht në fillim të analit të tij Nefi thotë: “Unë, Nefi, duke qenë i lindur nga prindër të mirë, si rezultat u mësova disi në të gjithë diturinë e atit tim; … unë bëj një anal në gjuhën e atit tim, e cila përbëhet nga ajo që mësojnë Judenjtë dhe gjuha e Egjiptianëve. … Unë, Nefi, nuk bëj një rrëfim të plotë të gjërave që ati im ka shkruar” (1 Nefi 1:1–2, 16).

    Lehi ishte një burrë i mësuar, i cili shkroi analet e veta për ëndrrat dhe vegimet e tij, si dhe profecitë e tij. Gjithsesi, Zoti e urdhëroi t’i kthente bijtë e tij në Jerusalem për të marrë analet e judenjve, të mbajtura nga Labani.

  4. 1 Nefi 3:19–20.

  5. Shih vargun te 1 Nefi 19:10 për një shembull nga shkrimet e profetëve, që përmbahen në fletët prej tunxhi, të cilat nuk i gjejmë në Bibël.

  6. Shih 1 Nefi 6:4; 19:1, 21. Fletët prej tunxhi vazhduan të ishin një burim mësimi dhe zbulese gjatë gjithë historisë nefite. Duke shkruar 1 000 vjet pas Lehit, nga fletët prej tunxhi Moroni citoi Isaian rreth besëlidhjeve të Atit dhe ftoi fuqinë shëlbuese të Jezu Krishtit: “Zgjohu dhe ngrihu nga pluhuri, O Jeruzalem; po, dhe vish rrobat e bukura, O bijë e Sionit; … që besëlidhjet e Atit të Amshuar që bëri me ty, O shtëpi e Izraelit, të mund të plotësohen.

    Po, ejani te Krishti dhe përsosuni në të dhe i mohoni vetes çdo ligësi” (Moroni 10:31–32).

  7. Shih 1 Nefi 6:4; 19:21.

  8. Rëndësia e njohjes së gjuhëve dhe e diturisë – aftësia për të lexuar e shkruar dhe për të mbajtur anale – ishte e ndërthurur kaq thellësisht në shoqërinë nefite sa edhe mosbesuesit e zhvilluan atë aftësi. Për shembull, Amuloni, njëri nga priftërinjtë e ligj të mbretit Noe, u bë mësues i lamanitëve dhe u mësoi atyre të lexonin, të shkruanin dhe të mbanin anale. Madje edhe hajdutët e Gadiantonit lexonin e shkruanin letra. Për më tepër, krijimi i një shoqërie me mbajtës analesh, lexues dhe mësues ishte shumë i rëndësishëm në zhvillimin e sundimit të ligjit mes popullit nefit gjatë mbretërimit të gjykatësve. Analet dhe mbajtja e analeve, si edhe leximi e mësimdhënia, ishin një mënyrë e rëndësishme me të cilën Zoti e bekon popullin nefit si materialisht edhe shpirtërisht. Ka në atë përvojë një model për ne në kohën tonë.

  9. Ne i shohim ato anale duke vepruar në fjalimin e mbretit Beniamin kur ai bëri që fjalët e tij të shkruheshin e t’u shpërndaheshin njerëzve të tij të cilët nuk mund ta dëgjonin atë. E shohim kur Abinadi ua lexoi nga fletët prej tunxhi urdhërimet e Zotit priftërinjve të ligj të mbretit Noe. E shohim mes atyre në Amoniha të cilët i besuan Almën dhe Amulekun dhe të cilët “filluan të pendohen dhe të kërkojnë shkrimet e shenjta” (Alma 14:1). Gratë dhe fëmijët e besimtarëve, së bashku me “analet e tyre që përmbanin shkrimet e shenjta” (Alma 14:8) u hodhën në zjarr dhe u shkatërruan.

  10. Shih Mosia 1:2–5.

  11. Shih Alma 18:36 ku Amoni “vendosi para [mbretit Lamoni] analet dhe shkrimet e shenjta”.

  12. Shih Alma 37:8–9.

  13. Shih 3 Nefi 11:8–17. Njerëzit u pushtuan nga gëzimi dhe dhanë dëshmi për Jezu Krishtin pikërisht atë natë, si edhe ndër breza më pas. Nefi, stër‑stërnipi i Almës të Riut, i shënoi ato ngjarje të shenjta dhe ato përbëjnë një dëshmi mbresëlënëse të ringjalljes dhe flijimit shlyes të Birit të Perëndisë.

  14. Zoti i tha Jozefit se atij i ishte dhënë fuqi për të përkthyer Librin e Mormonit nëpërmjet “mëshirës së Perëndisë” (Doktrina e Besëlidhje 1:29). Në fund të jetës së vet, Nefi u drejtoi një thirrje kumbuese për ta mbajtur si thesar fjalën e Krishtit të gjithë atyre të cilët hyjnë në shtegun e besëlidhjeve. Ajo thirrje jehoi përmes shekujve të historisë nefite në shtëpitë, në vendet e shenjta dhe në mësimet e profetëve. Ajo i përshkon sot zemrat tona me premtimin e saj frymëzues: “Kështu që, ju duhet të shkoni përpara me një vendosmëri në Krisht, duke pasur një ndriçim të përkryer të shpresës dhe një dashuri për Perëndinë dhe për gjithë njerëzit. Prandaj, në qoftë se ju do të shkoni përpara, duke u ushqyer me bollëk mbi fjalën e Krishtit dhe të duroni deri në fund, vini re, kështu thotë Ati: Ju do të keni jetën e përjetshme” (2 Nefi 31:20; kursivet të shtuara).

  15. Alma 37:18; shih edhe Alma 37:14–19. Fletët e tunxhit janë ruajtur dhe janë nën kujdesin e Moronit dhe mbahen nga ai. Dejvid Uitmeri dëshmoi që kjo është e vërtetë në një intervistë të vitit 1878 me Jozef F. Smithin dhe Orson Pratin në Riçmond të Misurit: “Jozefi, Oliveri dhe unë vetë, ne jo vetëm që i pamë fletët e L[ibrit] të M[ormonit], por gjithashtu fletët prej Tunxhi, Fletët e Librit të Ethërit … dhe shumë fletë të tjera. Fakti është që ishte pikërisht sikur Jozefi, Oliveri dhe unë të ishim të ulur pikërisht këtu mbi një trung, kur ne u mbuluam nga një dritë, nuk ishte si drita e diellit … por më e lavdishme dhe më e bukur. … Atje u shfaq sikur të ishte një tavolinë me shumë Anale ose fletë mbi të, përveç fletëve të Librit të Mormonit, edhe shpatën e Labanit, Drejtuesit, që është Topi të cilin e pati Lehi, dhe Interpretuesit. I pashë ato po aq qartë sa shoh këtë shtrat … dhe e dëgjova zërin e Zotit po aq dallueshëm sa dëgjova kurdoherë diçka tjetër në jetën time, duke shpallur se analet e Fletëve të Librit të Mormonit u përkthyen nëpërmjet dhuratës dhe fuqisë së Perëndisë” (David Whitmer, në letrën e Joseph F. Smithit drejtuar John Taylorit, 17 shtator 1878, Joseph F. Smith papers, 1854–1918, Church History Library, Salt Lake City, f. 8–9).

  16. 1 Nefi 10:17. Te 2 Nefi, Nefi përshkruan se si një njeri kualifikohet për dhuratën e Frymës së Shenjtë dhe atë që bën Fryma e Shenjtë: “Porta nëpër të cilën ju duhet të hyni është pendimi dhe pagëzimi me anë të ujit; dhe pastaj vjen një heqje e mëkateve tuaja me anë të zjarrit dhe me anë të Frymës së Shenjtë. Dhe atëherë ju jeni në këtë shteg të ngushtë dhe të ngushtuar që të çon në jetën e përjetshme; … ju keni marrë Frymën e Shenjtë që dëshmon për Atin dhe Birin, deri në plotësimin e premtimit të cilin ai ka bërë, që në qoftë se ju do të hynit nëpërmjet udhës, ju do të merrni” (2 Nefi 17–18).

    “Në qoftë se ju do të hyni nëpërmjet udhës dhe do të merrni Frymën e Shenjtë, ai do t’ju tregojë të gjitha gjërat që duhet të bëni” (2 Nefi 32:5).

  17. 1 Nefi 2:16.

  18. 1 Nefi 2:16.

  19. 1 Nefi 2:19.

  20. Ky model është i dukshëm në shumë përvoja të zbulesës vetjake në Librin e Mormonit. Merreni parasysh sa vijon:

    Dëshirë për të Ditur për Veten Tonë

    Një dëshirë për të ditur të vërtetën, për të marrë përgjigje, për të marrë udhërrëfim ose ngushëllim apo falje, shpesh e nxitur nga fjala e Perëndisë, është shtysë e kërkimit për zbulesë vetjake. Nefi pati “dëshira të mëdha për të ditur misteret e Perëndisë” (1 Nefi 2:16). “Shpirti [i Enosit] ishte i uritur” për falje (Enosi 1:4). Alma u lut në zemrën e tij: “O Jezus, ti Biri i Perëndisë, ki mëshirë mbi mua” (Alma 36:18). Kjo është një dëshirë e vërtetë për të marrë zbulesë nga Perëndia.

    Lutuni me Qëllim të Vërtetë

    Dëshira e vërtetë çon drejt lutjes, shpesh në një vend të qetë. Ne kërkojmë zbulesa nga Ati ynë Qiellor dhe e bëjmë këtë gjë me lutje nga zemra, të lindur nga një dëshirë për të ditur. Ajo është një lutje me qëllim të vërtetë për të vepruar sipas asaj që marrim. Të tilla ishin lutjet e ofruara nga Nefi, Enosi, Alma, bijtë e Mosias, Helamani dhe luftëtarët e tij djalosharë (shih 1 Nefi 2:16; Enosi 1:4; Alma 17:3; Alma 58:10–12).

    Zell në Kërkimin

    Të kërkuarit e zbulesës kërkon zell në kërkimin. Mendoni për Almën i cili “agjër[oi] dhe [u] lut për shumë ditë, që t’i di[nte] këto gjëra vetë” (Alma 5:46). Zelli në kërkimin e zbulesës do të thotë të kërkuarit e shkrimeve të shenjta, të përsiaturit, të luturit dhe të agjëruarit për atë që lexojmë e mësojmë. Do të thotë të shkojmë tek Ati Qiellor shpesh dhe të mirëbesojmë te koha e Tij.

  21. Sikurse dha mësim Jakobi, dhurata e zbulesës vetjake nëpërmjet Frymës së Shenjtë gjithashtu solli dhurata shpirtërore, besim më të madh te Jezu Krishti dhe kthim më të thellë në besimin te Zoti: “Kështu që, ne kërkojmë profetët dhe kemi shumë zbulesa dhe shpirtin e profecisë; dhe duke pasur gjithë këto dëshmi, ne marrim një shpresë dhe besimi ynë bëhet i patundur, aq sa ne me të vërtetë mund të urdhërojmë në emrin e Jezusit dhe vetë pemët na binden, ose malet, ose valët e detit.

    Megjithatë, Zoti Perëndi na tregon dobësinë tonë, që ne të mund të dimë se nëpërmjet hirit të tij dhe denjimit të tij të madh ndaj fëmijëve të njerëzve, ne kemi fuqi t’i bëjmë këto gjëra” (Jakobi [LiM] 4:6–7).

  22. Kjo ishte e vërtetë për të gjitha mënyrat sipas të cilave Perëndia komunikonte me popullin e Tij. Për shembull, shërbesa e engjëjve ishte e zakonshme mes të drejtëve. Alma shpalli: “Vini re, në këtë kohë engjëjt po ua shpallin [pendimin] shumë njerëzve në tokën tonë” (Alma 13:24). Pak kohë përpara lindjes së Shpëtimtarit, “engjëj iu shfaqën disa njerëzve, disa njerëzve të urtë, dhe u njoftuan atyre lajme të mira gëzimi të madh” (Helamani 16:14).

  23. Shih Doktrina e Besëlidhje 84:85.

  24. Alma 5:45–46.

  25. Teksa i dha mësim popullit të Amonihës, Alma përmblodhi bekimet e mrekullueshme që i gëzonin nefitët, dhe natyrën e komunitetit besëlidhës që krijoi Zoti mes tyre. Alma 9:20–22 thotë se ata ishin “një popull kaq shumë i favorizuar nga Zoti”; “të gjitha gjërat iu bënë të njohura atyre sipas dëshirave të tyre dhe besimit dhe lutjeve të tyre, të asaj që ka qenë dhe që është dhe që do të vijë”; “u vizitua[n] nga Shpirti i Perëndisë, … bised[uan] me engjëjt, [u] foli zëri i Zotit”; dhe patën “shpirtin e profecisë dhe shpirtin e zbulesës, dhe gjithashtu shumë dhurata”.

  26. Alma 17:3; shih edhe Alma 17:1–3.

  27. Alma 23:5; shih edhe Alma 23:5–7.

  28. Alma 23:6.

  29. Ne përqendrohemi këtu mbi rolin e profetëve, por vëmë në dukje se profetët janë edhe shikues e zbulues. Sikurse dha mësim Amoni: “Një shikues është gjithashtu një zbulues dhe një profet; … një shikues mund të dijë për gjërat që janë të shkuara dhe gjithashtu për gjërat që do të ndodhin; dhe nëpërmjet tyre të gjitha gjërat do të zbulohen, ose më mirë, gjërat sekrete do të tregohen dhe gjërat e fshehta do të dalin në dritë dhe gjërat që nuk dihen do të bëhen të ditura nga ata dhe gjithashtu gjërat do të bëhen të njohura nga ata, që përndryshe nuk do të mund të diheshin” (Mosiah 8:16–17).

  30. Ata e bënë këtë gjë me fuqi të tillë shpirtërore që mesazhi i përshkoi zemrat e njerëzve të cilët ishin të përgatitur për të dëgjuar. Gjatë historisë mbi 1 000 vjeçare, ne lexojmë për njerëz që “u mbushën me gëzim” (1 Nefi 5:1; Mosia 4:3), i kishin “shpirtrat e tyre … të ndriçuar nga drita e fjalës së përjetshme” (Alma 5:7) dhe ishin “shëlbuar nga Zoti; … lindur nga Shpirti” (Mosia 27:24). Në shumë raste “mijëra … u bashkuan me kishën dhe u pagëzuan në pendim” (Helamani 3:24). Për një shembull të rolit të engjëjve në zbulesën e dhënë profetëve që e thellon diturinë tonë për doktrinën e Krishtit, shih Mosia 3.

  31. Shih 2 Nefi 31; Jakobi [LiM] 2; Mosia 3; Alma 5; Alma 18, Alma 34; Alma 46; Moroni 7; Moroni 8; Moroni 10.

  32. Alma 5:14.

  33. Alma 5:26.

  34. Alma 5:28.

  35. Alma 5:32–33.

  36. Shih Jakobi [LiM] 7:1–20 (Sheremi); Alma 1:3–15 (Nehori); Alma 2:1–31 (Amlici); Alma 30:3–59 (Korihori); Alma 46:3–11 (Amalikia).

  37. Shih Jakobi [LiM] 7:4.

  38. Shih Alma 30:31.

  39. Teksa koha e lindjes së Shpëtimtarit afrohej, njerëz të ligj vazhduan të kryenin ligësi edhe më të mëdha – ata formuan lidhje të fshehta (shih Helamani 1:9–12; Helamani 2:4–5). Në një proces të lashtë që kthehet pas deri në kohën e Adamit dhe të Evës, këta njerëz të ligj formuan një bandë e cila u përpoq të fitonte pushtet, të grumbullonte pasuri dhe të shkatërronte Kishën e qeverinë nëpërmjet vrasjes e plaçkitjes në fshehtësi. Mjetet e tyre nuk ishin fjalë, por topuzë, shpata e thika. Ata u mbrojtën nga betime e besëlidhje që i bënë me njëri‑tjetrin për t’i mbajtur të fshehta veprimet e tyre të liga deri në dënimin me vdekje nëse dikush do të largohej (shih Helamani 6:20–33; 3 Nefi 1:27–30).

  40. Shih Helamani 1:9–12; Helamani 2:4–5; Helamani 6:20–33; 3 Nefi 1:27–30.

  41. Shih Jakobi [LiM] 7:8.

  42. Për një diskutim të këtij parimi, shih Henri B. Ajring, “Zbulesa e Vazhdueshme”, Ensign ose Liahona, nëntor 2014, f. 70–73.

  43. Ky është kuptimi i mesazhit të Zotit dhënë Profetit Jozef: “Ajo që është prej Perëndisë, është dritë; dhe ai që merr dritë e vazhdon në Perëndinë, merr më shumë dritë; dhe ajo dritë shkëlqen gjithnjë e më shumë, derisa dita është e plotë” (Doktrina e Besëlidhje 50:24). Edhe pse nefitët nuk ishin gjithmonë të drejtë dhe edhe pse pati gjithmonë njerëz që shkëputeshin, profetët e mbajtën flakën e besimit të digjej plot shkëlqim. Me guxim dhe me fuqinë e zbulesës, ata i mblodhën njerëzit e besimit të cilët e kishin humbur kurajën dhe po përndiqeshin. Ata i ndihmuan shumë njerëz që ta ngulitnin jetën e tyre te Shpëtimtari dhe të merrnin zbulesë vetjake e cila i solli ose i rivendosi te Jezu Krishti dhe ungjilli i Tij.

  44. Studentët tanë mund të lexojnë dhe të kuptojnë rreth mënyrës se si nefitët dhe lamanitët u bekuan nga analet e shenjta, zbulesa vetjake dhe profetët e gjallë. Pikërisht në kohën kur studentët tanë lexojnë rreth këtyre bekimeve të mrekullueshme, ata mund t’i përjetojnë vetë nëse do t’i përqafojnë ato. Nëpërmjet studimit e kërkimit të Librit të Mormonit dhe lutjes për udhërrëfim shpirtëror, studentët tanë mund të marrin dituri e kuptim të ungjillit të Jezu Krishtit dhe planit të Atit, ata mund të mësojnë se si ta jetojnë ungjillin dhe mund të marrin dëshmi se ajo që kanë lexuar është e vërtetë – e gjitha nëpërmjet fuqisë së Frymës së Shenjtë.

  45. Shih Efesianëve 1:10.

  46. Jozef Smithi dha mësim se ndërkohë që jemi në vdekshmëri, zbulesa vetjake u vjen “shpirtrave tanë pikërisht sikur të mos kishim fare trupa” (Mësimet e Presidentëve të Kishës: Jozef Smith [2009], f. 507).

  47. Rasëll M. Nelson, “Zbulesë për Kishën, Zbulesë për Jetën Tonë”, Ensign ose Liahona, maj 2018, f. 96.

  48. Mësimet e Presidentëve të Kishës: Jozef Smith (2009), f. 136.

  49. Faqja në Instagram e Presidentit Rasëll M. Nelson, publikim i datës 22 mars 2019. Ky publikim shpall ndryshimet e kalendarit dhe programit mësimor të seminarit duke filluar nga janari 2020.

  50. Doktrina e Besëlidhje 42:61.

  51. Doktrina e Besëlidhje 50:27.