เปียโน สำหรับ โพรเฟ็ต
เรื่องนี้เกิดในเกรทเทอร์ อักกรา กานา
เด็กชายชื่อโพรเฟ็ตมีเป้าหมายสำคัญสองอย่าง
“เพลงเป็นภาษาที่ทุกคนสามารถเข้าใจได้” (หนังสือเพลงสำหรับเด็ก, iii)
โพรเฟ็ตรักดนตรี เขารักเพลงปฐมวัยและเพลงสวดของศาสนจักรเป็นพิเศษ เขาฮัมทำนองเพลงเหล่านั้นตลอดทั้งวัน เขาจินตนาการตนเองนั่งอยู่ที่เปียโนและเล่นเพลงโปรดของเขา เขายังจินตนาการด้วยว่าตนเองสอนวิธีเล่นเปียโนให้ผู้อื่น
แต่มีปัญหาเพียงอย่างเดียว เขาไม่มีเปียโน
วันหนึ่งโพรเฟ็ตไปสัมภาษณ์กับอธิการ
“หนูตั้งเป้าหมายสำหรับโครงการเด็กและเยาวชนหรือเปล่าครับ” อธิการถาม
“ครับ” เขาตอบ “ผมต้องการเรียนรู้การเล่นเปียโน”
“นั่นเป็นเป้าหมายที่ดี” อธิการกล่าว
“และเมื่อผมบรรลุเป้าหมายนั้น” โพรเฟ็ตกล่าว “ผมก็มีเป้าหมายต่อไป ผมต้องการสอนให้คนอีก 20 คนเล่นเปียโนเป็น”
“หนูมีเป้าหมายที่ดีทั้งสองอย่าง” อธิการกล่าว
“แต่ผมมีปัญหา” โพรเฟ็ตกล่าว “ผมไม่มีเปียโน”
“เดี๋ยวมาดูกันว่าพวกเราจะทำอะไรได้บ้าง”
ในวันอาทิตย์ต่อมาที่โบสถ์ อธิการบอกโพรเฟ็ตว่าอธิการพบคู่ผู้สอนศาสนาสามีภรรยาที่สามารถสอนเปียโนให้เขาได้ พวกเขาจะนำคีย์บอร์ดเปียโนมาให้โพรเฟ็ตและคนอื่นๆ ลองฝึก พวกเขาต้องการสอนวิธีเล่นเปียโนให้คนจำนวนมาก
อธิการบอกต่อกับผู้คน โพรเฟ็ตบอกต่อกับผู้คน ครอบครัวของโพรเฟ็ตบอกต่อกับผู้คน ไม่นานทั้งวอร์ดก็กำลังพูดถึงบทเรียนเปียโน เช่นเดียวกับคนอื่นๆ
“เพื่อนของผมหลายคนที่ไม่ใช่สมาชิกศาสนจักรก็อยากเรียนรู้” โพรเฟ็ตบอกอธิการ
“แน่นอนว่าพวกเขาเป็นที่ต้อนรับ” อธิการกล่าว “ผู้สอนศาสนาจะให้หนังสือแก่หนูและช่วยให้หนูเรียนรู้บทเรียน หลังจากที่หนูเรียนรู้แล้ว หนูก็สามารถช่วยพวกเขาสอนคนอื่นต่อได้”
“นั่นคือเป้าหมายที่สองของผม!” โพรเฟ็ตกล่าว
ไม่นานนักโพรเฟ็ตก็กำลังฝึกซ้อมกับผู้สอนศาสนา เขาชอบที่ได้เรียนรู้ว่าโน้ตแต่ละตัวมีความหมายอย่างไร และการได้ฟังโน้ตเหล่านั้นร้อยเรียงเป็นบทเพลง เคลวินและอเล็กซานเดอร์ เพื่อนของเขาสองคนจากศาสนจักรก็กำลังเรียนรู้การเล่นเปียโนเช่นกัน หลังจากผ่านไปหนึ่งเดือน เด็กชายทั้งสามคนก็เริ่มสอนคนอื่นๆ ด้วย
ทุกวันพวกเขาจะสอนชั้นเรียนคีย์บอร์ดที่อาคารศาสนจักร ในตอนแรกมีนักเรียนประมาณ 10 คน จากนั้นก็เพิ่มเป็น 20 คนจนถึง 50 คน!
“สนุกมากเลย!” เคลวินพูดขึ้นในวันหนึ่งหลังจากจบคาบเรียนแล้ว
“ฉันคิดว่าพระบิดาบนสวรรค์ทรงมีความสุขเพราะเราช่วยคนอื่นเรียนรู้” อเล็กซานเดอร์กล่าว
โพรเฟ็ตพยักหน้า เป้าหมายของเขาคือการช่วยเหลือผู้คนมากมายอยู่แล้ว
แต่ยังมีสิ่งอื่นที่ทำให้โพรเฟ็ตมีความสุขเช่นกัน ขณะที่นักเรียนคนอื่นๆ ฝึกเพลงปฐมวัย นักเรียนเหล่านั้นก็จะเรียนรู้เกี่ยวกับพระบิดาบนสวรรค์ด้วย บางคนเข้ามาถามโพรเฟ็ตด้วยว่าจะเรียนรู้เพิ่มเติมเกี่ยวกับศาสนจักรได้ไหม
อันที่จริง มีบางคนที่รับบัพติศมาเนื่องจากเรียนรู้เกี่ยวกับศาสนจักรเป็นครั้งแรกผ่านการเรียนเปียโนด้วย
“ปัจจุบันนี้ในการประชุม” โพรเฟ็ตกล่าว “เราทุกคนมารวมกันและร้องเพลงที่เรารัก”
ภาพประกอบโดย ไวโอเลต เลเมย์