Ένα θερμό αίσθημα
Η συγγραφέας ζει στη Γουατεμάλα.
«Θα σε τυλίξω στην αγκαλιά της αγάπης μου» (Διδαχή και Διαθήκες 6:20).
Ήταν ένα όμορφο, διαυγές πρωινό στο Σαν Χοσέ Πινούλα, μία κωμόπολη κοντά στην Πόλη της Γουατεμάλας. «Δεν μπορώ να περιμένω!» είπε ο Τζόσουα στη μικρή του αδελφή. Σήμερα θα ήταν η ημέρα του βαπτίσματός του!
Αφού έφθασε η οικογένεια στην εκκλησία, ο Τζόσουα και ο Papá [μπαμπάς] ντύθηκαν στα λευκά. Στην αρχή ο Τζόσουα ένιωσε λίγο νευρικός. Όμως ο Papá κρατούσε το χέρι του καθώς κατέβαιναν τα σκαλιά στο βαπτιστήριο και δεν ένιωθε τόσο νευρικός. Όταν βγήκε έξω από το νερό ο Τζόσουα, είχε ένα μεγάλο χαμόγελο στο πρόσωπό του.
Ο Τζόσουα και ο Papá άλλαξαν και έβαλαν στεγνά ρούχα. Κατόπιν ο Papá, οι θείοι και ο παππούς του Τζόσουα έβαλαν τα χέρια τους επάνω στο κεφάλι του Τζόσουα. Τον επικύρωσαν μέλος της Εκκλησίας του Ιησού Χριστού των Αγίων των Τελευταίων Ημερών. Ο Τζόσουα άκουσε τον Papá να λέει: «Λάβε το Άγιο Πνεύμα».
«Είμαι τόσο ευτυχισμένος!» είπε καθώς έδινε μια μεγάλη αγκαλιά στον Papá.
«Να θυμάσαι τις υποσχέσεις που έδωσες σήμερα» είπε ο Papá. «Αν τις θυμάσαι, το Άγιο Πνεύμα μπορεί πάντοτε να είναι μαζί σου. Δεν θα είσαι πραγματικά ποτέ μόνος».
Ένα πρωινό, λίγους μήνες αργότερα, ο Τζόσουα ξύπνησε κλαίγοντας. Το στομάχι του πονούσε τόσο πολύ! «Mamá [μαμά]!» Ο Τζόσουα ούρλιαζε από το κρεβάτι του. «Πονά στ’ αλήθεια η κοιλίτσα μου!»
Το στομάχι του ολοένα και χειροτέρευε. Δεν μπορούσε καν να περπατήσει. Ο Papá έδωσε στον Τζόσουα μία ευλογία της ιεροσύνης και μετά εκείνος και η Mamá τον πήγαν στον ιατρό.
Ο ιατρός είπε ότι ο Τζόσουα έπρεπε να εγχειρισθεί αμέσως. Ακουγόταν τρομακτικό.
«Θα σε πάμε σε ένα ξεχωριστό δωμάτιο για την εγχείρηση» είπε ο ιατρός. «Δεν θα νιώσεις τίποτε, επειδή θα κοιμάσαι. Και οι γονείς σου θα σε περιμένουν ακριβώς απ’ έξω».
Ο Τζόσουα φοβήθηκε ακόμη περισσότερο. Γιατί δεν μπορούσαν να μείνουν στο δωμάτιο οι γονείς μαζί του; Δεν μπορούσε να σταματήσει να κλαίει.
Η Mamá μίλησε απαλά. «Τι μπορούμε να κάνουμε για να σε βοηθήσουμε να νιώσεις καλύτερα;» είπε.
«Ξέρω τι μπορούμε να κάνουμε» είπε. «Σας παρακαλώ τραγουδήστε μαζί μου το “Είμαι Θεού παιδί”. Μετά ας πούμε άλλη μία προσευχή».
Καθώς τραγουδούσαν ήρεμα, ο Τζόσουα θυμήθηκε που τραγούδησε εκείνο το τραγούδι στη βάπτισή του. Και καθώς προσεύχονταν, σκέφθηκε τι είχε πει ο Papá την ημέρα του βαπτίσματός του: «Το Άγιο Πνεύμα μπορεί πάντοτε να είναι μαζί σου. Δεν θα είσαι πραγματικά ποτέ μόνος».
Ο Τζόσουα ακόμη φοβόταν καθώς οι νοσοκόμες τον πήγαιναν στο χειρουργείο. Δεν μπορούσε να δει το πρόσωπο του ιατρού και των νοσοκόμων, επειδή φορούσαν μάσκες. Όμως όταν κοίταξε στα μάτια τους, ήξερε ότι ήταν φίλοι του και ότι θα τον φρόντιζαν καλά.
Ύστερα από την εγχείρησή του, οι ιατροί είπαν ότι θα έπρεπε να αναπαυθεί ο Τζόσουα. Ακόμη ένιωθε κούραση και πόνο, αλλά το στομάχι του ήταν καλύτερα. Δεν ήθελε να κλάψει πλέον. Ήξερε ότι θα ήταν εντάξει.
«Ένιωσα κάτι στην καρδιά μου» είπε ο Τζόσουα στη Mamá και τον Papá. «Ήταν ένα θερμό αίσθημα».
«Αυτός είναι ένα τρόπος που νιώθουμε το Άγιο Πνεύμα» είπε η Mamá.
Ο Τζόσουα έγνευσε καταφατικά. Ήταν χαρούμενος που είχε τη δωρεά του Αγίου Πνεύματος. Λόγω του Αγίου Πνεύματος, δεν θα ήταν ποτέ πραγματικά μόνος.
Εικονογραφήσεις υπό Glenn Harmon