เบรเดน นำทาง
ผู้เขียนอาศัยอยู่ในแคลิฟอร์เนีย สหรัฐอเมริกา
เรื่องนี้เกิดขึ้นในลุยเซียนา สหรัฐอเมริกา
ชีวิตในฟาร์มจระเข้วิเศษมาก แต่มีสิ่งหนึ่งที่ขาดหายไป
“จงเป็นแบบอย่างแก่บรรดาผู้เชื่อ” (1 ทิโมธี 4:12)
เบรเดนและพ่อขนถังอาหารจระเข้หนักๆ ไปที่จุดให้อาหาร ส่วนบนของหัวจระเข้โผล่ขึ้นมาเหนือน้ำและตรงมาหาพวกเขา เมื่อเบรเดนและพ่อมาถึงจุดให้อาหาร จระเข้บางตัวอ้าปากกว้าง
แต่เบรเดนไม่กลัว การทำงานกับพ่อที่ฟาร์มจระเข้นั้น ดีที่สุด
“ได้เวลาอาหารแล้ว!” เบรเดนพูด เขาตักอาหารและโยนลงไปในน้ำ
จ๋อม จ๋อม ตูม!
จระเข้บางตัวขึ้นมางับอาหารกลางอากาศ ตัวอื่นๆ ตะครุบอาหารตอนที่อาหารกระทบผิวน้ำ เบรเดนและพ่อโยนอาหารจนกระทั่งหมดถัง
“ขอบใจนะที่ช่วยพ่อ” พ่อบอก “ไปกันเถอะ ผู้สอนศาสนากำลังจะมาถึง”
เบรเดนและครอบครัวของเขาเริ่มพูดคุยกับผู้สอนศาสนาเมื่อสองสามเดือนก่อน เขาชอบผู้สอนศาสนา! และเขาชอบเรียนรู้เกี่ยวกับศาสนจักร พ่อเป็นสมาชิกศาสนจักร แต่ก่อนหน้านั้นไม่ค่อยได้ไปโบสถ์มากนัก ส่วนแม่และเบรเดนยังไม่เคยรับบัพติศมา
“สัปดาห์ที่แล้วคุณตั้งเป้าหมายว่าจะอ่าน โมไซยาห์ 18” ซิสเตอร์ค็อกซ์กล่าวในเย็นวันนั้น “เป็นอย่างไรบ้างคะ?”
แม่กับพ่อมองหน้ากันและเงียบอยู่ครู่หนึ่ง “สัปดาห์นี้เรายุ่งมาก” แม่กล่าว
“ผมอ่านแล้วครับ!” เบรเดนพูด
“เยี่ยมเลย!” ซิสเตอร์บลัดบอกพร้อมกับชูมือขึ้นมาให้ตบ “หนูรู้สึกอย่างไรบ้างหลังจากที่อ่าน”
เบรเดนยิ้มกว้าง “ดีมากครับ และผมสวดอ้อนวอนถึงการรับบัพติศมา แต่ผมอยากรับจริงๆ นะครับ”
“ยอดเยี่ยมเลย! ดิฉันรู้ว่าพระบิดาบนสวรรค์จะต้องพอพระทัยมาก” ซิสเตอร์ค็อกซ์กล่าว เธอหันไปหาแม่ของเบรเดน “คุณรู้สึกอย่างไรเกี่ยวกับเรื่องนี้คะ?”
“ดิฉันยังไม่แน่ใจ ดิฉันคิดว่าดิฉันต้องการเวลาเพิ่มอีกหน่อย” แม่กล่าว
เบรเดนรู้สึกเศร้าใจเล็กน้อยระหว่างช่วงบทเรียนที่เหลือ เขาอยากให้ทั้งพ่อและแม่ของเขาเป็นสมาชิกศาสนจักร และเขาก็อยากเป็นสมาชิกศาสนจักรด้วยเหมือนกัน!
เมื่อผู้สอนศาสนากลับไป เขาบอกกับพ่อแม่ว่าเขาหมายความอย่างที่พูดไว้ก่อนหน้านี้ “ผมอยากรับบัพติศมาจริงๆ ครับ และ… ” เบรเดนสูดลมหายใจลึก “ผมอยากให้พ่อให้บัพติศมาผมจริงๆ”
หลังจากเงียบไปครู่หนึ่ง พ่อพูดขึ้นว่า “พ่อก็อยากจะทำอย่างนั้นด้วย”
แม่เงียบ “เรามาสวดอ้อนวอนเรื่องนี้กันเถอะ”
เบรเดนคุกเข่าลงพร้อมกับครอบครัวและทูลถามพระบิดาบนสวรรค์ว่าเขากับแม่ควรจะรับบัพติศมาหรือไม่ เขารู้สึกอบอุ่นและเป็นที่รัก
อีกสองสามสัปดาห์ถัดมา เบรเดนอ่านพระคัมภีร์และสวดอ้อนวอนทุกวัน ตอนแรกเขาเป็นคนถามพ่อแม่ของเขาเสมอว่าอยากจะสวดอ้อนวอนและอ่านกับเขาไหม แต่เดี๋ยวนี้พวกท่านเป็นฝ่ายเริ่มถามเขาแล้ว ขณะที่เขากับพ่อให้อาหารจระเข้ พวกเขาจะพูดคุยเรื่องพระคัมภีร์หรือสิ่งที่พวกเขาเรียนรู้ที่โบสถ์ เขากับแม่จะพูดถึงบทเรียนของผู้สอนศาสนา แม่กับพ่อดูจะค่อยๆ มีความสุขมากขึ้นทุกวัน
วันหนึ่ง ระหว่างที่เรียนกับผู้สอนศาสนา แม่พูดคำที่เบรเดนรอคอยมาตลอด “ดิฉันอยากรับบัพติศมา”
เบรเดนรู้สึกเหมือนลอยอยู่บนก้อนเมฆในช่วงสองสามสัปดาห์ต่อมา
ในที่สุดก็ถึงวันที่แม่กับเบรเดนรับบัพติศมา เมื่อเบรเดนขึ้นมาเหนือน้ำ เขารู้สึกถึงความรักของพระบิดาบนสวรรค์ที่มีต่อเขาและครอบครัว เขากอดพ่อแน่น
พ่อกอดเบรเดนแน่นและกระซิบ “ขอบคุณที่เป็นแบบอย่างที่ดีและช่วยพ่อกับแม่นะลูก พ่อรักลูกนะ”
ภาพประกอบโดย ซี. บี. คังกา