Μυστικά και εκπλήξεις
Η συγγραφέας ζει στην Αϊόβα των Η.Π.Α.
Ήταν σωστό να κρατήσει το μυστικό της Κέιτ;
«Το Πνεύμα του Χριστού δίνεται σε κάθε άνθρωπο, για να γνωρίζει το καλό από το κακό» (Μορόνι 7:16).
«Ε, κοίτα!» Η Κέιτ σήκωσε μία τσαλακωμένη χάρτινη κούκλα από το πάτωμα σε ένα κατάστημα. «Να, βάλ’ την στην τσέπη σου».
«Θέλεις να την πάρω;» ρώτησε η Μάντυ.
«Το κατάστημα δεν μπορεί να την πωλήσει, ούτως ή άλλως» είπε η Κέιτ. «Θα την πετάξουν απλώς στα σκουπίδια. Είναι μία αποστολή διάσωσης. Σώζουμε αυτήν την κούκλα!»
Η Κέιτ χαμογέλασε στη Μάντυ. Η Μάντυ χαμογέλασε κι εκείνη.
«Εντάξει». Η Μάντυ έβαλε την χάρτινη κούκλα στην τσέπη της. Ένιωθε να ξεχωρίζει που ήταν σε μία αποστολή διάσωσης!
Όμως, καθώς έβγαιναν από το κατάστημα, ένιωθε πως η χάρτινη κούκλα ήταν σαν μια βαριά πέτρα στην τσέπη της. Έτσι έπρεπε να νιώθει για μία αποστολή διάσωσης;
Όταν επέστρεψαν στο σπίτι της Μάντυ, η Κέιτ με προσοχή κόλλησε με ταινία και ίσιωσε την χάρτινη κούκλα όσο καλύτερα μπορούσε.
«Τι είδους ρούχα να κάνω γι’ αυτήν;» ρώτησε, πιάνοντας μια κηρομπογιά. «Τι λες για ένα όμορφο φόρεμα χορού;»
Η Μάντυ έγνευσε καταφατικά με ανυπομονησία. «Μετά μπορούμε να την δείξουμε στη μαμά μου!»
«Όχι! Να μην το πούμε σε κανέναν» είπε η Κέιτ. «Ποτέ. Είναι το μυστικό μας, εντάξει; Υποσχέσου μου ότι δεν θα το πεις».
«Ε… εντάξει. Το υπόσχομαι» είπε η Μάντυ. «Όμως γιατί να μην το πούμε;»
«Αν το πεις, η μαμά σου θα θυμώσει και μπορεί να μην μας αφήσει να παίζουμε μαζί πια».
«Γιατί να θύμωνε;» ρώτησε η Μάντυ. Ένιωσε ανησυχία και νευρικότητα στο στομάχι της.
Η Κέιτ έβαλε κάτω την κηρομπογιά της. «Αν δεν το πεις, θα σε αφήσω να κρατήσεις την κούκλα και τα ρουχαλάκια που θα ζωγραφίσω γι’ αυτήν».
Τώρα η Μάντυ ήξερε γιατί ένιωθε τέτοια νευρικότητα. «Την… την κλέψαμε, έτσι δεν είναι;» ψιθύρισε.
«Ε, εσύ ήσουν αυτή που την έχωσες στην τσέπη σου και την έβγαλες από το κατάστημα».
«Επειδή μου το είπες εσύ!»
«Δεν σου είπα!» είπε η Κέιτ. «Πάω στο σπίτι προτού με μπλέξεις». Σηκώθηκε και βγήκε τρέχοντας από την πόρτα.
Τότε ακριβώς μπήκε η μαμά στο δωμάτιο. «Γιατί έφυγε η Κέιτ τόσο βιαστικά;» Είδε την χάρτινη κούκλα στα χέρια της Μάντυ. «Πού την βρήκες αυτήν;»
Η Μάντυ δάγκωσε τα χείλη της. Δεν ένιωθε καλά να κρατά μυστικό από τη μαμά της. Αλλά αν είχε δίκιο η Κέιτ και η μαμά θύμωνε;
Το αίσθημα του άγχους στο στομάχι της δεν έφευγε. Πήρε μια βαθιά ανάσα και ξεφούρνισε όλη την ιστορία.
«Η Κέιτ μου είπε να υποσχεθώ να το κρατήσω μυστικό» είπε. «Όμως ένιωθα πως ήταν λάθος».
Η μαμά κάθισε δίπλα της στο κρεβάτι. «Τα περισσότερα μυστικά είναι λάθος. Ειδικά αν σου λένε να μην το πεις σε κανέναν. Από την άλλη, μία έκπληξη, όπως ένα δώρο ή ένα πάρτι, μπορεί να είναι καλό. Σκοπό έχει να διασκεδάσει όλους».
Η Μάντυ έγνευσε καταφατικά. «Σε ευχαριστώ που δεν μου θύμωσες» είπε. «Η Κέιτ είπε ότι θα θύμωνες».
Η μαμά την αγκάλιασε σφικτά. «Είμαι πραγματικά υπερήφανη για σένα που άκουσες το Άγιο Πνεύμα και μου είπες την αλήθεια».
«Θα με πας πίσω στο κατάστημα για να επιστρέψω την κούκλα;» ρώτησε η Μάντυ.
«Φυσικά!» Η μαμά χαμογέλασε. «Και όταν επιστρέψουμε, μπορείς να με βοηθήσεις να φτιάξουμε ένα κέικ για να κάνουμε έκπληξη στον μπαμπά».
Η Μάντυ γέλασε. «Να κάτι για το οποίο μπορώ να νιώσω καλά!»
Εικονογραφήσεις υπό Devin McSherry