ฮีลามันสงสัย
“ก็แค่อีเมลเอง อีเมลพวกนี้คือประวัติครอบครัวเหรอครับ?”
“ใจของลูกหลานจะหันไปหาบรรพบุรุษของพวกเขา” (หลักคำสอนและพันธสัญญา 2:2)
ฮีลามันสงสัยเกี่ยวกับหลายสิ่งหลายอย่าง เขาสงสัยเกี่ยวกับวิทยาศาสตร์และประวัติศาสตร์ และเขาสงสัยว่าสิ่งต่างๆ เป็นอย่างไรเมื่อคุณตาคุณยายอายุเท่าเขา
อยู่มาวันหนึ่งเขาเตะลูกฟุตบอลให้ปะทะกับรั้วอยู่นอกบ้าน เขาเตะมันกลับไปกลับมา
ผมสงสัยว่าเมื่อก่อนเด็กๆ เล่นเกมอะไรกันนอกบ้าน เขาคิด คุณตาคุณยายของเขาเล่นฟุตบอลเหมือนกันหรือเปล่าเมื่อพวกท่านยังเด็ก?
ฮีลามันหยุดลูกบอลด้วยเท้าของเขา แต่เดี๋ยวก่อน … เขาถามได้นี่นา!
เขาวิ่งเข้าไปที่คอมพิวเตอร์และเข้าสู่ระบบบัญชีอีเมลของเขา คุณพ่อคุณแม่สร้างอีเมลนี้ขึ้นมาเพื่อเขาโดยเฉพาะ เขาใช้อีเมลนี้เพื่อส่งถึงครอบครัวที่อาศัยอยู่ห่างไกล เขานั่งลงและพิมพ์อีเมลถึงคุณยายบาร์นส์
ฮีลามันสงสัยว่า …
อะไรคือสิ่งที่คุณยายชอบเล่นนอกบ้านเมื่อยังเด็ก? สิ่งที่ผมชอบเล่นคือฟุตบอล
รัก
ฮีลามัน
คลิก! เขาส่งคำถามไป เขาส่งคำถามเดียวกันนี้ไปให้คุณตาบาร์นส์ แล้วก็ส่งไปให้คุณย่ากับคุณปู่ไวท์ด้วย
วันรุ่งขึ้น ฮีลามันก็เข้ามาเช็คอีเมล เขาได้รับข้อความใหม่สองข้อความ! เขาคลิกอีเมลฉบับแรกเพื่อเปิด
สวัสดี ฮีลามัน!
สิ่งที่ย่าชอบเล่นนอกบ้านคือตุ๊กตากระดาษ ย่าและเพื่อนๆ จะเอาผ้าห่มมาแขวนเพื่อทำบ้านหลังเล็กๆ ย่ายังชอบเล่นหมากเก็บและตั้งเต รวมถึงขี่จักรยานด้วย
รัก
คุณย่าไวท์
เขาอ่านอีเมลของคุณปู่ไวท์เป็นฉบับถัดไป
สวัสดี ฮีลามัน
ตอนที่ปู่เป็นเด็ก เราไม่มีทีวีหรือคอมพิวเตอร์ ดังนั้นเราจึงเล่นกันอยู่นอกบ้านบ่อยมาก ในฤดูร้อนเราจะไปว่ายน้ำ และในฤดูหนาวเราไปเล่นสเก็ตน้ำแข็งกัน ปู่ยังชอบเล่นจับธงกับเพื่อนๆ ด้วย
รัก
คุณปู่ไวท์
ฮีลามันยิ้ม สนุกดีที่ได้เรียนรู้เกี่ยวกับคุณปู่คุณย่า
วันเวลาผ่านไป และฮีลามันก็ยังคงสงสัยอยู่ ทุกครั้งที่สงสัย เขาถามปู่ย่าตายายทุกครั้ง และเขาก็ได้เรียนรู้อะไรมากมายเกี่ยวกับพวกท่าน!
เขารู้ว่าคุณตาบาร์นส์เคยเรียนลีลาศ คุณยายบาร์นส์ชอบท่องจำคำศัพท์และทำสมุด คุณย่าไวท์เคยกลัวการร้องเพลงต่อหน้าคนอื่น แต่ต่อมาเธอร้องเพลงในพิธีเรียนจบมัธยมปลาย คุณปู่ไวท์เรียนรู้วิธีทำเครื่องบินจำลองตั้งแต่ยังเด็ก และท่านก็ยังชอบที่จะสร้างเครื่องบินเหล่านั้นอยู่
ฮีลามันหัวเราะเมื่อเขาอ่านเกี่ยวกับทอมมี่ ซึ่งเป็นแมวแก่ของคุณย่าไวท์ เธอเคยแต่งตัวให้ทอมมี่ด้วยเสื้อผ้าตุ๊กตาและเข็นทอมมี่ในรถเข็นตุ๊กตาของเธอ
“ลูกกำลังอ่านอะไรอยู่เหรอ ฮีลามัน?” คุณพ่อถาม
“อีเมลจากคุณย่าไวท์ครับ” ฮีลามันกล่าว “ผมเคยถามคำถามท่านไป”
ฮีลามันเปิดอีเมลทั้งหมดที่เขาเคยส่งไปหาปู่ย่าตายายให้คุณพ่อดู
“ดูเหมือนว่าลูกรวบรวมเรื่องราวดีๆ เกี่ยวกับประวัติครอบครัวเอาไว้นะ!” คุณพ่อบอก “ทำไมเราไม่เอาไปใส่ไว้ใน FamilySearch ล่ะ?”
ฮีลามันเอียงศีรษะ “ก็แค่อีเมลเอง อีเมลพวกนี้คือประวัติครอบครัวเหรอครับ?”
“ใช่แล้ว!” พ่อบอก “เมื่อใดก็ตามที่ลูกเรียนรู้เกี่ยวกับครอบครัว นั่นคือประวัติครอบครัว น่าจะเป็นความคิดที่ดีที่จะเก็บเรื่องราวเหล่านี้ไว้เพื่อให้เราจดจำได้ในภายหลังนะ นี่ พ่อจะทำให้ดู”
คุณพ่อช่วยฮีลามันเข้าสู่ระบบ FamilySearch.org และพิมพ์ทุกสิ่งที่ปู่ย่าตายายบอกเขา
“ตอนนี้เรื่องราวต่างๆ ได้รับการบันทึกไว้เพื่อให้ครอบครัวของเราสามารถอ่านได้ในภายหลัง เจ๋งใช่ไหม?” คุณพ่อถาม
“ครับ!” ฮีลามันยิ้ม “ผมยังมีคำถามอีกมากมายที่อยากจะถาม”
ภาพประกอบโดย แกเร็ธ คอนเวย์