พร้อมที่จะขี่จักรยาน
เควดอยากไปกับเพื่อนๆ ของเขา แต่มีปัญหาเพียงอย่างเดียว
เ ควดโบกมือลาเพื่อนๆ ขณะที่เขาเดินกลับบ้านจากโรงเรียน “ไว้เจอกัน!”
“เราจะขี่จักรยานของเราไปที่สวนสาธารณะสัปดาห์หน้า นายจะไปด้วยไหม?” เจมส์ถาม
เควดรู้สึกร้อนใบหน้าขึ้นมาในทันที
“อาจจะ” เขาตอบ “ฉันยังไม่รู้”
เควดรีบกลับบ้าน เขาคว้าจักรยานสีเขียวของเขาออกมาจากโรงรถ แล้วปัดฝุ่นออกจากเบาะ ยางจักรยานแบน แต่นั่นไม่สำคัญ เขาขี่มันไม่เป็นด้วยซ้ำ!
“ทุกอย่างโอเคไหม?” คุณพ่อถามขณะที่เดินออกมา
“เพื่อนๆ ผมอยากขี่จักรยานกันสัปดาห์หน้าครับ” เควดตอบ “แต่ผมขี่ไม่เป็น ผมกลัวว่าเพื่อนๆ จะล้อผม”
“ลูกมีเวลาฝึกทั้งสัปดาห์” คุณพ่อกล่าว “ลูกอยากเริ่มฝึกเลยไหม?”
เควดพยักหน้า
คุณพ่อช่วยสูบลมยางจักรยานให้เควด แล้วเควดก็ขึ้นขี่จักรยาน เขากำแฮนด์จักรยานแน่นจนกำปั้นของเขาซีดขาว
“โอเค พ่อจะช่วยประคองลูกไว้ ลูกเริ่มปั่นเลย” คุณพ่อพูด
เควดปั่นไปข้างหน้า แต่เมื่อจักรยานของเขาขยับ เขาก็เริ่มกังวล
“มันน่ากลัวเกินไป!” เขากล่าว เขากระโดดลงจากจักรยาน เขาสูดลมหายใจลึกๆ ไม่กี่ครั้ง แล้วเขาก็กลับขึ้นไปขี่จักรยานแล้วลองอีกครั้ง แต่จักรยานโคลงเคลงเหลือเกิน!
“ผมคิดว่าผมทำไม่ได้” เขาพูด “เราสวดอ้อนวอนทูลขอพระบิดาบนสวรรค์ให้ช่วยเราได้ไหม?”
คุณพ่อพยักหน้า เควดกอดอกและหลับตา
“ข้าแต่พระบิดาบนสวรรค์ ขอทรงช่วยข้าพระองค์ฝึกขี่จักรยาน ขอทรงช่วยให้ข้าพระองค์ไม่กลัวมากนัก ในพระนามของพระเยซูคริสต์ เอเมน” เมื่อเควดสวดอ้อนวอนจบ เขารู้สึกสงบ เขากอดคุณพ่อ
“พร้อมลองอีกครั้งไหม?” คุณพ่อถาม
“ครับ”
คุณพ่อช่วยให้เควดกลับขึ้นจักรยานอีกครั้ง เควดวางเท้าบนแป้นถีบ เควดวางมือไว้บนแฮนด์แล้วมองไปข้างหน้า แล้วเขาก็เริ่มปั่น
ครั้งแรกๆ เควดไม่สามารถประคองจักรยานให้ตั้งตรงได้ แต่เขาก็พยายามต่อไป ในที่สุดเขาก็สามารถปั่นจักรยานไปจนสุดแนวตึกโดยไม่ล้มลง เขายิ้มและชูกำปั้น เขาสามารถขี่จักรยานได้โดยไม่ต้องให้คุณพ่อช่วย!
“ผมทำได้แล้ว!” เควดบอก “สนุกมากเลย”
“เยี่ยม!” คุณพ่อพูด
เควดฝึกขี่จักรยานทุกวัน สัปดาห์ต่อมา เพื่อนๆ มาที่บ้านของเขา ทุกคนล้วนขี่จักรยานของตนมา
“เฮ้ เควด” เจมส์กล่าว “อยากไปสวนสาธารณะกับพวกเราไหม?“
เควดสวมหมวกนิรภัยของตน “ไปสิ! ขอบคุณที่ชวนฉันนะ!”
เควดกระโดดขึ้นขี่จักรยานของเขา ด้วยความช่วยเหลือจากคุณพ่อและพระบิดาบนสวรรค์ เขาพร้อมที่จะขี่จักรยานแล้ว!
ภาพประกอบโดย มาร์ค โรบิสัน