การกลับใจเป็น สิ่งที่ดี!
เจมมาไม่รู้ว่าทำไมเธอจึงโกรธมาก
เ จมมากับฮาร์เปอร์เพื่อนของเธอนั่งอยู่ใต้ต้นไม้ตรงหน้าบ้านของเจมมา ต้นไม้เต็มไปด้วยดอกสีชมพู เป็นวันที่แสนวิเศษ
“รู้ไหม?” ฮาร์เปอร์กล่าว “ญาติของฉันกำลังจะเรียนจบโรงเรียนประถม”
เจมมาถอนหญ้า เธอหวังว่า ตัวเธอเอง ก็กำลังจะเรียนเช่นกัน
“ก็คงดีมั้ง” เธอกล่าว
“เราจะฉลองด้วยการจัดงานปาร์ตี้ครอบครัวครั้งใหญ่” ฮาร์เปอร์กล่าว “ญาติฉันรอแทบไม่ไหวแล้วที่จะเข้าเรียนมัธยมต้นต่อปีหน้า เขาโชคดีมาก!”
“พี่ชายฉันก็เรียนมัธยมต้นแล้ว” เจมมาพูด
“รู้ไหมว่าตอนเรียนมัธยมต้น นักเรียนจะมีล็อกเกอร์เป็นของตัวเองด้วย?” ฮาร์เปอร์ถาม
“รู้สิ!” เจมมากล่าว “ฉันเพิ่งบอกเธอไปว่าพี่ชายฉันก็เรียนมัธยมต้นแล้ว” ทำไมฮาร์เปอร์จึงต้องอวดเบ่งอยู่เรื่อย? เจม-มาคิด เธอไม่ให้โอกาสฉันพูดอะไรเลย!
“โรงยิมก็ด้วย! พวกเขาจะได้ไปโรงยิมทุกวัน” ฮาร์เปอร์กล่าว “ญาติของฉันบอกว่า—”
“ฮาร์เปอร์ ฉันไม่สนใจว่าญาติของเธอเคยพูดว่าอะไร” เจมมากล่าว “ฉันรู้เกี่ยวกับโรงเรียนมัธยมต้นหมดแล้ว”
ฮาร์เปอร์หลบตาลงมองเหล่าดอกไม้ที่ร่วงโรยจากต้นไม้ ใบหน้าของเจมมารู้สึกร้อนผ่าว เธอไม่รู้ว่าควรทำอะไรหรือพูดอะไร
ในที่สุดเจมมาก็ยืนขึ้น เธอปัดฝุ่นออกจากกางเกงของเธอแล้ววิ่งเข้าบ้านของเธอไป
เหตุใดเธอจึงโกรธมาก? ฮาร์เปอร์ไม่ได้ทำอะไรผิดเลย เจมมานั่งอยู่ที่ปลายเตียงและสูดลมหายใจลึกๆ เธอคิดว่าเธอไม่น่าพูดแบบนั้นกับฮาร์เปอร์เลย ไม่มีความเมตตาเลยสักนิด
เธอมองที่โต๊ะและเห็นแฟ้มสีพีชที่มีหัวใจแวววาว นั่นคือหนังสือบัพติศมาที่คุณแม่ทำให้เธอ ภายในนั้นมีรูปภาพต่างๆ ในชีวิตของเธอ รวมทั้งข้อความจากครอบครัวและเพื่อนๆ เธอคว้าแฟ้มมาพลิกดูแต่ละหน้า
เธอสังเกตเห็นข้อความหนึ่ง เขียนไว้ว่า “ฉันอยากให้เธอรู้ว่าพระบิดาบนสวรรค์ทรงภูมิใจกับการที่เธอเลือกรับบัพติศมา เมื่อเธอทำผิดพลาดแล้วกลับใจ พระองค์จะทรงให้อภัยเธอ การกลับใจเป็นสิ่งที่ดี!”
เจมมาสูดลมหายใจลึกๆ วิธีที่เธอปฏิบัติต่อฮาร์เปอร์ไม่ใช่การเลือกที่ดี แต่ตอนนี้เธอรู้แล้วว่าต้องทำอะไร
เธอวิ่งออกไปข้างนอกแล้วนั่งลงกับฮาร์เปอร์ ฮาร์เปอร์ก้มหน้าลง
“ฉันขอโทษที่พูดแบบนั้น ฉันไม่น่าหยาบคายขนาดนั้นเลย” เจมมากล่าว
ฮาร์เปอร์เงยหน้า “ไม่เป็นไร ฉันรู้ว่าเธอไม่ได้ตั้งใจ ขอบคุณที่พูดว่าขอโทษ” เธอมอบดอกไม้ที่ร่วงลงมาจากต้นให้เจมมา
คืนนั้น เจมมาเล่าให้แม่ฟังว่าเกิดอะไรขึ้น “ฮาร์-เปอร์ให้อภัยหนู” เจมมากล่าว “แต่หนูยังต้องกลับใจกับพระบิดาบนสวรรค์ คุณแม่ช่วยหนูหน่อยได้ไหมคะ?”
“แน่นอน” คุณแม่ตอบ คุณแม่กอดเจม-มาแน่น “ลูกอยากสวดอ้อนวอนเรื่องนี้เลยไหม?”
เจมมากับคุณแม่คุกเข่าลง
“พระบิดาบนสวรรค์” เจมมาสวดอ้อนวอน “ข้าพระองค์ขอโทษที่ข้าพระองค์ใจร้ายกับฮาร์เปอร์ ข้าพระองค์ต้องการกลับใจและปฏิบัติตนให้ดีขึ้น”
เจมมารู้สึกดีอยู่ภายในเมื่อสวดอ้อนวอน เธอดีใจที่เธอสามารถแก้ไขสิ่งต่างๆ กับฮาร์เปอร์ได้ และกับพระบิดาบนสวรรค์ การกลับใจ เป็น สิ่งที่ดี!
ภาพประกอบโดย แคโรไลนา ฟาเรียส