2022
Onkruid en slechte woorden
September 2022


Onkruid en slechte woorden

‘Laten we elkaar iets beloven’, zei mama.

mom and boy weeding together

‘Kunnen we even praten?’ vroeg Jonas aan mama. Hij ging in het gras naast het bloembed zitten waar mama onkruid aan het wieden was.

‘Is goed. Wat is er?’ vroeg mama. Ze deed haar vuile handschoenen uit.

‘Vandaag zeiden enkele kinderen op school een woord dat ik niet kende. Ze lachten toen ze het zeiden’, zei Jonas. ‘Ik denk dat het een slecht woord was.’

‘Hoe voelde je je toen je het woord hoorde?’ vroeg mama.

‘Niet zo goed.’

Jonas fluisterde mama het woord in. Ze vertelde hem wat het betekende. Jonas had gelijk. Het was geen goed woord.

‘Maar waarom is het slecht?’ vroeg hij.

‘Het is slecht omdat het onaardig en respectloos is. Als we dat soort woorden gebruiken, maken we het voor de Heilige Geest moeilijker om bij ons te zijn. De Heilige Geest liet je weten dat het een slecht woord was. Daarom voelde je je niet goed vanbinnen.’

Jonas fronste. ‘Maar de andere kinderen vonden het leuk. Waarom was ik de enige die zich ongemakkelijk voelde?’

‘Hoe weet je dat de andere kinderen zich niet ongemakkelijk voelden?’ vroeg mama.

‘Omdat ze allemaal lachten als iemand het woord zei.’ Jonas was in de war.

‘Soms lachen mensen als ze zich ongemakkelijk voelen’, zei mama. ‘En als ze vaak slechte woorden horen of zeggen, stoort het ze na een tijdje niet meer. Maar dat maakt het nog niet goed. Het is een beetje zoals dit onkruid. Ik wied het om de tuin schoon te houden en goede planten te laten groeien.’

‘Ik ben blij dat ik het woord niet heb gezegd’, zei Jonas.

‘Ik ook’, zei mama. ‘Ik ben trots op je. En ik heb een idee. Laten we elkaar iets beloven.’

‘Wat dan?’ vroeg Jonas.

‘Laten we beloven goede woorden in plaats van slechte woorden te zeggen. Dat kan onze afspraak zijn.’

Jonas vond dat een goed idee. Hij en mama schudden elkaar de hand. Jonas voelde zich goed over de belofte die hij met mama had gedaan.

‘En misschien kun je nu beloven me met het onkruid te helpen?’ vroeg mama. ‘Dan beloof ik dat we daarna naar het park gaan.’

Jonas grijnsde en pakte een schop. ‘Afgesproken.’

Jonas voelde zich veel beter toen hij mama hielp. Hij wist dat het een goede keuze was om geen slechte woorden te zeggen.

mom and boy weeding together

Illustratie, Dan Widdowson