Πώς η Σίντα έγινε γενναία
Η Σίντα φοβόταν πολύ να μιλήσει στους συμμαθητές της.
Η Σίντα πήρε μια μεγάλη ανάσα και μπήκε στη νέα της τάξη. Ήταν η πρώτη της μέρα στην τετάρτη τάξη.
Πέρυσι, η Σίντα ήταν στη δευτέρα τάξη. Τα πήγε τόσο καλά, που το σχολείο της την άφησε να παραλείψει την τρίτη τάξη. Η Σίντα ήταν ενθουσιασμένη να κάνει δυσκολότερα μαθηματικά προβλήματα και να διαβάσει περισσότερα βιβλία στην τετάρτη τάξη. Όμως δεν ήταν ευτυχισμένη που έπρεπε να αφήσει τους παλιούς της φίλους.
Καθώς κοιτούσε γύρω στην αίθουσα, η Σίντα ένιωθε μικρή. Όλοι οι νέοι συμμαθητές της έδειχναν μεγαλύτεροι και ψηλότεροι από εκείνη. Τι θα γινόταν εάν δεν μπορούσε να γίνει μέρος της τάξης;
Επέλεξε ένα θρανίο και κάθισε. Ένα ψηλό κορίτσι κάθισε δίπλα της. «Γεια» είπε η Σίντα.
«Τι κάνεις εδώ;» ρώτησε το κορίτσι. «Νόμιζα ότι θα ήσουν στην τρίτη τάξη».
«Το σχολείο με προεβίβασε μία τάξη» είπε η Σίντα νευρικά.
Το κορίτσι έκανε μια κακιά γκριμάτσα. «Λοιπόν, δεν με νοιάζει πόσο έξυπνη είσαι. Είσαι ακόμη μωρό».
Η Σίντα ένιωσε απαίσια μέσα της. Για το υπόλοιπο της εβδομάδας, φοβόταν πολύ να μιλήσει σε οποιονδήποτε από τους συμμαθητές της. Κάθε φορά που άκουγε κάποιον να γελά ή να ψιθυρίζει, συνοφρυωνόταν. Πιθανόν να έλεγαν άσχημα πράγματα για εκείνη.
Εκεί που νόμιζε ότι τα πράγματα δεν μπορούσαν να γίνουν χειρότερα, η Σίντα πήρε πίσω ένα τεστ μαθηματικών. Ήθελε να κλάψει, όταν κοίταξε τη βαθμολογία της. Τα μαθηματικά ήταν το αγαπημένο της μάθημα. Ποτέ στο παρελθόν δεν είχε σημειώσει τόσο χαμηλή βαθμολογία σε τεστ.
Όταν έφτασε σπίτι, η Σίντα δεν μπορούσε να συγκρατήσει τα δάκρυά της. «Δεν έχω φίλους» είπε στους γονείς της. «Δεν ανήκω στην τετάρτη. Δεν είμαι αρκετά έξυπνη».
«Λυπάμαι που είναι τόσο δύσκολο» είπε η μητέρα της Σίντα. «Όμως είσαι έξυπνη. Και μαθαίνεις ακόμη».
Η Σίντα σκούπισε τα μάτια της. «Μακάρι να μπορούσα να πάω στην τρίτη τάξη».
Ο μπαμπάς έμεινε σιωπηλός για ένα λεπτό. «Θα ήθελες μία ευλογία της ιεροσύνης;» ρώτησε.
Η Σίντα έγνεψε καταφατικά. Ίσως μία ευλογία από τον μπαμπά να την βοηθούσε να νιώσει καλύτερα.
Η Σίντα κάθισε σε μία καρέκλα και ο μπαμπάς έβαλε τα χέρια του επάνω στο κεφάλι της.
«Σε ευλογώ ώστε να μην φοβάσαι» είπε ο μπαμπάς. «Και σε ευλογώ να αγαπάς τους νέους συμμαθητές σου. Καθώς σε γνωρίζουν, θα αγαπήσουν κι εσένα».
Ένα ήρεμο συναίσθημα εξαπλώθηκε στη Σίντα. Ένιωσε ότι τα λόγια του μπαμπά της ήταν αυτά που ο Επουράνιος Πατέρας ήθελε εκείνη να ακούσει.
Μετά την ευλογία, η μαμά βοήθησε τη Σίντα να λύσει μαθηματικά της. Σύντομα η Σίντα αισθανόταν λίγο καλύτερα.
Την επόμενη μέρα στο σχολείο, η Σίντα θυμήθηκε την ευλογία της και προσπάθησε να είναι γενναία. Χαμογέλασε στους συμμαθητές της. Όταν έδειξε αγάπη, ένιωθε να τους φοβάται λιγότερο! Μερικοί από αυτούς ήταν ακόμη και πολύ ευγενικοί. Εργάσθηκε σκληρά για να μάθει και σύντομα και οι βαθμοί της βελτιώθηκαν.
Μέχρι το τέλος του σχολικού έτους, η Σίντα απέκτησε πολλούς φίλους. Χαιρόταν που ο Επουράνιος Πατέρας την είχε βοηθήσει να είναι γενναία. Και ήταν ευγνώμων που μπορούσε πάντα να έχει την ευλογία της δύναμης της ιεροσύνης να την βοηθά.