‘Voor eeuwig en altijd’, Vriend, april 2023, 12–13.
Voor eeuwig en altijd
‘Ga ik Rosie ooit nog terugzien?’ vroeg James.
Dit verhaal vond plaats in de Verenigde Staten.
James zat op zijn bed. Het was muisstil in huis. Hij miste zijn zusje, Rosie. Ze was pas overleden. Ze was maar twee weken oud geworden.
James vond mama in haar kamer. Hij keek naar Rosies lege wiegje. Dat maakte hem verdrietig.
‘Mama,’ zei hij zachtjes, ‘ik mis Rosie heel erg.’
Mama glimlachte, maar zag er ook verdrietig uit. Ze gaf James een dikke knuffel. ‘Ik ook.’
‘Ga ik haar ooit nog terugzien?’ vroeg James.
‘Jazeker’, zei mama. ‘Ooit zullen we allemaal Rosie weer zien.’
James probeerde zich Rosie voor te stellen. Hij dacht aan haar pluizige haar en kleine handjes. Hij hield van Rosie. Hij was blij dat hij haar ooit terug zou zien. Maar nu was hij verdrietig dat ze er niet meer was.
Een paar dagen later was het tijd voor de thuisavond. Soms gaf papa of mama een les. Andere keren maakten ze samen iets lekkers. Maar deze week zei papa: ‘Laten we een stukje gaan rijden.’
Mama pakte een groot boek, en ze stapten in de auto. James zag al snel een tuin met roze, rode en gele tulpen. Hij zag een lang, wit gebouw met een gouden standbeeld erop. Deze plek gaf hem een bijzonder gevoel.
‘Weet je waar we zijn?’ vroeg papa.
‘Bij de tempel!’ zei James.
‘Dat klopt’, zei mama. ‘Hier zijn papa en ik getrouwd.’
Ze stapten uit de auto en gingen op een bankje zitten. Mama sloeg het boek open. James zag een foto van de tempel. Mama en papa stonden ook op de foto. Mama droeg een lange, witte jurk.
‘Je lijkt wel een koningin’, zei James tegen mama. ‘En de tempel lijkt op een kasteel.’
Mama glimlachte. ‘De tempel is veel bijzonderder dan een kasteel. Dankzij de tempel kunnen we voor eeuwig met ons gezin samenzijn.’
Mama sloeg de bladzijde om. James wees naar een foto van een baby’tje. ‘Ben ik dat?’ vroeg hij.
‘Ja’, zei mama. ‘Je was zo’n lieve baby. Ik ben zo blij dat we voor eeuwig bij je kunnen zijn.’
Mama sloeg de volgende bladzijde om. Er stond een foto van Rosie op.
‘Ook bij Rosie?’ vroeg James.
‘Ook bij Rosie’, zei papa. ‘Als het tijd is om naar de hemel te gaan, kunnen we weer bij Rosie zijn.’
‘Voor eeuwig?’ vroeg James.
‘Voor eeuwig en altijd’, zei mama. Ze sloeg om naar de laatste bladzijde. James zag een foto van zichzelf met papa, mama en Rosie.
James keek omhoog naar de tempel. Hij miste Rosie. Maar hij was blij dat zijn hemelse Vader een manier heeft bedacht waarop hun gezin eeuwig samen kan zijn.
Illustraties, Hollie Hibbert