‘Een zondagse verrassing’, Vriend, april 2023, 28–29.
Een zondagse verrassing
‘Papa, waarom ga je niet met ons mee naar de kerk?’
Dit verhaal vond plaats in Maleisië.
Janarthn ging elke week graag naar de kerk. Hij wilde geen enkele zondag missen! Hij was enig kind, dus zijn vrienden in het jeugdwerk waren net broertjes en zusjes. Hij vond het fijn om met hen over Jezus te leren en te zingen. Zijn mama ging met hem mee naar de kerk, maar zijn papa nooit. Papa was geen lid van de kerk.
Op een avond vroeg Janarthn tijdens het eten: ‘Papa, waarom ga je niet met ons mee naar de kerk?’
Papa keek op van zijn bord. ‘Ik heb het op zondag best druk.’
‘Maar papa, het is belangrijk om de sabbat te heiligen’, zei Janarthn. ‘Dat staat in de Schriften.’
Mama keek verbaasd op. ‘Je hebt tijdens je lessen in de kerk goed geluisterd. Maar het is niet erg dat je vader niet met ons meegaat. Hij helpt ons op veel andere manieren.’
Toen Janarthn zich klaarmaakte om naar bed te gaan, bedacht hij hoe het zou zijn als papa mee naar de kerk kwam. Hij was soms een beetje verdrietig als hij zijn vrienden bij hun ouders zag zitten. Hij wilde dat papa bij mama en hem zou zijn.
Voor het slapengaan knielde Janarthn neer om te bidden. ‘Lieve hemelse Vader,’ zei hij, ‘laat papa alstublieft op zondag tijd hebben, zodat hij met mama en mij mee kan gaan. Ik wil heel graag naast hem in de kerk zitten.’
Een paar weken later riep mama Janarthn naar haar kamer.
‘Het spijt me, maar we kunnen vandaag niet naar de kerk’, zei ze. ‘Ik voel me niet lekker.’
Janarthn fronste zijn wenkbrauwen. ‘Maar dan mis ik vandaag mijn vrienden en de les. Ik wil echt naar de kerk.’
‘Maak je geen zorgen’, zei ze. ‘Het is maar één zondag. En als je wil, kunnen we je jeugdwerkleerkracht bellen. Dan weet je waar de les over gaat.’
Janarthn kuste mama op haar voorhoofd. ‘Het is al goed. Rust maar uit, mama. Ik weet dat onze hemelse Vader zal begrijpen waarom ik vandaag niet naar de kerk kan gaan.’
Janarthn ging naar zijn kamer en pakte een exemplaar van de Vriend. Al kon hij niet naar de kerk gaan, hij kon wel de verhalen lezen om de sabbat te heiligen.
‘Janarthn!’ riep papa.
Janarthn kwam zijn kamer uit. ‘Wat is er, papa?’
Papa glimlachte. ‘Kleed je maar aan. Ik weet hoe graag je naar de kerk gaat, en ik wil niet dat je dat mist. Ik ga wel met je mee.’
Janarthn sperde zijn ogen wijd open. Hij kon het niet geloven! Met een brede glimlach maakte hij zich snel klaar.
In de kerk stelde Janarthn papa aan zijn vrienden voor. Papa zat tijdens de avondmaalsdienst naast hem. Janarthn was zo blij dat hij met zijn vader in de kerk was!
Na de bijeenkomst zei papa: ‘Ik moet even weg. Ik haal je na je jeugdwerkklas weer op, oké?’
‘Is goed’, zei Janarthn. Hij had liever dat papa bleef, maar was blij dat hij was gekomen. Het was echt een geweldige zondagse verrassing!