Kinderen en jongeren

Geef de moed nooit op

Blake H. (10), Arizona (VS)

In de zomervakantie heb ik een roboticacursus gevolgd op een middelbare school in de buurt. Ik was een van de jongste deelnemers. Op de eerste dag deelden onze leerkrachten ons in groepjes in. In deze groepjes leerden we robots te programmeren. Door de robots te programmeren, konden we ze leren om de juiste weg door een doolhof te vinden. Het was erg moeilijk. Het kostte ons groepje meerdere dagen. De andere leerlingen kwamen niet altijd opdagen, en soms werkte ik met maar één andere leerling aan ons project.

Op de laatste dag hadden de leerkrachten een leuk spel bedacht dat we met de hele klas deden. Ze gaven elk groepje twintig ongekookte spaghettistokjes en tien marshmallows. We kregen de opdracht om een zo hoog mogelijke toren te bouwen. Er zaten die dag maar twee leerlingen in mijn groepje, dus kregen we hulp van iemand uit een ander groepje.

Illustratie, Macky Pamintuan

We waren lang met onze toren bezig en deden ons best. De toren die we hadden gebouwd, was iets te breed en niet zo hoog. We hadden het gevoel dat we beter hadden gekund. Mijn teamgenoten wilden ermee stoppen, maar ik zei: ‘Laten we de moed niet opgeven.’ We verplaatsten spaghettistokjes van de zijkant naar de bovenkant van onze toren. Die werd beetje bij beetje hoger!

Doordat we niet opgaven, behaalden we een gedeelde eerste plaats. Ik heb geleerd dat we, hoe moeilijk het ook wordt, nooit de moed moeten opgeven!