‘Een apostel als gast’, Vriend, september 2023, 12–13.
Een apostel als gast
Johne wilde graag meer over een apostel te weten komen.
Dit verhaal heeft zich in Guam afgespeeld.
Johne keek toe hoe zijn pleegmoeder de tafel dekte. Ze plakte een foto van ouderling Dieter F. Uchtdorf en een tekening van een vliegtuig op een lege stoel.
‘Aan tafel!’ riep mama.
Johnes pleegzus, Lydia, sprong op van de sofa. ‘Ik heb honger als een paard!’
‘Ik ook’, zei Johne.
Mama duwde Johnes rolstoel aan tafel en ging naast hem zitten. Papa en Lydia gingen ook aan tafel zitten. Johne vond het erg fijn als ze ’s avonds samen konden eten.
Papa zegende het eten en mama gaf de kip en rijst rond. ‘We gaan vanavond meer over een apostel te weten komen’, zei ze. Ze wees naar de foto op de stoel. ‘Wie weet wie dat is?’
‘Dat is ouderling Uchtdorf’, zei Johne.
Papa knikte. ‘Hij is vanavond onze gast.’
‘Mag ik morgen onze gast kiezen?’ vroeg Lydia.
‘Ja hoor’, zei mama.
Johne wilde graag meer over ouderling Uchtdorf te weten komen. De algemene conferentie zou over twee weken plaatsvinden en Johnes pleeggezin had een geweldige traditie om zich erop voor te bereiden. Elke avond kozen ze een apostel over wie ze meer te weten wilden komen. Mama plakte dan een foto van de apostel op een stoel. en vertelde weetjes over hem en verhalen over zijn kinderjaren.
‘Wat weten jullie over ouderling Uchtdorf?’ vroeg papa.
‘O, ik weet iets!’ zei Lydia. ‘Hij bestuurde vliegtuigen!’ Ze wees naar de tekening van het vliegtuig op de stoel.
‘Dat klopt’, zei mama. ‘Voordat hij apostel was, was hij piloot in Duitsland.’
Johne deed alsof zijn hand een vliegtuigje was en maakte een zoevend geluid. ‘Zoef!’
‘Ouderling Uchtdorf is als kind lid van de kerk geworden’, zei papa. ‘Net als jij, Johne.’
Johne keek naar de foto. Hij vond het moeilijk om zich ouderling Uchtdorf als kind voor te stellen.
‘En ’s zondags had hij in de kerk een bijzondere taak’, zei mama. ‘Er moest lucht door het orgel gepompt worden zodat het werkte. Tijdens de dienst pompte hij de lucht door het orgel zodat ze de lofzangen konden spelen.’
‘Dat kostte vast heel wat moeite’, zei papa. ‘Maar hij hield van de muziek. Zijn lievelingsliedje was “Wees steeds een zonnestraaltje”.’
Lydia grijnsde. ‘Dat is ook mijn lievelingsliedje!’
‘Ouderling Uchtdorf lijkt op ons’, zei mama. ‘En over een paar weken kunnen we naar hem luisteren wanneer hij tot de hele kerk spreekt. Hij vertelt ons dan wat Jezus Christus wil dat we allemaal horen!’
Na het eten nam mama de foto van de stoel. Ze plakte de foto op de muur naast de platen van de andere apostelen. Die bleven daar hangen tot na de conferentie, zodat ze de sprekers beter konden herkennen.
Johne hielp papa met de afwas. Papa waste af en Johne droogde af. Hij keek naar de foto’s aan de muur en glimlachte.
Johne vond het erg leuk om meer over de apostelen te weten te komen! Hij stond te popelen om hun conferentietoespraken te horen.
Illustratie, Brooke Smart