«Περισσότερη από μία καλή ημέρα εξάσκησης», Φίλος, Νοέ 2023, 14-15.
Περισσότερη από μία καλή ημέρα εξάσκησης
Η κυρία δεν είχε καλή διάθεση. Θα μπορούσε να βοηθήσει ο Ισμαήλ;
Αυτή η ιστορία έλαβε χώρα στη Βολιβία.
Ο Ισμαήλ χαμογέλασε καθώς έβγαινε στη λιακάδα. Αυτός και ο Papá [μπαμπάς] πήγαιναν στο πάρκο. Καθώς περπατούσαν, ο Ισμαήλ κρατούσε το χέρι του Papá [μπαμπά] και μετέφερε την μπάλα του. Στον Ισμαήλ άρεσε να περνά χρόνο με τον papá [μπαμπά] – ειδικά όταν έπαιζαν ποδόσφαιρο!
Όταν έφθασαν στο πάρκο, ο Ισμαήλ κοίταξε τριγύρω. Μία κυρία ξεχορτάριαζε κοντά στο γήπεδο του ποδοσφαίρου. Μία οικογένεια βάδιζε στο πεζοδρόμιο. Αλλά κανείς δεν έπαιζε στο γήπεδο του ποδοσφαίρου. Ο Ισμαήλ και ο Papá [μπαμπάς] είχαν πολύ χώρο για εξάσκηση!
«Έτοιμοι να παίξουμε;» ρώτησε ο μπαμπάς.
«Ναι!» Ο Ισμαήλ έτρεξε όσο πιο γρήγορα μπορούσε στο γήπεδο. Έκανε ασκήσεις ζιγκ-ζαγκ, εκτελέσεις πέναλτι και βολές κόρνερ.
Ο papá [μπαμπάς] κλότσησε την μπάλα δυνατά. Πέταξε ακριβώς επάνω από το κεφάλι του Ισμαήλ!
«Θα την πιάσω» είπε ο Ισμαήλ. Έτρεξε στη γωνία του γηπέδου και έπιασε τη μπάλα. Είδε την κυρία να σκάβει ακόμα στο χώμα. Φαινόταν κουρασμένη.
«Θα είμαι εγώ τώρα ο τερματοφύλακας» είπε ο Papá [μπαμπάς]. «Δες αν μπορείς να σκοράρεις!»
Ο Ισμαήλ έτρεξε πίσω και κλότσησε την μπάλα προς το τέρμα. Ο papá [μπαμπάς] άπλωσε το χέρι για να τη σταματήσει, αλλά ίσα που αστόχησε.
«Γκοοολ!» Ο Ισμαήλ ζητωκραύγαζε καθώς η μπάλα κτυπούσε στα δίχτυα.
Γρήγορα είχε περάσει μία ολόκληρη ώρα. «Ώρα να πάμε σπίτι» είπε ο Papá [μπαμπάς].
Ο Ισμαήλ κοίταξε πίσω τη γυναίκα που ξεχορτάριαζε. Η εργασία στον ήλιο δεν είναι τόσο διασκεδαστική όσο το ποδόσφαιρο, σκέφτηκε. Ήθελε να της φτιάξει τη διάθεση. Τότε είχε μια ιδέα!
«Papá [μπαμπά], δεν νομίζεις ότι αυτή η κυρία κάνει καλή δουλειά;» ρώτησε.
«Τι;» Ο papá [μπαμπάς] κοίταξε τη γυναίκα. «Α, ναι».
«Νομίζω ότι θα πρέπει να πάμε να της το πούμε!» είπε ο Ισμαήλ.
«Λοιπόν, πρέπει να βιαστούμε να πάμε σπίτι. Η Mamá [μαμά] μας περιμένει» είπε ο Papá [μπαμπάς].
Ο Ισμαήλ παρακολουθούσε τη γυναίκα να σκουπίζει το μέτωπό της. Το αίσθημα να της μιλήσει γινόταν δυνατότερο. «Αισθάνομαι πραγματικά ότι θα έπρεπε να το κάνουμε» είπε. Πήρε το χέρι του Papá [μπαμπά] και την πλησίασε.
«Καλημέρα, κυρία» είπε ο Ισμαήλ χαιρετώντας την.
Η γυναίκα δεν σήκωσε το βλέμμα της. «Τι θέλετε;»
Ο Ισμαήλ μπορούσε να καταλάβει ότι δεν ήταν πολύ χαρούμενη. Όμως αυτό δεν τον σταμάτησε. «Ήθελα να σας πω ότι κάνετε σπουδαία δουλειά!»
Αυτή τη φορά η γυναίκα τον κοίταξε.
Ο Ισμαήλ χαμογέλασε. «Σας ευχαριστώ που φροντίζετε το πάρκο!»
Η γυναίκα χαμογέλασε και αυτή. «Σε ευχαριστώ» είπε. Στη συνέχεια το χαμόγελό της έγινε ακόμη πιο πλατύ. «Σε ευχαριστώ πάρα πολύ».
Ο Ισμαήλ ένιωθε χαρούμενος καθώς γυρνούσε στο σπίτι με τον Papá [μπαμπά].
«Νομίζω ότι αυτό που είπες ήταν σημαντικό γι’ αυτήν» είπε ο Papá [μπαμπάς]. «Χαίρομαι που ανταποκρίθηκες στο αίσθημα που είχες».
«Και εγώ». Ο Ισμαήλ σκέφθηκε για μια στιγμή. Κατόπιν ρώτησε: «Νομίζεις ότι ήταν το Άγιο Πνεύμα;»
Ο papá [μπαμπάς] έγνεψε καταφατικά. «Μερικές φορές το Άγιο Πνεύμα μάς δίνει τη σκέψη να βοηθήσουμε κάποιον. Και αυτό ακριβώς έκανες».
Ο Ισμαήλ χαμογέλασε πλατιά. Η ομιλία με την κυρία ήταν μικρό πράγμα, αλλά είχε κάνει την ημέρα της καλύτερη. Ακούγοντας το Άγιο Πνεύμα, είχε κάνει την ημέρα του καλύτερη επίσης!
Εικονογράφηση υπό Jennifer Bricking