«Βοηθώντας τον μικρό αδελφό», Φίλος, Νοέ 2023, 16-17.
Βοηθώντας τον μικρό αδελφό
Κανείς δεν είχε χρόνο για τη Λάσια τώρα.
Αυτή η ιστορία έλαβε χώρα στη Νότιο Αφρική.
Η Λάσια είχε έναν νέο μικρό αδελφό. Το όνομά του ήταν Λίαμ. Είχε σκούρα μαλλιά και μικροσκοπικά χέρια και πόδια. Ήταν τόσο χαριτωμένος!
Όμως μερικές φορές ήταν δύσκολο να έχεις ένα νεογέννητο στην οικογένεια. Η μαμά και ο μπαμπάς ήταν πάντα απασχολημένοι τώρα. Και ο Λίαμ έκλαιγε πολύ.
«Μαμά, μπορείς να μου διαβάσεις μία ιστορία;» ρώτησε η Λάσια.
«Πρέπει να πλύνω τον Λίαμ στη μπανιέρα» είπε η μαμά. «Ίσως μπορείς να διαβάσεις μία ιστορία με την Αριάνα».
Η Λάσια κάθισε στο πάτωμα με τη μικρή της αδελφή. Ξεφύλλισαν τις σελίδες ενός βιβλίου. Αλλά δεν ήταν το ίδιο χωρίς τη μαμά.
«Μπαμπά, θα παίξεις ένα παιχνίδι μαζί μου;» ρώτησε η Λάσια.
«Πρέπει να βοηθήσω τη μαμά με το μωρό πριν πάω στη δουλειά» είπε ο μπαμπάς.
Η Λάσια συνοφρυώθηκε. Η μαμά και ο μπαμπάς δεν είχαν ποτέ χρόνο για εκείνη τώρα! Πάντα βοηθούσαν τον Λίαμ.
Σύντομα ο μπαμπάς έφυγε για τη δουλειά. Η μαμά έβαλε τον Λίαμ για έναν υπνάκο. Κάθισε με τη Λάσια και την Αριάνα στον καναπέ. Φαινόταν κουρασμένη.
«Ήμασταν πολύ απασχολημένοι με τον Λίαμ» είπε η μαμά. «Έχεις αισθανθεί λίγο μόνη;»
Η Λάσια έγνευσε καταφατικά. Ένιωθε σαν να ήθελε να κλάψει.
Η μαμά αγκάλιασε τη Λάσια και την Αριάνα. «Ο Λίαμ χρειάζεται πολλή βοήθεια τώρα, επειδή είναι τόσο μικρός. Δεν μπορεί να κάνει τίποτα μόνος του ακόμα, όπως μπορείτε εσείς».
«Ξέρω!» είπε η Λάσια.
«Αλλά αν θέλεις, μπορείς να με βοηθήσεις να φροντίσω τον Λίαμ». Η μαμά χαμογέλασε.
«Αλήθεια;» ρώτησε η Λάσια. Της άρεσε αυτή η ιδέα.
«Και εγώ;» ρώτησε η Αριάνα.
«Και εσύ επίσης» είπε η μαμά.
Σύντομα ο Λίαμ άρχισε να κλαίει. Όταν η μαμά άλλαξε την πάνα του, η Λάσια της έφερε τα μαντηλάκια.
«Σε ευχαριστώ» είπε η μαμά.
Την επομένη ημέρα, όταν ο Λίαμ έκανε μπάνιο, η Λάσια και η Αριάνα διάλεξαν να φορέσει μία καθαρή ενδυμασία. Είχε χαριτωμένα ζωάκια επάνω της! Την έφεραν στη μαμά ώστε να ντύσει τον Λίαμ.
«Σε ευχαριστώ» είπε η μαμά.
Η Λάσια και η Αριάνα σκέφτηκαν άλλους τρόπους να βοηθήσουν. Έφτιαχναν τα κρεβάτια τους κάθε πρωί χωρίς να τους το ζητήσουν. Μερικές φορές έφτιαχναν επίσης το κρεβάτι της μαμάς και του μπαμπά! Και όταν ήταν ώρα του δείπνου, βοηθούσαν τον μπαμπά στην κουζίνα.
«Σας ευχαριστούμε» είπαν η μαμά και ο μπαμπάς.
Όταν έκλαιγε ο Λίαμ, η Λάσια προσπαθούσε να τον βοηθήσει να νιώθει καλύτερα. Τον κρατούσε και του μιλούσε με απαλή φωνή. Ο Λίαμ δεν μπορούσε να πει ευχαριστώ ακόμα. Όμως μία ημέρα χαμογέλασε πλατιά στη Λάσια!
Η Λάσια του χαμογέλασε και εκείνη. Χαιρόταν που μπορούσε να βοηθήσει τον μικρό αδελφό της και τη μαμά και τον μπαμπά της επίσης!
Εικονογραφήσεις υπό Shawna J. C. Tenney