«Ένα Πάσχα που θα θυμόμαστε », Φίλος, Μάρτιος 2024, 14-15.
Ένα Πάσχα που θα θυμόμαστε
Ο Γιόνας αισθάνθηκε την αγάπη του Ιησού καθώς τραγουδούσε.
Αυτή η ιστορία συνέβη στη Φινλανδία.
Ο Γιόνας γελούσε καθώς έτρεχε με τους αδελφούς του στο σαλόνι για οικιακή βραδιά. Μύριζε ακόμη το νόστιμο ψητό αρνί από το δείπνο του Πάσχα. Και μπορούσε ακόμα να γευθεί τον γλυκό pasha, το παραδοσιακό πασχαλινό επιδόρπιο.
Αφού η οικογένεια κάθισε ήσυχα, σηκώθηκε ο μεγαλύτερος αδελφός του Γιόνας, ο Τρίσταν.
«Καλό Πάσχα!» είπε ο Τρίσταν. Ξεκίνησε την οικιακή βραδιά τους με ένα τραγούδι και μία προσευχή. Στη συνέχεια ήλθε η ώρα για το ξεχωριστό μουσικό τους πρόγραμμα. Όλοι είχαν προετοιμάσει ένα τραγούδι να πουν για τον Ιησού Χριστό.
Ο Τρίσταν έπαιζε κιθάρα, παίζοντας κάθε χορδή με προσοχή. Μετά ο αδελφός του ο Έιναρ έπαιξε πιάνο. Τα δάχτυλά του κινούνταν στα πλήκτρα. Η μαμά, ο μπαμπάς και τα άλλα αδέλφια του Γιόνας έπαιξαν επίσης τραγούδια. Στον Γιόνας άρεσε να ακούει τη μουσική της οικογένειάς του.
Επιτέλους ήλθε η σειρά του Γιόνας. Πήρε μια βαθιά ανάσα και άρχισε να τραγουδά.
«Κι αν πάω να κάνω κακή εκλογή, τότε είναι π’ ακούω τη μικρή φωνή να μου λέει: “Πάντες αγάπα όπως ο Χριστός”»*.
Καθώς τραγουδούσε ο Ιωνάς, η καρδιά του γέμιζε από αγάπη. Τα μάτια του γέμιζαν δάκρυα χαράς. Φαινόταν σαν το Άγιο Πνεύμα να έλεγε στον Γιόνας ότι ο Επουράνιος Πατέρας και ο Ιησούς τον αγαπούσαν.
«Σας ευχαριστώ όλους που δείξατε τα ταλέντα σας» είπε ο μπαμπάς. Κράτησε ψηλά μία απεικόνιση. Έδειχνε τον Ιησού Χριστό να γονατίζει και να προσεύχεται δίπλα σε ένα δέντρο. «Ποιος ξέρει τι συμβαίνει σε αυτή την απεικόνιση;»
Ο Γιόνας σήκωσε το χέρι του. «Είναι ο Ιησούς που προσεύχεται στη Γεθσημανή».
Ο μπαμπάς έγνεψε καταφατικά. «Ναι. Εκεί είναι που αισθάνθηκε όλο τον πόνο και τη λύπη μας».
«Πήγε στον Κήπο της Γεθσημανή προτού πεθάνει» είπε η μαμά. «Αφού πέθανε, έζησε ξανά. Όλα αυτά είναι μέρος της Εξιλέωσής Του. Ο Ιησούς τα έκανε όλα αυτά επειδή μας αγαπά».
Η μαμά έβαλε ένα βίντεο για το πρώτο Πάσχα. Όταν τελείωσε το βίντεο, όλοι έμειναν σιωπηλοί για ένα λεπτό. Ο Γιόνας αισθάνθηκε ξανά την αγάπη του Επουράνιου Πατέρα και του Ιησού Χριστού.
«Τώρα είναι η ώρα για τη δραστηριότητά μας;» ρώτησε ο Γιόνας.
Η μαμά σηκώθηκε από τον καναπέ και πήγε στο ντουλάπι. «Ναι! Γιόνας θα με βοηθήσεις;»
Ο Γιόνας και η μαμά έβγαλαν κόλλα, ψαλίδια και μία στοίβα από περιοδικά της Εκκλησίας. Τα άπλωσαν στο πάτωμα. Στη συνέχεια η μαμά έδωσε σε όλους τα ειδικά ημερολόγιά τους για το Πάσχα. «Ας κάνουμε μία απεικόνιση του Ιησού Χριστού στα ημερολόγιά μας για το Πάσχα».
Ο Γιόνας κάθισε στο πάτωμα και άνοιξε το σημειωματάριό του.
Ο μπαμπάς πήρε ένα στυλό για να γράψει στο ημερολόγιό του. «Δίπλα στις απεικονίσεις σας, μπορείτε να καταγράψετε τι θα κάνετε για να ακολουθήσετε τον Επουράνιο Πατέρα και τον Ιησού, ώστε να μπορείτε να γίνετε περισσότερο όπως Εκείνοι».
Ο Γιόνας γύρισε τις σελίδες ενός από τα περιοδικά. Βρήκε μία απεικόνιση του Ιησού Χριστού που χαμογελούσε.
Ο Γιόνας έκοψε την απεικόνιση και την κόλλησε στο κέντρο της σελίδας του ημερολογίου του. Σκέφθηκε όλη την αγάπη που είχε αισθανθεί από τον Σωτήρα εκείνη την ημέρα. Κατόπιν έγραψε: «Θα ακολουθώ τον Επουράνιο Πατέρα και τον Ιησού όταν ακούω τον μπαμπά και τη μαμά και θα βοηθώ στις δουλειές. Και θα αγαπώ τους αδελφούς μου περισσότερο». Το σήκωσε ψηλά για να το δείξει στη μαμά. Εκείνη διάβασε αυτά που είχε γράψει και χαμογέλασε.
Ο Γιόνας θα θυμόταν αυτό το Πάσχα για πολύ καιρό. Αισθάνθηκε την αγάπη του Ιησού Χριστού, όταν τραγούδησε και έμαθε για Εκείνον. Και αισθάνθηκε την αγάπη του Ιησού, όταν προσπάθησε να είναι όπως Εκείνος.
Ο Επουράνιος Πατέρας και ο Ιησούς Χριστός πραγματικά αγαπούσαν τον Γιόνας. Και ο Γιόνας τους αγαπούσε επίσης.