«Σταγόνες πίστης», Φίλος, Μάρτιος 2024, 30-31.
Σταγόνες πίστης
Ο Τζέικομπ είχε ένα πρόβλημα – πάντα ήταν τόσο νυσταγμένος!
Αυτή η ιστορία συνέβη στη Βραζιλία.
«Τζέικομπ, ξέρεις την απάντηση;» ρώτησε η κυρία Λέλις
Ο Τζέικομπ άνοιξε τα μάτια του και σήκωσε το κεφάλι του από το θρανίο. Όλοι οι συμμαθητές του τον κοιτούσαν. Η δασκάλα του τον κοιτούσε και αυτή. Ένιωσε τα μάγουλά του να κοκκινίζουν. Είχε αποκοιμηθεί ξανά στην τάξη!
«Συγγνώμη, κυρία Λέλις» είπε. «Μπορείτε σας παρακαλώ να πειτε ξανά την ερώτηση;»
«Βεβαίως. Αλλά παρακαλώ σταμάτα να κοιμάσαι στην τάξη».
Μαζεύτηκε στη θέση του. «Μάλιστα, κυρία».
Ο Τζέικομπ ήρθε στο καινούργιο του σχολείο μόλις πριν από λίγες εβδομάδες. Του άρεσε να μαθαίνει και οι συμμαθητές του ήταν καλοί. Όμως υπήρχε ένα πρόβλημα ήταν – πάντα ήταν τόσο νυσταγμένος! Το νέο του σχολείο ήταν πολύ μακριά και έτσι έπρεπε να ξυπνά πολύ νωρίς για να είναι εκεί εγκαίρως.
Στην αρχή ήταν εύκολο να συγκεντρώνεται στην τάξη. Όμως γινόταν όλο και πιο δύσκολο. Μερικές φορές ο Τζέικομπ ήταν τόσο κουρασμένος που αποκοιμιόταν.
Την επόμενη ημέρα, η διευθύντρια του σχολείου ζήτησε από τον Ιακώβ και τους γονείς του να συναντηθούν μαζί της. Χαμογέλασε και τους καλωσόρισε στο γραφείο της.
«Χαίρομαι που είστε εδώ» είπε. «Ο Τζέικομπ είναι πολύ καλός μαθητής. Αλλά η δασκάλα του λέει ότι δεν ενδιαφέρεται για τα μαθήματά του. Μερικές φορές δεν συγκεντρώνεται και φαίνεται πολύ κουρασμένος. Είναι εντάξει;»
Η μητέρα του έγνευσε καταφατικά. «Ο Τζέικομπ εργάστηκε σκληρά για να μπορέσει να πάει στο σχολείο εδώ, αλλά απέχει πολύ από το σπίτι μας. Πρέπει να ξυπνά νωρίς κάθε ημέρα. Γι’ αυτό νυστάζει στα πρωινά του μαθήματα».
«Ω, αυτό είναι όλο;» είπε η διευθύντρια. «Θα πρέπει να δοκιμάσετε σταγόνες καφέ! Βάλτε μερικές σταγόνες πολύ δυνατού καφέ στο ρόφημα του Τζέικομπ κάθε πρωί. Αυτό θα τον κρατήσει ξύπνιο».
Ο Τζέικομπ συνοφρυώθηκε. «Όμως η οικογένειά μας δεν πίνει καφέ, κυρία».
Η διευθύντρια φάνηκε μπερδεμένη. «Θα είναι δύσκολο να μάθεις εάν συνεχίσεις να αποκοιμιέσαι. Θα πρέπει τουλάχιστον να το σκεφθείτε».
Όταν έφυγαν από το γραφείο της διευθύντριας, οΤζέικομπ ήταν μπερδεμένος. Ήθελε να τα πάει καλύτερα στο σχολείο, αλλά ήθελε επίσης να ακολουθεί τις εντολές.
Εκείνη τη νύκτα, η οικογένειά του διάβασε για τον Λόγο Σοφίας στις γραφές.
Όταν ήταν η σειρά του Ιακώβ, διάβασε: «Και όλοι οι άγιοι που θυμούνται να τηρούν και να εφαρμόζουν αυτά που ειπώθηκαν… θα βρουν σοφία και μεγάλους θησαυρούς γνώσης. Και θα τρέχουν και δεν θα αποκάμουν, και θα περπατούν και δεν θα ατονούν»*.
Μετά είχε μια ιδέα!
Σηκώθηκε από την καρέκλα του. «Αντί για σταγόνες καφέ, θα χρησιμοποιήσω σταγόνες πίστης!»
«Τι εννοείς;» ρώτησε ο πατέρας του.
Ο Τζέικομπ χαμογέλασε. «Κάθε πρωί πριν από το πρωινό, μπορούμε να λέμε μία προσευχή και να ζητούμε από τον Επουράνιο Πατέρα να με ευλογεί, ώστε να μην αισθάνομαι τόσο νυσταγμένος. Οι προσευχές μας θα είναι σαν σταγόνες πίστης!»
Η μαμά και ο μπαμπάς χαμογέλασαν επίσης. «Αυτό ακούγεται σαν μία σπουδαία ιδέα!» είπε ο μπαμπάς.
Το επόμενο πρωί, η οικογένειά τους γονάτισε και είπε μία προσευχή να έχει ο Τζέικομπ την ενέργεια να μείνει ξύπνιος. Έκαναν το ίδιο πράγμα την επομένη. Και τη μεθεπόμενη ημέρα. Κάθε βράδυ, ο Τζέικομπ προσπαθούσε επίσης να πηγαίνει για ύπνο νωρίς. Και κάθε πρωί η οικογένεια του Τζέικομπ πίστευε ότι ο Επουράνιος Πατέρας θα τον βοηθούσε.
Με τον καιρό, οι σταγόνες της πίστης τους έπιασαν τόπο. Ο Τζέικομπ μπορούσε να συγκεντρώνεται όλη την ημέρα! Ο Θεός είχε απαντήσει στις προσευχές τους. Και ο Τζέικομπ ήξερε ότι ήταν υπερήφανος γι’ αυτόν που ακολουθούσε τον Λόγο Σοφίας.
«Έτοιμος για το μάθημα, Τζέικομπ;» ρώτησε η κυρία Λέλις ένα πρωί καθώς έμπαινε στην τάξη.
Ο Τζέικομπ έγνευσε καταφατικά με ένα μεγάλο χαμόγελο στο πρόσωπό του. Είχε τις σταγόνες της πίστης του πριν από το σχολείο. Ήταν έτοιμος για οτιδήποτε!
Εικονογραφήσεις υπό Raquel Martin