«Καθαρή ξανά», Φίλος, Μάιος 2024, 18-19.
Καθαρή ξανά
«Δεν μπορούσα να επιλέξω καν το σωστό για μία ημέρα!» η Έμιλυ σκέφθηκε.
Αυτή η ιστορία συνέβη στις Η.Π.Α.
Η Έμιλυ στάθηκε στο νερό με τον μπαμπά και χαμογέλασε. Περίμενε αυτή τη μέρα για εβδομάδες! Η καρδιά της κτυπούσε δυνατά, επειδή δεν είχε ξαναμπεί ποτέ κάτω από το νερό. Όμως ήταν τόσο ενθουσιασμένη που θα βαπτιζόταν όπως ο Ιησούς Χριστός.
Έκλεισε τα μάτια της και άκουσε τον μπαμπά της να λέει την προσευχή του βαπτίσματος. Μετά έκλεισε τη μύτη της, έκλεισε τα μάτια της και λύγισε τα γόνατά της καθώς ο μπαμπάς την βύθισε στο νερό.
Ο μπαμπάς την τράβηξε γρήγορα πίσω και το νερό έπεσε από πάνω της. Η Έμιλυ χρειάστηκε να σκουπίσει τα μάτια της, αλλά χαμογελούσε. Ένιωθε διαφορετικά τώρα. Ήταν γεμάτη από ένα νέο, χαρούμενο αίσθημα. Ήθελε να συνεχίσει να το νιώθει πάντα!
Ο μπαμπάς την αγκάλιασε σφικτά. Ξέρω πώς να διατηρήσω αυτό το καλό αίσθημα, σκέφθηκε η Έμιλυ. Το μόνο που έχω να κάνω είναι να επιλέξω το σωστό και να γίνω σαν τον Ιησού Χριστό! Ένιωθε βέβαιη ότι μπορούσε να το κάνει.
Όταν γύρισαν σπίτι, η Έμιλυ έτρεξε από το αυτοκίνητο στην μπροστινή πόρτα. Το ίδιο έκανε και ο τετράχρονος αδελφός της, ο Τζόνα. Ακριβώς όπως η Έμιλυ έφθασε στην πόρτα και άρχισε να την ανοίγει, ο Τζόνα άρπαξε την φούστα της και την τράβηξε πίσω με δύναμη.
«Όχι!» φώναζε η Έμιλυ. Τράβηξε τη φούστα της από τα χέρια του. Στη συνέχεια του έκλεισε τον δρόμο για να μην μπορέσει να μπει πρώτος μέσα. Ένιωθε τόσο θυμωμένη!
Ξαφνικά πάγωσε. Ένα τρομερό συναίσθημα την γέμισε. Έφυγε από τη μέση και άφησε τον Τζόνα να τρέξει μέσα.
«Συγγνώμη!» φώναξε πίσω του. Είχε μόλις κάνει μία λανθασμένη επιλογή. Ο Σωτήρας δεν θα φώναζε στον Τζόνα. Πώς μπόρεσε ήδη να τα κάνει θάλασσα; Το νέο της χαρούμενο συναίσθημα είχε χαθεί.
Το κατέστρεψα, σκέφθηκε. Δεν μπορούσα να επιλέξω καν το σωστό για μία ημέρα!
Η επόμενη ημέρα ήταν Κυριακή. Καθώς η Έμιλυ ετοιμαζόταν για την εκκλησία, σκέφθηκε πώς είχε φωνάξει στον Τζόνα. Ένιωθε ακόμη απαίσια.
Κατά τη διάρκεια της συγκέντρωσης μεταλήψεως, ο επίσκοπος ζήτησε από την Έμιλυ να πάει μπροστά. Θα την επικύρωναν. Αυτό σήμαινε ότι θα ελάμβανε τη δωρεά του Αγίου Πνεύματος. Κάθισε σε μια καρέκλα. Ο μπαμπάς απαλά έβαλε τα χέρια του επάνω στο κεφάλι της.
Η Έμιλυ έκλεισε τα μάτια της καθώς άρχισε ο μπαμπάς. Τον άκουσε να λέει τα λόγια: «Λάβε το Άγιο Πνεύμα».
Η Έμιλυ συνέχισε να ακούει.
«Έμιλυ, πάντα να θυμάσαι ότι χάριν του Ιησού Χριστού, μπορείς να μετανοήσεις, όταν κάνεις μία λανθασμένη επιλογή» είπε ο μπαμπάς. «Κάθε φορά που μεταλαμβάνεις, μπορείς να σκεφθείς τη διαθήκη που συνήψες, όταν βαπτίσθηκες. Μπορείς να υποσχεθείς και πάλι ότι θα Τον ακολουθήσεις».
Καθώς ο μπαμπάς τελείωνε την ευλογία, η Έμιλυ ένιωθε ευτυχισμένη και γαλήνια. Ήξερε ότι το Άγιο Πνεύμα τής έλεγε ότι όλα θα πήγαιναν καλά. Ήταν εντάξει που δεν ήταν τέλεια. Χάρη στον Ιησού Χριστό και την Εξιλέωσή Του, μπορούσε να μετανοήσει και να συγχωρηθεί! Λυπήθηκε που φώναξε στον Τζόνα, και ο Επουράνιος Πατέρας ήξερε ότι θα συνέχιζε να προσπαθεί.
Η Έμιλυ χαμογέλασε πλατιά καθώς εκείνη και ο μπαμπάς επέστρεφαν στις θέσεις τους. Η μετάληψη ακολουθούσε και η Έμιλυ ανυπομονούσε γι’ αυτήν.
Εικονογράφηση υπό Audrey Day