«Χρόνος για ιστορία από τις γραφές», Φίλος, Μάιος 2024, 30-31.
Χρόνος για ιστορία από τις γραφές
«Έχει κανείς ένα βιβλίο που θέλει να διαβάσω σήμερα;» ο κύριος Ότου ρώτησε.
Αυτή η ιστορία συνέβη στην Γκάνα.
«Είναι ώρα ανάγνωσης» ο κύριος Ότου είπε.
Ο Νυαμέυ ανασηκώθηκε όρθιος. Η ώρα της ανάγνωσης ήταν διασκεδαστική!
Κάθε μέρα στο σχολείο, ο δάσκαλός τους διάβαζε ένα βιβλίο δυνατά στην τάξη. Μερικές φορές διάβαζε για ζώα. Μερικές φορές διάβαζε για ανθρώπους σε άλλες χώρες. Και μερικές φορές ρωτούσε την τάξη αν είχαν ένα βιβλίο που ήθελαν να διαβάσει.
«Έχει κανείς ένα βιβλίο που θέλει να διαβάσω σήμερα;» ο κύριος Ότου ρώτησε.
Ο Νυαμέυ σήκωσε το χέρι του. «Εγώ έχω!» Έβαλε το χέρι του στην τσάντα του και έβγαλε το αγαπημένο του βιβλίο. Ήταν ένα βιβλίο ιστοριών του Βιβλίου του Μόρμον! Το έφερε να το διαβάσει μετά το σχολείο, ενώ περίμενε να τον πάρει η μητέρα του. Το γεγονός ότι έβλεπε τις απεικονίσεις, τον βοήθησε να καταλάβει τις ιστορίες από τις γραφές.
ο κύριος Ο Ότου χαμογέλασε, όταν είδε το μεγάλο βιβλίο. «Δεν θα έχουμε χρόνο να το διαβάσουμε όλο. Υπάρχει κάποιο μέρος που θα ήθελες να διαβάσω;»
«Ναι» είπε ο Νυαμέυ. Ξεφύλλισε τις σελίδες μέχρι να βρει την αγαπημένη του ιστορία. «Θα μπορούσατε να διαβάσετε αυτό, παρακαλώ; Λέγεται “Το όνειρο του Λεχί”».
«Περί τίνος πρόκειται;» ο κύριος Ότου ρώτησε.
«Πρόκειται για έναν προφήτη που είχε ένα όραμα. Είδε ένα όμορφο δένδρο με νόστιμους καρπούς». Ο Νυαμέυ έδειξε μία απεικόνιση του δένδρου. «Ήθελε η οικογένειά του να φάει τον καρπό μαζί του. Θα το διαβάσετε;» Ο Νυαμέυ έδωσε στον δάσκαλό του το βιβλίο.
«Ασφαλώς» ο κύριος Ότου είπε. Κατόπιν άρχισε να διαβάζει δυνατά. Διάβασε για το στενό μονοπάτι που οδηγούσε στο δένδρο. Διάβασε για τη σιδερένια ράβδο. Και διάβασε για την τήρηση των εντολών.
Ο φίλος του Νυαμέυ, ο Σελόρμ, σήκωσε το χέρι του. «Τι είδους δένδρο ήταν;» ρώτησε τον Νυαμέυ.
«Δεν ξέρω» είπε ο Νυαμέυ. «Όμως ο καρπός ήταν τόσο καλός. Πρέπει να είναι ακόμη καλύτερο από ένα δένδρο μάνγκο!» Κατόπιν ο Νυαμέυ σταμάτησε για να σκεφθεί. «Στην εκκλησία, έμαθα ότι ο καρπός αντιπροσωπεύει την αγάπη του Θεού. Επομένως, είναι λογικό που ήταν τόσο εύγευστο και ξεχωριστό!»
Όταν τελείωσε το μάθημα, ο Νυαμέυ κάθισε έξω να περιμένει τη μητέρα του. Έβγαλε το βιβλίο ιστοριών του Βιβλίου του Μόρμον για να διαβάσει λίγο περισσότερο.
«Ήταν ωραία ιστορία» είπε ο Σελόρμ. Κάθισε δίπλα στον Νυαμέυ. «Μπορώ να διαβάσω άλλη μία μαζί σου;»
«Ναι!» Ο Νυαμέυ πήγε σε μία άλλη ιστορία. Διάβασαν για τον Αβιναδί και τον βασιλιά Νώε.
Περισσότεροι από τους συμμαθητές τους ήλθαν να ακούσουν. Όταν είχαν ερωτήσεις, ο Νυαμέυ τούς απαντούσε. Τους έκανε ακόμη και ερωτήσεις για να τους κάνει κουίζ για τις ιστορίες που διάβασαν!
Σύντομα ο Νυαμέυ είδε τη μητέρα του να βαδίζει προς το μέρος τους. «Ευχαριστώ που διαβάσατε μαζί μου» είπε στα άλλα παιδιά. Έκλεισε το βιβλίο και χαμογέλασε. Ήταν ευτυχισμένος που στους φίλους του άρεσαν οι αγαπημένες του ιστορίες όσο και σε εκείνον.
Εικονογράφηση υπό Zhen Liu