“ไปเยี่ยมคุณปู่คุณย่า,” เพื่อนเด็ก, ก.ค. 2024, 30–31.
ไปเยี่ยมคุณปู่คุณย่า
เออร์เนสโตต้องการแบ่งปันสิ่งที่เขาได้เรียนรู้ในปฐมวัย
เรื่องนี้เกิดขึ้นที่อินโดนีเซีย
เออร์เนสโตเก็บเสื้อเชิ้ตอีกตัวใส่ลงในกระเป๋า เขามองไปรอบๆ ห้อง ต้องเอาอะไรไปอีกบ้าง? เขาเห็นพระคัมภีร์มอรมอนวางอยู่บนโต๊ะ เขาจะลืมพระคัมภีร์ไม่ได้!
ตอนนี้เป็นช่วงปิดเทอมฤดูร้อน ครอบครัวของเออร์เนสโตจะไปเยี่ยมคุณปู่คุณย่า เขาตื่นเต้นมากที่จะได้เจอพวกท่าน
เมื่อเออร์เนสโตและครอบครัวมาถึง คุณปู่กอดเขาแน่น “ปู่ดีใจมากที่มากัน!”
“เราคิดถึงพวกเธอ!” คุณย่ายิ้มและกอดเออร์เนสโตเช่นกัน
“ผมรอวันนี้มานานมาก เราชอบมาหาคุณปู่คุณย่าครับ” เออร์เนสโตพูด
“เข้าไปข้างในกันเถอะ” คุณปู่พูด “คุณย่าจะทำอาหารทุกอย่างที่หลานชอบ”
เออร์เนสโตเดินเข้าไปในบ้านพร้อมกับคุณปู่คุณย่า เขาตื่นเต้นมากที่ได้ใช้เวลาร่วมกับพวกท่าน
เช้าวันรุ่งขึ้น เออร์เนสโตตื่นขึ้นมาด้วยกลิ่นข้าวหุงสุก เขาพบว่าคุณแม่กับคุณย่ากำลังวุ่นกันอยู่ในครัว เขาหอมแก้มของทั้งสองคน จากนั้นเขาวิ่งออกไปที่สนาม
คุณพ่อกับคุณปู่กำลังนั่งคุยกันข้างนอก ดื่มน้ำจากแก้ว
“อรุณสวัสดิ์ หลานอยากดื่มชาไหม?” คุณปู่ยื่นแก้วให้เออร์เนสโต
เออร์เนสโตมองไปที่แก้วชาแล้วมองไปที่คุณปู่ เขาต้องการแบ่งปันสิ่งที่ได้เรียนรู้ในปฐมวัย “ขอบคุณครับปู่ แต่ไม่ดีกว่าครับ” เขาพูด “ผมเรียนรู้จากโบสถ์ว่าชา กาแฟ และยาสูบไม่ดีต่อร่างกายของเรา ผมอยากจะทำตามสิ่งที่พระเยซูทรงต้องการให้ผมทำครับ”
คุณพ่อยิ้ม “ครอบครัวของเราเชื่อฟังพระคำแห่งปัญญา แต่คุณปู่เชื่อแตกต่างออกไป และนั่นก็ไม่ได้เป็นปัญหาอะไร”
“ขอบคุณสำหรับการแบ่งปันสิ่งที่หลานเชื่อนะ” คุณปู่พูดกับเออร์เนสโต “หลานเป็นเด็กดี หลานดื่มน้ำร้อนเหมือนคุณพ่อได้” คุณปู่รินน้ำหนึ่งแก้วจากกาต้มน้ำให้เออร์เนสโต
เออร์เนสโตจิบน้ำ เขามีความสุขในใจที่ได้เลือกสิ่งที่ถูกต้อง
ในมื้อกลางวัน เออร์เนสโตได้ทานอาหารที่เขาชื่นชอบ คุณย่าทำ nasi goreng ซึ่งเป็นอาหารประเภทหนึ่งที่มีข้าว ไข่ เนื้อสัตว์ และผัก มีรสชาติอร่อยมาก และเออร์เนสโตชอบพูดคุยกับคุณปู่คุณย่าขณะทานอาหารด้วย
ในช่วงบ่าย ครอบครัวเล่นซ่อนหาด้วยกัน แม้แต่คุณปู่คุณย่าก็เล่นด้วย!
“เออร์เนสโต พ่อเห็นลูกอยู่หลังต้นไม้นั่น!” คุณพ่อตะโกนแล้วรีบวิ่งไปหาเขา เออร์เนสโตหัวเราะขณะที่เขาพยายามจะหนี การเล่นกับครอบครัวเป็นเรื่องสนุก
คืนนั้น ทุกคนนั่งรอบๆ คุณปู่ขณะที่ท่านเล่าเรื่องให้ฟัง เมื่อคุณปู่เล่าจบ เออร์เนสโตนึกขึ้นมาได้ว่าพวกเขายังไม่ได้อ่านพระคัมภีร์
เออร์เนสโตลุกขึ้น “เดี๋ยวมานะครับ”
เขาวิ่งไปหยิบพระคัมภีร์มอรมอน เมื่อเขากลับมา เขาถามว่า “เราอ่านได้ไหมครับ?”
“แม่ดีใจที่ลูกจำได้” คุณแม่หยิบหนังสือจากเออร์เนสโตแล้วเปิดไปยังข้อที่เธอชอบ เธออ่านออกเสียง จากนั้นทุกคนคุกเข่าลง
“คุณปู่คุณย่าอยากจะสวดอ้อนวอนกับเราไหมครับ?” เออร์เนสโตถามคุณปู่คุณย่า
“ได้สิ ดีเหมือนกัน” คุณย่าพูด เธอคุกเข่าลงข้างคุณปู่
คุณพ่อกล่าวคำสวดอ้อนวอน เขาขอบพระทัยพระบิดาบนสวรรค์ที่ให้พวกเขาได้ใช้เวลาอยู่ร่วมกันเป็นครอบครัว
หลังจากสวดอ้อนวอนเสร็จ คุณปู่กอดเออร์เนสโต “เป็นเรื่องดีที่ครอบครัวของหลานสวดอ้อนวอน” เขาพูด “ปู่ดีใจที่หลานอยากเข้าใกล้พระผู้เป็นเจ้า นั่นจะช่วยให้ครอบครัวของหลานเข้มแข็ง”
เออร์เนสโตรู้สึกอบอุ่นและสงบอยู่ภายใน เขาชอบแบ่งปันความเชื่อของตน—สิ่งที่เขารัก—กับคุณปู่คุณย่า—ซึ่งเป็นคนที่เขารัก