ของขวัญ ที่ ดีที่สุด

โดย จัสตินา แมคแคนด์เลส

(เรียบเรียงตามเรื่องจริง)

เจสสิกาสงสัยว่าโยเซฟกับมารีย์รู้สึกหลงทางและโดดเดี่ยวเหมือนที่เธอรู้สึกตอนนี้หรือไม่

เรื่องนี้เกิดขึ้นในสหรัฐอเมริกา

เจสสิกากระวนกระวายใจอยู่ในรถระหว่างทางไปวอร์ดของคุณลุงคุณป้า คริสต์มาสเหลืออีกเพียงไม่กี่วัน แต่เธอไม่รู้สึกอยากฉลองเลย

ต้นสัปดาห์นั้นเกิดเพลิงไหม้ที่บ้านของเธอ ทุกคนปลอดภัย แต่บ้านเสียหาย ข้าวของหลายอย่างพังยับเยิน เจสสิกาและคุณแม่ พี่ชาย และน้องสาวสองคนย้ายไปอยู่กับคุณลุงและคุณป้าของเธอจนกว่าบ้านของพวกเขาจะซ่อมเสร็จ

คุณป้าของเจสสิกายิ้มให้เธอ “ป้ารู้ว่าหลานจะมีช่วงเวลาที่ดีในปฐมวัยของเรา” เธอกล่าว

แต่เจสสิกาไม่แน่ใจ เธอประหม่าเมื่อต้องไปปฐมวัยอื่น ฉันคงไม่รู้จักใคร เธอคิด พวกเขาจะดีกับฉันไหม?

เจสสิกาพยายามไม่นึกถึงไฟไหม้ที่บ้านขณะเดินไปปฐมวัย เธอจูงมือแซมลูกพี่ลูกน้องตัวน้อยของเธอและช่วยหาที่นั่งให้เขา ปฐมวัยร้องเพลงคริสต์มาสเกี่ยวกับพระเยซู เจสสิกานึกถึงโยเซฟกับมารีย์ที่จากบ้านมาเมื่อพระเยซูประสูติ เธอสงสัยว่าพวกเขารู้สึกหลงทางและโดดเดี่ยวเหมือนที่เธอรู้สึกในเวลานี้หรือไม่

เมื่อถึงเวลาเรียน เจสสิการู้สึกกังวลยิ่งกว่าเดิม เด็กหญิงอีกคนยิ้มให้เธอ “สวัสดี เราแอนนานะ เธออยากนั่งข้างเราในชั้นเรียนไหม?”

เจสสิกายิ้มตอบ “เอาสิ”

ในชั้นเรียนพวกเขาอ่านพระคัมภีร์เกี่ยวกับตอนที่พระเยซูคริสต์ประสูติ ซิสเตอร์ริออส ผู้เป็นครู กล่าวว่าพระผู้ช่วยให้รอดทรงเป็นของขวัญที่ยิ่งใหญ่ที่สุดที่พระบิดาบนสวรรค์ประทานแก่โลก “พระเจ้าทรงรักโลกดังนี้ คือได้ประทานพระบุตรองค์เดียวของพระองค์”^* เธออ่านในชั้นเรียน

เจสสิกาไม่เคยคิดมาก่อนว่าพระเยซูทรงเป็นของขวัญ เธอนึกถึงของขวัญคริสต์มาสที่ถูกไฟไหม้จนพังหมดแล้ว เธอชอบรับของขวัญและรู้สึกเศร้าที่ไม่มีของขวัญแล้ว แต่เธอรักพระเยซูมากกว่าและรู้ว่าพระองค์จะไม่จากไป

เมื่อจบชั้นเรียน ซิสเตอร์ริออสหยิบกล่องเล็กๆ สองสามใบออกจากกระเป๋า แต่ละคนถือรูปปั้นพระกุมารเยซูชิ้นเล็กๆ

“ครูมีของขวัญให้แต่ละคน” ซิสเตอร์ริออสเริ่มแจกกล่อง “มันจะสามารถช่วยให้หนูจําได้ว่าพระผู้เป็นเจ้าทรงรักหนูมากจนส่งพระบุตรมาเพื่อหนู” จากนั้นเธอมองไปที่เจสสิกา “เจสสิกา เสียใจด้วยนะ ครูไม่มีให้หนู ครูไม่รู้ว่าหนูจะมาที่นี่”

เจสสิกาก้มมองมือตนเองและพยายามไม่ร้องไห้ เธอไม่รู้ว่าเธอจะมาที่นี่เช่นกัน เธออยากจะอยู่ในบ้านของเธอเอง ในชั้นเรียนปฐมวัยของเธอเองสําหรับคริสต์มาส

ทันใดนั้นก็มีคนวางกล่องใบหนึ่งไว้บนตักเธอ เธอเงยหน้าขึ้นและเห็นแอนนายิ้มให้เธอ “สุขสันต์วันคริสต์มาส! เธอเอาของเราไปก็ได้”

เจสสิกาแตะพระกุมารเยซูตัวเล็กจิ๋วอย่างเบามือ “ขอบใจนะ! สุขสันต์วันคริสต์มาสเช่นกัน!”

หลังเลิกโบสถ์ คุณแม่กอดเธอ “ปฐมวัยเป็นอย่างไรบ้างลูก?” คุณแม่ถาม

“ดีค่ะ! หนูได้รับสิ่งนี้เป็นของขวัญ” เจสสิกายิ้ม “และหนูเรียนรู้ว่าพระเยซูทรงเป็นของขวัญที่ดีที่สุดในบรรดาของขวัญทั้งปวง”